ตำรวจทุกคนที่ฆ่าผู้ร้ายตกนรกกันทุกคนไม่มีใครขึ้นสวรรค์หรอก

แปลกไหม ที่ผู้ร้ายฆ่าตำรวจตกนรก แต่ตำรวจฆ่าผู้ร้ายกลับขึ้นสวรรค์ ถึงใครจะฆ่าใครก็ตกนรกด้วยกันทั้งนั้นเพราะเป็นการเบียดเบียนสัตว์ทั้งนั้น ในคำสั่งสอนก็มีศึงข้อ เบียดเบียนสัตว์นิหน่าถ้างั้นตำรวจทุกคนก็ไม่มีศีล5หรอกถึงรักษาอย่างเร่งครัดถ้าฆ่าผู้ร้ายก็ต้องผิด1ข้อล่ะ


แต่แปลกเหมือนตำรวจที่ฆ่าผู้ร้ายได้ขึ้นสวรรค์ไม่ได้รับโทษใดๆ ถึงได้มีเทพไง เทพส่วนมากก็เคยฆ่าคนแต่ทำไมถึงได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเป็นอย่างงั้นฆ่าคนก็ไม่ผิดนิหรือฆ่าสัตว์ก็ไม่ผิดเพราะทีตำรวจยังฆ่าผู้ร้ายแล้วขึ้นสวรรค์ได้ แล้วทำไมผู้ร้ายจะฆ่าตำรวจแล้วขึ้นสวรรค์บ้างไม่ได้หรือสวรรค์ลำเอียง ความยุติธรรมไม่มีอยู่จริง


ผมว่ามีอีกนับล้านที่คิดเหมือนกันกับคนและสงสัยว่าทำไมตำรวจฆ่าผู้ร้ายไม่ผิด ถึงได้คำตอบ ก็ไม่มั่นใจว่าผิดไม่ผิดนอกจากต้องไปถามพญามัจจุราชแล้วล่ะ ว่าไหม...

 

ถ้าตำรวจจะตกนรกผมว่า เพราะ
เบียดเบียนประชาชนครับ
ชาวบ้านสาปแช้งทุกวัน
โดยเฉพาะช่วงปีใหม่
สาปแช้งแบบต่อแถวเลยละ
และก็ตกเพราะรับสินบน
และอีกมากมาย

 

อย่ามองแค่ถูกผิด
ต้องมองกุศลกรรม และอกุศลกรรมประกอบด้วย

 

ใช่ครับ เป็นเรื่อง ของบุญ ของแต่ละคนไป สรุปเอาคนเดียวไม่ได้หรอกนะครับ

 

การฆ่าที่ทำให้ผู้ฆ่าตกนรกได้ คือฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์
นอกนั้น ยังพอหลุดได้ หากมีวิบากกรรมด้านดีอยู่ หรือการพุ่งเป้าหมายก่อนตาย

คำสาปแช่งไม่ช่วยให้ใครตกนรกได้ ไม่มีใครผลักเราตกนรกได้ ถ้าเราไม่กระโดดลงไปเอง คือตกเพราะผู้ทำกรรมนั้นรู้อยู่ว่าผลไม่ดี ลงมือทำทั้งที่รู้ว่าไม่ดี และสำเร็จทั้งรู้ว่าไม่ดี
ทำไม่ดีแล้วแต่ออกมาโฆษณาว่าตัวเองทำดี จนคนสรรเสริญไปทั่ว ไม่อาจทำให้กรรมมันขาวขึ้นได้

 

ไม่มีใครรู้นะครับว่าตำรวจพวกนั้นได้ไปสวรรค์จริงรึเปล่าหรือพวกคุณรู้กัน. กฎแห่งกรรม จะเป็นผู้ตัดสินเองว่าใครจะเป็นยังไง

 

