นิทาน เรื่อง "พญานาค"

น่าสนใจนะ...เล่าต่อเลยค่ะ

 

น่าสนใจนะ...เล่าต่อเลยค่ะ<!-- google_ad_section_end -->

ให้คุณรั้งเล่าดีกว่าครับ เพราะอยู่ที่นั้น เดี๋ยวเล่าผิดเขาจะ...อมยิ้มครับ

ในซอกหินแห่งหนึ่งยังปรากฏร่องรอยคล้ายเกล็ดพญานาคประทับอยู่ด้วย ซึ่งในตอนกลางคืน เมื่อส่องไฟฉายเข้าไปบริเวณนั้นยังมองเห็นเป็นเสมือนภาพ ๓ มิติ รูปเศียรพญานาค บางทีเห็นเป็นภาพกลุ่มคนโบราณ

 

อุ๊ย! ถ้าอย่างนั้นเค้าคงอมยิ้มเรื่องที่เราโม้แล้วหละ คงต้องรบกวนคนพื้นที่เล่าต่อนะคะ คุณ huten เชิญค่ะ

 

พี่รั้งเป็นอะไรกับ ท่านพิมพาวงศ์
1.พระชายา
2.สนมเอก
3.พระสนม
4.อื่นๆ
มิกขอตอบข้อ 4 ค่ะ

 

ไปปฏิบัติธรรม ถึงไหนแล้ว องค์หญิงนราวดี เจออะไรบ้างครับ

รักมั่นคง ดั่งภูผา...มอบให้...ชายที่จากมา...

หัวใจของนางนี้...ระลึกถึง คู่ ชู้ชื่นอยู่มิหาย...

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งคร้า

 

เห็นด้วยหนอ....เห็นด้วยหนอ

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งคร้า<!-- google_ad_section_end -->

ทำไม เปลี่ยนใจง่ายนักหล่ะครับ ไม่สงสาร สมุนาเทวี เขาเฝ้ารออยู่ว่า...

แล้วที่จัน เขาจะต้อนรับหรือเปล่า ก็ไม่รู้ครับ(เจ้าภาพยังไม่เอ่ยชวนเลยครับ)

เล่าเรื่องแสงจันทน์ที่ส่องลงมาจากฟ้ามาที่ถ้ำครับ(เกริ่นไว้ก่อน )

นิมิตเห็นพญานาคสองตน กำลังมองจันทร์ทุกคืนวันพระ เพื่ออธิษฐานอยากเจอคนที่หัวใจนั้น ถวิลหา

เขาหวังว่า คงมีสักวันที่เขาจะสมหวัง ในสิ่งที่เขารอคอย ไม่ว่าวันเวลา จะผ่านไปนานสักเท่าไหร่

คำอธิษฐานของเขา ต้องรอคอยนับพันปี กว่าจะเป็นจริง ถ้าเป็นมนุษย์ต้องเรียกว่า นานแสนนานครับ

 

เห็นด้วยหนอ....เห็นด้วยหนอ<!-- google_ad_section_end -->

สมุนาเทวี ต้องเล่าแทนแล้วกันถ้าไม่ไปที่นั่นนะครับ แล้วถามเจ้าชายด้วยว่า

ที่คุณนิดฝากมาถาม ทิพย์ญานี เป็นอะไรกับเจ้าชาย(พระสนมใช่หรือไม่...)

ตอบให้หมดทุกคำถามนะครับ

 

อ้าว...เล่าไม่ได้ค่ะ ยังไม่เจอเจ้าชายเลย นั่งมาธิก็เห็นแต่นาคี คุยกันก็ไม่รู้เรื่อง ฝันพอตื่นมาก็ลืมหมด แล้วจะเอาอะไรไปเล่าหละคะ

ถ้าอย่างนั้น ไม่เห็นด้วยหนอ...ไม่เห็นด้วยหนอ ไปถ้ำคูหาสวรรค์ สามพันโบกเหมียนเดิมค่ะ

ทิพยานี...เป็นสนมเอกค่ะ ที่เจ้าชายขอมีเป็นคนแรกค่ะ (ใช่มั้ยคะ ทิพยานีเทวี)

แล้วอีกอย่างนึง คือ คุณนิดไม่อยากรู้จากเราหรอก แต่อยากทบทวนความจำกับเจ้าชายค่ะ

 

ยังถอดกายทิพย์อย่างคุณคุรุวาโรไม่ได้นะคะ เดี๋ยวนี้เวลานั่งสมาธิ ก็ไม่ได้ยินลมหายใจของตัวเอง ไม่ถึง 5 นาที รู้สึกชาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแล้ว เห็นในสิ่งที่ไม่ตั้งใจเห็นทุกทีเลย ช่วยอะไรเพื่อนๆ ในกระทู้ไม่ได้เลยค่ะ

