ตามรอยพระศาสดานั้นรู้ทันธรรมกาย (ตาสว่าง)

ภิกขุอปริหานิยธรรม๗ ธรรมที่เป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมของภิกขุ หมวด๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุทั้งหลายยังจักไม่บัญญัติสิ่งที่ตถาคตมิได้บัญญัติไว้ จักไม่เพิกถอนสิ่งที่ตถาคตบัญญัติไว้แล้ว ยังจักสมาทานประพฤติอยู่ในสิกขาบททั้งหลายตามที่ตถาคตบัญญัติไว้แล้ว ตลอดกาลเพียงไร ภิกษุทั้งหลายพึงหวังความเจริญอย่างเดียว ไม่มีเสื่อมเลย

 

การเผยแพร่พระพุทธศาสนาและการสืบทอดในพระพุทธศาสนานั้น
เป็นหน้าที่โดยตรง เพราะองค์สมเด็จสัมมาสัมพระพุทธเจ้าผู้เป็นศาสดาในพระพุทธศาสนาท่านใด้มอบมรดกอันล้ำค่าคือพระธรรมคำสั่งสอนไว้ให้ และได้ฝากไว้กับพุทธบริษัท ๔
คือ พระภิกษุสงฆ์ พระภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิกา
สิ่งไหนที่ไม่ถูกต้องหรือที่ผิดไปจากหลักธรรมหรือออกนอกลู่นอกทางก็ต้องช่วยกันติเตือนโดยธรรม และหาทาง เพื่อเตือนสติ ตามความรู้และสติปัญญาและภูมิธรรมของแต่ละท่าน
เรียกว่าช่วยกันสืบทอดพระพุทธศาสนา แม้นจะมีบางท่านอาจจะไม่ถูกใจบ้าง
แต่คงจะไม่มีใครที่จะปฏิเสธหรือค้านในพระธรรมสิ่งที่พระองค์ศาสดาทรงสอนมาอย่างแน่นอนครับ

 

พระภิกษุสงฆ์ที่ไม่ยอมปฏิบัติหรือเผยแพร่ธรรมในตามพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนาแล้วย่อมที่จะปฏิเสธในความเป็นพระสงฆ์สาวก ขององค์พระสัมมาสัมพระพุทธเจ้าผู้เป็นองค์พระศาสดาของศาสนาพุทธ โดยแท้

 

จากสำมะโนประชากรและเคหะ พ.ศ. 2543 โดยสำนักงานสถิติแห่งชาติ ประชากรในประเทศไทยนับถือศาสนา 99.37% โดยแบ่งออกเป็นศาสนาพุทธ 93.83% ศาสนาอิสลาม 4.56% ศาสนาคริสต์ 0.80% ศาสนาฮินดู 0.086% ลัทธิขงจื๊อ 0.011% และอื่นๆ 0.079% และมีประชากรที่ไม่นับถือศาสนาและไม่ทราบศาสนา 0.27% และ 0.36% ตามลำดับ[1] อย่างไรก็ตามการสำรวจขององค์การพัฒนาเอกชน นักวิชาการ และกลุ่มศาสนา บ่งชี้ว่าประเทศไทยมีชาวพุทธนิกายเถรวาทราว 85-90% และผู้นับถือศาสนาอิสลามอาจมีมากถึง 10% สำหรับผู้ไม่นับถือศาสนากรมการศาสนาประมาณการณ์ว่ามีน้อยกว่า 1% ของประชากรทั้งประเทศ
เครดิต จาก จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 

ประชาชนจะเลือกนับถือศาสนาใดก็ได้ ที่ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อย ของบ้านเมือง
มาตรา 38 บุคคลย่อมมีเสรีภาพสมบรูณ์ ในการนับถือศาสนา นิกายของศาสนา หรือลัทธินิยมในศาสนา และย่อมมีเสรีภาพในการปฏิบัติ ตามศาสนบัญญัติ หรือปฏิบัติพิธีกรรมตามความเชื่อของตน เมื่อไม่เป็นปฏิปักษ์ ต่อหน้าที่ของพลเมือง และไม่เป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชน
การใช้เสรีภาพดังกล่าวตามวรรคหนึ่ง บุคคลย่อมได้รับความคุ้มครอง มิให้รัฐกระทำการ ใดๆ อันเป็นการรอนสิทธิ หรือเสียประโยชน์อันควรมี ควรได้ เพราะเหตุที่นับถือศาสนา นิกายของศาสนา ลัทธินิยมในศาสนา หรือปฏิบัติตามศาสนบัญญัติ หรือปฏิบัติพิธีกรรมตามความเชื่อ แตกต่างจากบุคคลอื่น

 

กลายเป็นกระแสวิพากษ์อย่างหนักในวงการครู จากโครงการสัมมนาเชิงปฏิบัติธรรมของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน(สพฐ.) ที่มีการเกณฑ์ครูเข้าไปปฏิบัติธรรมซึ่งจัดขึ้นโดยลัทธิธรรมที่เต็มไปด้วยข้อครหาอย่าง ลัทธิธรรมกาย!
จากชื่อและวัตถุประสงค์ของโครงการที่สวยหรู ให้คุณธรรมนำวิชากลับกลายเป็นโครงการที่ถูกครหาในวงการครูว่า เป็นโครงการล้างสมอง สร้างสาวก ทั้งยังกีดกันเสรีภาพทางความเชื่อของศาสนาที่มีอยู่หลากหลายในสังคม

โดยโครงการลักษณะดังกล่าวมีครูเข้าร่วมไปแล้วหลายต่อหลายรุ่น สร้างความเดือดร้อนให้ครูทั้งในด้านของศรัทธาส่วนตัว และหน้าที่การงานที่ส่วนสำคัญคือการถูกล้างสมองในกระบวนการอบรมอาจส่งผลต่อการเรียนการสอนซึ่งจะถูกส่งต่อไปถึงเด็กนักเรียนทั่วประเทศ

ล่าสุดเมื่อไม่นานมานี้มีการออกเอกสารจากสพฐ.ให้ครูทั้งประเทศกว่า 700,000 คน เข้าร่วมอบรมเชิงปฏิบัติการ รวม 11 รุ่น โดยให้ปิดโรงเรียน 3 วัน แม้สพฐ.จะออกมาปฏิเสธการส่งครูเข้าลัทธิธรรมกาย แต่หลายสิ่งหลายอย่างกลับบ่งชี้และเชื่อมโยงสพฐ.กับธรรมกายเข้าด้วยกัน

มาถึงตอนนี้แผนการเบื้องลึกเบื้องหลังของลัทธิที่เต็มไปด้วยความไม่ชอบมาพากลนี้คืออะไรกันแน่?

