พระนารายณ์ฝากมา

ปฐพีกึกก้องด่ังกลองศึก
เตรียมใจนึกศึกนี้ที่มั่นหมาย
จักสยบหมู่มารให้วอดวาย
ดังที่ได้รับหมายดำเนินมา
อันธงศึกโบกสบัดสูงตระง่าน
เป็นสัญญาณกาลนั้นได้มาถึง
เสียงโห่ร้องดังก้องถึงดาวดึงห์
แผดไปถึงบรรลังช้างพยามาร
ธรณีผืนนี้ที่ย่ำเหยียบ
คงคาเปรียบโลหิตนี้ที่หลั่งไหล
กำจัดสิ้นคนพาลแสนจัญไร
จักส่งไปสู่แดนแสนลำเค็ญ
ผืนดินสั่นลั่นแยกแตกออกมา
สายธาราซัดพามาให้อาศัลย์
ทั้งสามภพบรรจบครบเร็วพลัน
ครบ7สิ่งมหัสจรรย์ดั่งฝันไป
พระมิ่งแก้วสาดแสงส่องตระง่าน
คนใจพาลสูญไปไร้มัวหมอง
องค์ปฐมทอประกายฉายสีทอง
ทั่วทั้งผองน้อมรับสดับตาม

 

คิดมาสองสามวันละ จะตั้งกระทู้ใหม่ดีไหม

 

มนุษย์นี้เสียทีที่เรารัก น้อยยิ่งนักจักทำนุศาสนา
หากเสียทีสิ้นชื่อให้ให้ลือชา จงอย่ามาโทษเราก็แล้วกัน
เราจักให้ยมราชสั่งสอนท่าน อย่าอาจหานดูหมิ่นเบือนหน้าหนี
พุทธภูมิเรารักยิ่งชีวี หากไม่รักอย่าราวีให้โกรธา
เหตุหมู่มารมากยิ่งล้นในจิตท่าน หากสงสารสิ่งที่หวงก็จักหาย
เราจักมาสยบมารให้วอยวาย ให้ฉิบหายอย่างที่มันทำกับเรา
องปฐมเทิดเกล้าเหนือหัวข้า หากไม่รักไม่ศรัทธาอย่ามาขวาง
ใช้พุทธองค์มาใช้เพื่อการงาน เหตุใดท่านไม่ฟังคำแล้วทำตาม
หากหมู่มารน้อยใหญ่ไม่มีเหลือ คงจุนเจือพุทธภูมิยิ่งเหลือหลาย
หากจะกล้ำจะกลืนต้องทำลาย ให้ฉิบหายวอดวายก็ต้องทำ
หากพุทธภูมิที่ข้ารักจักยังอยู่ มนุษย์ผู้มีบุญจักเหลือหลาย
อรหันต์ผู้บรรลุมีมากมาย จุดมุ่งหมายคือแดนดินอันวิไลย์

 

คนไม่มีสัจจะ คนไม่เอาสัจจะ
ไม่รอดพ้นกรรม

" หนุมาน ผู้นำสาร "
31 ธันวาคม พ.ศ.2554

 

ชอบกลอนที่ท่านแต่งจังมีพลังปลุกใจให้ตื่น
ไม่หลับไหลไปกับมนุษย์ยุคสุดท้าย

 

ธรรมะ ก็คือ ธรรมชาติ...

ธรรมชาติ ก็คือ ความจริง...

ความจริง ก็คือ สิ่งที่เกิดขึ้น...

ตั้งอยู่...

และดับไป...

รวมทั้ง...

ตัวเรา...

ก็เกิดขึ้น...ตั้งอยู่...และดับไป...

