ประวัติ และ ความเป็นมาของ วัด เพชรพรี วัดที่9ของเมืองไทย สถานที่แสดงธรรมของพระพุทธองค

ประวัติความเป็นมาของวัดพริบพลี หรือ วัดเพชรพรี จังหวัด เพชรบุรี
จากข้อเขียน วันอุ่น เขียนไทย ดังนี้

วัดเพชรพรี ตำบลท่าราบ อำเภอเมืองเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี เดิมชื่อวัด พริบพลี เป็นวัดที่ 9 ที่สร้างขึ้นในเมืองไทย มีความสำคัญต่อประวัติยุคแรกของพุทธศาสนาในไทย จากจารึกลายสือไทย (อักขระไทยโบราณยุคแรก) ในกระเบื้องจารและแผ่นหินทรายที่ขุดได้จากวัดพริบพลี และ คูบัว ราชบุรี ท่านเจ้าคุณพระราชกวี ได้อ่านและเขียนไว้ในหนังมือ วัด-เมืองพริบพรี-เพรชบุรี สรุปได้ว่า พุทธศาสนาเข้ามาสู่ดินแนไทย สมัยต้นของสุวรรณภูมิ ตำลำดับเหตุการณ์โดยย่อ ดังนี้

พุทธพัสสา 19 (หลังพระพุทธเจ้าตรัสรู้ 19 ปี ก่อนเสด็จปรินิพพาน 26ปี)
บุน หนุ่มไทยลว เป็นลูกชายคนโตของ ขุมกล่อม-แม่กุน แห่งเมืองสุนาปรันตรพริบพลี สาวัตถี อินเดีย พบชาวเมืองพากันมุ่งไปฟังเทศน์(ธรรม)จากพระพุทธเจ้า จึงลองตามไปฟังด้วย เมือรู้สึกซายซึ้งในธรรมบรรยาย จึงทูลขอบวชกับพระพุทธองค์ ได้พระอานนท์เถระเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอุบาลีเถระเป็นผู้ให้สรณศีล พระพุทธองค์ตรัสว่า "เอหิภิกขุ"(จงเป็นภิกษุ) ให้ชื่อว่า
"พระปุณณเถร" นับเป็นภิกษุไทยรูปแรก และได้บวชโดยตรงกับพระพุทธองค์ พระปุณณเถระ บวชเรียนอยู่ 3 ปี จึงทูลขอลากลับเมืองไทย (สมัยนั้นชื่อว่า "เมืองทองไทยลว" หรือ ไทยลว้า เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนา เมื่อพุทธพัสสา 21
พุทธพัสสา 22 พระปุณณเถระอัญเชิญเสด็จพระพุทธเจ้า มาโปรดแสดงธรรมแก่ชาวไทยที่บ้านแม่กุน พริบพลี และบริเวณอื่น เช่น บริเวณเขางู ราชบุรี เขาสัจจพันธคีรี สระบุรี ระหว่าง วันขึ้น 8 ค่ำ ถึง ขึ้น 15 ค่ำ เดือนอ้าย

 

พุทธพัสสา23
พระปุณณเถระนำพระเจ้าทับไทยทองผู้ครองเมืองทองไทยลว ไปพบ
พระเจ้าพิมพิสารที่เมืองมคธ แล้วเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าที่เมือง เวฬุวัน กรุงราชคฤห์ พระเจ้าทับไทยทองได้ฟังเทศน์ อนุปุพพิกาถา และธัมมจักรกัปปวัตรสูตร ทรงเห็นธรรมเบื้องต้น

พุทธพัสสา 24
พระเจ้าทับไทยทองกลับเมืองไทย เปลี่ยนชื่อเมืองไทยทองลว เป็น
สุวัณณภูมิ ตามภาษามคธ (บาลี) ทรงรับพุทธศาสนาเป็นสถาบันศาสนาของ สุวัณณภูมิ และเป็นของชนชาวไทยลว หรือ ไทยลัวะ ไทยลว้า ไทยเลาว๊ะ (เราว๊ะ) เป็นชื่อเดิมของชนเผ่าไทยเดิม ลาวเดิ ทวา หรือ ทวาย มอญเดิม สุวัณณภูมิ เป็นที่รวมของ ชนเชื้อสายไทย มอญ ลาว ซึ่งภายหลัง ขุนฟ้าเมืองไทย เจ้าเมืองเถือมทอง หรือ ถมทอง (นครปฐม) ได้สร้างเมืองใหม่ระหว่าง พ.ศ. 1112-1122 ให้ชื่อ เมืองไทยทวาลาว ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ ทราราวดี