ขอนำคำสอนของพระราชพรหมญาณ มาให้อ่านนะครับ
การฆ่าสัตว์ที่พระพุทธเจ้าตรัส การฆ่าสัตว์มันก็ฆ่าเขาเหมือนกัน แต่ว่าเจตนาการฆ่าอย่างหนึ่ง แล้วก็สิ่งที่เราฆ่าอย่างหนึ่ง มันบาปมากหรือชั่วน้อย พระพุทธเจ้าตรัสว่าถ้าฆ่าสัตว์ตัวเล็ก มีโทษน้อยกว่าสัตว์ใหญ่ เพราะใช้กำลังใจน้อยกว่ากัน และประการที่สอง ฆ่าสัตว์ที่มีคุณ มีโทษมากกว่าฆ่าสัตว์ไม่มีคุณ ทีนี้ก็สำหรับทหารฆ่าข้าศึก เราไม่ได้ฆ่าเพื่อส่วนตัว อย่าลืมว่าทุกคนอยากมีความสุข ใช่ไหม ถ้าเรานอนอยู่กับบ้าน เรามีความสุขกว่าที่ไปอยู่ชายแดน ถ้าเราอยู่ชายแดนนอนอยู่เฉยๆ ดีกว่าไปยิงกับข้าศึก นี่ว่ากันตามความรู้สึกของใจ เอาความสบายกันนะ แต่ว่าทุกคนก็เต็มใจทำ ไม่ได้ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว ประโยชน์ที่พึงได้รับก็คือ
- ปวงชนชาวไทย ๔๗ ล้านคน จะได้เป็นเอกราช
- พระมหากษัตริย์เป็นประมุขของชาติ เป็นที่สักการะของปวงชนชาวไทย พระองค์จะทรงมีความเป็นอยู่เป็นสุข
- พระศาสนาจะทรงอยู่ได้
- ชาติจะทรงความเป็นเอกราช
นี่รวมความว่าการที่เราทำนี่ไม่ได้มีเจตนาทำเป็นส่วนตัว ทำเพื่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ และเพื่อปวงชนชาวไทย ถ้าจะถามว่า ฆ่าข้าศึกบาปไหม ก็ต้องตอบว่า บาป ถ้าจะถามว่า บาปมากหรือบาปน้อย ก็ต้องตอบว่าน้อย ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่า
๑. เราไม่มีความโกรธกับเขาเป็นส่วนตัว
๒. เราไม่ได้ทำเพื่อส่วนตัว เราทำเพื่อให้ส่วนรวมอยู่เป็นสุข เพราะว่าข้าศึกมารุกรานประเทศไทย เราจำจะต้องรักษาไว้ ไทยทั้งชาติอาจจะต้องเป็นทาสเขา ถ้าเราหาความสุขคนเดียว แต่ว่าพี่น้อง ๔๗ ล้านคน จะมีความลำบาก
ทีนี้ทหารที่มีความเสียสละ เป็นบุคคลส่วนน้อย ทหารนี่มีไม่มาก ถ้าใช้กำลังกันจริงๆ ถ้าจะเทียบกับบุคคลชั่วอยู่เบื้องหลังมีมากกว่า แต่ว่าเราทั้งหมดพยายามเสียสละเลือดเนื้อและชีวิต เพื่อปวงชนชาวไทย อันนี้เป็นความดี
รวมความแล้ว ทหารที่ต้องต่อสู้กับข้าศึก บางคราวอาจจะต้องตาย ที่เราทำอย่างนั้น เพราะอาศัยจิตเมตตา
ทีนี้ตัวเมตตานี่เป็นตัวดี เป็นตัวบุญ นี่คุณ…เป็นอันว่าทั้งสองอย่างเราทำมันก้ำกึ่งกัน
๑. เราฆ่าข้าศึก คือว่าเป็นบาป
๒. เราให้คนไทยที่อยู่เบื้องหลัง ๔๗ ล้านคน เป็นสุขนี่เป็นบุญ
ฉะนั้นการที่ทหารฆ่าข้าศึก จะถือว่าบาปไหม ก็ต้องถือว่าบาป แต่ว่าบาปของทหารมันมีนิดเดียว เพราะไม่ได้โกรธแค้นกันด้วยเรื่องส่วนตัว ถ้าเรื่องส่วนตัวเราคุยกันสบายๆ แต่นี่มาล่วงล้ำอธิปไตยของเรา เรายอมไม่ได้ ในเมื่อเรายอมไม่ได้เราต้องรักษาอธิปไตยของเรา นี่จะว่าบาปมัน
ผมว่าตำรวจก็คล้ายๆกันครับที่ดีๆก็มีอยู่เหมือนกัน เขาก็ปกป้องบ้านเมืองจากภายในครับ