ไม่ได้จัดในธรรมกาย...แต่จัดโดยธรรมกาย

จากการให้ข่าวล่าสุดของ ดร.อรทัย มูลคำ ที่ปรึกษา สพฐ. ในฐานะผู้รับผิดชอบโครงการที่ออกมาปฏิเสธว่า โครงการดังกล่าวไม่ได้เกี่ยวข้องกับธรรมกาย โดยให้สัมภาษณ์ว่า
“ที่ผ่านมา สพฐ.ได้จัดอบรมไปแล้วหลายรุ่น ซึ่งทุกรุ่นจะต้องไปปฏิบัติธรรมในวัด หรือศูนย์ปฏิบัติที่เข้าร่วมโครงการ ซึ่งทุกคนต้องถือศีล 8 และทำกิจกรรมตามตารางที่กำหนด ซึ่งยืนยันว่าไม่ได้เป็นการบังคับต้องไปปฏิบัติธรรมในวัดพระธรรมกายแต่อย่างใด ซึ่งจากเสียงตอบรับของผู้เคยเข้าร่วมบอกชัดว่าโครงการดังกล่าวนี้ดี

“ผู้บริหารและครูนำแนวทางที่ได้จากการอบรมไปปรับแนวทางการบริหารจัดการเรียนการสอน เพื่อช่วยพัฒนาคุณภาพโรงเรียน ไปส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมแก่นักเรียน รู้เท่าทันและเตรียมพร้อมสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนในปี 2558 ได้ตามนโยบาย สพฐ.เพราะฉะนั้น จึงไม่อยากให้คิดหรือพูดว่า สพฐ.บังคับให้ครูต้องมาร่วม แต่เป็นการขอความร่วมมือจากทุกคนมากกว่า โดยเฉพาะโรงเรียนในฝันและโรงเรียนดีศรีตำบล จะเป็นกำลังสำคัญในการดูแลโรงเรียนอื่นๆ ต่อไป”และแม้ว่าเอกสารทั้งหมดเกี่ยวกับโครงการก็ไม่ปรากฏชื่อของธรรมกาย แต่ทว่าในเอกสารกำหนดการของโครงการกลับพบชื่อของ พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ และ พระครูธรรมธรอารักษ์ ญาณารกฺโข 2 ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดธรรมกายและ พระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว) รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย เป็นวิทยากรในโครงการ กิจกรรมช่วงหนึ่งยังมีชื่อของกลุ่ม v - star ซึ่งเป็นชื่อโครงการบ่มเพาะเยาวชนของวัดธรรมกาย นอกจากนี้เสริมศักดิ์ พงษ์พานิช รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการก็เป็นศิษย์คนหนึ่งของลัทธิธรรมกายด้วย
ทั้งนี้ ความเชื่อมโยงที่เกิดขึ้นทั้งหมด ต้องย้อนกลับไปถึงจุดแรกเริ่มของโครงการร่วมระหว่างธรรมกายกับสพฐ.นั้นเริ่มมีมาตั้งแต่ 3 ปีก่อน(2553) ในช่วงรัฐบาลอภิสิทธิ์ แต่ได้มีการเคลื่อนไหวของกลุ่มเอ็นจีโอร่วมด้วยนักวิชาการ 43 คน มีหนังสือคัดค้านที่นำโดย สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ทำให้การลงนามข้อตกลงความร่วมมือ(MOU) ระหว่างสพฐ. กับสมาคมพุทธศาสตร์สากลในพระอุปถัมภ์สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าเป็นส่วนหนึ่งของ ลัทธิธรรมกาย เป็นอันต้องตกลงไป  พูดให้ชัดคือ ธรรมกายเคยมีความพยายามที่เข้ามาแทรกแซงระบบการศึกษามาก่อนแล้ว มาถึงตอนนี้ จากบุคลากรในชุดเดิม และรูปแบบของโครงการเดิม กับรัฐบาลชุดใหม่ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป โครงการเก่าที่ถูกค้านตกไปกลับมาใหม่ในชื่อโครงการสัมมนาเชิงปฏิบัติธรรมเรียนดีศรีตำบล กับโรงเรียนในฝัน
ล้างสมองครองโลก

หลังจากโครงการอบรมจริยธรรมครูถูกยกเลิกเมื่อสมัยรัฐบาลอภิสิทธิ์ เมื่อเข้าสู่รัฐบาลยิ่งลักษณ์โครงการดังกล่าวก็กลับมาอีก ทางฝ่ายที่เห็นค้านกับโครงการก็เคลื่อนไหวเช่นเดิม โดยมีการรวบรวมเอกสารหลักฐานหลายอย่างไว้ เพื่อส่งให้กับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) แม้แต่สมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) เพื่อหาช่องทางคัดค้าน
แต่ทว่านัด (นามสมมติ) 1 ในแอดมินเพจ คัดค้านโครงการเหลือบ “โรงเรียนดีศรีตำบล” นอมินีธรรมกาย ครอบงำการศึกษาไทย เผยถึงการทำงานที่เป็นไปได้ยากเนื่องจากการดำเนินงานของโครงการครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน เพราะนโยบายนั้นถูกสั่งตรงมาจากนายกรัฐมนตรี กลายเป็นนโยบายของรัฐซึ่งต่างจากครั้งก่อนที่จะมีจดหมายเชื่อมโยงระหว่างรัฐกับวัดธรรมกาย นอกจากนี้เมื่อส.ว.ลงไปตรวจสอบกลับพบว่า มีการให้พระจากวัดอื่นมาทำโครงการด้วย ไม่ใช่แค่วัดธรรมกายอย่างเดียว จึงไม่สามารถจัดการอะไรได้
“ถ้ามันมาจากธรรมกายประสานกับสพฐ. มันจะมีจดหมายเชื่อมโยง แต่ตอนนี้มันไปไกลกว่านั้น ใช้วิธีการให้นายกรัฐมนตรีสั่งการเป็นเส้นตรงมาเลยกลายเป็นนโยบายรัฐ มันไม่ใช่โครงการร่วมที่เราสามารถเข้าไปแทรกแซงได้”

เมื่อเทียบกับโครงการที่ถูกคัดค้านตกไป โครงการนี้ถือว่ามีการรับลูกส่งต่อกันตั้งแต่ระดับรัฐมนตรี เขาบอกเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มาจากความเชื่อมโยงหลายๆ จุด ทั้งฝ่ายการเมือง ข้าราชการในสายการศึกษา กับลัทธิธรรมกาย ที่ทำให้ไม่มีใครสามารถเข้าไปตรวจสอบได้
“ถ้าเกิดมันแตกนอกสายไม่เป็นไร...แต่นี่มันเป็นสายเดียวของธรรมกายหมดเลย มันเลยไม่มีข้อมูลรั่วออกมาเลยแม้แต่น้อย”

จากการติดตามความเคลื่อนไหวในประเด็นเกี่ยวเนื่องกับลัทธิธรรมกายมาอย่างต่อเนื่อง เขาถึงกับออกปากว่า ลัทธิธรรมกายมีแผนที่จะครองโลก! แม้จะฟังดูเกินจริง แต่แผนการที่ถูกวางไว้ในขั้นแรกของลัทธินี้ก็คือการล้างสมองเด็กๆ และเยาวชน โดยแผนดังกล่าวนั้นเคยถูกเปิดโปงมาแล้วในช่วง 3 ปีก่อนที่ธรรมกายเข้าไปแฝงตัวอยู่ในชมรมพุทธตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ยังมีโครงการ V - Star หรือโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก หรือแม้แต่โครงการธรรมทายาท

