♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

.....................สวัสดีปีใหม่
คิดสิ่งใดใฝ่........ให้สำเร็จสม
กวีกาพย์กลอน.....อรชรชื่นชม
ไพเราะนิยม........นั้นประทับใจ

....................กาลล่วงผ่านมา
หากให้ระอา.......นำพาอภัย
กายกรรมไม่ดี.....วจีกรรมใด
ให้ขุ่นข้องใจ......ปีใหม่อภัยเทอญ

 

โทรไปไม่เห็นรับ

ปิดโทรศัพท์ทุกที

อย่างนี้คือคนลวง

ก็เราเป็นห่วง...ทำไมชอบหลอกกัน

สนุกหรอไง

 

......................สวัสดีปีใหม่
คิดการสิ่งใด......ใฝ่ในกุศล <O</O
ขอการสิ่งนั้น....เสร็จพลันดุจดล<O</O
ดั่งใจทุกหน......ลุล่วงด้วยดี<O</O

.......................อันการสิ่งใด<O</O
ล่วงเกินกันไว้......อภัยวันนี้<O</O
วันเก่าผ่านไป.....ปีใหม่อีกปี<O</O
ขอให้สุขขี........ในปีใหม่เทอญ

(^^)

 

ไม่ให้ก็ได้แค่ลองทดสอบ.....ต้องขออภัย
ผมนี้จริงใจ.....ใช่กลมายา
จาคะบริจาค.....ศรัทธาตามมา (เสมอกัน)
ปัญญาแก่กล้า.....ศีลธรรมมั่นคง

บารมีช่วยดล.....กุศลบังเกิด
ได้พบเจอกัน.....ทำบุญร่วมชาติ
ตักบาตรร่วมขันธ์.....เป็นใจเดียวกัน
ผูกพันธ์น้องพี่.....สามัคคีทำบุญกันเอย

(ไม่ได้หลอกใคร ผมคนดีครับ) :boo:

 

อบอุ่นใจแล้วนะ
เพราะว่าละอธิษฐาน
รอวันดอกบัวบาน
ไม่รู้นานเท่าใด
น้องขอโมทนา
ให้พี่สมปรารถนา
พอถึงเวลา...น้องคิดว่าคงลืมได้เอง

 

ปีเก่า กำลังจะผ่านไป
ปีใหม่ กำลังจะมาหา
สิ่งใด ล่วงเกิน กันมา
ต้องขอขมา ขออโหสิกรรม
นับถือ คุณสร้อยฟ้า
นักกาพย์กลอน แถวหน้า ค่าล้ำ
ไหนอีก ท่านแอ๊บแบ๊ว ตาดำๆ
แต่ช่วงนี้ พี่หน่อนำ มาวิน
คงเพราะ บุปเพ เทกระจาด
พี่หน่อ ทำเรี่ยราดไว้สิ้น
ให้น้องบัว วุ่นวายใจ เป็นอาจินต์
ด้วยลีลา เล่ห์ลิ้น เชิงกลอน

ขอนับถือ ด้วยใจ
คารวะให้ หน้าใหม่ เก่า สลอน
ขอพรพระ คุ้มนักธรรม ในห้องกลอน
ร่มเย็น ผ่อนร้อน สู่ธรรม...
มีหลายคน ที่ไม่ได้เอ่ย
ใช่ว่าลืมกัน นะเอย ขอย้ำ
ทั้ง ninebeer และอีกมากมาย ยังจดจำ
ขอพระธรรม นำสู่ ทางนิพพาน...สาธุ

 

ตามใจเธอไม่ว่ากัน เธอจะลืมรักฉันเมื่อวันก่อน.....เธอจะลืมจะทิ้งไป ไม่ว่ากัน
เธอจะลืมแต่ฉันจำ จะเก็บรักนี้ไว้ในหัวใจ.....ฝากเอาไว้ ให้ลึกในความทรงจำ

ฝากรักไว้ ไม่โยนทิ้ง เก็บมันไว้ในใจ อย่างนั้น.....ฝากรักไว้ ซักวัน มันคงได้ใช้ !!

