เล่าเรื่องแปลกๆให้ฟังครับผม

1)ครั้งแรกที่ได้เข้าไปหาหลวงปู่ท่อน(ที่วัดศรีอภัยวัน จังหวัดเลย) ก็ได้ขึ้นไปที่กุฏิของท่าน ก็ไปพร้อมๆกับพระรูปอื่นๆ ที่ตอนนั้นมีการเดินสายไปกราบไหว้พระครูบาอาจารย์ที่เป็นพระผู้ใหญ่
ก็เหลือบไปเห็นทีวีจอใหญ่ๆอยู่ในห้องของท่าน ก็แอบคิดในใจว่า ทำไมในกุฏิของท่านถึงได้มีทีวีอยู่ พระที่บรรลุแล้วไม่น่าจะต้องมีสิ่งของเหล่านี้ แต่ที่คิดหนะตอนนั้นก็อยู่ต่อหน้าหลวงปู่ท่อนด้วย ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น หลวงปู่ก็พูดออกมาว่าใครคิดไม่ดีกับพระระวังจะจัญไรฉิบหายเน้อ งานนี้ก็ทำเอาอึ้งไปเลย เข้าใจว่าจริงๆแล้วก็คงเป็นญาติโยมที่เอามาถวายให้ท่าน ท่านจะมีหรือไม่มี มันจะตั้งอยู่หรือไม่ตั้งอยู่ตรงนั้นก็คงไม่มีผลอะไรกับท่านอยู่แล้ว ก็เห็นมีแต่เณรสองสามรูปที่ดูแลท่านอยู่ในห้องนั้นดูอยู่ แต่หลวงปู่ท่อนท่านก็คงไม่ได้ไปยึดติดกับทรัพย์สินหรือเครื่องไฟฟ้าอะไรแบบนี้อยู่แล้ว งานนี้ก็เลยรู้สึกผิดไปเลย
2)ตอนไปกราบหลวงปู่พัน ฐิตธัมโม วัดป่าสันติธรรม ได้เตรียมคำถามที่จะไปถามท่านอย่างเช่นในการนั่งสมาธิมีหลักการอย่างไร อยากจะถามในเรื่องชีวิตของตัวเองสักหน่อยว่าจะไปยังไงต่อดี วันที่ผมเข้าไปหาท่านวันแรกนั้นผมไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำเลย อยู่ๆท่านก็เอ่ยสอนในเรื่องการนั่งสมาธิออกมาเลย พอจะจำได้คร่าวๆประมาณว่าให้พยายามละวิตกวิจารออกไปอะไรประมาณนี้ ส่วนในเรื่องชีวิตของตัวเอง ท่านไม่ได้พูดอะไรมากแต่ท่านพูดในเรื่องวัฏสงสารประมาณว่าให้พยายามให้หลุดพ้นไปจากบ่วงวัฏสงสารนี้ไปเสียเถิด (มีลูกพี่ลูกน้องคนนึง ที่เข้าไปหาพระ แล้วพระท่านเตือนในเรื่องศีลกาเมข้อที่สาม แต่หลวงปู่พันเตือนเราในเรื่อง ธรรมะระดับสูง อย่างนี้ก็เป็นอะไรที่ชื่นใจดีแท้ แต่ก็สรุปได้ว่าในวันแรกที่ได้เข้าไปหาหลวงปู่พันนั้นผมไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว แปลกไหมหละ)
3)ช่วงสองสามปีมานี้จะมีอะไรที่แปลกๆเกิดกับผมบ่อยมาก อย่างเช่นเวลาผมเข้าไปในร้านเซเว่นแล้วเหลือบไปเห็น ขนมไหว้พระจันทร์ ก็แอบคิดว่าอืมอยากกินนะ แต่ว่ายังไม่ซื้อดีกว่า เพราะรู้สึกว่าก้อนมันใหญ่ซื้อมาเดี๋ยวก็อาจจะกินไม่หมดก็ได้ ไม่นานหลังจากนั้นก็มีดีเทลยามาหาแล้วเค้าก็เอาขนมไหว้พระจันทร์แบบที่อยากกินนั้นเลยเอามาให้ สองลูก แล้วหลังจากนั้นก็มีเหตุการแบบนี้เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ นับรวมๆได้8 ครั้งแล้ว<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
