การเฝ้าดู

หากคุณต้องการที่จะรู้ ลองรอความตายดูครับ ไม่ใช่คิดว่าเราตายแล้ว

ส่วนตายแล้วก็ไปตามกรรมเท่านั้นเองครับ สร้างไว้แบบไหนก็ไปแบบนั้น

ที่ยังสงสัยเพราะยังไม่สร้างสิ่งที่ควรเป็น หากสร้างในสิ่งที่ควรเป็นแล้ว

ก็ไม่สงสัยอะไรอีก เพราะไม่มีอะไรให้สงสัยครับ การกระทำนั้นจะมาทำเล่นๆไม่ได้ครับ

ของจริง ไม่ใช่ของเล่นครับ เพราะตายแล้วก็ไม่เหลืออะไรในโลกนี้อีกครับ

สาธุครับ

 

ผมก็แค่ให้คุณแสดงสิ่งที่คิดออกมาเท่านั้นครับ
เพราะผมเองอยากทราบว่า ความคิดเรื่องรอความตายนั้น
คิดอย่างไร เหตุใดเขาจึงคิดเช่นนั้น
ผมนำเข้าวิจัยของผมเองครับ
ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ

 

ไอ้ขี้โม้..ติดความสงบ บวกกับไม่มีผัสสะรบกวนแรงๆ..ทำมาคุย ตุ๋ยยยยส์..!
..มันกะจะหลุดพ้น ด้วยการนั่งรออายุไข รอเมื่อไหร่จะตายห่า..กูจะได้ไปสวรรค์แน่ มันคิดอยู่แค่นี้ ไอ้หัวน็อตนี่..ชาติหน้าคุณมรึงต้องกลับมาอีก..เหตุ-ปัจจัย พร้อม แต่ไม่เสือกใช้ให้ถูกทาง..
ตุ๋ยยส์ ..ทีเรื่องอื่นเสือกมาจัดระเบียบบอร์ดเขา..เชอะ..นี่หรือคนดีของบอร์ดปี 25555..!

 

จำเป็นต้องวิจัยด้วยเหรอ อย่าลืมนะว่า การวิจัย มันต้องเอา จิต เนี่ยะน้อมไปใน
Path นั้นๆ แล้วจึงค่อยๆย่อยสภาพที่เข้ามาห้อมล้อม แล้วก้าวข้ามได้ซ้ำๆ มันถึงจะ
ให้ผลงานวิจัยออกมาได้ ถึงจะปรารภได้ว่า รู้

แต่ถ้าไม่สนใจ จะวิจัยจริงๆ เอาของเล่นๆ ลวงตาก่อนก็ได้ จะวิจัยให้ดู

บุคคลบางจำพวกทีความเลิศในการประกอบสมาธิจิต แต่ทว่าไม่พ้นการเป็นนักคิด
และ การที่ไม่ย้อนจิตเข้ามาพิจารณากายที่ฐานจิต จิตจะอยู่ข้างนอก อยู่กับสัตว์
ต้นไม้ใบหญ้า ภาพหนึ่งจึงปรากฏให้เห็นเป็น เมตตาจิต แต่ อีกภาพหนึ่งก็เกิด
จากการผลักไสไม่ยอมดูจิตภายใน ทำให้เกิด ปฏิฆะ แม้จะไม่มี วิหิงสา เบียด
เบียน แต่ก็จะปรารภถึงความสิ้นไปผิดส่วน มรณะสติไม่ได้มาจากภายใน แต่มา
จากปัจจัยภายนอก การปรารภการตายจึงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแบบไม่ถูกส่วน ไม่ได้
เกิดจากการพร้อมตายด้วยอารมณ์ปัจจุบัน แต่เป็น การพร้อมตายเพราะ หมดหนทาง

เป็นการประกาศยอมแพ้ ไม่ใช่ การชนะ

นี่ดีที่ยังวางจิตไว้ข้างนอก เลยทำให้ไม่เหมือนครั้งพุทธกาล ที่พระพุทธองค์กลับ
มาก็พบว่า.............ไปเป็นจำนวนมาก ทำให้เกิดการประกาศวินัยเป็นสิกขาบท
บางประการ