หากมีวันใด ที่ใจมันเหงา แล้วฉันยังคงไม่มีใคร.....ก็ยืมมันมาจากหัวใจ ที่ยังรัก

หยิบความทรงจำ ที่ได้ฝากไว้ ความรักสองเราเมื่อวันเก่า.....เอามาใช้ในวันเหงาๆ ของชายคนหนึ่ง

เธอคงเดินและก้าวไป อาจจะเจอใคร ตั้งมากมาย.....รอยในใจอาจลบไป ในวันหนึ่ง
คนคนนึงซึ่งรักเธอ มันจะเจอใครซักเพียงไหน.....แต่รอยในใจรอยนี้จะยังมีอยู่

ฝากรักไว้ไม่โยนทิ้ง เก็บมันไว้ในใจอย่างนั้น.....ฝากรักไว้ ซักวัน มันคงได้ใช้

ถ้ามีวันใด ที่ใจมันเหงา แล้วฉันยังคงไม่มีใคร.....ก็ยืมมันมาจากหัวใจที่ยังรัก
หยิบความทรงจำ ที่ได้ฝากไว้ ความรักสองเราเมื่อวันเก่า.....เอามาใช้ในวันเหงาๆของชายคนหนึ่ง

เอามาใช้ในวัน เหงาๆ ของ ชาย คน...หนึ่ง

ลาก่อน นางแก้วของพี่หน่อเอย

 

ก็ยังฝากรักไว้
แม้ยังไม่ประจักษ์...ในวันเก่าเก่า
ในความรักของสองเรา
อยากให้เล่าให้น้องฟัง

ความคิดถึงสะเทือนถึงวิญญา

 

พี่หน่อ สวัสดีปีใหม่ค่ะ ไปเตรียมตัวสวดมนต์นะ ^___^

 

ในศุภวาระดิถีขึ้นปีใหม่
ขอดวงใจไทยทุกผู้ให้สุขสันติ์
ขอดวงใจไทยทุกผู้ร้อยเรียงกัน
ผูกสมัครสัมพันธ์สามัคคี

มีคุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง
ไว้คนึงเตือนจิตมิให้เขว(ทางมิจฉา)
หากวันใดใจข้าน้อยคิดรวนเร
ขอคุณพระช่วยสถิตย์สะกิดเตือน


สวัสดีปีใหม่ น้อมคารวะกวีเอกทุกท่านค่า

 

ขออภัยท่าน.........หน่อนรคุณ
ขัดจังหวะคุณท่าน...เสวนา
มิได้มั่นหมายเป็น....ดั่งวาจา
เพียงพักโฆษณา.....นะขออภัย ^_^

 

ท่านเปรียบว่าดอกบัวที่พ้นน้ำ
มักครั่นคร้ามทางผิดคิดหันเห
มุ่งทางดีทางนิพพานไม่รวนเร
หากหลงเขผิดท้ายถูกพบนิพพาน

จิตสติฝึกดีแล้วย่อมนำสุข
เครื่องเตือนฉุดนำตนพ้นทุกข์หมอง
เป็นลาภวาสนาแล้วพบขุมทอง
นิสัยผ่องตามติดทุกภพเอย

*****สวัสดีปีใหม่ ******

 

สวัสดีปีใหม่ ...

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ninebeer<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5480404", true); </SCRIPT>
สมาชิก
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->บัวมรกต<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5518466", true); </SCRIPT>
สมาชิก
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หน่อนรคุณ<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5518315", true); </SCRIPT>
สมาชิก
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เต่าโบราณ 3<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5515518", true); </SCRIPT>
สมาชิก

และเพื่อน กวีทุกท่าน ที่ไม่ได้เอ่ยนาม...แต่ยังอยู่ในความคิด...
จึงถึงเสมอ....
......คิดถึงเสมอ.....
ครับ
Y.....^_^ .....Y​

 

สวัสดี ปีใหม่ สองห้าห้าห้า

มีความสุข ลัลล้า เกษมศรี

หลับฝันดี เจริญสุข ทุกราตรี

ลาภทวี มั่งมี สุขีเจริญ

...........สวัสดีปีใหม่ 2555............... ฮ่าฮ่าฮ่า 555

 