เขาเห็นว่า โครงการเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นโครงการล้างสมอง สร้างสาวก บิดเบือนคำสอนของพุทธศาสนาทั้งสิ้น จนถึงตอนนี้การเข้าถึงโรงเรียนในระดับประถม เขามองว่าเป็นยุทธศาสตร์หนึ่งที่ธรรมกายต้องการจะเข้ามา และเหล่าครูตามโรงเรียนก็ถือเป็นกลไกหนึ่งที่ถูกแทรกแซงได้

จนถึงตอนนี้มีการอบรมไปทั้งหมด 11 รุ่น เขาเผยว่า ครูที่ไปเข้าร่วมนั้นต้องพบกับข้อบังคับหลายอย่าง ตั้งแต่เสื้อผ้าที่ต้องซื้อกับทางวัด อาหารการกินที่ห้ามกินข้าวเย็นซึ่งทำให้ครูบางคนที่มีอาการป่วยต้องทานยาในมื้อเย็นไม่สามารถทานยาได้ ส่งผลให้ล้มป่วยหลังกลับจากโครงการก็มี นอกจากนี้ยังมีพิธีกรรมให้แบบเฉพาะอย่างการตักบาตรแบบธรรมกายที่ไม่เหมือนที่อื่น และยังมีการพูดถึงการชำระล้างพระไตรปิฎก“หลังจากตื่นมานั่งสมาธิทำบุญ เปิดวิดีโอล้างสมองช่วงเช้า เสร็จมีเจ้าหน้าที่มาพูดช่วงหนึ่ง เปิดวิดีโอล้างสมองช่วงสาย เสร็จปุบ ล้างสมองช่วงบ่าย พูดแป๊บหนึ่งล้างสมองช่วงเย็น จากนั้นก็นั่งสมาธิ มันเป็นแบบนี้ทุกวัน”

เนื้อหาที่ฉายในการอบรมเขาเผยว่า สามารถดูได้จากChange The World ซึ่งเป็นสื่อของธรรมกาย การอบรมดังกล่าวใช้เวลา 3 - 4 วัน และหากไม่ผ่านจะต้องกลับมาซ่อมด้วยการอบรมใหม่อีกครั้ง

นอกจากนี้ ยังมีโครงการอุปสมบทครูแก้วภาคฤดูร้อน และโครงการบรรพชาสามเณรม.ปลายภาคฤดูร้อน โดยให้ครูและนักเรียนเข้าบวชกับธรรมกายเป็นเวลา 15 - 30 วันอีกด้วย โดยผู้ที่ผ่านการบวชจะถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติการของลัทธิธรรมกาย
ทั้งนี้ แม้จะมีเสียงตอบจาก สพฐ.ว่า การเข้าร่วมโครงการดังกล่าวเป็นไปด้วยความสมัครใจ ไม่มีการบังคับ ทว่าในทางปฏิบัติแล้วกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะจากที่ผ่านมาเขาเผยว่า หากโรงเรียนไหนมีครูที่ไม่เข้าร่วมกิจกรรมจะส่งผลให้โรงเรียนนั้นไม่ผ่านหลักเกณฑ์และจะทำให้ไม่ได้รับเงินสนับสนุน

“ครูใหญ่ก็ต้องอยากได้เงินเป็นธรรมดา พอเป็นแบบนี้ก็เลยมีมาตรการบีบให้ครูเข้าร่วมกิจกรรม หากไม่เข้าก็อาจจะถูกตั้งกรรมการสอบ ที่ผ่านมาก็เคยมีถึงขั้นไล่ออกจากที่ครูบางคนไม่พอใจกับการร่วมโครงการ อาจจะออกมาพูดบางอย่าง พอโดนไล่ออกไปคนหนึ่ง ครูหลายคนเลยไม่กล้าออกมาพูดเรื่องนี้”

ภาพรวมของสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับโครงการที่ชะงักไป เขามองว่าเป็นผลมาจากการตรวจวัดคุณภาพของโครงการ แต่คงหยุดพักเพียงชั่วคราวเท่านั้น

“ผมคิดว่าโครงการคงกลับมาเดินหน้าต่อ ตราบใดที่คนกลุ่มนี้ยังทำงานอยู่ เพราะมันมีความเชื่อมโยงทั้งกำลัง ฐานเสียง และการเงิน แม้แต่ตัวส.ว.ที่เราเข้าไปขอให้ตรวจ เขายังบอกเองว่า มันเป็นเรื่องใหญ่มากจนเขารู้สึกว่า ต้องทำเรื่องอื่นก่อน ไม่งั้นเจอเรื่องนี้แล้วจะน็อกไปก่อนได้”
เสรีภาพทางศาสนา

โครงการที่มีหลักการส่งเสริมคุณธรรมนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่การบังคับให้ครูต้องเข้าร่วมโดยที่ไม่สมัครใจนั้น ครูหยุย - วัลลภ ตังคณานุรักษ์ เลขาธิการมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก และอดีต ส.ว. เห็นว่าเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม ทั้งยังขัดต่อรัฐธรรมนูญที่รับรองสิทธิเสรีภาพในการนับถือศาสนา

ในฐานะที่เขาเป็นบุคลากรที่ทำงานในแวดวงของการศึกษามาอย่างช้านาน ทำให้เห็นว่าโครงการนี้ถูกผลักดันมาตั้งแต่สมัยรัฐบาลอภิสิทธิ์ เขาตั้งข้อสังเกตว่า ในสพฐ.นั้นมีผู้ใหญ่ระดับสูงที่มีความรู้จักมักคุ้นกับธรรมกายอยู่เยอะ

“ยุคนี้โครงการเดิมมันมาโผล่อีก มันก็อยู่ในกลุ่มเครือข่ายสพฐ.เดิมที่นำเอาโครงการนี้มาปัดฝุ่นผลักดันกันใหม่” เขาเอ่ยพร้อมอธิบาย “การให้ครูไปอบรมจริยธรรมเป็นความคิดที่ฟังแล้วดูดี แต่ในคำสั่งบังคับให้ไปฝึกกับธรรมกาย...อันนี้เจ๊งเลย มันขัดรัฐธรรมนูญที่บอกว่า เรามีสิทธิเสรีภาพที่จะนับถือศาสนาใดก็ได้”

เขาเห็นว่า พุทธศาสนาในประเทศไทยนั้นก็มีหลายแนว ปัญหาตรงนี้ทำให้ครูหลายคนเดือดร้อนด้วยเพราะศรัทธาที่ไม่เหมือนกัน เขายกตัวอย่าง ครูแถวอีสานจะศรัทธาสายวัดป่า อาทิเช่น หลวงปู่ชา สุภัทโท หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ครูทางใต้จะนับถือแนวพุทธทาส“แล้วยิ่งพวกเคร่งมากเขานับถือแนวสันติอโศก ไปบังคับครูให้ไปแนวธรรมกาย มันผิดอย่างแรง เขาร้องเรียนกันเยอะจนบอกมาที่ผม ตอนนี้มันสะดุดแล้ว คนรู้ทันก็เลยหยุด ตอนนี้มีคำสั่งใหม่ให้ทำอะไรก็ได้ ไปวัดไหนก็ได้ที่ใกล้ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นจริงก็จบไป”

