ความรัก ความเมตตา นำพาชึ่ง สุขขัง

ไม่ขัดแน่นอนครับ เพราะในพระสูตรมหายานก็มี
แต่ สุขขัง นิจจัง ศูนยตา และบริสุทธิ์ คือลักษณะของธรรมกาย
ปุถุชนก็ยังอยู่ใน สังสาระวัฎ ในไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา



ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับมหายาน

ทฤษฎีเรื่องตรีกายคืออะไร

มหายานในระยะแรกเชื่อว่า พระพุทธเจ้ามีเพียง 2 กาย คือ ธรรมกาย ซึ่งหมายถึงพระคุณของพระพุทธองค์ ได้แก่ พระเมตตาคุณ พระปัญญาคุณ และพระวิสุทธิคุณ นอกจากธรรมกาย ก็มี นิรมาณกาย หมายถึง กายเนื้อในขณะที่พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ มหายานได้แต่งเติมเพิ่มอีกกายหนึ่งเข้าไปคือ สัมโภคกาย ซึ่งเป็นกายของพระพุทธองค์ที่สำแดงให้ปรากฏเฉพาะ พระโพธิสัตว์ พระกายนี้เป็นสภาวะทิพย์มีรัศมีรุ่งเรืองแผ่ซ่านทั่วไป พระองค์ยังทรงสดับคำสวดมนต์ของเรา แม้จะดับขันธปรินิพพานไปแล้ว
ในความเห็นของฝ่ายมหายานนั้นพระพุทธเจ้าเป็นทิพยภาวะ มีภาวะความเป็นอยู่คู่กับโลกเสมอ อย่าคิดว่าการปรินิพพานของพระพุทธองค์เป็นภาวะขาดศูนย์โดยสิ้นเชิง การปรินิพพานของพระองค์เป็นเพียงภาพมายาเท่านั้น โดยความเป็นจริงแล้ว พระพุทธเจ้านั้นเป็นอนาทิ เป็นอนันตะ ด้วยความเชื่อดังกล่าวพระพุทธเจ้าของมหายานจึงปรากฏมีพระกาย ๓ ลักษณะ ซึ่งเรียกกันว่า ตรีกาย คือ

1. สัมโภคกาย คือพระกายที่เป็นทิพยภาวะ ประทับอยู่ ณ พุทธเกษตรของพระองค์ ทรงแสดงพระสัทธรรมอยู่ในแดนอื่นๆ พระพุทธเจ้าอาจมาปรากฏพระองค์แก่มนุษย์ได้ ในคัมภีร์ปัญจวีสติ มีอธิบายว่า หลังจากที่พระโพธิสัตว์เจ้าถึงพุทธภูมิโดยการปฏิบัติตามบารมีทั้ง 6 จึงมีอวัยวะใหญ่ครบ 32 และมีอวัยวะเล็กๆ อีก 80 แล้วทรงแสดงมหายานสูตรแก่พระโพธิสัตว์ทั้งหลายและทรงปลูกไว้ซึ่งความปีติยินดีและความเมตตาลงในจิตของพระโพธิสัตว์เหล่านั้น สัมโภคกายดำรงอยู่เพื่อช่วยเหลือพระโพธิสัตว์ที่ปฏิบัติผ่านทสภูมิแล้ว เป็นกายที่อยู่ระหว่างธรรมกายและนิรมาณกาย ดำรงอยู่นิรันดร พ้นจาก อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นกายที่มีอยู่ก่อนนิรมาณกาย และมีอยู่หลังปรินิพพานของนิรมาณกาย

2. นิรมานกาย คือพระกายที่พระองค์นิรมิตขึ้นมา เป็นพระกายเนื้อที่คนทั่วไปสามารถมองเห็นได้ เช่น ความทรุดโทรมด้วยความชรา และความดับขันธ์ เป็นต้น เป็นพระกายที่ทรงนิรมิตมาเพื่อบำเพ็ญพุทธกิจ คัมภีร์ปัญจวีสติ แสดงว่า พระโพธิสัตว์หลังจากได้รับธรรมจากการปฏิบัติบำเพ็ญบารมีจนได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสามารถเสด็จไปโปรดสรรพสัตว์ได้ทุกที่ทุกแห่งด้วยนิรมเมฆหรือนิรมานกาย นั่นเอง (Nalinaksha Dutt, Mahayana Buddhism, Fimma KLM Paivate Limited, Zculctta: 1976) หน้า 159)

