ผู้ชายแบบนี้เราควรคบเขาต่อไหมคะ

แฟนเราเป็นคนติดแม่มาก ครอบครัวเขามี2บ้าน อีกบ้านแม่นึงมีลูก3คน เขาเป็นลูกคนเดียวอยู่รวมกันกับบ้านคุณปู่-คุณย่า ลูกบ้านหลังนั้น3คน ขับรถยนต์กันเป็นหมด ส่วนเขาไม่กล้าขับไปไหน มีดที่จะทำอาหารก็ไม่กล้าจับ
เป็นคนนอนตื่นสาย เราเลยโทรปลุกให้เขาตื่นมาช่วยแม่ทำงานร้านถ่ายเอกสารทุกเช้า แต่แม่ชอบปิดเสียงโทรศัพท์จะได้ให้ลูกชายนอนหลับเต็มที่ แต่ในขณะที่เราสอนให้เขารู้จักช่วยแม่ แม่เขาก็ตามใจลูกมาก ไม่ให้ลูกชายทำงานสักอย่าง
นอนก็นอนเตียงเดียวกันกับแม่ ออกนอกบ้านยังหอมแก้ม กอดลูกชายสุดๆ ส่วนแฟนเราถ้าเขามาบ้านเราเราก็สอนเขาทำงานบ้านทุกอย่าง เพราะเรากลัวแม่เราไม่ชอบแฟน แต่พอเขากลับบ้านก็กลายเป็นลูกแหง่ เกาะติดแม่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
จนแม่เราถาม ถ้าแต่งงานกับผู้ชายที่แม่รักมาก แม่กลัวเราจะมีปัญหาครอบครัวทีหลัง เพราะเขาบอกเขารักแม่พอๆกันกับเรา ขาดใครไปสักคนไม่ได้
ปู่กับย่าของแฟนก็กดขี่แฟนมาก บอกทำไมทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เป็นคนชอบเล่นเกมส์ ก็ถูกเปรียบเทียบกับอีกบ้านนึงอยู่บ่อยๆ เราก็คะยั้นคะยอให้แฟนหัดขับรถ แต่แม่เขาก็กลัวลูกเกิดอุบัติเหตุ แฟนเราเลยเป็นคนไม่ค่อยกล้าทำอะไร เลยขัดใจเราอย่างมาก เลยทะเลาะกันพูดตรงๆกับเขาไปเลยว่า ถ้าแม่ตายไปเขาจะใช้ชีวิตยังไง ทำไมไม่หัดทำแหกกฎแม่บ้าง แต่พูดไปก็เท่านั้นเขายังไม่กล้าทุกที จนเราคิดอยากจะตัดจากเขา เพราะเบื่อพฤติกรรมที่ขนาดเขาอยากไปไหน เขาก็ต้องให้แม่ขับรถพาไป แม่เขาไม่สบายยังขับรถไปเอง เราก็ไม่รู้อะไรจะเกิดในอนาคตกับเขา..

แต่สิ่งที่เราเลิกไม่ลงเพราะแฟนเราอยู่ในขั้นเป็นคนดี เขาเป็นคนใจเย็นทั้งที่เราร้อนยิ่งกว่าไฟ พาเราไปทำบุญไปวัดฟังธรรม เราอยากได้อะไรเขาก็ให้ทุกอย่าง แม่เขาก็ดีกับเรา ซื้อของที่ดีๆให้เราเสมอ บางทีแม่ก็โยนภาระลูกชายมาให้เราสอน แต่เราสอนไม่ได้เพราะแม่เขาไม่อยากให้ลูกทำ เช่นสอนให้เราให้แฟนทำกับข้าว แต่เวลาเอาเข้าจริงกลัวลูกชายเหนื่อย

ตอนนี้เราอยู่กึ่งสับสนไม่รู้จะเอาไงกับผู้ชายคนนี้ ปีหน้าอาจจะได้แต่งงานกันแล้ว แต่เราตอนนี้เริ่มไม่พอใจกับอาการลูกแหง่ที่มีมากขึ้น เราควรทำไงดี สอนเขาจนท้อแท้หัวใจเต็มทีแล้วคะ

 

แต่สิ่งที่เราเลิกไม่ลงเพราะแฟนเราอยู่ในขั้นเป็นคนดี

 

ธรรมทัศนะ


วันที่ 19 มี.ค. 2554 15:58
อ่าน 253

เราเปลี่ยนแปลงใครไม่ได้ค่ะ
<input name="t_sel" class="noborder" value="18076" align="middle" type="checkbox">

เราเปลี่ยนแปลงใครไม่ได้ค่ะ​

แต่เราสามารถ "เข้าใจเขา" ได้อย่างถูกต้องขึ้น​

ทั้งเราและเขา ก็จะอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ

...............................................................................