อย่างไรก็ตาม เขายังมองว่า หน่วยงานราชการไม่สามารถพูดลอยๆ ได้ ควรมีจดหมายจากกระทรวงศึกษาธิการแจ้ง นอกจากนี้เขายังเสนอว่า หากโครงการดังกล่าวจะดำเนินการต่อก็ควรให้ครูในโรงเรียนจับกลุ่มกันตามแต่ศรัทธาเพื่อไปตามวัดที่ตัวเองอยากไปปฏิบัติธรรม

“ในหนึ่งโรงเรียนครูก็อาจจะชอบไม่เหมือนกันก็ได้ 10 คนอาจจะไปหลวงพ่อคูณ 10 อาจจะไปสันติอโศก อีก 10 คนจะไปธรรมกายก็ได้แล้วแต่ศรัทธา ที่สำคัญคือเรื่องของศาสนาห้ามบังคับกัน”

…..
ท้ายที่สุดโครงการสัมมนาเชิงปฏิบัติธรรมจะจบลงอย่างไร? ครูทั่วประเทศจะต้องจำทนกับภาวการณ์ของเงื่อนไขที่ไม่สามารถขัดขืนต่อไปหรือจะมีความเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น?
เครือข่ายลัทธิธรรมกายที่เต็มไปด้วยข้อครหาจากสังคม หากวันใดลัทธินี้สามารถแทรกตัวเองเข้ามาสู่ระบบการศึกษาที่เป็นเสมือนฐานรากอันสำคัญของประเทศได้สำเร็จ ถึงวันนี้เราคงหัวเราะไม่ออก กับความคิดที่ว่า ลัทธินี้พยายามจะครองโลก

เครดิตจากเฟสต์บุค พระไตรปิฎก พร้อมหัวข้อธรรม

 

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก เฟซบุ๊ก พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ, อาร์เอสยูนิวส์ (RSU News)

พศ. ชี้ กิจกรรมแชร์ธรรมะลุ้นพระทองคำ 10 ล้าน ของวัดธรรมกาย เป็นเรื่องเล็กน้อย อย่าจ้องจับผิด ขณะที่นักวิชาการระบุ เข้าข่ายการพนัน ซัดเป็นการใช้กลไกการตลาดเคลือบธรรมะ เพิ่มกิเลสให้ชาวบ้าน

วันนี้ (3 กรกฎาคม 2556) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เฟซบุ๊ก พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ด้านการศึกษาและการเผยแผ่ ได้โพสต์ข้อความเชิญชวนให้แฟนเพจได้ร่วมสนุกด้วยการกดไลค์ กดแชร์ แฟนเพจนี้ พร้อมทั้งกรอกชื่อ อีเมล หรือเบอร์โทรศัพท์ เพื่อเป็นหลักฐานในการลุ้นรับรางวัลเป็นพระทองคำหนัก 10 บาท โดยหมดเขตการแชร์ วันจันทร์ที่ 22 กรกฎาคม เวลา 23.00 น. และจะประกาศชื่อผู้โชคดีในวันที่ 23 กรกฎาคม ซึ่งเป็นวันเข้าพรรษา ซึ่งขณะนี้มีสมาชิกกดไลค์แฟนเพจถึง 2,489,507 คนเลยทีเดียว (ข้อมูลวันที่ 3 กรกฎาคม)
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนาหูถึงความไม่เหมาะสม และกิจกรรมดังกล่าวก็ไม่ใช่กิจของสงฆ์ อีกทั้งบางคนยังเอาไปเปรียบเทียบกับกิจกรรมแจกทองของเครื่องดื่มชาเขียวบางยี่ห้อ บ้างก็ระบุว่า การแชร์ธรรมะนั้นต้องเป็นไปด้วยศรัทธาของผู้อ่าน ไม่ใช่เพื่อชิงรางวัลเช่นนี้

อย่างไรก็ดี ทางด้าน นายนพรัตน์ เบญจวัฒนานันท์ ผอ.สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร เนื่องจากปัจจุบันมีหลายหน่วยงาน หลายสถานที่ ต่างก็ใช้วิธีนี้เพื่อดึงดูดและกระตุ้นให้คนสนใจเข้าร่วมกิจกรรม ซึ่งในกรณีนี้ก็เหมือนประชาสัมพันธ์ให้คนหันมาสนใจธรรมะ ส่วนคนที่มองว่าเป็นการโฆษณาวัด เพื่อหวังผลประโยชน์อะไรบางอย่างนั้น ก็เพราะวัดแห่งนี้มีภาพลักษณ์ที่คนนอกมักมองว่าเลวอยู่ก่อนแล้ว

ผอ.พศ. กล่าวต่อไปว่า ทุกวันนี้ก็มีแต่เรื่องที่ทำให้ศาสนาเสื่อมเสีย จึงอยากให้ทุกคนช่วยมองเป็นความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่าไปตั้งแง่โดยจ้องจับผิดลูกเดียว และอยากให้เปิดใจดูบ้าง เพราะเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องของความเชื่อ ความศรัทธาของแต่ละคน ซึ่งความคิดเห็นก็มักจะมี 2 ด้านเสมอ ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ในบางเรื่องจึงควรมีการอนุโลมกันได้บ้าง

ทาง นายนพรัตน์ กล่าวต่อไปว่า ตนเคยไปสำรวจตามวัดต่าง ๆ ก็พบว่ามีวัดหลายแห่งที่จัดฝึกอบรมให้เด็กในช่วงวันหยุด วันปิดเทอม ก็มีการแจกลูกอม ดินสอ ยางลบ เครื่องเขียน ให้กับนักเรียนที่ตอบคำถามธรรมะได้ ตนจึงมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่ความผิดอะไร จึงไม่สามารถดำเนินการเอาผิดในเบื้องต้นได้ แต่หากจะมองว่ามีความผิดฐานเข้าข่ายการพนัน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจต่อไป ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับเจตนาที่แท้จริงของวัดนั้นด้วยว่ามีวัตถุประสงค์ที่จะจัดกิจกรรมพร้อมแจกของรางวัลไปเพื่ออะไร เพื่อเผยแผ่ธรรมะจริง ๆ หรือเพื่อการโฆษณาวัดเพื่อหารายได้เพียงอย่างเดียว

ขณะที่ ร.ต.อ.ดร.วิเชียร ตันศิริคงคล คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ในฐานะผู้ศึกษาวิจัยเรื่องบ่อนการพนัน กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า การลุ้นรับพระทองคำหนัก 10 บาท ของวัดธรรมกายนั้น ตามกฎหมายแล้วถือว่าเข้าข่ายการพนันอย่างชัดเจน เนื่องจากวิธีการดังกล่าวถือว่าเป็นการพนันชนิดหนึ่ง คือการเสี่ยงโชค ซึ่งผู้ที่จะร่วมเกมจะต้องกดส่งต่อข้อความไปเรื่อย ๆ เพื่อเพิ่มโอกาสในการสุ่มจับได้ชื่อของตนเอง ทำให้ทางผู้จัดกิจกรรม นั่นก็คือวัดแห่งนี้ สามารถที่จะขยายฐานลูกค้าที่จะเข้ามาติดตามความเคลื่อนไหวของเว็บไซต์หรือหน้าเพจของวัดอยู่ตลอดเวลา นับว่าเป็นการเพิ่มยอดลูกค้าอีกทางหนึ่งที่ได้ผลสูง เนื่องจากผู้ที่กดแชร์เอาไว้จะต้องคอยมอนิเตอร์หรือจับตาเฝ้าดูตลอดเวลา ว่าจะมีการประกาศผลได้ชื่อตนหรือไม่ไปโดยปริยาย

