รักข้ามภพ ข้ามขอบฟ้า

มีอะไรก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น ฮือๆๆ

วันนี้ข้าน้อยไปทำเครื่องหมายต้นไม้ที่แปลง
ปวดอึเป็นกำลัง
เป็นทุกข์สุดๆ ไปเลยทุกข์เพราะสังขาร
ไอ้ลูกน้องก็ไม่ยอมขับรถไปส่งมันไกลออฟฟิส ให้เราทุกขเวทนาแก่กล้าทนทำงานให้จบ

เกือบวิ่งเข้าป่าไปแล้ว แต่เกิดขัติยมานะ ท่องพุทโธข่มไว้
ซึ่งดีมาก เพราะแวปเดียวเห็นคนงานเดินสวนสนามมาเต็มเลย
หากอดทน อดกลั้นไม่ไหว คงได้อดสูใจกันละคราวนี้ ซ้ำร้าย เรามันขี้อ๊ายอาย พาลลาออกไป เพราะการนี้อี้แตก
ก็จะพาลอดอยากอีก


เฮ่อ....
วันนี้ทุกข์เพราะสังขารค่ะ

 

เอ่อ ถ้าเจ้อี้แตกนี่ จบเลยนะ เพราะอั้นไม่ได้ ไปผ่าตรุ๊ดส์มา 555

 

เราต้องอดทน อดกลั้น
คนไม่อดทนได้ดียาก

 

พอฝนหยุดแล้วหนาวมากๆ มา ๒ วันละค่ะ

พอดีกลับไปที่ออฟฟิสทันน่ะฮ่ะ เลยไม่ได้ทันให้ปุ๋ย ๕๕๕๕๕๕

 

พี่ไม่ถามต่อด้วยว่า ต้นนั้นเป็นไม้ดอกหรือไม้ผล

 

ก็ต้นรัก ดอกโศก ผลช้ำระกำทรวงนี่ล่ะ

 

กระทู้สุดโรแมนติค ของเค้า
บัดนี้ ได้อยู่ระหว่างการดูแลต้นรัก
ระหว่างนั้น จึงได้หาสาเหตุให้ รักงอกงาม
มันจะงามก็ด้วยปุ๋ยนั้นเอง แหง่กๆๆๆ

ปล.ข้าน้อยเคยทำไฮโดรโพนิคส์สตรอเบอรี่ นะ ที่แม่โจ้ร่วมกับโครงการหลวงนั้นเอง

 

เอิ้ก คิดแล้วเด๋วเลิกกินผัก ปกติยิ่งไม่ค่อยกินอยู่

ปล. งั้นเอาของตัวเองไปราด เอาเหอะพี่ ยังไงก็อี้เรา 555

ยัยยุซี่ ปลูกต้นรักรดด้วยอี้ยังงี้นี่เอง ยี้ ไม่อยากคิดว่ะ ฮี่ๆ

 

ต้นรักเค้ารดด้วยน้ำใจนะ
ปุ๋ยก็ใส่ใจอีกนั่นล่ะ
จะพรวนดินก็ด้วยกำลังใจนะ

เค้าแค่รดผิดต้น ต้นรักที่ควรรักเค้าแล้ว มันเป็นต้นเสาไฟฟ้า ไม่ได้รู้สึกรู้สาไรเลย กรรมของเวร
เฮ่อ.....

 

แล้วไป นึกว่ารดต้นรักด้วยอี้ มานถึงออกดอกมาเป็นดอกโศก

กำ งั้นต้องโทษตัวเองแล้วล่ะ ดันเซ่อซ่าเองนี่น้า รดยังไงไม่โดนต้น

 

ฮือๆๆๆๆๆ

 

อ่า โทดทีว่ะน้อง แหะแหะ ว้า พูดอะไรวะเนี่ย น้องยิ่งสะเทือนใจอยู่

 