สรุปว่า สามอย่างแรกเป็นขนม คือขนมไหว้พระจันทร์ ต่อมา ช๊อคโกแล็ท ต่อมาขนมโมจิ ต่อมาเป็นเสื้อแอโร่ว์ที่ตัวเองใส่เป็นประจำ มีความคิดว่าเดี๋ยวจะหาโอกาสไปซื้อก็ยังมีคนไข้เอามาให้สองตัว ต่อมาอันที่ห้านี่จำไม่ได้นะครับว่าเป็นอะไร อันที่หกเป็นขนมเปี๊ยะ ประมาณว่าไปร้านอาหารแห่งหนึ่งคือร้านข้าวมันไก่ ก็ตอนเดินออกจากร้านเหลือบไปเห็นขนมเปี๊ยะที่เป็นวงกลมลูกใหญ่ๆ ก็แอบคิดว่าเออ อยากกินแหะ แต่เหมือนเดิมหนะครับ ลูกมันใหญ่ไป ซื้อไปเดี๋ยวก็กินไม่หมด ก็เลยไม่ซื้อ วันเดียวที่เห็นขนมเปี๊ยะนั้นเลย ก็มีตัวแทนประกันที่ผมซื้อประกันกับเค้าอยู่มาเยี่ยมแล้วเอาขนมเปี๊ยะแบบที่อยากกินมาให้ แปลกไหมหละ ที่สำคัญคือผมลองถามเค้าไปว่าเป็นขนมเปี๊ยะร้านข้าวมันไก่ใช่หรือเปล่า ตัวแทนประกันท่านนั้นก็บอกว่าใช่ครับ แปลกดี อันที่เจ็ดนี่เป็นไฟฉาย แบบอยากได้เอาไว้ติดพกไปกับกระเป๋าสะพายติดตัวเอาไว้ส่องอะไรตอนกลางคืน ก็อุตส่าห์มีคนเอามาให้อีก อันที่แปดเป็นสมุดโน๊ต แค่รู้สึกว่าอยากจะมีสมุดโน๊ตเอาไว้ใช้ ไม่กี่วันหลังจากนั้นก็มีคนเอามาให้อีก เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงแท้ร้อยเปอร์เซนต์แน่นอนครับผม อ้อ แล้วคนที่เอาสิ่งของหรืออาหารต่างๆมาให้นี้เป็นคนละคนกันนะครับ แปลกดีนะครับ
4)ผมได้รู้จักกับพี่ๆบางคนในเว็บนี้ก็ได้คุยกันทาง PM ก็พบว่าพี่เค้าก็แสดงอะไรแปลกๆให้เราดูเหมือนกัน ก็ทราบนะครับว่าในเว็บนี้ต้องมีคนที่ไม่ธรรมดาอยู่เยอะแยะแน่นอน ส่วนในกรณีของผม ผมไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนเหนือธรรมดาไปแต่อย่างใดก็ยังคงเป็นมนุษย์เดินดิน ที่มีกิเลสหนาอยู่ดี สิ่งที่เห็นแต่ละวันล้วนเป็นแต่ความไม่ดีของตัวเองมากกว่า ถ้าท่านใดที่พอจะช่วยชี้แนะผมได้ก็เชิญนะครับ ผมรู้สึกว่าในเรื่องทางธรรมนี้ผมก็ยังติดขัดแบบไม่ไปถึงไหนสักที
ว่าที่จริงที่รู้สึกติดขัดทางธรรมนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครช่วยเลยนะครับ เพราะว่ามีวันหนึ่งที่มีพระรูปหนึ่งได้เข้ามาหาผมแล้วพูดประมาณว่า ถ้าว่างๆลองชักชวนใครมานั่งสมาธิที่สำนักสงฆ์ของท่านสิ ก็แปลกๆดีเพราะเป็นอะไรที่เรากำลังอยากได้คนช่วย อยู่ๆท่านก็เข้ามาเสนอการช่วยเหลือให้เราเลย ผมยังจดชื่อของท่านและชื่อวัดของท่านไว้อยู่เลย
อย่างไรก็ตามถ้าท่านใดในเว็บนี้พอที่จะช่วยสงเคราะห์ผมได้ก็ยินดีนะครับ หรือใครอยากจะมาร่วมปฏิบัติธรรมร่วมกันที่สำนักสงฆ์ดังกล่าวก็ยินดีนะครับ คิดว่าไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายด้วยนะครับ