ดร.วิเชียร กล่าวอีกว่า วิธีนี้ถือว่าเป็นกลไกการตลอดเคลือบธรรมะได้อย่างแยบยล เพื่อให้ผู้ที่ศรัทธาและผู้มีกิเลสอยากได้พระทองคำเข้ามาติดตามกิจกรรมอื่น ๆ ต่อเนื่องไปด้วย และต่อมาก็จะมีการซึมซับสิ่งที่ลัทธินี้ต้องการจะเผยแผ่ออกไป อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้สามารถเอาผิดได้ในเรื่องข้อกฎหมายที่กำหนดไว้ว่า ผู้ที่จะจัดให้มีการเสี่ยงโชคไม่ว่าในลักษณะใด ทั้งโลกจริงหรือโลกเสมือน จะต้องขออนุญาตจากกระทรวงมหาดไทยให้ถูกต้องเสียก่อน

 

ถาม พระไตรปิฎกเชื่อถือได้แค่ไหน ?
ตอบ พระไตรปิฎก คือแหล่งรวบรวมพระธรรม พระวินัย ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงและ บัญญัติไว้แล้ว หลังจากที่พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว พระอรหันต์ผู้ทรงอภิญญาและปฏิสัมภิทา 500 รูป ได้ทำสังคายนาหรือการรวบรวมคำสอนของพระพุทธเจ้าและจัดไว้ให้เป็นหมวดหมู่ คือหมวดวินัยปิฎก หมวดสุตตันตปิฎกและหมวดอภิธรรมปิฎก เรียกให้สั้นและง่ายว่าไตรปิฎก เรื่องราวของพระพุทธศาสนาทั้งหลายทั้งปวงที่พวกเราได้เรียนรู้กันมานั้นล้วนแล้วแต่นำมาจากพระไตรปิฎกทั้งนั้นเลย เช่นประวัติของพระพุทธเจ้า ศีล 5 ของโยม ศีล 10 ของสามเณร ศีล 227 ที่เป็นประธานศีลของพระภิกษุ หรือคำว่าบุญคุณบิดามารดา บุญ บาป นรก สวรรค์ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว คำว่ากิเลส ตัณหา ราคะ โทสะ โมหะ อวิชชาเป็นต้น ก็มาจากพระไตรปิฎกนี้แหละ รวมถึงการบวช วิธีการบวชเป็นภิกษุ ก็มีแหล่งกำเนิดมาจากพระไตรปิฎกทั้งสิ้น นี่คือสิ่งที่พวกเราคุ้นเคยและยอมรับกันเป็นอย่างดีอยู่แล้ว ก็เท่ากับว่าเรายอมรับพระไตรปิฎกไปในแล้วนั่นเอง เพียงแต่พวกเราได้ศึกษาพระพุทธศาสนาจากแหล่งอื่นๆ มากกว่าพระไตรปิฎก จึงทำให้พวกเราเหินห่างจากคำว่า“พระไตรปิฎก” ไปบ้าง ก็เท่านั้นเอง
เครดิต จากเฟสต์บุค พระไตรปิฎก พร้อมหัวข้อธรรม

 

พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ กูฏาคารศาลา ป่ามหาวัน เมืองเวสาลี พระนางมหาปชาบดี เสด็จไปเฝ้าทูลขอให้ทรงแสดงธรรมโดยย่อ เพื่อหลีกออกปฏิบัติแต่ผู้เดียว พระพุทธองค์ทรงประทาน ลักษณะตัดสิน ธรรมวินัย ๘ ประการ ให้ทรงปฏิบัติคือ:-

ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อ
๑. ความกำหนัด
๒. ประกอบสัตว์ไว้ในภพ
๓. ความสั่งสมกิเลส
๔. ความมักมาก
๕. ความไม่สันโดษ
๖. ความคลุกคลีด้วยหมู่คณะ
๗. ความเกียจคร้าน
๘. ความเลี้ยงยาก
พึงทราบเถิดว่า นั่นไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินัย ไม่ใช่คำสั่งสอนของ พระศาสดา

ส่วนธรรมเหล่าใดที่มีลักษณะตรงข้ามจากนี้ พึงทราบเถิดว่า นั่นเป็นธรรมเป็นวินัย เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา สังขิตตสูตร ๒๓/๒๕๕

 

. . . . . . . . . . . . . . . สังขิตตสูตร ๒๓/๒๕๕
หลักใหญ่สำหรับเทียบเคียง ๔ (ฝ่ายธรรมะ)

. . . . . พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ อานันทเจดีย์ ใกล้โภคนคร
ได้ตรัสถึงมหาประเทศ ๔ สำหรับสอบสวนเปรียบเทียบ หลักคำสอนของ
พระพุทธเจ้า คือ
. . . . . หากมีภิกษุกล่าวว่า
. . . . . ๑. ข้าพเจ้าได้ฟังมาจากพระพุทธเจ้าว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย
นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
. . . . . ๒. ในวัดโน้นมีสงฆ์อยู่ พร้อมด้วยพระเถระ ข้าพเจ้าได้ฟังมา
เฉพาะหน้าสงฆ์นั้นว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
. . . . . ๓. ในวัดโน้นมีพระเถระอยู่มาก เป็นผู้รู้ผู้ชำนาญ ทรง
ทรงวินัย นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
. . . . . ๔. ในวัดโน้นมีพระเถระอยู่องค์หนึ่ง เป็นผู้รู้เป็นผู้ชำนาญ ทรง
ธรรมทรงวินัย ข้าพเจ้าได้ฟังมาเฉพาะหน้า พระเถระรูปนั้นว่า นี้เป็นธรรม
นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
. . . . . เมื่อได้ฟังมาดังนี้ จงอย่าชื่นชมหรือคัดค้าน แต่จงเรียนข้อความและ
ถ้อยคำเหล่านั้นให้ดี แล้วจงสอบสวนดูในพระสูตรและเทียบเคียงดูใน
พระวินัย ถ้าลงและเข้ากันไม่ได้ พึงทราบเถิดว่า นี้มิใช่คำสอนของ
พระพุทธเจ้า ท่านจำมาผิดแล้วจงทิ้งเสียเถิด
. . . . . . . . . . . . . . . สัญเจตนิยวรรค ๒๑/๑๙๕
หลักใหญ่สำหรับเทียบเคียง ๔ (ฝ่ายพระวินัย)

. . . . . พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน เมืองสาวัตถี
เวลานั้นของขบฉันได้แก่ผลไม้ มีผู้นำมาถวายมาก พวกภิกษุพากันสงสัย
ว่าผลไม้ประเภทใดควรฉัน หรือไม่ควร พระพุทธองค์ทรงประทาน หลัก
ใหญ่สำหรับเทียบเคียง ๔ ในฝ่ายพระวินัยที่เรียกว่ามหาประเทศ คือ
. . . . . ๑. สิ่งใดไม่ได้ห้าม ไว้ว่าไม่ควร แต่เข้ากันได้กับสิ่งที่ไม่ควร
(อกัปปิยะ) ขัดกับสิ่งที่ควร (กัปปิยะ) สิ่งนั้นไม่ควร
. . . . . ๒. สิ่งใดไม่ได้ทรงห้าม ไว้ว่าไม่ควร แต่เข้ากันได้กับสิ่งที่ควร
(กัปปิยะ) ขัดกับสิ่งที่ไม่ควร (อกัปปิยะ) สิ่งนั้นควร
. . . . . ๓. สิ่งใดไม่ได้ทรงอนุญาต ไว้ว่าควร แต่เข้ากันได้กับสิ่งที่ไม่ควร
(อกัปปิยะ) ขัดกับสิ่งที่ควร (กัปปิยะ) สิ่งนั้นไม่ควร
. . . . . ๔. สิ่งใดไม่ได้ทรงอนุญาต ไว้ว่าควร แต่เข้ากันได้กับสิ่งที่ควร
(กัปปิยะ) ขัดกับสิ่งที่ไม่ควร (อกัปปิยะ) สิ่งนั้นควร
. . . . . . . . . . . . . . . วินัย ๕/๑๒๓

 

จะเห็นได้ว่าพระพุทธศาสนาของชาวพุทธแท้จริงไม่ได้มุ่งหวังเน้นไปด้วยปริมาณของพุทธศาสนิกชน
แต่จะเน้นไปด้วยคุณภาพของพุทธศาสนิกชน ที่สนใจและปฏิบัติตามพระธรรมวินัย
และเข้าใจพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง

 

จากการติดตามความเคลื่อนไหวในประเด็นเกี่ยวเนื่องกับลัทธิธรรมกายมาอย่างต่อเนื่อง เขาถึงกับออกปากว่า ลัทธิธรรมกายมีแผนที่จะครองโลก! แม้จะฟังดูเกินจริง แต่แผนการที่ถูกวางไว้ในขั้นแรกของลัทธินี้ก็คือการล้างสมองเด็กๆ และเยาวชน โดยแผนดังกล่าวนั้นเคยถูกเปิดโปงมาแล้วในช่วง 3 ปีก่อนที่ธรรมกายเข้าไปแฝงตัวอยู่ในชมรมพุทธตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ยังมีโครงการ V - Star หรือโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก หรือแม้แต่โครงการธรรมทายาท

เขาเห็นว่า โครงการเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นโครงการล้างสมอง สร้างสาวก บิดเบือนคำสอนของพุทธศาสนาทั้งสิ้น จนถึงตอนนี้การเข้าถึงโรงเรียนในระดับประถม เขามองว่าเป็นยุทธศาสตร์หนึ่งที่ธรรมกายต้องการจะเข้ามา และเหล่าครูตามโรงเรียนก็ถือเป็นกลไกหนึ่งที่ถูกแทรกแซงได้

 

พระพุทธศาสนาไม่ต้องการสอนให้เอาภัยพิบัติมาอ้างเพื่อให้คนทำบุญ หรือหันเข้ามาปฏิบัติด้วยความที่กลัวภัย ถึงแม้นจะกล่าวว่าบุญแต่จะเป็นบุญที่เจือบาป แต่พระพุทธเจ้าเราทรงสอนเรื่องศรัทธา ในพระพุทธศาสนา
และจะต้องเข้ากับหลักธรรมซึ่งจะต้องเป็นการไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันครับ

 

กาลามสูตร ๑๐


สิ่งที่ไม่ควรเชื่อ 10 ประการ

พระพุทธเจ้าแทนที่จะตรัสเหมือนกับสมณพราหมณ์เหล่าอื่นที่เคยพูดมาแล้ว พระองค์ไม่ได้ทรงสรรเสริญคำสอนของพระองค์ และก็ไม่ทรงติเตียนคำสอนศาสนาของผู้อื่นแต่พระองค์กลับตรัสอีกแบบหนึ่ง การพูดแบบนี้เป็นลักษณะของวิทยาศาสตร์ปัจจุบัน คือพระองค์ได้กล่าวถึงสิ่งที่ไม่ควรเชื่อ 10 ประการโดยตรัสว่า ท่านทั้งหลายจงฟัง

มา อนุสฺสวเนน อย่าเพิ่งเชื่อโดยฟังตามกันมา
มา ปรมฺปราย อย่าเพิ่งเชื่อโดยถือว่าเป็นของเก่าเล่าสืบๆ กันมา
มา อิติกิราย อย่าเพิ่งเชื่อเพราะข่าวเล่าลือ
มา ปิฏกสมฺปทาเนน อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างคัมภีร์หรือตำรา
มา ตกฺกเหตุ อย่าเพิ่งเชื่อโดยคิดเดาเอาเอง
มา นยเหตุ อย่าเพิ่งเชื่อโดยคิดคาดคะเนอนุมานเอา
มา อาการปริวิตกฺเกน อย่าเพิ่งเชื่อโดยตรึกเอาตามอาการที่ปรากฏ
มา ทิฎฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อย่าเพิ่งเชื่อเพราะเห็นว่าต้องกับความเห็นของตน
มา ภพฺพรูปตา อย่าเพิ่งเชื่อว่าผู้พูดควรเชื่อได้
มา สมโณ โน ครูติ อย่าเพิ่งเชื่อว่าผู้พูดนั้นเป็นครูของเรา

สรุปแล้ว พระพุทธเจ้าตรัสว่าอย่าเพิ่งเชื่อ เพราะเหตุ 10 ประการนี้

 

บุคคลหรือวัดต่างฯที่จะฉวยโอาสจะใช้คำคมหรือคำพังเพยหาประโยชน์ จากคนที่จิตอ่อน
และผู้ที่อ่อนแอกว่า และพยายามให้แสวงบุญนอกเขตพระพุทธศาสนา
ดังเช่น ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ควรจะเป็น ไม่รู้ต้องหาศึกษาจากผู้รู้
บุญทำกรรมแต่ง -- รู้จักและเข้าใจในบุญที่ไม่เจือบาป
ต้องมาแก้กรรม --เข้าปฏิบัติกรรมฐานเพื่อให้รู้กฏแห่งกรรม
เสริมชะตาชีวิต -- รู้จักมงคล๓๘ประการ
กำลังดวงตก -- มีสติรักษาจิต
พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก ---เข้าวัดรักษาศีล
มาพรมน้ำมนต์ ---- เจริญพรหมวิหาร ๔
ด้านซ้ายมือท่านมีแต่โอกาสที่จะเสียเงินเสียของทั้งหมด

ส่วนทางด้านขวามือท่านไม่ต้องเสียอะไรเลยครับ

พระพุทธองค์ทรงสอนมิให้นำธรรมะของท่านมาเร่ ขาย อย่างแน่นอนครับ

 

ภัยพิบัติที่ใหญ่หลวงกว่าที่หลายกระทู้กล่าวมานั้นมากมายหลายเท่านักคือ

ภัยพิบัติที่ชาวพุทธที่กำลังเดินสวนทางกับองค์พระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า

ที่ท่านได้ทรงมอบพระธรรมคำสั่งสอนของท่านใว้เมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีมาแล้วครับ

