เจ้าตูบแสนรู้ลากล้อเลื่อนช่วยพระบิณฑบาต

ถือว่าเป็นเจ้าตูมที่พูดภาษาคนไม่ได้ แต่รู้เรื่องได้เหมือนคน แต่ต้องระวังเจ้าตูม เหนื่อย หนัก เมื่อยสะบัก อย่างนี้ต้องนวดสปาเจ้าตูมแล้วล่ะ....

 

เมื่อเช้าตรู่ดูข่าวช่อง3 เห็นพระหลวงพ่อท่านเดินทางพร้อมกับรถที่หลังคาเต็มไปด้วยหมาแมวอยู่ในกรง บนรถจะมีตู้รับบริจาคปัจจัยเพื่อเป็นค่าซื้ออาหารให้หมาแมวอะไรประมาณนี้ล่ะ ใกล้ๆตู้รับบริจาคจะมีเจ้าลิงน้อยคอยนั่งเฝ้าตู้รับบริจาคที่อยู่บนรถด้วย น่ารักจริงๆ

 

ข้าพเจ้าเอง ก็เลี้ยงหมาเอาไว้ ๕ ตัว ตั้งแต่มันคลอดออกมา ปัจจุบันก็ยังให้อาหารเช้าและเย็น เป็นอาหารเม็ดบ้าง เป็นอาหารอย่างอื่นบ้าง แค่เสียงรถมันก็จำได้แล้วว่า เรากลับมาบ้านแล้วเข้ามา คลอเคลีย แสดงความดีใจ แตกต่างจากมนุษย์ ข้าพเจ้าเคยให้ความช่วยเหลือ ให้ข้าว ให้น้ำ ให้วิชา ให้ความรู้ แม้แต่ทุนทรัพย์ ในปากของเขา ก็อาหารของเรา น้ำของเรา แต่เขายังเนรคุณเราได้ลงคอ กินของเราไป ปากก็ด่าเราไป ลืมแม้ขณะที่เขากำลังล้ม เราเป็นผู้ประคอง รองรับเขาเอาไว้ แต่หมาทุกตัวไม่ีเคยเนรคุณเราแม้แต่ตัวเอง เราไม่ได้โทษใครหรอก เราพิจารณาอยู่เสมอว่า คงจะเป็นกรรมของเรา ก็ขอให้ชดใช้ให้หมดเวร หมดกรรมกันไป ก็ขอให้เขาเป็นสุข เป็นสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป เอาเป็นว่าหมาไม่เคยเนรคุณเรา แม้่แต่ครั้งเดียว[www.marateebook.com]

 

สัตว์เมื่อตายแล้ววิญญาณเป็นคน

วันหนึ่งอาตมาลงไปเป็นพระอาจารย์ แหม...น่ากลัวจะเป็นจานกระเบื้องนะท่านผู้อ่าน ไม่ใช่จานกะละมัง ไอ้จานกะละมังขว้างเพล้งบางทีกะเทาะ แต่ไม่แตก ทีนี้ไอ้อานกระเบื้องนี่เขวี้ยงเปรี้ยง แตกพอดี ลงไปคุยกับญาติโยม คุยไปคุยกันมา มาตอนดึกจะกลับแล้วห้าทุ่ม โยมคนหนึ่งแกถามว่า
"พระคุณเจ้าคะ ! ฉันอยากจะทราบว่า เขาลือกันว่าคนที่ทำบาปนี่ เทวดาเขาจดลงในหนังหมา คนทำบุญนี่ เทวดาจดไว้ในแผ่นทอง มันเป็นความจริงไหม ? ”
อีตอนนี้ความจริงก็เคยได้ยินเขาพูดกันมาเหมือนกัน แต่ว่าการตอบเอาจริงเอาจังกับญาติโยมนี่มันตอบส่งเดชไม่ได้ มันต้องเป็นเรื่องจริงจัง ในเมื่อไม่แน่ใจก็เรียนให้ทราบว่า
"โยม ! เรื่องนี้ วันพรุ้งนี้อาตมาจะตอบให้ฟัง หรือวันพระหน้าอามาจะมาตอบให้ฟัง"
แล้วความจริงก็ตั้งใจไว้ว่าวันรุ่งเช้าจะถาม หลวงพ่อปาน ดู ว่าไอ้เรื่องนี้มันเป็นความจริงไม่จริงเพียงใด ครั้นกลับไปถึงกุฎิแล้วก็จุดธูปเทียนบูชาพระ ตั้งใจเจริญพรกรรมฐาน พอจุดธูปเทียนเสร็จ เริ่มนั่งเข้าสมาธิ พอนั่งหลับตาปุ๊บ มีมือส่งมาแค่ศอกยื่นมาข้างหน้าแขนสวยเหลือเกิน มีกระดาษห้อย แล้วมีเสียงพูด เสียงดังฟังชัดว่า
"นี่แหละขอรับ ! ที่เขาจดคนทำบุญทำบาป เขาใช้กระดาษทิพย์ เขาไม่ได้ใช้หนังหมาหรือว่าแผ่นทองคำ ถ้าจะใช้หนังหมาจดคนทำบาปละก็เทวดาไม่รู้จะไปฆ่าหมาที่ไหนมาพอ เพราะเมืองเทวดาไม่มีหมา ไอ้สัตว์เดรัจฉานนี่ มันมีแต่เฉพาะเมืองมนุษย์เท่านั้น ในเมืองเทวดาเมืองอบายภูมินี่มันไม่มีหรอกครับ มันมีอยู่แดนเดียว คือสัตว์ทั้งหมดที่ตายไปแล้ววิญญาณออกจากร่างก็มีร่างเป็นคน ไม่ใช่มีร่างเป็นสัตว์ อีกประการหนึ่ง ถ้าจะไปหาแผ่นทองคำมาจารึกมันก็ไม่ไหว สำหรับคนมีบุญ ก็ต้องใช้กระดาษทิพย์ ” คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

สาธุ ความจริงก็เป็นเช่นนี้เอง.

 

เจ้าตูบสมหวังน่ารักมาก ๆ

 

ถ้าเจ้าตูบสมหวังเต็มใจรับหน้าที่นี้จริงๆ ผมก็ขออนุโมทนาด้วยครับ ขอให้บุญกุศลส่งให้มาเกิดเป็นมนุษย์ไวๆนะ...

แต่ถ้าจะมองในแง่ลบบ้าง บางครั้งเจ้าตูบอาจไม่เต็มใจรับภาระนี้ก็ได้
แล้วจะถือว่าเป็นการเบียดสัตว์จนเกินไป ได้หรือเปล่าหนอ ! น่าคิดนะครับ.

 

รู้สึกดีกับภาพนี้ แต่ก้อสงสารน้องตูบ กลัวว่าจะหนักไปป่าว ^^

 

สัตว์เดรัจฉานยังรู้จักทำความดี สะสมผลบุญต่อไปนะเจ้าตูบ