3. ธรรมกาย ตาคติมหายาน ธรรมกายเป็น กายที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า เป็นแก่นแท้ เป็นสัจจธรรม ที่ดำรงอยู่ไม่มีวันสลาย ธรรมกายจัดเป็นนิจจัง สุขขัง ศูนยตา และบริสุทธิ์ อีกทั้งธรรมกายยังสัมพันธ์กับเรื่องราว ของ ตถาคตครรภ์ ,พุทธภาวะ และรัตนทั้งสาม คือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ

อีกความหมายหนึ่งคือความตรัสรู้ธรรมคือพระนิพพานนั่นเอง “ ธรรมกาย ” หมายถึง พระคุณทั้งหลายของพระพุทธองค์ อันมีพระเมตตาคุณ , พระกรุณาธิคุณ , พระปัญญาคุณ ซึ่งมีรัศมีแผ่กว้าง แผ่คลุมไปโดยทั่ว ไร้เงื่อนไขและไร้ซึ่งข้อจํากัดใดๆ ทั้งปวง เป็นสภาวะอมตะ ไม่มีเบื้องต้น ไม่มีท่ามกลางและไม่มีที่สุด
พระธรรมกาย เป็นพระนิรันดรกายของพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน พระโพธิญาณซึ่งปรากฏอยู่ทุกแห่งหน พระธรรมกายนี้อยู่เหนือกาลเทศะ ไม่อยู่ใต้อำนาจของไตรลักษณ์ พระธรรมกายนี้ทรงไว้ซึ่งอันติมภาพอย่างสัมปุรณะ ย่อมอยู่เหนือความเข้าใจและความคาดคะเนของสามัญมนุษย์ ซี่งรับรู้ไม่ได้ ที่มาของพระนิรมานกาย และพระสัมโภคกาย โดยที่พระรูปกายทั้งสองต้องขึ้นอยู่กับพระธรรมกายนี้

สารัตถธรรมมหายาน, พระคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (เย็นเจี่ยว), วัดมังกรกมลาวาส, พ.ศ. ๒๕๑๓.

 

แล้วทำไมถึงยก
อนิจจัง สุขขัง อนัตตา ล่ะ
เมื่อท่านว่าไม่ขัด มันไม่กระจ่าง
มันนอกประเด็นแล้ว
สุขขัง ทางมหายาน มีว่าอย่างไร...
สุขขัง ที่คุณพี่ขจรกล่าว ที่ว่า มันไม่เที่ยงเหมือนทุกขัง แค่เปลี่ยนมาเป็นสุข
สุขที่ไม่เที่ยง เท่านี้มันก็ขัดแล้ว มิจฉาทิฏฐิเกิดแล้ว
กรุณาชี้ให้เห็นด้วยเถิด

 

แล้วคุณพี่จะให้เปลี่ยน คำเหรอครับ
ทำไมคุณพี่ไม่แย้ง เห็น รู้อยู่ หรือว่าที่เป็นมันถูกและดีแล้ว
ถึงจะเป็นอุบาย ก็น่าจะหาอุบายอย่างอื่นนะครับ เปลี่ยนเสียเถิดครับ
ตรงนี้แม้คุณพี่จะเขียนดีอย่างไร ก็ลบล้างไม่ได้หรอกครับ
เมื่อมันไม่ถูกต้อง ยังผิดอยู่ มันก็ไม่มีทางถูกหรอกครับ

 