ภัยอันดับ ๑ แสวงบุญนอกเขตบวรพระพุทธศาสนา
ภัยอันดับ ๒ เลี่ยงบาลี
ภัยอันดับ ๓ สอนในทางที่ผิด หลักธรรม
ภัยอันดับ ๔ ไม่เอื้อเฟื้อต่อพระธรรมวินัย
ภัยอันดับ ๕ ไม่ใช้หลักธรรมมาเป็นแนวทางนำชีวิต

พระพุทธเจ้าทรงประสูตร ที่ใต้โคนต้นไม้
พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ ที่บนกองหญ้ารองนั่ง
พระพุทธเจ้าทรงดับขันธ์ปรินิพาน ที่ใต้โคนต้นไม้

 

พระพุทธองค์สรรเสริญธรรมทาน (ให้ปัญญา) ว่าชนะทานทั้งปวง (อามิสทาน)
และสรรเสริญ ปฏิบัติบูชา มีอานิสงส์สูงกว่าอามิสบูชา ศรัทธาจะต้องประกอบด้วยปัญญาจึงมีอานิสงส์สูงสุด

ทักขิณาวิภังคสูตร สูตรว่าด้วยการแจกทักษิณา ( ของทำทาน )

พระผู้มีพระภาคประทับ ณ นิโครธาราม ใกล้กรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ. พระนางมหาปชาบดีโคตมี นำคู่ผ้าใหม่ซึ่งทรงกรอด้ายเองไปถวายพระผู้มีพระภาค ขอให้ทรงรับเป็นเป็นการอนุเคราะห์. พระผู้มีพระภาคตรัสแนะให้ถวายในสงฆ์ อันจะชื่อว่าบูชาทั้งพระองค์และพระสงฆ์ . พระนางมหาปชาบดีโคตมี ทรงยืนยันขอถวายพระผู้มีพระภาคตามเดินเป็นครั้งที่ ๒ และครั้งที่ ๓ พระผู้มีพระภาคก็ทรงแนะนำตามเดิมแม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓.

๒. พระอานนท์จึงกราบทูลขอให้พระองค์ทรงรับ โดยอ้างอุปการคุณ ซึ่งพระนางมหาปชาบดีโคตมี เคยมีต่อพระผู้มีพระภาคในการที่ทรงเลี้ยงดู ทรงให้ดื่มถัญญ์ ( น้ำนม ) ภายหลังที่พระพุทธมารดาสวรรคต และอ้างอุปการคุณที่พระผู้มีพระภาคทรงมีต่อพระนางมหาปชาบดี โคตมี เป็นเหตุให้พระนางถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นสรณะ, ทรงเว้นจากการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดปด ดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัย, ทรงประกอบด้วยความเลื้อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์. ประกอบด้วยศีลที่พระอริยเจ้าใคร่ , ทรงหมดความสงสัยในอริยสัจจ์ ๔ ประการ. พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า บุคคลอาศัยผู้ใด แล้วตั้งอยู่ในคุณธรรมตามที่พระอานนท์กล่าวมานั้น พระองค์ไม่ตรัสการที่บุคคลนั้นกราบไว้ ลุกขึ้นต้อนรับ ทำอัญชลีกรรม ( พนมมือไหว้ ) สามีจิกรรม ( การแสดงอัธยาศัยไมตรีให้เหมาะสมแก่ฐานะ ) และการให้ปัจจัย ๔ มีผ้านุ่งห่ม เป็นต้น ว่าเป็นการตอบแทนอันดีต่อผู้ที่ตนอาศัยนั้น.

๓. แล้วทรงแสดงทักษิณา ( ของให้หรือของถวาย ) ที่เจาะจงบุคคล ๑๔ ประเภทเป็นข้อ ๆ ไป คือ การที่บุคคลถวายทานหรือให้ทาน ๑. ในพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ๒. ในพระปัจเจกพุทธเจ้า ๓. ในพระอรหันตสาวกของพระตถาคต ๔. ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่งอรหัตตผล ๕. ในพระอนาคามี ๖. ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่งอนาคามิผล ๗. ในพระสกทาคามี ๘. ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่งสกทาคามิผล ๙. ในพระโสดาบัน ๑๐. ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่งโสดาปัตติผล ๑๑. ในท่านผู้ปราศจากความกำหนัดในกาม ภายนอก ( พระพุทธศาสนา ) ๑๒. ในบุถุชน ( คนยังหนาด้วยกิเลส ) ผู้มีศีล ๑๓. ในบุถุชนผู้ทุศีล ๑๔. ในสัตว์ดิรัจฉาน.

๔. แล้วทรงแสดงว่า ทักษิณา มีคุณอันพึงหวังได้ คือทานที่ให้ในสัตว์ดิรัจฉาน มีคุณถึงร้อย , ในบุถุชนผู้ทุศีล มีคุณถึงพัน , ในบุถุชนผู้มีศีล มีคุณถึงแสน , ในท่านผู้ปราศจากความกำหนัดในกาม ภายนอก ( พระพุทธศาสนา ) มีคุณถึงแสนโกฏิ , ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งซึ่งโสดาปัตติผล มีคุณเป็นอสงไขย ( นับไม่ได้ ) อัปไมย ( ประมาณไม่ได้ ) จึงไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงทานที่ถวายในบุคคลที่สูงขึ้นไปกว่านี้.

๕. แล้วทรงแสดงทักษิณา ( ของถวาย ) ที่เป็นไปในสงฆ์ ๗ ประเภท คือ ๑. ในสงฆ์สองฝ่าย (ภิกษุสงฆ์ , ภิกษุณีสงฆ์ ) มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ๒. ในสงฆ์สองฝ่าย เมื่อพระตถาคตปรินิพพานแล้ว ๓. ในภิกษุสงฆ์ ๔. ในภิกษุณีสงฆ์ ๕. ทักษิณาที่เจาะจงภิกษุ หรือภิกษุณีจำนวนเท่านั้นเท่านี้จากสงฆ์ ๖. ทักษิณาที่เจาะจงภิกษุเท่านั้นเท่านี้จากสงฆ์ ๗. ทักษิณาที่เจาะจงภิกษุณีเท่านั้นเท่านี้จากสงฆ์.

๖. ตรัสว่า ในอนาคตกาลนานไกล จักมีโคตรภู ๑ (สงฆ์ ) ผู้มีผ้ากาสาวะที่คอ เป็นผู้ทุศีล มีบาปธรรมบุคคลจักถวายทานอุทิศสงฆ์ในโคตรภู (สงฆ์ ) ผู้ทุศีลเหล่านั้น แม้ทักษิณาที่เป็นไปในสงฆ์นั้น เราก็กล่าวว่านับไม่ได้ประมาณไม่ได้. เราไม่กล่าวว่า ทานที่เจาะจงบุคคลมีผลมากกว่าทักษิณาที่เป็นไปในสงฆ์โดยปริยายไร ๆ เลย.

๗. ตรัสแสดงความบริสุทธิ์แห่งทักษิณา ๔ อย่าง คือทักษิณาที่ ๑. บิริสุทธิ์ฝ่ายทายก ( ผู้ให้ ) ไม่บริสุทธิ์ฝ่ายปฏิคาหก ( ผู้รับ ) ๒. บริสุทธิ์ฝ่ายปฏิคาหก ไม่บริสุทธิ์ฝ่ายทายก ๓. ไม่บริสุทธิ์ทั้งฝ่ายทายก ทั้งฝ่ายปฏิคาหก ๔. บริสุทธ์ทั้งฝ่ายทายก ทั้งฝ่ายปฏิคาหก. พร้อมทั้งทรงแสดงรายละเอียดกำหนดความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ ด้วยการที่บุคคลมีศีล มีกัลยาณธรรม และทุศีล มีบาปธรรม.