​

เมตตา
วันที่ 25 มี.ค. 2554 01:02

ความคิดเห็นที่ 8
<input name="c_sel[8]" class="noborder" value="8" align="middle" type="checkbox">

เพราะแต่ละคนสะสมอุปนิสัยมาแตกต่างกัน เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใคร

ได้จริงๆ แต่เราสามารถที่จะแนะนำสิ่งที่ดีสิ่งที่ถูกต้องแก่เขาได้ โดยเฉพาะให้เขาได้

เข้าใจพระธรรม ก็เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด ส่วนเขาจะเชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่ที่บุญกุศลที่

เขาได้กระทำไว้หรือเปล่าที่จะได้เข้าใจพระธรรมค่ะ

ขอเชิญคลิกฟังได้ที่...​

บ้านธัมมะ - มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
​

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ...

...............................................................

จาก เวปบ้านธัมมะ

​

 

ลองพิจารณาและตัดสินเองนะคะ คิดว่าน้องคงมีคำตอบในใจแล้วละ

 

รอลุ้นครับ ไม่กล้าช่วยตอบ เพราะตัวเองก็ยังไม่เคยมีแฟนกับเค้าเสียที อิอิ

 

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่การยอมรับ

คุณยอมรับนิสัยแบบนี้ของแฟนคุณได้หรือเปล่า แต่งงานไปแล้ว เค้ายังเป็นแบบนี้อยู่ คุณยังทำใจยอมรับได้หรือไม่ อดทนในสิ่งที่คุณต้องพบเจอได้หรือไม่

ลองตีค่าออกมาเป็นความรู้สึก หรือ ตีออกมาเป็นคะแนน คะแนนความยอมรับของตัวคุณ ว่ามันมากน้อยแค่ไหน หรือ ใช้อีกหลักนึง ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป คุณทุกข์มากกว่าหรือสุขมากกว่า ยอมรับได้มากกว่าหรือยอมรับไม่ได้มากกว่า

อย่าใช้ความรักเป็นตัวตัดสินเพียงอย่างเดียว ใช้เหตุอื่นมาพิจารณาไปพร้อม ๆ กันด้วยอย่างที่บอกไปข้างต้น

ไม่มีใครบอกความรู้สึกของตัวคุณ ได้ดีเท่ากับคุณบอกความรู้สึกของตัวเอง

 

ต้องบอกว่า "พ่อแม่รังแกฉัน" ความผิดของแม่ที่ไม่ฝึกให้ลูกพึ่งพาตัวเอง
ความผิดของลูกที่คิดเองไม่เป็น...

อ่านแล้วก็เห็นใจค่ะ อนาคตถ้าแต่งงานกันสงสัยคุณจะต้องดูแลเขาเหมือนลูกชายคนโต
ทนได้ไหมคะ ??

ถ้าคุณจะเลือกคู่ชีวิตที่ขาดทักษะชีวิตแถมยังดูแลตัวเองไม่ได้ คุณจะเลือกไปทำไม?
ชีวิตมีทางเลือกมากมายจริงไหมคะ ? ทำไมต้องต้องแบกขันธ์ห้าของคนอื่น ของเราเอง
ก็เกินทนแล้วใช่ไหมคะ

ลองให้โอกาสและพูดคุยกันก่อนเพื่อปรับตัวหากปรับไม่ได้จริง ๆ ทางใครทางมันดีกว่า
กระมังคะ ? ตอบแบบฟันธงเลยนะคะ...

 

ของแบบนี้ขึ้นอยู่กับตัวจขกท.ครับ

จะไปเปลี่ยนให้ฝ่ายชายปรับตัว ลองพิจารณาดูแล้ว คงยังไม่สามารถเปลี่ยนได้หรอกครับ

อย่าไปแนะนำในเชิงให้เค้าเลิกกันเลยครับ

แนะนำทางให้จขกท.คิดเองดีกว่าครับ ว่าคบต่อจะเป็นยังไง หรือ ถ้าเลิกคบแล้วจะเป็นยังไง

การระบุในเชิงให้คบต่อ หรือ ให้เลิกคบ (แบบที่คุณธรรมทิพย์บอก แม้มันอาจจะเป็นเรื่องที่ดูจะดีกว่า) ส่งผลต่อกรรมโดยตรงเกินไปนะครับ (คล้าย ๆ กับไปตัดสินแทนจขกท.)