เอาแบบง่ายๆจะอธิบาย ง่ายๆว่า คติทางมหายาน การเข้านิพาน ไร้กิเลสทั้งปวงแล้วพ้นจากภูมิทั้งสาม พ้นจากวัฏฏะสงสาร ท่าน เปรียบ สภาวะนั้น
ว่า สุขขัง นิจจัง ศูนย์ตา และ บริสุทธิ เรียกว่าธรรมกาย

ธรรมกายนั้น ถ้ามี ปณิธานเพื่อมวลมหาสรรพสัตว์ก็จะนิรมานกาย หรือสัมโภคกายมาโปรดสัตว์ต่อ...แต่ไม่ใช่การกลับมาเวียว่ายตายเกิด เป็นแค่เพียง สมุมติมายาเท่านั้น

แต่สรรพสัตว์ที่ยังไม่พ้นทุกข์ยังวนเวียนว่ายตายเกิด ก็จะอยู่ในสกฏ ไตรลักษณ์
คือ อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา เข้าใจไหม

ส่วนเถรวาทท่านจะไม่อธิบายต่อ เพราะพระเถราจารย์ท่านมองเรื่องโพธิ์จิตเป็นของฟุ่มเฟือย บรรลุแล้วเข้านิพานจะดีกว่า

 

ศูนย์ตาคืออะไร อันนี้เข้าใจยาก ท่านเปรียบว่า

จะว่ามี ก็ไม่ใช่
จะว่าไม่มี ก็ไม่ใช่
จะว่ามีทั้งมีและไม่มี ก็ไม่ใช่
จะว่าไม่มีทั้งมีและ ไม่มีก็ไม่ใช่

 

ผมแค่ถามว่า
อนิจจัง สุขขัง อนัตตา
ที่เขียนไว้เนี่ย ถูกต้อง ดีงาม ตรงตามองค์ตถาคตทรงชี้หรือไม่ เท่านั้นครับ
ผมเขียนไม่ชัดหรือไง
ถึงจะยกอะไรมากมายมา มันก็ไม่ตรงอยู่ดี
ธรรมมะ ไม่มีอ้อมนะครับ
ท่านตรง ถูกก็ถูก ผิดก็ผิด
กุศลคือกุศล
อกุศล คืออกุศล
หากจะนอกเหตุ เหนือผล ท่านว่าเป็นอริยบุคคลครับ
ขอยกไว้

 

งั้นก็ตามแต่ล่ะครับ
ผมเองก็ทำหน้าที่แล้ว
เมื่อพระพุทธเจ้าของพี่พี่ พี่เชื่ออย่างนั้น ก็สุดแล้วแต่ครับ
ผมแค่มาบอกเท่านั้น ในส่วนของการกระทำดี ละอกุศลนั่นเป็นทางที่พึงกระทำอยู่แล้ว
และส่วนของคำสอน ผู้รับ ต้องนำไปปฏิบัติจึงจะเห็นจริงได้เอง
เมื่อพี่ๆคิดว่าตนเห็นแล้ว ทางนั้น สว่าง สงบเย็นแล้ว
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว
นั่นเป็นเรื่องของคุณพี่ๆครับ
น้อมรับในความต่าง
ขอบพระคุณครับ

 

อนิจจัง สุขขัง อนัตตา
อั้วไม่เข้าใจลื้อไปเอามาจากไหน

 

แล้วท่านคิดว่า ประโยคนี้เป็นอย่างไรครับ

 

อืม...มันขัดๆ
กับไตรลักษณ์ แปลว่า 3ลักษณะ ประกอบไปด้วย
-ความไม่แน่นอน
-ความไม่สามารถตั้งอยู่ได้นาน
-ความไม่มี

ลื้อไปเอามาจากไหน

 

สิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านกล่าวไว้เป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นสิ่งที่ดีงามอยู่แล้ว ตามพระไตรปิฎก..
แต่ท่านได้กล่าวไว้แค่นั้น..
อาจเพราะผู้ที่สามารถเรียนรู้และเข้าใจ..สามารถเข้าถึง..เข้าใจได้เท่านั้น..จึงไม่ได้กล่าวไว้ในส่วนอื่นๆ ในพระไตรปิฎก..
หรือมีอยู่ก็ไม่รู้นะ..เพราะพี่ไม่ได้อ่านพระไตรปิฎกเลยไม่รู้ว่าเรื่องนี้มีอยู่หรือไม่..