 

เรียกว่าศึกษาพอจะเข้ามากกว่าครับ
ในเรื่องนี้ผมเข้าใจพอควรเพราะมีตัวอย่างมาก่อน และแนวในการกระทำเหตุมาไม่ใกล้กัน แต่ลงจุดเดียวกันได้ จึงต้องถามเพื่อให้ทราบ ซึ่งจะนำไปสู่อะไรนั้น
ผมก็ยกไว้ในส่วนประโยชน์เฉพาะตนในเบื้องแรกครับ

 

ก็นะ ถ้าลงไปวิจัยเรื่องนี้มากๆ ข้อมือจะเป็นรอย ได้

เอาพอเผินๆพอ อย่าประมาทใน "จิต" ลองมันไหลไปละก้อ

อย่าคิดว่ามันคือ ของๆตน ที่เดียว ไม่ใช่หรอก แต่พอ
ลงไปเล่นแบบนั้นนะ พอมันไหลไปนะ ยุ่งเหมือนกันนะหาก "ลืมหายใจ"

**********

อ้อ อีกอย่าง พวกนี้อภิสังขารจะสะท้อนที่แววตาตั้งแต่เกิด

 

เรียกว่ารู้รสแล้วครับ
พอส่งนอกเข้าไปปัก มันจะจมเรา ไม่จมเขา
เลยพอแค่รู้ นำศึกษา ฟังไว้ ครับ

 

.........เหมือนอิสสา นั่นแหละนะ เมื่อไหร่จะรวยเหมือนปลาวาฬ ซะที มีโรงแรมของตัวเองใหญ่โต มีเรือยอร์ท เฟอรารี่ขับ...ต้องลองไปถามปลาวาฬดู

 

เล่าปัง..วันนี้พูดเพราะ พอเข้าหูหน่อย สรุปก็คือ อนุสสัย เว้ยยยส์ คือคตินำทางให้เอ็งรอวันตาย..มันแรงกว่าอารมณ์ปัจจุบันจึงจะรอด อารมณืปัจจุบันนั่น แค่ไกด์ไลน์มากระตุ้น..ต้องหนักแน่นจากข้างใน ธรรมชาติ ของจิตเสพได้ทีละอารมณ์..สติดีต้องสั่งสมด้วยปัญญา สัมมาทิฏฐิ ..ไม่ใช่ติดดีเว้ยยส์..เล่าปังไปกินกาแฟใส่ยาพิษกันไป

 

ก็สติแว็บๆๆๆ..มันก็ไหลนะซี สติปัญญา นั่นเขามีเหตุ มีใยแห่งการรับรู้ เป็นปัจจัยดึงไว้ไม่ให้สติไหล..มันหนักแน่นเว้ยยยส์ เจ้าเด็กอนุบาล เล่าปัง
..หนอนตำราเอามือไปจิ้มขี้เลยไปเล่าจัง..ตังค์อยู่ครบ.

 

หากคุณเข้าใจว่าผมไม่เคยเจออะไรแรงๆ ผมจะบอกให้ฟังครับ

สิ่งที่คุณทำอยู่นี้ยังไม่ได้ครึ่งที่ผมพบเจอในชีวิตเลยครับ

และ ผู้คนทั้งหลายที่กระทำอย่างรุนแรงนั้นต่างยอมรับในตัวตนที่ผมเป็นด้วย

และ ผู้คนเหล่านั้นต่างก็พยายามทำอย่างที่ผมเป็นอยู่ ณ ขณะนี้

 

ตรงนี้สังเกตไหมว่า ไฟมันไหม้ข้างใน หรือ ข้างนอก

ถ้ามองไม่ออกจะเห็นว่า เป็นการไหม้จากข้างนอก

จริงๆแล้ว มันไหม้ตัวมันเองนะ

ภัย จึงอยู่ที่ไหน ไม่เห็นเนืองๆละก้อ มัวแต่วิจัยนะ ไม่ฉลาด
หรอก เ ว้ น แ ....... ออกไปดูก่อน

