เซียมซีเสี่ยงทาย เขย่าติ้วได้วันละครั้งเดียวเท่านั้น

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

ใบที่สิบเก้า

ที่สิบเก้าเกิดมาเป็นมนุษย์
เวลาดีก็ดีแสนที่สุด
จงยั้งหยุดตรึกตรองทำนองการ
ช้าๆ หน่อยคงสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
อยู่จนแก่จนคร่ำไม่รำคาญ
แม้ถามการเจ็บกายว่าหายดี
ถามหาลาภก็ได้เหมือนใจนึก
ใจครื้นครึกเปลื้องทุกข์เป็นสุขี
ถามเป็นความนั้นไซร้ไม่สู้ดี
ถามถึงที่ไปมาจะหาใคร
ก็ไม่สมอารมณ์หมายเหมือนใจจิต
สุดจะคิดจะแจ้งแถลงไข
แต่ปลายมือว่าดีไม่มีภัย
ขอจบใบที่สิบเก้า

 

ใบที่ยี่สิบสี่



ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

 

ใบที่สอง

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย
เปรียบกับต้นพฤกษาคราที่ตาย
แล้วกลับกลายได้เป็นเหมือนเช่นเดิม
ได้ผลิดอกออกใบไสวสว่าง
ต้องน้ำค้างลมเชยรำเพยเสริม
เหมือนกระจกบานเก่าเมื่อคราวเดิม
ต้องเพิ่มเติมขัดถูจึงดูงาม
จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน
จงผ่อนผันหารือนับถือถาม
คงสมจิตสมปองทำนองความ
ใบนี้ถามคนไข้ว่าได้คลาย
ถามลูกหนี้พวกพ้องว่าต้องพบ
ถามเรื่องคู่รู้จบไม่สมหมาย
ถามหาลาภว่าดีพาทีทาย
จบภิปรายเลขสองทำนองเอย

 

ใบที่แปด

ใบที่แปดชี้แจงแสดงเรื่อง
พอเป็นเครื่องคิดคาดวาสนา
สุขที่รับนับว่าพร่องรองลงมา
ไม่แรงกล้าสุขได้ก็ไม่ดี
ดุจต้นมณฑาพฤกษาชาติ
รากแก้วขาดเสียไปไม่งามสี
ฤดูแล้งน้ำลดอดวารี
แม้นย้ายที่ชื่นสดรจนา
ของที่หายทายว่าจะหายาก
สู้คดีมีลำบากจะเสียท่า
ถามหาคู่ร่วมเรียงเคียงกายา
ปรารถนาจะไม่สมอารมณ์ตน
ถ้ารำพึงถึงลาภจงทราบเถิด
ไม่ประเสริฐฝืดเคืองเรื่องลาภผล
ใบที่แปดบอกความตามยุบล
หมดนิพนธ์สำคัญเท่านั้นเอย

แย่จัง ํY_Y

 

ใบที่ยี่สิบสาม

ที่ยี่สิบสามงามสิ้นระบิลศัพท์
จะได้รับสุขดีไม่มีสอง
ญาติกาสามัคคีมีปรองดอง
ใครจะต้องเจ็บไข้เป็นได้คลาย
ทั้งครอบครัวทั่วหน้าล้วนผาสุก
ไม่มีทุกข์บุญเจืออยู่เหลือหลาย
ลาภจะมีดีงามดังคำทาย
แสนง่ายดายอยู่หลังหนทางไกล
แม้นถามไข้ว่าคลายหายสนิท
ไม่ปกปิดบอกตามเนื้อความไข
ถ้าต่อสู้ในคดีคงมีไชย
ชนะได้เพราะว่าชะตาดี
เนื้อความชัดจัดบ่งที่ตรงลาภ
จงเร่งทราบว่าเลิศประเสริฐศรี
ทุกๆ สิ่งสมใจไม่ราคี
ขอจบไว้ใบนี้ดีนักเอย

 