พี่ก็บอกไปให้ชัดๆสิว่า
อนิจจัง สุขขัง อนัตตา
คุณพี่ขจรศักดิ์ บัญญัติเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพระไตรปิฏก และไม่เกี่ยวข้องกับคำสอนของพระพุทธเจ้า
ก็แค่นั้นครับ ไม่ยากนี่ แต่ผมเห็นปัญหา คือ พี่พี่ พากันเลี่ยงคำ และยกคำสอนของพระพุทธเจ้ามาชี้ ทำให้มันถูกเสียครับ

 

ขอบคุณครับที่เข้าใจ
เป็นคำสอนของคุณพี่ขจรศักดิ์ ครับ
ค้นหาได้ที่หลายๆกระทู้ในเวปครับ

 

จุดประสงค์อั๊วนี่ไม่ได้เน้นเรื่องการนิพพาน อั๊วเน้น มหาปณิธาน หลักพระโพธิ์สัตว์ ตามหลักแห่ง พุทธศาสนามหายาน

 

ชอบรูปบ๊ะจ่างค่ะ^^^^^^

 

ไม่ได้บิดเบือน ไม่ได้คิเอง เอาคำสอน มหายานมา อั๊วปารถนาว่า อยากให้ทุกคนเห็นความทุกยากของผู้อื่น
และ รักใคร่เมตตากัน ตาม ปรัชญา แห่งมหาโพธิจิต

 

ใช่แล้ว เข้าใจถูก

 

ขออภัยคุณเฮียก่วนครับ ผมไม่ได้กล่าวถึงท่าน
ผมยังยกประโยค อนิจจัง สุขขัง อนัตตา ไว้ครับ
อย่างน้อยตอนนี้ ผมก็ได้คำตอบจากพี่ใจดีๆ ชัดแล้ว ว่าไม่ได้มีในพระไตรปิฏก และพระพุทธเจ้าทรงไม่ได้บัญญัติไว้ ผู้ที่รู้จะรู้และเข้าใจได้เอง
ตรงนี้ผมจะคิดเองว่า เป็นการ ตู่คำสอนของพระพุทธเจ้าครับ
บิดเบือนคำสอน เท่านี้ล่ะครับ
กราบขอขมาทุกๆท่าน เพียงแค่จิตระลึกถึงความถูกต้อง
ไม่ต้องการทำให้เกิดความแตกแยก
ขมามิ ภัณเต

 

เพื่อความเข้าใจ ตรงกันโดยเข้าใจ ดูตอนแรกก่อนแล้วมาคุยกันนะ จะเข้าใจนะ

<iframe width="480" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/7XsnsamJ-9E" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ไม่เกี่ยวกับพี่ก็ดีแล้ว เป็นเรื่องของเขาก็ดีแล้วครับ
พี่ก็ไม่ต้องแก้หรอก แค่พี่ไม่ยกมาใช้ด้วยเป็นพอ
วิธีปฏิบัติ ในแนวทางของพี่ก็ดีนะครับ
ผมเองก็ไม่ได้แย้งในทางของพี่
ผมแย้งในส่วนที่บัญญัติผิดไป เท่านั้นเอง
ไม่อยากให้เกิดความเห็นผิด คิดผิดครับ
พี่เองก็รู้ดีว่าบัญญัติมีไว้เพื่อรู้ ให้เข้าใจถูกต้องตามจริง
เมื่อเข้าใจและรู้จริงแล้ว นั่นล่ะเราถึงจะรู้จักนำมาใช้ และวางมันได้
ต้องรู้ให้ถูกต้องตามจริง ไม่ใช่วางสุ่มสี่สุ่มห้า
ขออภัยคุณเฮียก่วนมากครับ ที่ผมเข้ามาใช้พื้นที่ซะเยอะ
ขอบพระคุณครับ

 

สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา