ประสบการณ์เรื่องผีผี 14 เรื่อง จากเรื่องจริงของเราเอง ตอนที่ 1

ใครไม่เชื่อเรื่องผีๆ แต่เราเชื่อ เพราะเจอะเจอมาตั้งแต่เด็ก แต่ทุกวันนี้ไม่เจอแล้ว เพราะตั้งแต่แต่งงานกับแฟน เราจำคำหนึ่งที่แฟนบอกเราได้เลยว่า “อยู่กับเค้าไม่เจอผีหรอก” แล้วตั้งแต่นั้นเราไม่เคยเจอผีอีกเลย บอกตามตรงว่า รู้สึกคิดถึง คนมันเคยเจอแทบทุกวัน แล้วไม่เคยเจออีก มันใจหาย เพราะการเจอผีบ่อยๆ ทำให้เราหายกลัวผีไปเลย เพราะมันชิน ถามว่าตอนนี้ถ้าเจอผีอีกจะกลัวมั้ย ตอบได้เลยว่า “กลัว” เพราะมันไม่ได้เจอนานแล้ว ถ้าเจออีกทีกลัวแน่นอน

เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเลย จะเล่าเรื่องที่เจอผีให้ฟัง เคยเล่าไปครั้งนึงแล้ว แต่คราวนี้จะเอาแบบละเอียด เล่าทุกเรื่องที่เคยเจอ มาเริ่มกันเลยยยย

.....เรื่องที่ 1 เป็นตอนสมัยเรายังเด็กๆ จำได้ว่าตอนนั้นอยู่ ป.1 ก็ประมาณ 6 ขวบได้ เรากำลังนั่งดูทีวีอยู่ในบ้าน แล้วสักพักเราก็เลยหันไปมองที่ประตูบ้านเห็นคนเดินผ่านประตูบ้านไปทางหลังบ้านของเรา ซึ่งเรายังจำลักษณะของเค้าได้ดีเป็นผู้ชายรูปร่างสูงผอม ใส่เสื้อเชิ้ตลายทางตรง สวมกางเกงสแล็กสีดำขายาว ซึ่งเห็นเป็นรูปร่างเหมือนคนเพียงแต่เป็นเงารางๆ ซึ่งตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะนึกว่าเป็นน้าชายของเรา เพราะรูปร่างลักษณะเหมือนน้าชาย ก็เลยหันกลับมาดูทีวีต่อ แต่ก็ยังคิดไปด้วยว่าทำไมเห็นเป็นแค่เงารางๆ อย่างนั้นนะ ด้วยความสงสัยดิฉันก็เลยลุกขึ้นไปดู ปรากฎว่าน้าชายเราเล่นเปตองอยู่หน้าบ้าน แล้วก็ไม่ได้ใส่ชุดอย่างที่เราเห็น น้าชายใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น เราก็เลยเดินตามไปดูที่หลังบ้านปรากฎว่าไม่มีใครเลยสักคน.....ตอนนั้นดิฉันก็เลย งง งง ว่าผีหลอกเราเหรอ ทำไมไม่เห็นน่ากลัวเลย รึว่าเราตาฝาดไปเอง แต่ก็ลองมานั่งขบคิดอยู่พักนึง เราก็สรุปล่ะว่าเป็นผีแน่

.....เรื่องที่ 2 ก็เจอตอนยังเด็กอยู่นั่นแหละ เรานอนหลับอยู่แล้วฝันว่ามีเงาดำๆ กระโดดมาทับตัวเราไว้ แล้วก็เลยสะดุ้งตื่น ปรากฏว่าเราขยับไม่ได้ และจากการที่เราฟังเรื่องผีมาเยอะก็จะรู้ว่าคนโดนผีอำจะขยับไม่ได้และเวลาร้องก็จะไม่มีเสียง เราก็เลยลองร้องตะโกนแต่กลับไม่มีเสียง...ตอนนั้นก็เริ่มกลัวแล้วก็เลยสวดมนต์มั่วไปหมด สักพักอาการผีอำก็เริ่มหายไป.....แต่เราก็ยังไม่แน่ใจว่าโดนผีอำจริงๆ รึเปล่า หรือว่าเราเป็นตะคริวไปเองเลยขยับไม่ได้.....ซึ่งก็เป็นเรื่องแปลกนะที่เราเป็นคนที่เชื่อเรื่องผีแต่เวลาเจอกับเหตุการณ์นั้นจริงๆ เราก็จะพยายามหาเหตุผลมาหักล้างก่อนทุกที...มากกว่าจะสรุปแบบหลับหูหลับตาว่าเป็นผีไปซะหมด

.....เรื่องที่ 3 ช่วงนั้นเราได้ย้ายมาเรียน ชั้น ม.4 ที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดอุบล ซึ่งในช่วงแรกเราได้อยู่หอพัก และเป็นปีแรกที่โรงเรียนนี้เปิดให้มีนักเรียนประจำ ในหอพักจะเป็นเตียงชั้นเดียวเรียงกัน ไม่ได้เป็นเตียง 2 ชั้น เพราะเด็กหอยังไม่เยอะมาก และในห้องที่เรานอนจะมีห้องนอนสำหรับอาจารย์คุมหออยู่ในนั้นด้วย ซึ่งอาจารย์ก็มักจะเดินเข้าเดินออกตลอดเวลา ในตอนดึกๆ...วันนั้นเราสะดุ้งตื่นมาตอนดึก และก็เห็นว่ามีคน 2 คน ยืนชะโงกมองมาทางเรา แต่เห็นเป็นเพียงเงาดำๆ ทีแรกเราเข้าใจว่าเป็นอาจารย์ และคิดว่าเพราะว่ามันมืดเราก็เลยมองไม่เห็นหน้าอาจารย์ เราก็เลยลุกขึ้นมาและเพ่งมองไปที่เงาดำๆ นั้น เห็นเป็นเงา 2 คน คนหนึ่งอ้วนเตี้ย คนหนึ่งสูงผอม และพอเพ่งมองก็เริ่มเห็นชัดขึ้น การแต่งกายเค้าเหมือนพวกยมทูตที่ค้าเห็นกันในทีวี แต่เราก็เห็นแค่การแต่งกายเท่านั้น ไม่ได้อยู่รอดูหน้าให้ชัดขึ้น เพราะเข้าใจแล้วว่าไอ้ที่เจอน่ะมันคืออะไร ก็เลยนอนคลุมโปง แล้วเผลอหลับไปจนเช้าเลย

เอาไว้พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อนะ......

 

ทำไมอ่ะครับ อยู่กับเค้าไม่เจอผีหรอก แล้วก็ไม่เจอจริงๆ
แฟนคุณทำอะไรอ่ะครับ อยากรู้นะเนี่ย

 

ขอบคุณครับ รีบมาเล่าต่อไวๆ

 

รอฟังต่อเช่นกันครับ

 

คุณ saintyom เราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แฟนก็ไม่ได้ทำอะไรนะ แต่ตั้งแต่อยู่กับเค้าเราไม่เคยเจอผีอีกเลย