กรรมที่สาปแช่งโดยไม่ได้หวังให้เกิดผลร้ายแต่...

คือเรื่องของเรื่องมีผู้ชายคนหนึ่งเขาเป็นเพื่อนกับเราอยู่ดี ๆ เขาก็มาข่มขืนเรา แล้วเขาก็เลิกกับเราในทันทีของวันรุ่งขึ้น เขาเอาเราไปประนามต่าง ๆต่อเพื่อน ๆ ซึ่งไม่จริงเลย แต่ที่จริงก็คือโดนเขาทำร้าย ด้วยความอับอายจึงไม่กล้าเล่าให้พ่อแม่ฟัง

หลังจากนั้นเขาก็ไปมีคนอื่นและไม่รู้ว่าเขาไปพูดเรื่องอะไรเข้า เธอคนนั้น และ ผู้ชายคนนั้นคอยรุมด่าเรา กระแนะกระแหนเราตลอดจนเราเหลืออดต่อความอับอายเพราะมันไม่ได้จบที่คน 3 คน แต่เขาเอาเราไปพูดให้คนที่โรงเรียนฟังมากมายจนทำให้เพื่อนชายที่เรียนด้วยกันชอบมาแอบจับนั่นนี่เราจนเราทนไม่ไหว วันหนึ่งเราเลยพูดกับเขาทั้งสองว่าฉันไม่เคยกระทำสิ่งไม่ดีต่อพวกเธอสองคน เลย

แต่ด้วยเหตุที่พวกเธอด่าทอเราเราก็ต้องมีบ้างที่ตอบโต้ แต่สว่นมาจะอดทนและอดกลั้นใช้ปัญญาอย่างมากที่สุดในการพูดให้เขาเข้าใจ เพราะเราเข้าใจว่าลึก ๆ มนุษย์นั้นไม่ชอบการกระทำชั่วแต่อาจจะเพราะมารร้าย หรือ กรรมที่มีต่อกันสร้างเรื่องขึ้นมาให้เป็นไปในรูปแบบต่าง ๆ กัน เราพยายามจะไม่ ๆ ว่าเขา แต่สุดท้ายเราก็เหลืออดจนพูดไปว่า ฉันไม่เคยทำกรรมกับเธอทั้งสองในชาตินี้ และถ้าชาติที่แล้วฉันได้ทำกรรมต่อเธอฉันคิดว่ามันน่าจะหมดลงได้แล้วและเขาก็ยังต่อว่าเราจนเราต้องพูดต่อว่าถ้าเธอยังมีใจอกุศลต่อเราขอบอกตรงนี้เลยว่า สวรรค์นั้นมีตา พระเจ้าอยู่กับเราเสมอ และถ้าพระเจ้าเห็นถึงความเจ็บปวดที่ลูกได้รับและการชดใช้ที่มีบ้างแล้วและควรจะพอได้แล้วเพราะลูกก็มีความประสงค์ที่จะปฎิบัติดีปฎิบัติชอบอยู่แล้ว

ถ้าท่านมีตาจริงขอให้อำนาจนี้จงแยกเขาทั้งสองออกจากกันและขอให้เขาทั้งสองจงไม่มีวันได้ครองคู่กันไปตลอดชีวิตนี้ ชาตินี้ และ ทุก ๆ ชาติไป เพียงแค่นี้ไม่เกิน 3 วันคะอาจารย์ขา ขอเรียกอาจารย์นะคะ ผู้หญิงที่ว่ากล่าวหนูประสพอุบัติเหตุรถชน เธอเข้าโรงพยาบาล 3 วัน ในวันที่ชนหนูเห็นรอเท้านักเรียนข้างหนึ่งที่ข้างถนนและมีความรู้สึกประหลาดคือ พูดกับเพื่อนว่าแหมรองเท้าข้างนี้ที่ตกช่างเหมาะเจาะจัง เหมือนนักเรียนโรงเรียนเราโดนรถชนแนะ และก็หัวเราะ พอมาโรงเรียนเพื่อนบอกว่าคนที่แกไปว่าเขาโดนรถชนแล้วตอนนี้อยู่โรงพยาบาลอาการโคม่า หนูตกใจมาก หนูคิดถึงคำพูดที่พูดไป และเสียใจมาก ๆ ด้วย คิดไปว่ากรรมอีกแล้วกรรมต่อกันหรือเปล่าหนอ

