พุทธโอวาทแด่ผู้โง่เขลา..เหนือเกล้าเหนือกระหม่อมลูกแล้ว

คืนหนึ่งข้าพเจ้าหลับฝันไป ว่าตนปีนขึ้นสู่ฐานพระอันสูงใหญ่ปีนขึ้นไปสูงเรื่อยๆจนเข้าสู่ประตูเล็กๆบานหนึ่ง เมื่อเข้าสู่ประตูบานนั้นปรากฏมีผู้คนประปราย แลเห็นพระพุทธรูปปางนิพพาน ขนาดเท่าองค์จริง และได้ยินเสียงกล่าวออกมาว่า
'' เรามีที่พึ่งเป็นธรรมดา เราเป็นที่พึ่งเป็นธรรมดา ''
''ธรรมดา'' ควาหมายคำนี้ลึกซื้งมาก ตถตา ข้าพเจ้าทึ่งในความหมายของคำๆนี้เหลือเกิน ทุกสิ่งที่เราพบเราเจอ โลกธรรมทั้ง8 ทุกอย่างมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่เพียงชั่วขณะ และสุดท้ายก็แตกสลายไปในที่สุด แต่อยากรบกวนท่านผู้รู้ช่วยอธิบายความหมายแก่ข้าพเจ้าด้วยถือเป็นการเมตตาโปรด จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

 

เรามีกรรมเป็นผู้กำเหนิด เรามีกรรมเป็นผู้อาศัย เรามีกรรมเป็นของของเราเองทำกรรมใดไว้ย่อมได้รับผลของกรรมนั้นแน่นอน แต่จงจำไว้ว่าจงมีธรรมเป็นที่พึ่งอาศัยธรรมเป็นที่หนึ่งแล้วเราจะมีความสุขรสไดไม่เท่ารสแห่งธรรมคร่าวๆๆนะจะมีผู้ที่รู้กว่ามาตอบ

 

ช่วยขยายหน่อยครับ ผมไม่เข้าใจ