 

ขอนำมาอีกตอนนะครับ
จะเล่าเรื่องอะไรให้ฟังสักเรื่องหนึ่งนะ จำบาลีไว้ให้ดีนะ พระพุทธเจ้าทรงกล่าวว่า
“จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคคติ ปาฏิกังขา” ถ้าเวลาก่อนจะตาย ถ้าอารมณ์ใจเศร้าหมอง มีความกลุ้ม มีความเสียใจ มีจิตกระวนกระวาย อย่างนี้ตายไปแล้วสู่ทุคติ
“จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา” เมื่อขณะที่ก่อนจะตาย มีอารมณ์ผ่องใส ย่อมไปสู่สุคติ
ทีนี้สำหรับทหารทุกคนตายแล้วตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ เราก็ต้องตอบได้เป็น ๒ นัยว่า
ทหารคนใดที่มีอารมณ์กลุ้ม มีอารมณ์เสียใจ มีความเร่าร้อน ไร้สติสัมปชัญญะในด้านของความดี พวกนี้ตายแล้วไปสู่อบายภูมิ ถ้าหากว่าทหารคนใดที่ไปรบกับข้าศึก ก่อนจะตายมีอารมณ์ผ่องใสก็จะต้องไปสู่สุคติ คือไปสวรรค์ก่อน
ทีนี้วิธีจะไปสวรรค์เขาทำยังไง จะเล่าเรื่องให้ฟังเรื่องหนึ่ง เรื่องมันเกิดขึ้น ตอนที่ญวณเหนือกับญวณใต้ตีกัน ตอนนั้นญาณใต้ใกล้จะแตกรู้สึกว่าทั้งสองฝ่ายตายกันมาก มีวาระหนึ่งรู้สึกว่า ผู้ที่ได้อภิญญาสมาบัติต่างคนต่างไปนั่งดักผีที่ทางสี่แพร่ง จุดนั้นถ้าถึงแล้ว ทางซ้ายไปสวรรค์ ทางขวาไปพรหม เดินตรงไปนรก คนที่ตายทั้งหมดเขาทราบจำนวน แต่ทว่าจำนวนที่ผ่านไปมันไม่ครบ พวกที่ได้อภิญญาสมาบัติพวกนั้นจึงไปสำนักพระยายม ไปถามพระยายมว่า วันนี้คนตายมากและตายด้วยการรบ ทำไมจึงมาสำนักของท่านน้อย มันน้อยเกินกว่าที่เราคิดว่ามันจะน้อย
พระยายมท่านก็เลยบอกว่า ทำไมไม่ดูต่อไปว่า ก่อนที่มันจะตายมันทำอะไร พวกนั้นก็บอกว่า ก่อนที่มันจะตายมันรบกัน มันยิงกัน ท่านก็ถามต่อไปอีกว่า ไอ้ตอนก่อนที่มันจะยิงกัน มันทำอะไร พวกที่ได้อภิญญาย่อมมีจิตเป็นทิพย์ ก็ทราบว่า พวกที่ไม่มานั้น ก่อนที่จะไปยิงกัน เขาปลุกพระก่อน การที่เอาพระห้อยคอ เพราะต้องเข้าไปยิงกันก็กลัวตายเป็นธรรมดา ยึดถือพระเป็นที่พึ่งเพื่อให้คุ้มครองชีวิต แต่ทว่าในเมื่อชีวิตของเขาจะต้องถึงอายุขัยพระก็ช่วยไม่ได้ แม้พระเองถ้าถึงอายุขัยก็ช่วยตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ฉะนั้น ท่านจึงบอกว่า ก่อนที่มันจะยิงกันมันปลุกพระก่อน จิตมันนึกถึงพระ นี่เป็นมหากุศล คนพวกนี้จึงไม่ไปสู่อบายภูมิ นี่เป็นอันว่า เหตุที่เล่ามานี่ก็เพื่อให้ทราบว่า ท่านทั้งหลายที่เป็นทหารคิดว่าจะต้องฆ่าคน และทางคติของพระพุทธศาสนานี่ ไอ้คนฆ่าคนไม่ใช่ว่าจะเลวไปทุกๆคน พระพุทธเจ้าไม่ได้กล่าวอย่างนั้น พระองค์กล่าวว่าอาศัย “จิต” เป็นสำคัญ ถ้าเราจะทำความชั่ว