 

ก๊าก!ฮาตรึม ไร้สาระสุดๆ บ้าพลังซะ

 

บ้าไปแล้ววววววววว

 

อ่านแล้วเข้าใจดีครับสื่อถึงการเกิดเพศภัย ที่จะมาถึงในไม่ช้ามนุษย์ที่ดีจะรอดตายส่วนคนชั่วช้าจะต้องตาย คนที่รู้แล้วก็เตรียมไว้ครับเพราะปี๒๕๕๕นี้ ไม่ธรรมดา

 

ร่วมด้วย ช่วยกัน สรรสร้าง ความดี ให้บนโลกใบนี้ เพราะที่ผ่านมา ..... ก็ได้ทำลายมามากพอแล้วครับ

 

เวลาที่ไม่แน่นอน กลับแน่นอน
เวลาที่แน่นอนกลับไม่แน่นอน
อยากเตือนทุกคน อย่าหลงงมงายกับคำทำนายต่างๆมากนะครับ
มันจริง แต่เวลามันไม่จริง เวลาที่เราใช้คือเวลามนุษย์ แต่ไม่ใช่เวลาของธรรมชาติ
อย่าไปบอกว่าอะไรจะเกิดเพราะถ้ามันเกิดคงไม่มีใครรู้ตัวก่อนแน่นอน
สิ่งที่รู้จะไม่มี สิ่งที่มีคือสิ่งไม่รู้ อย่าไปมองอนาคต เราควรอยู่กับปัจจุบัน
เพราะปัจจุบันเป็นสิ่งที่จับต้องและพิสูจน์ได้เลือกได้ สิ่งที่อยู่ ณ ขณะนั้นๆ
ควรไตร่ตรองและตัดสินสินใจให้ดี เพราะเวลาเพียงเสี้ยววิก็เปลี่ยนชีวิตเราได้หากเราประมาท

 

ฝากบอกพระนารายณ์ด้วยนะครับ ว่าท่านสบายดีไหม? ผมรู้สึกสวรรค์ พรหมโลก ผมเคยเจอเทวดา พรหม สมัยยังไม่เกิดเป็นคน แต

 

ไม่มีใครสบายดี..ถ้าคนเป็นแบบนี้จะสบายได้ไง

 

เมื่อไหร่ที่เราเข้าใจตัวเอง เราก็ยิ่งเข้าใกล้ธรรม
เมื่อไหร่ที่เราเข้าใจสัจธรรม เราก็จะหยุดนิ่ง
การตามหานิพานไม่ใช่ทางหลุดพ้นเพราะยิ่งตามหาก็ยิ่งหาไม่เจอ
หากเมื่อไหร่ที่เราหยุดตามหาแล้วกลับมามองตัวเองนิพานก็ไม่ได้อยู่ไกลจากเราเลย
สิ่งที่ดีที่สุดคือสิ่งที่เรามองข้ามไปเสมอ หากหันหลังมาก็จักเจอเอง
จุดหมายที่จะไปมันมีรายละเอียดตรงระหว่างทางที่ผ่านมา
หากจะกระโดดไปจุดหมายเลยแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าระหว่างกลางจาก
จุดเริ่มต้นกับจุดหมายเปนอย่างไร เมื่อถึงจุดหมายแล้วมั่นใจได้ไงว่านี่คือจุดหมาย
เพราะคุณไม่ได้เจอไม่ได้ผ่านสิ่งที่ทำให้คุณรู้ว่านี่คือจุดหมายที่แท้จริง
แต่หากเราเดินไปตามทางจะผิดจะถูกก็ช่างคุณก็จะรู้ว่านิพานที่เราตามหากัน
มันคือจุดหมายที่เราผ่านอะไรๆมาแล้วเราหยุดตรงนี้แหละคือจุดหมายที่เราจะไป
ไม่ต้องตามหาไม่ต้องไคว่คว้า เดินทางไปเรื่อยๆหากถึงคราเรา เราก็ถึงเอง
เมื่อถึงแล้วก็หยุด หากไม่หยุดก็จักเลย เมื่อคุณเลยคุณก็ไม่ถึงจุดหมายอยู่ดี