 

หนูว่าเขาไปเพราะความเหลืออดและคิดว่าเอาน่าพูดไปแต่ก็อภัยกับความโง่เขลาที่เขากระทำล่วงเกิน หนูตามไปที่โรงพยาบาลในวันที่ 2 เพราะ ชายคนนั้นเขาไม่ให้เข้าไป แต่เขากลัวหนูอย่างมากและพูดกับหนูว่าหนูเก่งมากที่สามารถทำให้เค้าทั้ง สอง จากกันโดยถาวรซึ่งหนูไม่ได้หวังให้เขาตายจากกันแต่แค่ต้องเลิกกันเฉย ๆ จริง ๆ แล้วเขาต้องตายในทันทีที่ชน แต่หนูมีความรู้สึกแปลก ๆ เหมือนเขารออะไรบางอย่างอยู่ และเขาทรมานมาก ๆ หนูไปเยี่ยมเขาในวันที่ 3 และเข้าไปพบเขาเล่าความจริงให้แม่เขาฟังแต่แม่เขาไม่โกรธหนูคะเขาบอกว่าเขาเข้าใจ หนูบอกขอโทษแม่เขาที่พูดไม่ดีกับเขาและขอเข้าไปพูดกับเขาในเรื่องนี้

หนูเดินเข้าไปหนูมีความรู้สึกว่าเขาได้เสียชีวิตแล้ว แต่ดวงจิตเขายังถูกเก็บไปไม่หมด และรอ ซึ่งหนูเดินเข้าไปพูด และหมายจะจับตัวเขาแต่หนูมีความรู้สึกว่าถ้าจับเขา เขาจะไปไม่ได้และมีห่วงหนักกว่าเดิม หนูจึงแคพูดว่า เธอเหนื่อยมากแล้ว หมดเวลาของเธอแล้ว ไปเถอะ กรรมของเธอสิ้นสุดลงแล้ว และกรรมของเธอและฉันที่มีต่อกันก็หมดลงเช่นกัน ฉันอโหสิกรรมในทุก อย่างและทุกเรื่องที่เธอสร้างมาและขอให้พระนำทางดวงจิตของเธอไปสู่พบภูมิที่ดี


หนูยังคงมีกรรมต่อกันอีกหรือเปล่าคะ เป็นเพราะหนูหรือเปล่าที่ทำให้เขาต้องเป็นเยี่ยงนี้ โปรดตอบหนูด้วยเถอะคะ การทำดีเป็นสิ่งที่ง่ายมาก ๆ แต่การทำชั่วไม่ว่านานแค่ไหนมันไม่เคยลืมเลย แต่หนูก็ไม่คิดที่จะเก็บมาทุกข์ให้จิตตกหรอกคะ แต่ตอนนี้หนูจะใช้สติ ปั__า และ บารมีที่มี ที่พระพุทธเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายให้หนูมา ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ และจะพยายามทำบุ_ และ ทาน เพื่อลดละกรรมที่ได้กระทำในทุกภพทุกชาติคะ



หนูลืมบอกไปอีกคะ คือหลังจากที่หนูพูดกับเธอว่าอภัยให้เธอร้องไห้ และพอหนูกลับบ้านไปวันรุ่งขึ้นเธอก็จากไปทันที สว่นผู้ชายคนนั้นก็ไม่สามารถที่จะเรียนร่วมกับหนูได้อีกและย้ายโรงเรียน เวลาไปเจอกันข้างนอกเขาจะวิ่งหนีหนูในทันที เหมือกลัวมาก ๆ หนูเองก็บอกอภัยให้กันเพื่อเป็นทาน อย่ามีเวรและกรรมต่อกันเลย ฉันขอพูดด้วยใจบริสุทธ์ไม่คิดอาคาตเขา แต่มาวันหนึ่งหนูประสพความสำเร็จในการประกวดเขาเห็นหนูในโทรทัศน์เขาพูดกับเพื่อนอีกว่า ใยนี่นะเคย ๆ กะฉันมาแล้วถ้ามันได้ที่ 1 มันก็เสร็จฉันเป็นคนแรกแหละ ทำไม