 

ก็เหมือนที่ สมาชิกบางท่านได้เสนอไว้ ว่า อย่าไปเปรียบเทียบว่า น้อย หรือ มาก

ให้พิจารณาว่า มันมี โทษ ไหม ถ้า มีโทษ เพียงน้อยหนึ่งเดียว ก็ถือว่า เป็น "ทุกขสัจจ"

และ สมมติว่าไม่มีโทษ มันเป็นคุณขึ้นมา แล้ว คุณที่มีนั้นมันเที่ยงแท้จริงไหม หาก
พิจารณาดีๆ ก็จะพบว่า ถึงเป็นคุณมันก็ไม่เที่ยง ความที่มันไม่เที่ยง ก็ให้ถือว่า เป็น "ทุกขสัจจ"

ดังนั้น จะ เป็นคุณ หรือ เป็นโทษ หากจัดลง ทุกขสัจจ ก็ ทุกข์ทั้งนั้น เป็น โทษ
ทั้งนั้น นั่นเอง

ก็ดั่ง บุพกรรมของพระพุทธองค์เอง ตอนหนึ่ง ที่กล่าวถึง การรับอาสาชาวบ้านเพื่อ
ไปฆ่ารากษ์(ยักษ์) แล้ว ฆ่าสำเร็จ

กรรมนั้น ส่งผลให้ พระพุทธองค์ ต้องมีพระชนมายุแค่ 80 พรรษา

เรียกว่า ขึ้นชื่อว่า "กรรม" ก็ย่อมให้ผลตอบแทนแน่นอน ไม่มีเว้น !!

 

ความอีกตอนหนึ่ง ที่เราได้จาก ชาดก คือ เตมีย์ใบ้

พระพุทธองค์ครั้งยังเป็นโพธิสัตว์ เกิด ญาณหยั่งเห็น กรรมที่หลีกหนีไม่ได้
หากได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ภายภาคหน้า จึง ทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ถูกขับออกจาก
การเป็น รัชทายาท เพื่อที่ว่า จะได้ไม่ต้องลงปรมภิทัยตัดสินประหานใคร

อันนี้ชี้ว่า แม้แต่ ราชบุรุษ(ตำรวจ)เป็นคนฆ่าผู้ร้าย ประหารด้วยเหตุผลอะไร
ก็แล้วแต่ อย่าว่าแต่ ตำรวจผู้นั้นจะได้รับกรรม แม้แต่ ผู้เป็นเจ้านายของตำรวจ
ก็หลีกหนีกรรมไม่พ้น แม้ไม่ใช่ผู้ฆ่าด้วยตัวเองก็ตาม