ใบที่สิบหก

ที่สิบหกตกโฉลกโชคที่เหมาะ
ได้เฉพาะใบนี้ดีนักหนา
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา
ไปภายหน้าสุขล้วนควรจดจำ
ทั้งกายใจเปล่งปลั่งไม่กังวล
จะได้ยลผู้ชุปอุปถัมภ์
เขาเมตตาอารีมีประจำ
จะแนะนำชักจูงพยุงตัว
ถามหาคู่ชูใจเป็นได้แน่
ประเสริฐแท้ไม่เสียเรื่องเมียผัว
ได้เจริญสุขังทั้งครอบครัว
อย่าเมามัวทุกข์ร้อนเฝ้าถอนใจ
เรื่องลาภผลสมหวังเหมือนดังจิต
บุญฤทธิ์ตามสนองคงผ่องใส
ความคดีนี้เห็นไม่เป็นไร
ชนะได้แน่นักทักทายเอย

 

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

ใบที่สิบหก

ที่สิบหกตกโฉลกโชคที่เหมาะ
ได้เฉพาะใบนี้ดีนักหนา
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา
ไปภายหน้าสุขล้วนควรจดจำ
ทั้งกายใจเปล่งปลั่งไม่กังวล
จะได้ยลผู้ชุปอุปถัมภ์
เขาเมตตาอารีมีประจำ
จะแนะนำชักจูงพยุงตัว
ถามหาคู่ชูใจเป็นได้แน่
ประเสริฐแท้ไม่เสียเรื่องเมียผัว
ได้เจริญสุขังทั้งครอบครัว
อย่าเมามัวทุกข์ร้อนเฝ้าถอนใจ
เรื่องลาภผลสมหวังเหมือนดังจิต
บุญฤทธิ์ตามสนองคงผ่องใส
ความคดีนี้เห็นไม่เป็นไร
ชนะได้แน่นักทักทายเอย

 

ใบที่ยี่สิบสี่

ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

>> กลับหน้าแรก<<​

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

 

โชคดีด้วย ขอบคุณค่ะ............

 

ใบที่สิบหก

ที่สิบหกตกโฉลกโชคที่เหมาะ
ได้เฉพาะใบนี้ดีนักหนา
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา
ไปภายหน้าสุขล้วนควรจดจำ
ทั้งกายใจเปล่งปลั่งไม่กังวล
จะได้ยลผู้ชุปอุปถัมภ์
เขาเมตตาอารีมีประจำ
จะแนะนำชักจูงพยุงตัว
ถามหาคู่ชูใจเป็นได้แน่
ประเสริฐแท้ไม่เสียเรื่องเมียผัว
ได้เจริญสุขังทั้งครอบครัว
อย่าเมามัวทุกข์ร้อนเฝ้าถอนใจ
เรื่องลาภผลสมหวังเหมือนดังจิต
บุญฤทธิ์ตามสนองคงผ่องใส
ความคดีนี้เห็นไม่เป็นไร
ชนะได้แน่นักทักทายเอย

 

ใบที่ยี่สิบเอ็ด

ใบที่ยี่สิบเอ็ดอย่าพะวังนึกกังขา
เปรียบเหมือนเรานั่งอยู่ในนาวา
แล้วแล่นฝ่าคลื่นลมระบมไป
อันโชคลาภนั้นหนายังว่าขัด
ยังอึดอัดมิเห็นหนทางได้
รออีกหน่อยจะสุขสนุกใจ
คงรวยใหญ่ยิ่งเกษมเปรมปรีดี
ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิต
ถามจะคิดสู้ความให้คร้ามหนี
ถามหาคู่บุตรไซร้ยังไม่มี
ขอจบทีที่คำทำนายเอย (โชคของท่านเวลานี้ยังไม่ดี แต่ต่อไปจะดี)

 

ใบที่สิบหก

ที่สิบหกตกโฉลกโชคที่เหมาะ
ได้เฉพาะใบนี้ดีนักหนา
จะอยู่เย็นเป็นสุขทุกเวลา
ไปภายหน้าสุขล้วนควรจดจำ
ทั้งกายใจเปล่งปลั่งไม่กังวล
จะได้ยลผู้ชุปอุปถัมภ์
เขาเมตตาอารีมีประจำ
จะแนะนำชักจูงพยุงตัว
ถามหาคู่ชูใจเป็นได้แน่
ประเสริฐแท้ไม่เสียเรื่องเมียผัว
ได้เจริญสุขังทั้งครอบครัว
อย่าเมามัวทุกข์ร้อนเฝ้าถอนใจ
เรื่องลาภผลสมหวังเหมือนดังจิต
บุญฤทธิ์ตามสนองคงผ่องใส
ความคดีนี้เห็นไม่เป็นไร
ชนะได้แน่นักทักทายเอย

 

ใบที่สี่

ใบที่สี่ชี้ชัดความพลัดพราก
เหมือนต้องจากคู่ไปไกลสถาน
ดังลูกไก่พลัดวงหลงไปนาน
กว่าจะพานพบหน้าก็ช้าจัง
ต้องอุตส่าห์อดกลั้นถึงนานหน่อย
แล้วจึงค่อยเป็นสุขในยุคหลัง
จงประคองตนไว้อย่าให้พลั้ง
ดวงจิตตั้งหวังสมานสามัคคี
เร่งนอนนบเคารพอยู่ที่ผู้ใหญ่
คอยตามไปใช้พินิจกิจวิถี
เหมือนดวงจันทร์ส่องฟ้าในราตรี
เมื่อแสงศรีสุริยันตะวันรอน
ถามถึงไข้ว่าคงหายได้สำราญ
ความโรงศาลมีชัยไม่หลอกหลอน
ยังไม่พบลูกหนี้ที่หนีจร
ในอุทรบุตรเป็นชายคำทายเอย

 

หลังจากไปปฎิบัติกรรมฐานมาก้ได้ใบนี้ค่ะ..

<table width="100%" cellpadding="4" cellspacing="4"><tbody><tr><td valign="top" width="30%" align="right"><table width="100%"><tbody><tr><td align="right">

</td></tr> </tbody></table> </td><td valign="top">

ใบที่ยี่สิบสาม

ที่ยี่สิบสามงามสิ้นระบิลศัพท์
จะได้รับสุขดีไม่มีสอง
ญาติกาสามัคคีมีปรองดอง
ใครจะต้องเจ็บไข้เป็นได้คลาย
ทั้งครอบครัวทั่วหน้าล้วนผาสุก
ไม่มีทุกข์บุญเจืออยู่เหลือหลาย
ลาภจะมีดีงามดังคำทาย
แสนง่ายดายอยู่หลังหนทางไกล
แม้นถามไข้ว่าคลายหายสนิท
ไม่ปกปิดบอกตามเนื้อความไข
ถ้าต่อสู้ในคดีคงมีไชย
ชนะได้เพราะว่าชะตาดี
เนื้อความชัดจัดบ่งที่ตรงลาภ
จงเร่งทราบว่าเลิศประเสริฐศรี
ทุกๆ สิ่งสมใจไม่ราคี
ขอจบไว้ใบนี้ดีนักเอย

>​

</td></tr></tbody></table>

 

แม่นนะ

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

ได้ใบที่ เจ็ด ดีมากๆ สงสัยงวดนี้จะมีโชคลาภ

 

ใบที่สิบเจ็ด

ที่สิบเจ็ดมีกรรมมาตามติด
จะทำกิจเคืองขุ่นดูหุนหัน
กลับหาร้ายใส่ตัวชั่วสำคัญ
คิดหมายมั่นว่าดีกลับมีทราม
จงหมั่นเล็งเพ่งพิศพินิจเหตุ
คอยสังเกตุให้ทราบอย่าหยาบหยาม
เห็นดีแท้แล้วจงทำกรรมที่งาม
จะสมความคิดไว้ได้สบาย
เร่งรักตัวกลัวผิดคิดให้มาก
โรคจะหายคืนวันเป็นอันดี
แม้นเป็นความตามมีคดีสู้
จงเร่งรู้มีชัยไม่เสียศรี
ในส่วนลาภแสนเลิศจะเกิดมี
ถามลูกหนี้ใดๆ ไม่พบเอย