นิยายรักมันขาดตอนค่ะ ยังจำอะไรไม่ได้ เพราะได้รับความกระทบกระเทือนทางใจอย่างแรง (เหมือนประชดประชันเนอะ) คงต้องวอนให้เธอเป็นคนต่อเติม

 

ทิพยานี...เป็นสนมเอกค่ะ ที่เจ้าชายขอมีเป็นคนแรกค่ะ (ใช่มั้ยคะ ทิพยานีเทวี)

แล้วอีกอย่างนึง คือ คุณนิดไม่อยากรู้จากเราหรอก แต่อยากทบทวนความจำกับเจ้าชายค่ะ<!-- google_ad_section_end -->

กระทู้ นิทาน นะครับ ไม่ใช่กระทู้ปรับความเข้าใจ ระหว่างคนในครอบครัวเดียวกันครับ (เขาฝากถาม ใช่หรือไม่ ไม่ได้ยกให้เขาเป็น....นะครับ)

 

วันนี้คนธรรพ์ ไม่มาบรรเลงเพลงให้ฟังเลยนะ

ร้องเองก็ได้ค่ะ

ผ่านชีวิตที่อ้างว้างมากี่ครั้งมากี่คราว พ้นคืนเหน็บหนาวมาตั้งเท่าไร
แต่ตัวฉันนั้นก็ยังมีความหวังในหัวใจ เพื่อรอที่จะเจอใครสักคน

ผ่านวันนั้นจนมาถึงวันที่ฉันเจอกับเธอ เหมือนเธอคือฝันที่กลายเป็นจริง
จากวันนั้นก็ทุ่มเททำเพื่อเธอไปทุกสิ่ง แต่วันนี้เธอกลับมาทิ้งกัน

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะโหดร้ายได้อย่างนี้ เหมือนทุกคนหนีไปไกลแสนไกล
อาจจะเป็นเพราะฉันเองไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร ต้องทนเหงาเดียวดายเพียงผู้เดียว

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว) ฉันจะอยู่เพื่อใคร

นา นา นา

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว) ฉันจะอยู่เพื่อใคร

 

แหม...รับความรู้สึกไวนะคะ (555) ก็เพราะเป็นนิทานยังไงล่ะคะ ถึงบอกว่าต้องให้เจ้าชายเฉลยเองค่ะ แล้วผู้ที่จะติดต่อกับเจ้าชายได้ก็มีเพียงคุณคุรุวาโร คนเดียวเท่านั้น

เรื่องทบทวนความจำนี่ ไม่ได้ประชดนะคะ เพราะคุณนิดสัมผัสได้แต่ไม่แน่ใจเท่านั้นเอง

ขำจังเลย ตอนที่คุณคุรุวาโร บอกว่า "กระทู้ นิทาน นะครับ ไม่ใช่กระทู้ปรับความเข้าใจ ระหว่างคนในครอบครัวเดียวกันครับ (เขาฝากถาม ใช่หรือไม่ ไม่ได้ยกให้เขาเป็น....นะครับ)"

 

และถ้ารอคำตอบจากเราเกรงว่ามันจะนานค่ะ เพราะยังไม่รู้ว่าจะจูนกันเจอเมื่อไหร่ เจ้าชายอาจจะมาเกิดแล้วก็ได้

 

แหม!!!ลุ้นระทึกจิง..จิง มีเจ้าชายและเจ้าหญิง...สรุปรักจะเศร้าอีกป่าวละนี่..

 

ไอย๊ะ สนุกกันใหญ่ ดูคนอวดผีดีกว่าเมื่อวานลืมดู

 

ตอนต่อไปเป็นยังไงค่ะ.. อยากฟังต่อค่ะ ในภาคนี้ที่จันทบุรี จำไม่ได้เลยค่ะ
ดันไปจำได้ในภาค ทหารขององค์ พระเจ้าตากสินค่ะ....เคยฝันเห็นสถานที่

แห่งหนึ่งเป็น ทางสามแพร่ง และด้าน ที่เป็นแพร่งนั้น เป็นภูเขา และมีศาล
เจ้าที่ที่คนมาสักการะกราบไหว้กันอยู่ ฝันเป็นเดือน ในภาพนั้น