* * *

พอกล่าวถึงจุดนี้ ก็จะ เล็งเลยไปว่า แบบนี้ ก็คงไม่มีใครอยากเป็นตำรวจ ก็
ไม่ต้องคิดเลยเถิดไปขนาดนั้น คือ อย่าเอา กำลังใจ ปุถุชน ไปเทียบกับ
กำลังใจของ พระโพธิสัตว์ที่จะตรัสรู้แน่นอนแล้ว

ดังนั้น ปุถุชน ย่อมประกอบกรรม หรือ ทำหน้าที่ เป็นตำรวจอยู่ หลีกหนี
ไม่ได้ กำลังใจไม่มี และ ถ้ามันเป็นหน้าที่ เป็นอาชีพ ปุถุชนย่อมไม่มีใจเห็น
เป็นโทษ แม้จะเห็นโทษแต่ก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ ย่อมกลับกรอกไปเห็นด้านประโยชน์
มากกว่า

ก็เลยไม่ต้อง คิดเลยเถิด ปริวิตกไปว่า ตำรวจ หรือ ทหาร จะหมดประเทศ

 

เขาทำตามหน้าที่ครับ หากการกระทำของเขาเหล่านั้นเป็นการละเมิดศีลข้อ 1 เป็นเหตุให้ต้องตกนรก พวกเราควรสรรเสริญเขานะเพราะเขายอมตกนรกเพื่อให้ประชาชนและบ้านเมืองร่มเย็นเป็นสุข ปราศจากพวกโจรผู้ร้าย คิดดูซิหากชุมชนเราวันๆมีแต่เรื่อง ลัก วิ่ง ชิง ปล้น พวกเราจะอยู่กันได้อย่างไร ด้วยเหตุนี้ไงเขาจึงได้สมญานามว่า
ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
ปล.พยายามคิดในทางบวกนะส่วนตร.ที่ไม่ดีก็แล้วแต่ กรรมใครกรรมมัน อิอิ

 

ใครบอก??

คิดเอง เออเอง แล้วก็มาน้อยใจเอง --'

รู้ได้ไงว่าตำรวจขึ้นสวรรค์ ?? และรู้ได้ไงว่าผู้ร้ายต้องลงนรก??

กฎแห่งกรรมของเอกภพ มีความซับซ้อนและยุติธรรมเกินกว่าที่ จขกท. คิดนะ..

แต่เชื่อเถอะ.. ถ้าเราไปคิดแทนคนอื่น เราจะไม่รู้หรอก.. แต่ถ้าเราลองคิดเรื่องของตัวเองแล้วเราจะมองออกเลยว่า.. กฎแห่งกรรม นี่ เป็นอะไรที่ ยุติธรรมและสุดยอดมากๆ ^^

 

จะเป็นบุญ หรือเป็นบาป ขึ้นอยู่กับ เจตนา เช่น มีอาชีพเป็นหมอ ก็ต้องฆ่าเชื้อโรคเพื่อรักษาคนไข้ เจตนาดี แล้วถ้าคนร้ายยิงตำรวจแต่ไม่ได่ฆ่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ล่ะ ผิดหรือถูกขึ้นกับเจตนาเท่านั้น

 

เดี๋ยวๆ บางคน อาจจะเข้าใจได้แล้วว่า กฏแห่งกรรมนี่ เป็น ธรรมที่แน่นอน

ให้ผลตอบแทนแน่นอน ไปเห็นว่า เที่ยงเข้า ก็ต้องบอกก่อนอีกว่า

ความแน่นอนของ กฏแห่งกรรม อีกอย่างก็คือ ไม่มีใครหน้าไหนทั้งนั้น
ที่จะล่วงรู้ได้ว่า มันจะมาให้ผลเมื่อไหร่ !! ยกเว้นพระสัมมาสัมโพธิญาณ