 

หลวงปู่ท่อน เป็นพระอริยสงฆ์ ที่กราบได้อย่างสนิทใจครับ

 

ขอบคุณครับผม มีพระบางรูปให้เส้นผมของหลวงปู่ท่อน โดยท่านบอกว่าให้เก็บเอาไว้ให้ดีๆ เดี๋ยวในที่สุดเส้นผมนี้จะกลายเป็นพระธาตุ ก็เป็นอะไรที่ปลื้มใจไม่น้อยครับผม

 

ชื่อกระทู้ บอกว่าจะเล่าเรื่องแปลกๆ ให้ฟัง ไม่เห็นเล่าสักที

 

พระบางรูปท่านจะมี "เจโตปริยญาณ" คือ อ่านใจคนได้ค่ะ สรุปเวลาอยู่ต่อหน้าพระ
(จริงๆลับหลังก็ด้วย) จึงไ่ม่ควรคิดไม่ดี, ดิฉันเคยเจอเรื่องแบบนี้ตอนไปกราบพระ
อาจารย์สายหยุด วัดอดิศร จ.นครนายก, ตอนนั้นท่านพูดว่าศาสนาพุทธจริงๆไม่มี
อะไรนอกจาก "ทำความดี ละเว้นชั่ว ทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว" ดิฉันตกใจมากเพราะว่า
เป็นคนจิตใจเศร้าหมอง ชอบคิดถึงเรื่องบาปที่ตัวเองทำมา ตั้งแต่นั้นมาเลยพยายาม
เลิกนิสัยกังวลนั้น ทุกวันนี้ก็ยังขอบคุณท่านที่ทำให้คิดได้...

 

ตอนผมบวชก็ได้ไปเดินสายกราบเหมือนกันครับ ทาง จ.เลย ไปกราบหลวงปู่ท่อน กับหลวงปู่เผย
หลวงปู่ท่อนท่านพูดถึงอายุหลวงตามหาบัวบ่อยมาก ผมก็เลยจำได้ พอกลับวัดญาติโยม
ก็ถามว่าได้ตัวดีมาบ่ (ทางนี้เค้าเป็นแบบนี้) ผมก็บอกว่าหลวงปู่ท่อนท่านพูดถึงอายุหลวงตามหาบัวบ่อยๆ
ก็ไปคิดกันเอาเอง ผลก็ออกมาว่าถูกหวยกัน อันนี้ก็แปลก

 

โมทะนา ด้วยครับ ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เทวดาที่เค้าดูแลเราก็แข็งแรงครับ อะไรที่อยูในวิสัย เค้าก็ช่วยได้ครับ บางอย่างก็เป็นลาภอันพึงได้ของเราครับ สาธุ สาธุ

 

:d แหม ท่านขันธ์ก็พูดไปเป็นแบบเป็นเรื่องธรรมดาเลยจริงๆ ก็พระทั้งสองเป็นพระอริยะจึงได้ธรรมะอันเป็นอริยธรรมของท่านไปจริงๆด้วย แต่เราเป็นคนธรรมดาที่เข้าไม่ถึงธรรมดังกล่าวก็เลยอดรู้สึกไม่ได้หนะครับว่าเป็นเรื่องแปลกสำหรับเรา
ไม่ทราบว่าพอจะมีอะไรชี้แนะหรือชี้ทางให้คนธรรมดาอย่างผมเข้าถึงธรรมดังกล่าวได้บ้างไหมครับ :d

 

อนุโมทนาค่ะท่านขันธ์ ติงก็มารออ่านเช่นกันค่ะ

 

ขออนุโมทนาครับผม...สาธุ...สาธุ

 

คับๆ..ยังไม่แปลกหรอกคับ..ธรรมดาคับ..อย่าไปสนใจและเก็บมาคิดนะคับ
..แค่รู้ๆ เห็นๆ เฉยๆไว้..จะดีคับ..
เดี๋ยวจะมีมากกว่านี้อยู่คับ..ทุกสัมผัสคับ..ทังลืมตา หลับตา ทั้งทางหูแบบลืมตาและหลับตา คับ..
ถ้าเก็บมาคิดเดี๋ยวจะติดขัด..
อนุโมทนาคับ..

 

ขอบคุณครับ

 

ผมเคยไปบวชอยู่ที่วัดหลวงปู่พัน ฐิตธัมโม
เมตตาท่านแผ่กระจายออกมา จนเราเย็นในจิตสุดๆครับ
มีครูบาอีกรูป ภาวนาดีเยี่ยม ท่านเป็นคนลาว ชื่อท่านครูบาโมด

"ผู้รู้ ดูผู้คิด"

 

ถือเป็นนิมิตรหมายที่ดี

ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่ท่านเถิด...