 

วัดแห่งแรกของไทย คือ วัดปุณณารามดำรงอริยสงฆ์ ซึ่งพระเจ้าทับไทยทอง สร้างใน พุทธพัสสา 24 หลังกลับจากเวฬุวัน สร้างที่หนองยาว หรือ หนองวัด ใกล้บ้านโพธิงาม และ หนองเกษร (คูบัว ราชบุรี) ถวายพระปุณณเถระ ให้ใช้เป็นที่บรรยายธรรม เผยแพร่พุทธศาสนา (ตามจารึก กระเบื้องจาร แผ่นที่ 8 หน้า2 ) ปัจจุบันไม่มีเหลือซากให้เห็น กลายเป็นพื้นนาที่ เรียกว่า หนองวัด ในบริเวณเมืองโบราณคูบัว

 

วัดแห่งที่ 2 คือ วัดศรีมหาธาตุแดนลว้า พระเจ้าโลกกนลว้า หรือ โลกว้า สร้าง พ.ศ.235-238 ห่างจากวัดแรกถึง 256 ปี ที่ย่าน บ้านใหม่ บริเวณคูบัว ถวายพระสงฆ์ ปัญจวัคค ซึ่งมีพระโสณเถระ เป็นหัวหน้าคณะที่พระเจ้าอโศกมหาราชจัดส่งมาช่วยฟื้นฟูพุทธศาสนาในสุวัณณภูมิ
เมื่อแรกที่มาถึงสุวัณณภูมิ คณะสงฆ์ปัญจวัคคพักที่วัดปุณณาราม แต่คงชำรุดมาก(256ปี) พระเจ้าโลกลว้า จึงสร้างวัดพระศรีมหาธาตุถวายเพื่อให้ปฎิบัติธรรมอและทำสังฆกรรม พร้อมกับเผยแพร่พุทธธรรมได้สะดวกกว่างขวางขึ้น พระโสณณเถระ ได้ประกอบพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และ พระธาตุของพระอรหันต์ในพระเจดีย์ในวัดพระศรีมหาธาตุ วัดนี้ร้างไปเมื่อ พ.ศ. 1080 เศษ ไม่ปรากฏหลักฐานให้เห็นกัน และ 12วัน ก่อนที่พระโสณณเถระจะดับขันธ์ปรินิพพาน (ชันษา110) ได้สั่งความและให้คำแนะนำกับพระเจ้าตะวันอธิราช พระนางสิริงามตัวเทวี พระโอรส เดือนเด่นฟ้า และคณะสงฆ์ปัญจวัคคให้สร้าง หรือเสริมแต่งเมืองและวัด อีก 7แห่ง ซึ่งได้รับการทำให้เป็นไปตามนั้น ดังต่อไปนี้

 

วัดแห่งที่ 3 พ.ศ. 265 วัดบรมธาตุ เจดีย์ใหญ่ ที่เมืองเถือมทอง หรือ ถมทอง คือวัดพระปฐมเจดีย์ นครปฐม
วัดแห่งที่ 4 พ.ศ. 268 วัดมหาธาตุอู่ทอง (สุพรรณบุรี)
วัดแห่งที่ 5 พ.ศ. 268 วัดป่าเรไร นอกเมืองอู่ทอง
วัดแห่งที่ 6 พ.ศ. 268 วัดมหาธาตุนองทอง (กาญจนบุรี)
วัดแห่งที่ 7 พ.ศ. 269 วัดดงสักมหาธาตุ เมืองขอมพงตึก (นอกกาญจนบุรี)
วัดแห่งที่ 8 พ.ศ. 271 วัดมหาธาตุ เมืองธัมมราข ตัวเมืองเสริมสร้างจากเมืองเดิม ชื่อเมืองช้างค่อม ปัจจุบันคือ นครศรีธรรมราช

 