ไม่เป็นไรค่ะ
น้องเป็นอัจฉริยะด้านความ เฟอะฟะอยู่ละ

 

http://youtu.be/oPuFSr6q-k4

http://youtu.be/YROgBANbnMo

ชอบการแสดงนี้มากๆ อยากให้มีคนดูเยอะๆจังเลย

พักนี้เป็นไรไม่รู้ มีแต่เพื่อนตอนเด็ก โทรมา ทุกคนกลัวเราเหงา พวกบอกต่อๆกันไป ว่ากลัวเราเหงา
ปากต่อปากต่อๆกันไป
จนในที่สุด
กาลคล้ายดังว่า
แม่นางน้อย ตูข้านั่งเศร้า เหงา มีเพื่อนอยู่ผู้เดียวเป็นเงาของตัวเอง โอ๊ย ฟังพวกนี้พูดแล้วรันทดเวทนาขื้นมา หัวใจดุจคั่วข้าวตอกแตก ๕๕๕๕

เอ่อ...
ที่จริงแล้ว ไม่ได้สะเทือนอะไรเล๊ย วันๆ ก็รนหาที่เดือดร้อนไปวันๆ ครึกครื้น ดีอยู่นา

แหม
อดข้าวสิเจ้าชีวาวาย
บ่ตายดอกเพราะอดสิเหน่หา

เรื่องกินเรื่องใหญ่
จากที่ลูกน้อง ตอนรับทำงาน น้ำหนักเป็นเลขมงคล ๙๙ กก.
ตอนนี้ ชวนกันกินอาหารคาวหวาน จน นน.เป็น ๑๑๐ กก.


ส่วนไอ้พี่ฝ่ายตลาด ไม่ค่อยเห็นกินข้าวเลย
เรายังนินทาลับหลังและว่าต่อหน้าว่า พี่เค้าคงอิ่มทิพย์หรือเค้าเป็นฤาษี ฟร๊ะ
พี่มันคงต้องหนังเหนียวเป็นผู้วิเศษ ว่าจะนัดแนะเอามีดไปแทงมันเล่นดู ๕๕๕

 

เรื่องแรก ตอนนี้นำหนักยุซี่เท่าไร เทียบกับตอนเข้าทำงาน เรื่องที่สอง ยุซี่จะเอามืดไปแทงพี่คนนั้น หรอืแทงพี่ของพี่คนนั้นวะ เอิ่ม ...

ถูกแล้วไอ้น้อง ไม่ตายเพราะอดสิเหน่หา แต่จะพาลแหลกไม่ลงเอา ก็เท่านั้น 555 อันนี้ตัวเองนะ ไม่ใช่ยุ

 

๑ หนัก ๔๓ เท่าเดิม เพราะกินข้าวช้า กินแล้วเคี้ยวนาน
ถ้าจะอิ่มพร้อมกันคนไปด้วยต้องกิน ๒-๓ จาน

๒ แทงคนอิ่มทิพย์นี่ล่ะ เราเริ่มศรัทธา ขึ้นมาไรไรละ

กินข้าวไม่ลงก้ดีนะคะ ไม่เปลืองข้าว หุ่นก็ดีด้วย

 

ดีมั้ง เสื้อผ้าหลวมจนจะหลุดอยู่แล้วเนี่ย มัวแต่งอนเฮีย ด้วยความเหลวไหลไร้สาระ จนกินข้าวไม่ได้ หายใจไม่ออก เอาแต่นอน วันๆไม่คุยกับใคร และหมดความสนใจในเรื่องอื่นในชีวิต วันๆ ลุกขึ้นมากินนิดเดียว แล้วนอนตลอด กับร้องไห้ จนคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย พออ้าปากพูดกับแกคำเดียว หายใจได้ออก โล่งไปหมด เริ่มกินข้าวได้ เริ่มโผล่หัว เปลี่ยนไปหมด นี่แหละหนา ความรัก และความเขลาของคน ฟังแล้ว เห็นทุกข์ไหมนี่ ไม่เอาแล้ว

 

ความรักที่จริงแท้
เรารู้จักสิน่ะ(ชอบมีคนค่อนว่าไม่มีหัวใจ)
เรารักใครกหวังให้เค้ามีความสุข ความเจริญ ไม่ตกต่ำ
เค้ามีความสุข เราก็ยินดี ไปกับเขา เค้าตกทุกข์ได้ยาก ก็เป็นกำลังใจให้