จนวันหนึ่งมีแม่ชี ที่เราเคารพ มาเยี่ยมที่บ้าน ได้เล่าความฝันให้ฟัง แม่ชีก็บอกว่า
เป็นเช่นนี้เองที่ต้องมาหา สถานที่ที่รั้งฝันนั้น มีจริง อยู่ใน อ.แกลง จ.ระยอง

แล้วแม่ชีก็พาไปที่นั่น ได้พบพระที่อยู่ที่นั่น พูดออกมาคำหนึ่งสดุ้งเลย
มาแล้ว คนที่อาตมา ต้องพบมาแล้ว ..และเล่าให้รั้งฟังว่า ท่านเดินธุดงถ์และ

ได้ปักกลดที่นี่ ได้นิมิตรเห็น องค์ พระเจ้าตากสิน บอกว่าให้รอพบคนของ
พระองค์ที่นี่ และ พระบอกว่าเป็นรั้ง จากนั้น รั้งก็กลับมาอีกทีเพื่อทำพิธีบวงสรวง

ในวันที่นัดหมาย พระบอกว่า เห็นทหารแต่งชุดโบราณยืนถือหอก ตั้งเป็นแถว
เหมือนต้อนรับ พระไปถามว่า มารับใคร ..ทหารตอบว่า มารับ นาย...

พระจึงเข้าใจคือ ในสมัยนั้นรั้งเคยปกครองภาคตะวันออกและได้รบกับข้าศึก
จนตัวตายที่ ปากทางสามแพร่งนี้ด้วย ความที่ชาวบ้านละแวกนี้รัก จึง สร้าง

ศาลเจ้าพ่อให้ ณ. ปากทางสามแพร่งที่นี่ เป็นที่กราบไหว้จนถึงปัจจุบัน..
แล้ววันที่รั้งไปบวงสรวง และปลดปล่อยดวงวิญญาณ ทหาร ให้ไปผุดไปเกิด
จนหมด พระบอกว่า พวกเขารอรั้งมานานมากแล้ว ..ไม่ได้ไปไหนเลย..

นี่คือที่จำได้และได้ทำให้ กับเหล่าทหารในสมัยนั้นค่ะ...

 

หลังจากนั้น ก็ได้ไปที่ จ. จันทบุรีเพื่อทำการบวงสรวง สมเด็จ พระเจ้าตากสินที่นั่น
โดยไปกันแต่เช้า และได้พบคนหลายคน ณ สถานที่นั้น (ตอนนั้นไปถึง โมงเช้า)

จัดแจงตั้งพิธี ก็สังเกตุว่ามีคนเข้ามาเป็นระยะ แบบเข้ามานั่นในศาลนั้น ไม่ใช่มา
ไหว้ขอพรอะไร ..ก็ให้แปลกใจ จึงเดินเข้าไปถามว่า มานั่งรออะไรค่ะ..หนึ่งในนั้น

ตอบว่า ..เมื่อคืน พระเจ้าตากสิน มาบอกว่าให้มาที่นี่ 7 โมงเช้า ทราบจากฝันแค่นั้น
ก็ งง อยู่ว่ามาทำไม แล้วก็เล่าให้ฟังว่า เค้าในอดีต คือ พระยาพิชัยดาบหัก ..

ปัจจุบัน รับราชการ กรมป่าไม้ที่นี่ และเราสองคน ก็คุยกัน จึงเข้าใจว่า ..ทำไม...
เค้าจึงมาที่นี่เวลานี้

หลังจากทำพิธีเสร็จแล้ว ก็มีหญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง มีอาการ สั่นสะท้าน เหมือนผีเข้า
และพูดขึ้นว่า ...ทหารของข้า มาแล้ว เรียกรั้งเข้าไปใกล้ๆ และให้พร เป่าที่หัวและ

บอกอะไรหลายอย่างที่เหมือนคำชม แต่ไม่อยากเปิดเผยอะไร.. คนที่เฝ้าศาล
บอกว่า ไม่เคยมีการ ทรงกันที่นี่และ ทุกคนที่มา ในนี้ ไม่เคยเห็นและ รู้จักเลย

ก็แปลกใจอยู่ว่า วันนี้ มีอะไรแปลกๆ .... นี่คือ เรื่องราว ที่ รั้งได้ประสบมา จากนั้น
งานปลดปล่อยวิญญาณ ทหาร ของพระเจ้าตาก ก็ ดำเนิน ไปทั่ว ประเทศ ที่องค์

ท่านยกทัพ ไป ค่ะ...

 

สวัสดีปีใหม่ครับ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมครับ
แฮะ..แฮะ..ในฐานะที่คุณคุรุวาโรเป็นผู้ใหญ่ในกระทู้นี้...อวยพรให้ผมด้วยนะครับ