 

พระเจ้า คือใครเหรอ

 

อืมมม เรื่องจริงเหรอเนี่ย เหอะ เหอะ เหอะ น่าสยดสยองเจงๆ
แต่รู้สึกว่าตามกฏจักรวาลเรื่องอะไรพวกนี้มันก็ทำได้อยู่นา ประมาณว่าถ้ามนุษย์ ( ผู้ด้อยอำนาจ ) ถูกกลั่นแกล้งโดยเทพ ( ผู้ทรงอำนาจ ) โดยมนุษย์ ( ผู้ด้อยอำนาจ ) ไม่สามารถจะต่อกรหรือตอบโต้ด้วยวิธีไดๆกับเทพ ( ผู้ทรงอำนาจ ) ได้ มนุษย์ก็จะสามารถแก้คืนได้โดยการสาป ซึ่งการสาปนั้นจะสาปอะไรก็ได้โดยความรุนแรงของการสาปจะขึ้นอยู่กับความเจ็บปวดต่อความสูญเสียของผู้ที่สาป และรู้สึกว่าจะขึ้นอยู่กับคุณความดีประมาณว่าระดับของการทรงศีลของผู้สาปด้วยอ่ะนะ รู้สึกว่าถ้าผู้สาปถือศีลหนักๆคำสาปจะแรงมากเลยนะ ( รู้สึกว่าความรุนแรงของคำสาปจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราเจตนาว่าจะให้เค้าตายรึว่าไม่ตายเลยนะ )

เทพที่ว่าแน่ๆถ้าโดนสาปรึว่าติดบาปติดกรรมอะไรก็ซวยเป็นเหมือนกัน ขนาดพระเจ้ายังเคยโดนสาปเลย แบบว่าโดนพระศรีอารีย์สวมเขาให้น่ะ ทำให้พระเจ้ามีเขาอยู่ช่วงหนึ่งซึ่งนานมาแล้วอ่ะนะ ประมาณว่าพระศรีอารีย์ตอนเป็นเด็กๆชอบลงมาเล่นบนโลกมนุษย์เล่นกับพวกเด็กๆลูกๆมนุษย์เนี่ยแหล่ะ ( หลายแสนปีแล้ว ) มีอยู่วันหนึ่ง พระศรีอารีย์ลงมาเล่นกับฤาษีคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในป่า พระศรีอารีย์ก็ไปเล่นๆด้วยแล้วฤาษีก็รำคาญไม่อยากเล่นด้วยก็ไล่ๆไป พระศรีอารีย์ด้วยถือว่าตนเองไปเทพก็เลยไปดึงหนวดของฤาษีคนนั้นขาด แบบว่าถือว่าดึงขาดก็ได้ไม่เป็นไร ยังไงฤาษีคนนี้ก็ทำอะไรเราไม่ได้เงี้ยอ่ะนะ พระฤาษีคนนั้นรักหนวดคู่นั้นของตนมาก พอโดนดึงหนวดไปก็โกรธใหญ่เลย ก็เลยตะโกนใส่พระศรีอารีย์ว่า " เจ้าเป็นลูกเต้าเหล่าใครกัน เหตุใดพ่อแม่ของเจ้าไม่สั่งไม่สอน เมื่อพ่อแม่เจ้าไม่สั่งสอน ข้าก็จะสั่งสอนเจ้าเอง " แล้วก็สาปพระศรีอารีย์ให้มีเขาอ่ะ

