จงเป็นบัวบานกลางโคลนตม อย่าทำลายโคลนตม เพราะโคลนนั่นแหะเลี้ยงดอกบัว

ภิกษุทั้งหลาย เธอจงเป็นดั่งบัวบานกลางโคลนตม
แม้พระพุทธศาสนาของพระตถาคตเจ้า จักเสื่อม
จักมัวหมอง จักสูญสิ้น จักบิดเบือนไป ดุจโคลนตม
จงอย่าได้อาลัยกับพุทธศาสนานั้นๆ เธอจงเป็นดั่ง
ดอกบัวที่บานกลางโคลนตมนั้น จงปล่อยให้โคลน
นั้นดำเนินไปตามธรรมชาติ โดยมิต้องกระทำสิ่ง
ใดต่อโคลนตม ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงหรือทำลาย
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ก็ย่อมเป็นไปด้วยอำนาจ
แห่งกรรม ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงไปตาม
ยุคสมัย กรรมของมวลสัตว์ต่างกัน จะให้ดำรงอยู่
เหมือนกันได้อย่างไร ศาสนาก็เป็นดั่งโคลนตมนั้น
ย่อมไม่เที่ยง ไม่จีรัง เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
เธอจงเป็นดั่งบัวบานกลางโคลนตม ไม่ทำลาย
โคลนตม เพราะโคลนตมนั้นแหละจะหล่อเลี้ยง
ดอกบัว


...

 

พระพุทธศาสนานี้ เป็นธรรมะอยู่แล้ว ย่อมมีความไม่เที่ยงแสดงอยู่


แม้ธรรมะใดๆ ของพระพุทธองค์ ก็เป็นธรรมะอยู่แล้ว ย่อมเสื่อมไปเป็นธรรมดา
ไยต้องยึดติดในพุทธศาสนาที่ถูกต้อง ดังเดิมแท้ เสื่อมหรือไม่เสื่อมเล่า?
ไยต้องอาลัยกับพระธรรมที่บริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์เล่า?


ดังนี้ การชำระพระพุทธศาสนานั้น ไยต้องกระทำอีก?
การสังคายนาพระไตรปิฎก ไยต้องกระทำอีก?
ในเมื่อสัจธรรม แสดงตนชัดแล้วเช่นนี้


ในเมื่อธรรมแสดงตัวเองชัดเจนอย่างนี้ เธอจงเป็นดั่งบัวบานที่อาศัย
สิ่งเหล่านี้เป็นดั่งโคลนตม หล่อเลี้ยงให้ตรงต่ออนิจจัง ตรงต่อนิพพานเถิด

 

เธอทั้งหลายไม่จำต้องทำอะไรเพื่อพระศาสนา แต่จงเอาตัวเองให้หลุดพ้นก่อนเถิด


เมื่อเธอไม่รู้ มีอวิชชาครอบงำอยู่ มิได้หลุดพ้นอย่างแท้จริง เธอเร่าร้อน อยากทำสิ่งต่างๆ
อันเป็นไปเพื่อพระศาสนานี้ โดยไม่ทราบก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยกรรมบังตา อวิชชาบดบัง
ก็ดี ย่อมไม่อาจจะกระทำเพื่อพระศาสนานี้ได้อย่างแท้จริง เพราะพระศาสนานี้ มิใช่ลัทธิ
มิใช่องค์กร มิใช่สถาบัน เป็นเพียงสมมุติที่ทางโลกบัญญัติขึ้น ก็ความจริงแท้นั้น มีเพียง
"ความหลุดพ้น" ของบุคคลแต่ละบุคคล ต่อเนื่องกันไปเท่านั้น เมื่อขาดเสียซึ่งบุคคลเหล่า
ที่สามารถหลุดพ้นได้อย่างแท้จริงแล้ว ความต่อเนื่องก็สิ้นสุดลง สายธรรมย่อมขาดลงฉะนั้น
ดังนี้ เปล่าประโยชน์เลยที่เธอจะทำเพื่อศาสนานี้ เธอพึงเอาความหลุดพ้นแก่ตนก่อน แล้ว
ต่อสายธรรมแห่งความหลุดพ้นไปสู่ปวงสัตว์นั้น เป็นประโยชน์เถิด

 

อืม... น่าคิดๆ ... ^_^

แล้วสามารถ นำบัวไปเลี้ยง ที่อื่นที่ไม่ใช่โคลนตมได้ไหมคะ คุณวัชรธร...

 

ชอบมากๆเลยแบบนี้ นี่แหละ"ธรรมะ"ที่แท้จริง ก็เป็นเช่นนี้เอง อ่านแล้วรู้สึกตัวเองสว่าง สงบ นิ่งงันไปเลย ธรรมะไม่ใช่เรื่องยากถ้าเข้าใจ แต่ส่วนมากมักหลงมิติกันอยู่ ทางใครทางมัน เวลาใครก็เวลามัน เท่านั้นเอง

 

"แม้ธรรมะใดๆ ของพระพุทธองค์ ก็เป็นธรรมะอยู่แล้ว ย่อมเสื่อมไปเป็นธรรมดา
ไยต้องยึดติดในพุทธศาสนาที่ถูกต้อง ดังเดิมแท้ เสื่อมหรือไม่เสื่อมเล่า?
ไยต้องอาลัยกับพระธรรมที่บริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์เล่า?"

"เมื่อเธอไม่รู้ มีอวิชชาครอบงำอยู่ มิได้หลุดพ้นอย่างแท้จริง เธอเร่าร้อน อยากทำสิ่งต่างๆ
อันเป็นไปเพื่อพระศาสนานี้ โดยไม่ทราบก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยกรรมบังตา อวิชชาบดบัง
ก็ดี ย่อมไม่อาจจะกระทำเพื่อพระศาสนานี้ได้อย่างแท้จริง เพราะพระศาสนานี้ มิใช่ลัทธิ
มิใช่องค์กร มิใช่สถาบัน เป็นเพียงสมมุติที่ทางโลกบัญญัติขึ้น ก็ความจริงแท้นั้น มีเพียง
"ความหลุดพ้น" ของบุคคลแต่ละบุคคล ต่อเนื่องกันไปเท่านั้น "


สาธุ สาธุ สาธุ

สายธารการหลุดพ้นมิเคยเหือดหาย
แม้นกาลกลายมลายลับศาสนะสูญ
กลับปรากฏมหาโพธิพระปัจเจกคอยเกื้อกูล
ท่ามกลางปฏิกูลยังสละวางดั่งเพชรงาม

 

...........................................................
ขอสาธุการด้วยอย่างยิ่งค่ะ catt11

 

เป็นตามที่ท่านนำข้อมูลนี้มาแนะนำจริงพิจารณาตามล้วนเป็นจริงตามนั้น อนุโมทนาครับ

 

อย่าลืมรากเหง้าของตัวเอง