ให้จขกท. พิจารณาให้ดี ๆ แล้วกันครับ ยอมรับได้(ทนได้) หรือ ยอมรับไม่ได้(ทนไม่ได้) ก็แค่นั้นครับ

 

เรียน คุณ Jude

ขอบคุณที่ให้เกียรติวิจารณ์ความคิดเห็นค่ะ ขึ้นชื่อว่าความคิดเห็น
ไม่มีถูกหรือผิดขึ้นอยู่กับเหตุผลและวิจารณญาณของผู้อ่าน

คุณไม่ควรตัดสินผู้อื่นด้วยความรู้สึกของตนเองนะคะ... หากเจ้าของกระทู้ไม่สับสนจนหาคำตอบให้ชีวิตไม่ได้คงไม่เสียเวลาโพสต์ข้อความและให้ผู้อ่านช่วยคิด

มุมมองความคิดจากหลากหลายประสบการณ์ ย่อมมีประโยชน์ในการตัดสินใจ และเลือกสิ่งทีดีที่สุดให้กับชีวิต

ท้ายที่สุดไม่มีใครเลือกทางเดินชีวิตของเราได้ นอกจากตัวเราเอง
เพียงแต่จะเลือกอย่างไรให้เสียใจน้อยที่สุดก็เท่านั้นเอง

แวะมาเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้เพราะการเลือกคู่ชีวิตไม่เหมือนการเลือกทรงผม ที่เสียใจแค่สามเดือนก็เปลี่ยนทรงผมใหม่ได้ แต่นี่มันทั้งชีวิต
จึงมีความสำคัญมาก.... จริงไหมคะ ?

 

สรุปนะคะ...ทุกอย่างในชีวิตของเรา ไม่ว่าดี-เลว อยู่ที่การกระทำของเรา(กรรมนั่นเอง)หากรับได้ก็รับไป หากรับไม่ได้ ก็ทางใคร ทางมัน เท่านั้นเอง... เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ถูกต้องแล้วครับผม แต่ที่ผมได้บอกคุณธรรมทิพย์ไปว่าการแนะนำนั้น(เฉพาะในบางเรื่อง)ควรแค่บอกทางเลือกให้เค้าแล้วให้เค้าตัดสินใจเองจะดีกว่า เพราะว่าตัวผมเองแต่ก่อนก็มีความคิดคล้าย ๆ คุณธรรมทิพย์น่ะครับ
คือเวลาใครมีปัญหาอะไรแล้วผมจะบอกเจาะจงไปเลย เอาแบบนี้ดีกว่า อย่าไปเอาแบบนั้นเลย แบบนี้แหละดีแล้ว อย่างที่ผมบอกแหละครับว่ามันเหมือนเป็นการยัดเยียดความรู้สึกให้เค้าจนเกินไป ผมพิจารณามาภายหลัง เวลาใครมีปัญหาอะไร(เฉพาะเรื่องที่คล้าย ๆ กับเรื่องของจขกท.) ผมจะไม่บอกตรง ๆ ในเชิงตัดสินใจให้เค้าครับ จะบอกแค่ทางเลือกให้เค้า บอกให้เค้าเข้าใจถึงปัญหาของเค้า แล้วให้เค้าตัดสินใจเองครับ การไปบอกว่าผู้ชายแบบนี้ไม่ดีหรอกอย่าไปเอาเลย ถูกครับ ผู้ชายแบบนี้อาจจะไม่ดี(ในความรู้สึกของคุณธรรมทิพย์) คบแล้วไม่ดีหรอก แต่ ณ ขณะนั้น จขกท.ยังสับสนอยู่ เค้ายังไม่เข้าใจถึงทางเลือกที่เค้าจะทำได้ เราควรบอกทางเลือกให้เค้า แม้ว่าเราไปบอกว่าให้เลิกเถอะ หรือ ลองคบต่อไปก็ดี จขกท.จะไม่ได้คำตอบจากความรู้สึกของตัวเค้าเองครับ(เพราะสับสนในความรู้สึก)