สักวาหน้าหนาว.....ดูดาวดวงเดียวกัน
แต่ใจของฉัน.....โดดเดี่ยวเดียวดาย
พี่นี้ต้อยต่ำ.....แถมตัวก็ดำ
ไม่ควรคู่กัน.....อย่าฝันเลยนาง
หน้าตาไม่หล่อ.....แถมฟันก็หลอ
แต่งตัวมอซอ.....ต่ำเตี้ยเสียจริง
ไม่สมประกอบ.....บ้าๆบอๆ
มือไม้หงิกงอ.....เธออย่างอนง้อ ให้เสียเวลา
ลืมพี่เสียเถิด.....ประเสริฐน้องยา
หาใหม่ดีกว่า.....พี่ว่านะเออ
คงนึกเห็นภาพ.....พี่แล้วสิเธอ
อายุนะเหรอะ.....สามสิบกว่าเอง
หน้าตาแก๊แก่.....จิตใจอ่อนแอ
สังขารร่อแร่.....ท้อแท้อกเอ๋ย
ห่วงเจ้าทรามเชย.....ช็อคเอยอกตรม
มีเพียงตัวปล่าว.....อัปลักษ์เกินทน
ใจจิตสับสน.....บ่นถึงเพื่อนนักกลอนทุกท่านเอย.

กลอนนรคุณอลเวง
กลบทคลายเครียด สวัสดีปีใหม่ ครับ

(ปล.พี่ไม่ว่างบัวน้อย ช่วงเย็นแล้วกันนะ)

 

ก็รักแล้วรักเลย

ให้เฉยเมย...ทำไม่ได้

ยอมทนไร้ยางอาย

ให้ชายดูถูกว่าเลว

ไม่ควรคู่กัน.....อย่าฝันเลยนาง

 

ขอ...ตั้งจิต อธิษฐาน
พระ บันดาล แต่สิ่งดี
ประสบ สุข ทวี
ทุกนาที ตลอดไป

ขอพระธรรม โปรดนำทาง
เพื่อ คนห่าง เหตุ เภทภัย
เพียรเฝ้า ประคองใจ
ละ วางได้ ด้วยใจตน...........

(ภาพยืมเขามา ลืมที่มาแล้วค่ะ ต้องขออภัย)

 

เป็นเพื่อนได้คลายเหงา

เป็นห่วงเขาเฝ้าดูแล

เป็นกำลังใจเป็นเพื่อนแท้

คอยดูแลยามมีภัย

เป็นกำลังใจกันไป ตราบเท่าพระนิพพาน

 

ธรรมรสมีหนึ่ง.....พึงรักษา
ธรรมดาจิตว่าง.....พึงถึง
ธรรมกายจิตมั่น.....พึงซึ้ง
ธรรมชาติจิตถึง.....พึงวาง

ธรรมรงค์คงไว้.....ในจิต
ธรรมฤทธิ์ลึกล้ำ.....คำสอน
ธรรมขันธ์แปดหมื่น.....สี่พันกร
ธรรมจักรจิตถอน.....ศร ธรรมคุณ

ธรรมภิบาลจิตพ้น.....ถึงฝั่ง
ธรรมธาตุไม่หวั่น.....ไตรสิกขา
ธรรมบท อรรถรส.....ธรรมา
ธรรมราชาจิตสถิตย์.....ปิดอบาย

ธรรมกรกเครื่องกรองน้ำ.....บริขารแปด
ธรรมเนียมแรกเครื่องบวช.....ตรวจหา
ธรรมนิยามบทสวด.....ตตำรา
ธรรมรักษาคือสติ.....จิตธัมโม.

กลอนนรคุณธรรม ๑๙
หน่อนรคุณ แจง
แด่สหายธรรมสหายกลอนทุกท่านครับ

 

วันนี้ทรงตรัสให้ทำลายผู้รู้

ควรตามดูอสุภะกรรมฐาน

เวทนาในจิตคือตัวมาร

มาระรานดวงจิตปิดกมล

เวทนาในกายควรตามดู

อย่าหลงรู้ ยึดติด อย่าไปสน

อย่าหลงนู่น หลงนี่ อย่าหลงตน

หลงพุทธะ ใช่จะพ้น บ่วงกรรมเวร

ทรงตรัสว่า นิพพาน ไม่เหลือ แม้แต่ความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน (อย่าหลงว่าตนเป็นผู้รู้)

ทำลายผู้รู้ (เรือนรังของอวิชชา) เร่งทำลายอวิชชา

อย่ายึดติดในสมมติ คือ การยึดว่าตัวเองเป็นนั่นเป็นนี่

ทำลายผู้รู้ หยุดเวียนว่ายตายเกิด

กลอนสุภาพ / บัวมรกต