แล้วสมมติ คนสงสัยว่า เอ แล้วทำไมพระสัพพัญญู ถึงได้ปลงปรินิพพาน
ในช่วงพระชนมายุ 80 พรรษา ....ก็ตอบตาม อรรถกถาว่า ท่านไม่ห้าม
การมาของพระสัพพัญญูอื่น ยกเว้นจะมีคนอราธนาให้ท่านอยู่ ท่านก็อยู่ต่อจน
120ปี แต่ถ้าไม่มีการอราธนา ทุกหน่วยเวลาย่อมมีค่า แม้จะเป็นเพียงเศษปี
( เพราะสัตว์ที่เนื่องกับพระสัพพัญญูอื่น ก็รอโอกาสของตนอยู่ )

จึงไม่ควรตัดพ้อ หรือ ทวงถาม การทรงธาตุขันธ์ให้อยู่นาน เพราะไปคลาง
แคลงใจ เผลอไปเทียบกับ กำลังใจของสาวก(ที่มีข่าวว่า อยู่เป็นอมตะไม่เข้านิพพาน)

พึงยกให้เป็นการ ทราบถึงพระมหากรุณา ให้เป็น พุทธานุสติ เพื่อการปฏิบัติบูชา

 

ลองพิจารณา ชาดกเรื่่องพระเตมีย์ใบ้ ดูซิครับ ว่าพระเตมีย์ทำไมถึงแกล้งเป็นใบ้

 

กระทู้นี้ โดนใจ เต็มๆ และขอขอบคุณ ข้อมูลของ

คุณ Pikajing<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5502773", true); </SCRIPT>


ตอนซื้อปืนกะว่ามีปืนไว้เฝ้าบ้าน ป้องกันขโมย+คนร้าย ไปนอนบ้านไหนก็เอาไปด้วย

แต่มาคิดอีกที ถ้าโจรมันบุกเข้ามา แล้วเรายิงขู่ เกิดมันยิงสวนหรือถือมีดวิ่งเข้าใส่ นัดต่อไปต้องสอยให้ร่วง เกิดมันตายเราจะบาปตกนรกหรือเปล่า ....??......

ครั้นจะไม่มีปืน มันก็วังเวงชอบกล เลยอธิฐานจิตว่า ชาตินี้ขออย่าให้ต้องเอาปืนไปยิงคนเลย


แต่ว่า หลังจากที่อ่านของคุณ Pikajing<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5502773", true); </SCRIPT> พอจะเข้าใจว่า ถ้ามันจำเป็นต้องยิง ก็ ต้องยิง ไม่ได้มีจิตคิดร้าย เพียงเพื่อป้องกันครอบครัวและตัวเอง เกิดเอ็งม่องเท่งไป ก็จะทำบุญ แผ่เมตาไปให้

.... สู่สุขติเถิดเจ้าโจรร้าย ชาติหน้าต่อไปอย่าได้เกิดมาเป็นโจรอีกเลย !!!!

 

ขอคำพูดสั้นๆ น่ะ ถ้ามีใครซักคน ที่ต่อไปเค้าจะฆ่าคนเป็นร้อยๆล้านๆคน หรือต่อไปเค้าจะนำพาภัยพิบัติมาสู่ประเทศชาติ แล้วคุณจะทำยังไงหล่ะ ปล่อย เค้าให้ไปทำ ? คุณก็เห็นนี่ ต่อไปเค้าจะฆ่าคนทำบาป ถ้าปล่อยเค้าไว้เฉยๆก็โอเคน่ะครับ ถ้าคุณยังมีความเมตตากับเค้าคุณจะทำยังไงดีหล่ะ ?

 

แต่ยังไงก็ต้องทำตามหน้าที่ บ้างทีก็ต้องทำอย่างนั้นเพื่อป้องกันตัวเองครับ

 

เอาข้อมูลมาจากไหนจ๊ะ จขกท. ตำรวจถ้าปฏิบัติตามหน้าที่

ไม่โกงไม่กิน นี่ก็เป็นบุญแล้ว ต่ำๆนี่ก็ได้เป็นผู้ดูแลเขตแดนในโลกมนุษย์

 

ถ้าคิดยังงี้ ยมทูต กับ ท่านปู่พญายม เดือดร้อนเลยนะนิ​