 

อย่างเช่นที่วัด ธรรมกายสอนว่า กราบพระที่วัดธรรมกาย ได้บุญมากกว่าวัดธรรมดา พระที่วัดธรรมกายมีพระ 1 ล้านรูปเท่ากับกราบพระ 1 ล้านครั้ง ...

ถ้าใช้สูตรหรือสมการเดียวกันนี้

ไปกราบพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามพระธรรมวินัย คือสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า
นั้นมีมาตั้งแต่สมัยพระพุทธกาล ๒๕๐๐ กว่าปี มีพระสงฆ์สาวกเป็นจำนวนที่มหาศาล
 ฉนั้น บุญที่ได้รับ แทบจะไม่ต้องอธิบาย ครับ

 

ศาสนาฝ่ายมิจฉาทิฏฐิกำลังอวดปาฏิหาริย์
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ณัฐนนต์ สิปปภากุล

....."ฝากถึงนักบวช".....
ท่านผู้มีปัญญาทั้งหลาย ท่านเห็นอยู่หรือไม่ว่า ณ ปัจจุบันนี้ มีสิ่งใดเกิดขึ้นกับชาวพุทธบ้าง ท่านทั้งหลายเคยได้ยินพระพุทธองค์ตรัสกับเหล่าสาวกหรือผู้หนึ่งผู้ใดหรือไม่ว่า "เธอทั้งหลายเมื่อบวชเข้ามาแล้วจงไปสร้างโบสถ์สร้างศาลา ไปสร้างพระสร้างวัตถุมงคล และจงไปเรียนวิชาคาถาอาคมเสีย จงไปแสดงฤทธิ์อภินิหาริย์เถิด" ไม่เลยไม่เคยได้ยินพระพุทธองค์ตรัสเช่นนั้น มีแต่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "เธอทั้งหลาย เมื่อเข้ามาบวชแล้ว เธอจงตั้งใจเรียนกรรมฐานห้า เมื่อเรียนรู้แล้ว เธอทั้งหลายจงออกไปปลีกวิเวกยึดเอาป่าเขา โคนต้นไม้ ที่รกชัฏ ป่าช้า แลที่รกร้าง เป็นที่เพียรภาวเพื่อฆ่ากิเลสออกไปจากใจเถิด"

แต่ยุคสมัยนี้ บุคคลเมื่อบวชเข้ามาแล้ว กลับแสวงหากิเลสมาใส่ตัวไม่สิ้นสุด เมาบาปเมาบุญ สร้างวัดสร้างวาใหญ่โตมโหฬาร โหมโฆษณาวัดยิ่งกว่าศูนย์การค้า แข่งกันสร้างเหรียญสร้างวัตถุมงคล แม้ออกธุดงค์ก็หลงเรื่องฤทธิ์เรื่องอภิญญา ส่งจิตส่งของไปหาผู้อื่น วุ่นวายอยู่แต่ในเรื่องโลกียฌาน วุ่นวายอยู่แต่เรื่องบาปบุญของผู้อื่น ซึ่งเป็นเรื่องสวนกับคำสอนของพระพุทธองค์ทั้งนั้น หาผู้จริงใจกำจัดกิเลสให้หมดไปจากใจของตัวเองก็หาได้น้อย ..."ผู้ทรงธรรม"... ดั่งเช่นพระอรหันต์เจ้าในโลกนี้ที่ดำรงธาตุขันธ์อยู่ก็มีแค่นับสิบองค์ นอกนั้น ล้วนเป็น ..."ผู้ทำทรง"... ทั้งนั้น คือทำเป็นเหมือนผู้มีธรรมสูง ยึดและสอนตามตำรา ชอบแสดงฤทธิ์อภินิหาริย์ บ้างก็งมงายในเทพแลสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทรงเทพ ทรงเจ้าเข้าผี บ้างก็เป็นวัดการค้าการตลาด บ้างก็ติดในลาภสักการะแลศรัทธา บ้างก็มัวมัวในวัตถุทางโลก ดูแล้วชั่งหดหู่หัวใจ หลวงพ่อพระอรหันต์เจ้าผู้ติดดินท่านกล่าวว่า "ผู้มีบุญและมีปัญญาเท่านั้น จึงจะค้นพบ "ผู้ทรงธรรม" ที่แท้จริงได้ ส่วนผู้ที่ยังมีความหลงแลไม่มีปัญญา แถมอวดดีและหยิ่งยะโส ก็มักหลงไปติดอยู่กับ "ผู้ทำทรง" ทั้งนั้น"

เมื่อย้อนกลับมาพิจารณาที่คำสอนของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่แสดงไว้เป็นปัจฉิมโอวาท ก็ยิ่งตอกย้ำให้เห็นความจริงของสรรพสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับพระพุทธศาสนาว่า นับวันจะหาพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ผู้จะเป็นเนื้อนาบุญให้โลกได้พึ่งอาศัย ได้สร้างบุญกุศล ได้ยากยิ่งขึ้น นี่แหละยุคของเทพมาดูแลศาสนา ความผิดเพี้ยนจึงบังเกิดขึ้น ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้แสวงหาบัณฑิต บัณฑิตจะพากันไปแสวงหาธรรม ธรรมของพระพุทธเจ้า ธรรมที่แท้จริงย่อมไม่ผิดเพี้ยน และธรรมจริงนั้นยังมีอยู่ ขอผู้ที่เข้ามาอ่านเจอข้อความนี้ จงเป็นผู้มีปัญญาแลมีดวงตาที่เห็นธรรม ได้ค้นพบครูอาจารย์ผู้เป็นอริยสาวกที่แท้จริงทุกท่านเทอญ ข้อความที่น่าสนใจจากเฟสต์บุก โดย ดร.ณัฐนนต์ สิปปภากุล

 

ข้อธรรมจากคุณ
Dan Sarawong  
ธรรมะจากธรรมชาติ : ความหลงยึดมั่นในรูปสมมุติ-นามสมมุติ คือ เครื่องกั้นสู่วิมุติ ๒ ส.ค.๒๕๕๖

"เมื่อสรรพสัตว์หลงยึดมั่นในรูปสมมุติ-นามสมมุติ มีจำนวนมากขึ้น ก็ยิ่งมีจำนวนผู้ที่วิมุติหลุดพ้นน้อยลงๆๆ รูปสมมุติ-นามสมมุติ จึงเป็นเครื่องกั้นสู่วิมุติอย่างแท้จริง เมื่อสร้างสิ่งปลอมๆแทนรูปและนามของพระพุทธเจ้ามากขึ้น ผู้ที่ถอนความยึดมั่นในรูปและนามก็มีน้อยลง เพราะแม้แต่รูปและนามของตนก็ยังยึดมั่นอยู่แล้ว ปล่อยวางไม่ได้ ไฉนเลยจะปล่อยวางความยึดมั่นในรูปและนามอื่นๆได้เล่า?"