สำหรับผมถ้าเป็นแต่ก่อน ผมจะตำหนิผู้ชายคนนี้กับแม่ของเค้า แล้วก็บอกให้จขกท.เลิกไปเลย แต่ต่อนนี้ไม่ใช่แบบนั้นครับ ณ ตอนนี้ผมจะไม่ตำหนิผู้ชายคนนี้และแม่ของเค้า คนเราเค้าเป็นแบบไหน ดีหรือเลว เค้าคือตัวเค้าครับ เราไม่สามารถให้เค้าดีตามใจของเราได้ เราไม่ควรไปว่าเค้า เราต้องดูตัวเราเอง ว่าเราจะตัดสินใจยังไง ในเมื่อเค้ายังเป็นแบบนี้อยู่ พิจารณาให้ดี ๆ ผู้ชายไม่เกี่ยว เกี่ยวที่ตัวเราเอง เราจะทนได้มั้ย จะมีความสุขมั้ย คบต่อไปแล้วเราจะทนได้อีกนานแค่ไหน หรือ เราพร้อมที่จะอดทนนะกับผู้ชายแบบนี้ ในความเป็นจริงถ้าจขกท.แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ไป ตัวผู้ชายเค้าอาจจะมีความฮึดเกิดขึ้นในใจมากขึ้น เฮ้ย เรามีครอบครัวแล้วนะ เราต้องหัดทำอะไรเองบ้าง เค้าอาจจะลุกขึ้นมาลองทำอะไรด้วยตัวเองโดยไม่พึ่งพาแม่เองก็เป็นไป หรือ เค้าคิดว่าจขกท.ยังไงก็ทำให้ แม่ก็ทำให้ เค้าก็อยู่เฉย ๆ แบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว ก็เป็นไปได้อีก เห็นมั้ยครับว่ามันเป็นไปได้ทั้งสองอย่าง อีกกรณี ถ้าจขกท.เลิกราไป ผู้ชายเกิดรับไม่ได้ รักจขกท.มาก เค้ายอมปรับตัวเค้าให้ดีขึ้นแล้วมาขอคืนดีทีหลัง มันก็เป็นไปได้อีก หรือว่า เลิกกันแล้วก็แล้วกัน อยู่กับแม่ แม่ก็ดูแลเราได้ ก็เป็นไปได้อีก มันออกได้แทบจะทุกทาง เราไม่มีทางรู้ว่าผู้ชายคนนี้จะเปลี่ยนไปในทิศทางไหน หรือคุณธรรมทิพย์สามารถล่วงรู้อนาคตได้ครับ ถ้ารู้อนาคตได้ว่าคบแล้วไม่ดี นั้นก็เป็นอีกคำตอบนึงที่สามารถบอกจขกท.ได้ครับ ผมถึงบอกให้จขกท.คิดครับว่ายอมรับได้หรือไม่ได้ เพราะผลมันออกได้ทุกอย่าง ยอมรับได้ก็คบต่อ ยอมรับไม่ได้ ก็... ให้ตัวเค้าคิดเองครับ การฟันธงลงไปเลยนั้นมีทางเดียวครับคือมีญาณล่วงรู้อนาคตครับ และญาณนั้นก็ต้องมีกำลังสูงมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ฯลฯ เพราะญาณระดับอ่อน ๆ ก็จะเห็นได้ไม่ไกลและไม่ชัดเจนถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ

แต่ถ้าในประเด็นมีคนถามว่า เสื้อตัวไหนฉันใส่สวยกว่ากัน ผมก็จะบอกไปตามความจริงครับ ว่าตัวนี้สวยกว่านะ ตัวนั้นไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ คำถามแบบนี้สามารถบอกได้ตรง ๆ เลยครับ ผมเข้าใจในความคิดของคุณธรรมทิพย์ครับ เพราะผมเคยเป็นมาก่อน ผมเน้นไปที่ตัวปัญหานะครับ บางอย่างสามารถบอกตรง ๆ ได้เลย บางอย่างควรแค่บอกทางเลือกให้เค้าตัดสินใจเอง ก็เลยจะอธิบายเพิ่มเติมสักนิด อย่าได้โกรธเคียงกันนะครับ หากเคียงกันก็ขออภัยคุณธรรมทิพย์มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

สุดท้ายก็คือทั้งคุณธรรมทิพย์และผมต้องการช่วยจขกท.ให้พ้นจากปัญหาเหมือนกันครับผม

 

แนวโน้ม แล้วผมว่า ถ้าตอนนี้ เขาไม่ทำอะไรให้เป็นขึ้นมาบ้าง หลังแต่งงาน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีการพัฒนาอีก คุณ จขกท. คงต้องแบก ภาระทางโลกต่างๆ กับ หน้าที่ผู้นำครอบครัวจำเป็น แน่นอน