วัดแห่งที่ 9 พ.ศ. 272 เดือน 4 วัดพริบพลี (เพชรบุรี)
จากจารึกลายสือไทยในกระเบื้อง(กเบื้อง)จาร สมัยพระเจ้าตะวันอธิราชแห่งสุวัณณภูมิ บรรยายว่า พระโสณเถระ หัวหน้าคณะสงฆ์ปัญจวัคค สั่งความก่อนท่านดับขันธ์นิพพาน 12 วัน เมื่อวันขึ้น 1ค่ำ เดือน 6 พ.ศ. 264 ให้พระนางสิริงามตัวเทวี พระมเหสีของตะวันอธิราช รับเป็นผู้จัดสร้างเมืองเพชรพริบพลี (เพราะเป็นธิดาของขุนเมืองนั้น) เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้พระปุณณะเถระ ผู้นำพุทธศาสนามาสู่สุวัณณภูมิ ซึ่งเป็นที่ๆ พระปุณณมุนีนำพุทธมาพัก 2 วัน คือ เมื่อก่อนจุลลปุณณ(น้องชายพระปุณณเถระ)สร้างศาลา500ห้อง ภิกขุมาพัก(พระอรหันต์ 500 องค์ ที่ตามเสด็จพระพุทธองค์) เมื่อคราวนั้น (พุทธพัสสา22 เดือนอ้าย ขึ้น 8ค่ำ ถึง 15ค่ำ) เมื่อพุทธพร้อมสงฆ์ไปแล้ว ปุณณเถระอยู่(ให้ตั้งชื่อ วัดพริบพลี) จากกระเบื้องจาร แผ่นที่ 108 หน้าที่2

 

วัดพริบพลี หรือ วัดเพชรพลี เป็นวัดแรกของเมืองเพชรพลิบพลี หรือเป็นวัดที่9ของเมืองไทย โดย ขอมทองเมือง นายช่างใหญ่ของสุวัณณภูมิ(น้องชายของสิริงามตัวเทวี) และเดือนเด่นฟ้า พระโอรส เป็นผู้ดูแลวัดและพระเจดีย์ระหว่าง พ.ศ.272 - 273 โดยมีการดำเนินการสร้างพร้อมกันกับวัดศรีมหาธาตุ(เพชรบุรี)โดยขุนศรีเมืองผู้เป็นขุนเมืองพริบพลีและเป็นบิดาของพระนางสิริงามตัวเทวีเป็นผู้กำหนดให้สร้างวัดศรีมหาธาตุหรือวัดมหาธาตุ(เพรชบุรี)

 

พระธาตุเขี้ยวแก้ว ของศักดิ์สิทธ์ ที่วัดเพชรพลี

 

เอาข้อมูลมาให้อ่านกันครับ ผิดถูกอย่างไร ต้องใช้ความรู้ สติไตร่ตรองอย่างรอบคอบนะครับ อย่าเชื่ออะไรง่ายๆอย่างที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนไว้

 

เด่วจะเอาข้อมูล มาเพิ่มครับ ต้องทำงานแล้ว เด่วเจ้านายด่าเอา คิคิ จะกลับมาเพิ่มเติมแน่นอนครับผม

 

สภาพแวดล้อมของวัดเพชรพลีครับ

 

ไทยเลาว๊ะ (เราว๊ะ) <<< อันนี้แหละที่ไม่ค่อยเชื่อ
ไทยละว้า คือไทยเราวะเนี่ยนะ
พูดจริงหรือพูดเล่นง่ะ

 

ข้อมูลทั้งหมด ได้มาจากวัดเพชรพลี ทางเจ้าอาวาสท่านเองก็ยืนยันกับตัวผมว่า ข้อมูลหรือหลักฐานต่างๆ ล้วนได้มาจาก "กระเบื้องจาร" "กเบื้องจาร"ที่ขุดค้นพบในวัดครับ

อย่างไรก็ตามผมทิ้งท้ายไว้ว่า
"การอันใดจงอย่าได้เชื่อ หากแม้ยังมิได้พิสูจน์รู้ให้ถ่องแท้ด้วยตนเอง"