เ ว้ น แต่ .......ออกไปดูก่อน


********************

ออกไปดูก่อน คืออะไร หากไม่เป็น สมาชิห้องวิทย์ ก็ไม่ฮู้ ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

 

ถ้าเอ็งมีปัญญานำ สติ หรือสติก่อปัญญา เอ็งอย่าห่วงเรื่องไหล..เอ็งดูอธิเดชตัวอย่างมองเห็นการไหลไหม..ตอนนี้มันไม่มีหรอกต้องใช้เวลาเว้ยยยส์ ไอ้เด็กน้อยเลิกคบเล่าปัง มะกรอกสามตระกร้านี่ซะมันชอบพาไหลลลลลลเรื่อยเปื่อย.

 

............ถ้าสติไม่ใหล แต่ยังทุกข์ ยังแฟบ อยู่เจ่กจะทำไง? ถ้า มันแฟบ แฟบ แฟบ ตลอด จะทำไง เจ่ก

 

ปู่ ใยแห่งการรับรู้ เป็นไงปู่
เล่าให้เมาไปเลย ผมรอฟังอยู่

 

ตรงนี้นะโว๊ย..เขาเรียก ปัญญา ว่ะทางพุทธศาสนาเขาใช้เรียกตอน เกิดปฏิเวธแล้ว เด็กอย่างเอ็งจะไปรู้เรื่องอะไรวะ

 

ตรงนี้แหละเอ็งมอง..ให้สลดไปเลย นิวรณ์5 ดับพรึ๊บทั้งเมืองนคร เลยเว้ยยยส์ จะบอกให้

 

ผมก็ดันไปนึกถึงใยประสาทโน้นเลย
ว่าทำไมมันทะแม่งๆ ดีนะได้ปู่เฉลย
ความคิดดันพาไปหา คำว่า ยางเหนียว ปู่ว่าคืออะไรรึ:'(

 

ดับแล้ว มันติดอีกได้นิปู่ ไฟสำรองก็มี ช่างเขาแก้ได้ ซ่อมได้ จะสู้ยังไงให้ขาดกันล่ะปู่
เอาแต่ดับๆ ติดๆ จะไหวหรือปู่:'(

 

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะครับ
พระพุทธองค์มิได้สอนให้รอคอยความตาย นะครับ แต่ให้เข้าใจมัน ในขันธ์5 ทั้งหลาย ให้เห็นในไตรลักษณ์ สู่การไม่ยึดมั่นถือมัน และ ธรรม นั้นหมายถึง หน้าที่ หน้าที่ในโลกสมมุติ นี้ ที่ทำโดยการไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่มีกิเลส ตัณหา ใดๆในหน้าที่นั้น (แยกจิต แยกขันธ์)ท่านจึงสอนให้อยู่กับ ปัจจุบันขณะอยู่เสมอ (เจริญสติ) ส่วนสมถะและวิปัสนานั้น จะทำให้ท่านพิจารณา ธรรมต่างๆ ในปัญญา ได้สูงสุด แล้วนำมาใช้ให้เห็นตามความจริง เมื่ิอใช้ชีวิตในโลกสมมุติ จนไม่เกิดทุกข์ ส่วน นิพพานมันเป็นผลพลอยได้ (อย่าอยากเอานิพพานมันจะทำให้หลงทาง) ตามพระพุทธภาษิตที่ตรัสว่า “ภิกษุ ท.! ก่อนแต่นี้
ก็ดี บัดนี้ก็ดี ตถาคตบัญญัติ (เพื่อการสอน) เฉพาะเรื่องความทุกข์ กับความดับแห่งทุกข์เท่านั้น”
สาธุครับ
(อย่าลืม ในโลกสมมุติ อะไรๆ ก็อย่ายึดมั่นถือมั่น เพราะอะไรๆมันก็ไม่แน่ รวมทั้งที่ผมพิมพ์ด้านบนนี้ด้วย นะครับ แสดงความโง่อีกอะป่าว ว่ะเรา อิอิ)