หลังจากนั้นพระศรีอารีย์ก็ร้องไห้แงๆแล้วก็กลับขึ้นมาบนสวรรค์ แบบว่าพอโดนสาปแล้วเขาจะดูดพลังไปทำให้ใช้พลังไม่ถนัดอ่ะนะ ยิ่งเป็นเด็กๆด้วยแล้วยิ่งควบคุมพลังไม่ค่อยได้ พระเจ้ากำลังดูแลโลกอยู่พอเห็นก็ตกใจ อยู่ดีๆลูกโดนสาปกลับมาจะถอนคำสาปก็ไม่ได้คำสาปรุนแรงมากพลังของพระเจ้าไม่พอที่จะถอนคำสาป พระเจ้าก็เลยเสด็จลงมาบนโลกพาพระศรีอารีย์มาด้วยแล้วพาไปหาฤาษีคนนั้น พอฤาษีคนนั้นเห็นพระเจ้าก็ตกใจ ถามพระเจ้าว่า " พระเจ้า เกิดอะไรขึ้นกับกายทิพย์ของท่าน ทำไมท่านไม่มีกายทิพย์ กายทิพย์ท่านหายไปไหน " ( พระเจ้าตัดกายทิพย์ไปทำเหล่าเทพหมด กายทิพย์ของพระเจ้าเลยไม่มี ดูแล้วกายของพระเจ้าก็เลยโปร่งๆอ่ะ ) พระเจ้าก็ตอบว่า " กุมารน้อยผู้นี้คือผู้ที่เกิดจากหัวใจของเรา เราจะให้เขาเป็นพระเจ้าต่อจากเรา ความผิดที่เขาได้ทำนั้นเราจะขอรับแทนเอง " คือจังหวะนั้นคือประมาณว่าถ้าไม่ถอนคำสาปก็จะโดนทำลายทิ้งแน่ๆอ่ะ ทำลายทิ้งนี่แบบว่าแม้แต่วิญญาณก็ไม่เหลือเลยอ่ะ หายไปจากจักรวาลไปเลย ฤาษีคนนั้นก็บอกว่า " ท่านให้ทุกอย่างของท่านกับเขาผู้นี้ ท่านทำผิดกฏข้อแรกของจักรวาล ( รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง ) แล้วท่านจะต้องเสียใจ " แล้วก็ถอนคำสาปพระศรีอารีย์แล้วก็ไปสาปพระเจ้าแทน พระเจ้าก็คิดว่ายังไงลูกเราก็จะได้เป็นพระเจ้า แล้วเรายังจะต้องเสียใจอะไรอีก แล้วก็กลับขึ้นมาบนสวรรค์ แล้วถามพระศรีอารีย์ว่า " สบายดีแล้วนะ " พระศรีอารีย์ก็ตอบว่า " สบายดีแล้ว " แล้วก็ถามพระเจ้าว่า " ทำไมเขาถึงสาปเราได้ล่ะ " พระเจ้าก็ตอบประมาณว่าเขาเป็นผู้ทรงศีลที่เกิดในเวลา.... อะไรประมาณเนี้ยจำไม่ได้แล้ว ทำให้พระเจ้ามีเขาอยู่ช่วงหนึ่งอ่ะนะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปพลังของคำสาปก็จะหายไปเอง ( แต่ก็เป็นร้อยปีพันปีเหมือนกันแหล่ะ -_-")

 

ถูกข่มขืน ทำไมไม่แจ้งความล่ะ ปล่อยไปอย่างนี้ก็ยิ่งทำให้มันได้ใจไปสร้างกรรมกับคนอื่นๆอีก ทำไม่ถูกนะ

 

จริงอย่างที่คุณ casy99บอกนะคับว่าทำไมไม่ไปแจ้งความ เหมือนกับปล่อยให้ลอยนวลไปทำกับผู้หญิงคนอื่นอีก?
คุณป็นคนดีจริงๆครับที่ให้อภัยไม่ผูกพยาบาท ผมว่าพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์คงมีตาจริงๆด้วยเหมือนกับเค้ามาช่วยคุณอย่างนั้นแหละ ผมว่าคุณไม่ควรไปสนใจผู้ชายคนนั้นอีก ช่างมันเหอะ กรรมตามสนองมันเอง