หากแต่ข้อมูลที่ได้รับรู้มานี้เป็นข้อมูลที่ได้มาจากทางวัดครับ จึงขออนุญาตนำมาเสนอแก่ทุกท่าน หากใครมีข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อเสริมสร้างความถูกต้องชัดเจนก็จะเป็นการดีครับ แลกเปลี่ยนข้อมูลกันเพื่อพุทธศาสนา และ ประวัติศาสตร์ของเราครับ

อันที่จริงผมเองมีความผูกพันธ์กับวัดนี้มานานหลายปีแล้วครับ "สาเหตุส่วนตัว" นะครับเลยไม่อยากอ้างอิงใดๆ แต่ด้วยรับข้อมูลเหล่านี้มาจึงขอนำเสนอ ณ.ที่นี้ครับผม

 

มีคนบอกว่า กระเบื้องจารที่นี่เป็นของปลอม ..... คิดง่ายๆที่สุด ตรรกะที่ว่าเป็นของปลอม แสดงว่าผู้พูดไม่เข้าใจเรื่องของเก่า เอาว่าของเก่า(ต้องคนดูเป็น)ที่อายุราว 150 ปีขึ้นไป ไม่มีการปลอมแปลง ในสมัยก่อนไม่มีใครนิยมศึกษาของเก่า ไม่มีการซื้อขาย ใครจะบ้ามานั่งทำกระเบื้องจารหลายพันแผ่น ขนาดที่เริ่มมีคนสนใจ ยังปล่อยปะละเลย แตกหัก เหมือนกองขยะ หาคนสนใจเรื่องของโบราณไม่มี ไม่มีธุรกิจด้านนี้ และที่ทางการออกมาออกข่าวว่า เป็นของปลอม สร้างกระแสให้คนเชื่อ แต่คนฉลาดเขารู้ และรู้ๆกันอยู่คนไทยไม่ชอบหาเรื่องมีงานเพิ่ม ในเมื่อเงินเดือนเท่าเดิม ปัดสวะพ้นตัวไปสบายกว่า แต่ทำไมมีฝรั่ง มาแอบซื้อไปด้วยราคาแพง

 

ได้มีคุณกมลช ทำการถ่ายสำเนาหนังสือพุทธสาสน์สุวรรณปกรณ์ (แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีคนสนใจกัน)ที่นี่ครับ
http://palungjit.org/threads/คนไทยมาจากไหน-ประวัติศาสตร์ไทย-พุทธสาสนสุวัณณภูมิปกรณ.276390/

และผมได้สำเนาข้อมูลไปไว้ที่เว็บพลังใจอีกแห่ง
ตำนานประวัติศาสตร์ชนชาติไทย (พุทธสาสนสุวัณณภูมิปกรณ)

ควรนำข้อมูลที่ดีดีมานำเสนอครับ ขอเป็นกำลังใจแก่ท่านเจ้าของกระทู้
อนุโมทนาสาธุการ

 

ใช้ คาร์บอน 14 ช่วยพิสูจน์อายุได้ไหมครับ

 

ใช้จิตสัมผัสพิสูจน์พลังงานได้ แต่ฝรั่งจะไม่เชื่อก็ช่างหัวมัน เราเชื่อเพราะเราพิสูจน์จนเข้าตัวเรียบร้อยแย้ว ๕๕๕
เคยมีโอกาสได้ไปวัดพริบพลีด้วยค่ะ ไปกับทัวร์ ขสมก

สักการะพระบรมสารีริกธาตุ และได้เดินดูพระพุทธรูปโบราณ (เก่าแก่โบราณมาก)
ไม่ธรรมดาเลยที่นี่

 

อยากได้ หนังสือ ไม่ทราบว่า จะไปหาซื้อจากไหนได้บ้างค่ะ

 

หากที่ท่านอยากได้หนังสือพุทธสาสน์สุวรรณปกรณ์ นั้นหายากนะครับ
แต่อาจจะมีขายที่วัดโสมนัสวิหาร กทม.

 

ตามข้างบนนี้เลย ครับ

แต่บอกไว้ก่อนว่า หนังสือเล่มนี้อ่านยาก เข้าใจยาก
ขนาด Nirvana เป็นหนอนหนังสือยังเป็นงงเลย ครับ

ส่วนความรู้ในเรื่องประวัติศาสตร์ชนชาติไทย เต็มร้อย