ทำไมคนมีธรรมะศึกษาธรรมะ ส่วนใหญ่หน้าตาผิวพรรณไม่ดีกว่า คนที่หมกหมุ่นในโลกียะ

ผมเองปฏิบัติทำบุญ หรือคนที่รู้จัก ก็ผิวพรรณผ่องใสหน้าตาอิ่มเอิบ นะครับ

 

ขอทุกท่านจงหน้าตาดี เพื่อนำพาคนเข้าวัด ให้เกิดประโยชน์แก่ศาสนาต่อ ๆ ไปเทอญ สาธุ

 

- เขาเหล่านั้นได้เกิดมาชาตินี้ มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา หรือสวยงาม
- เขาเหล่านั้นรู้สึกดี และหลงอยู่กับรูปร่างหน้าตาของตัวเองอยู่อย่างนั้น
- ใช้รูปร่างหน้าตาอย่างนั้นในการดำรงชีวิต มีแต่คนมารักใคร่ ชอบพอ เมตตา สงสาร ด้วยคุณสมบัติที่เขาได้มาโดยผลจากกรรมดีในชาติก่อนนั้น (สังเตว่าคนหน้าตาดีบางคน แม้จะนิสัยแย่อย่างไร แต่ก็ยังมีคนชอบพอ คอยเอาใจ เนื่องจากคนที่ชอบพอนั้น ก็หลงใหลในรูปร่างหน้าตานั้น)
- เขาเหล่านั้นได้พบกับความทุกข์น้อยกว่า จนไม่รู้จักความทุกข์ ไม่ได้พิจารณาความทุกข์
- เขาเหล่านั้นอาจตายไป โดยไม่ได้ทำบุญอย่างใดเพิ่ม เพราะมัวหลงแต่ความสุข
- เขาเหล่านั้นเกิดใหม่ เป็น ... แล้วแต่กรรมที่เขาได้ทำมาในชาติที่หน้าตาดีนี้
- เวียนว่ายตายเกิดมาใหม่ จนเขาเหล่านั้นก็ได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ด้วยหน้าตาที่ดี หรือไม่ดี ก็สุดแล้วแต่กรรมที่ทำมา จนเวียนมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งหนึ่ง และก็วนเวียนต่อไป ต่อไป ...

จุดเปลี่ยน ***
- มนุษย์ที่พบความทุกข์ และได้พบสัจธรรมของกฎแห่งกรรม จักรีบทำความดีโดยไม่ประมาท ทั้งทาน ศีล ภาวนา
- ได้พบ รู้จักความทุกข์ และพินิจพิเคราะห์ถึงทุกข์แห่งการเกิดได้เร็วเพียงใด ก็มีโอกาสกลับใจมาบำเพ็ญบุญได้เร็วเท่านั้น เช่น อายุขัยคนเรา ประมาณ 70 ปี เทียบคนรู้จักทำความดีตั้งแต่อายุ 10 ขวบ กับคนเริ่มทำความดีเมื่ออายุ 50 ใครจะมีโอกาสในการบำเพ็ญมากกว่า?

กำลังจะบอกว่า ถึงแม้เขาจะหน้าตาดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะมีความสุขหรอกนะ ผมว่าเค้ายังทุกข์อยู่มากที่ไม่ได้รู้ "สัจธรรม"อันประเสริฐที่ท่านมหาบุรุษแห่งจักรวาลได้ค้นพบ

ถ้าเจอคนหน้าตาดี ก็ให้อนุโมทนากับความดีที่เค้าได้ทำ แล้วส่งผลให้เค้าเกิดมาหน้าตาดีในชาตินี้จะดีกว่าหรือเปล่า? (มุทิตา)

คุณเองก็อาจเป็นคนที่เคยเกิดเป็นคนหน้าตาดีมาแล้ว และไม่ได้ทำเหตุให้เกิดมาหน้าตาดีต่อ จนทำให้ชาตินี้เกิดมาหน้าตาไม่ดี (รึเปล่า? แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณขี้เหร่นะ)

ถ้าอยากจะมีหน่าตาดีล่ะก็ ทำ"เหตุ"ที่จะทำให้เกิดหน้าตาดีสิ ถ้าทางโลกก็เครื่องประทินผิว ศัลยกรรม แต่ไม่รับรองผลนะ หรือถ้าทางธรรมก็รักษาศีล ซ่อมแซม ทำความสะอาดพระพุทธรูป ทำความสะอาดวัด ฯลฯ แล้วอธิษฐานให้เกิดใหม่มีหน้าตาดี แต่คุณชอบเกิดเหรอ?

 

สวย ด้วยมือหมอ ..ก้อไม่ทน
สวย แล้ว ไม่สร้างบุญใหม่ ก้อไม่นาน..

หมดบุญเมือไร ..หนีกันให้ทัน

อย่าไป ยึดติด กับสิ่ง ที่ไม่ แน่นอนเลย
สวยหรือไม่สวย สักวัน สังขาร ก้อ มาถึง

ขนาดหมดเงินเก็บตัว ฉุดกระชาก สังขารไว้ ก้อฝื่นไม่ได้

อย่าไปยึดติดเลย..
ทุกสิ่งไม่เที่ยง

ความสวย ไม่จีรัง..

 

ทุกท่านจงภูมิใจเถิดที่ได้เกิดเป็นคนที่มีธรรมะในหัวใจ อย่าถือเอารูปภายนอกมาเป็นตัวกำหนดเลยค่ะ
จะรูปลักษณ์อย่างไรก็ไม่เคยมีใครหนีความตายพ้นสักราย เมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์สุดประเสริฐในภพชาตินี้แล้วก็ดี
ควรจะหมั่นทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระ ทำความดี ละเว้นความชั่ว และทำจิตใจให้บริสุทธิ์เข้าไว้เป็นดีที่สุดค่ะ
ขออนุโมทนากับทุกๆคนที่เป็นคนดีค่ะ

 

เพราะหมกมุ่น จึงตกแต่ง จึงสวยงาม
เพราะปลงตก จึงละ จึงกระจ่าง

 

อยู่ที่กรรม

<img src=http://dl6.glitter-graphics.net/pub/600/600576mzyaaj1xgw.gif width=75 height=52 border=0></a>

 

มันไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลยอะค่ะ คือมันค่อนข้างซับซ้อนนะะก้อยว่า ถ้าเอาแบบสวยหล่อแต่กำเนิดจริงๆโดยไม่ศัลยกรรม นั่นก็เพราะบุญเก่าของแท้ แต่ก้อยมองว่าคนทำบุญในชาติปัจจุบัน เขาไม่ค่อยแต่งเนื้อแต่งตัวสนใจรูปร่างภายนอกรึป่าว กลับกันกับคนที่หมกมุ่นในโลกียธรรม ก็จะสนใจรูปร่างหน้าตาตนเอง หมกมุ่นในสังขาร ก็จะหาเครื่องมาประโคมจนดูสวยดูหล่อ...
หากพิจารณาจริงๆแล้ว คนที่ทำบุญทำทาน รักษาศีลภาวนาจริงๆเวลาเรามองหน้าคนเหล่านั้นแล้วจะรู้สึกว่าอิ่มเอิบใจ ใจเป็นสุข ไม่ร้อนรนนะ นั่นเพราะคนพวกนี้งามมาจากข้างในนั่นเอง

 

เออ! ผมก็ว่างั้นแหละ เมื่อก่อนผมก็เคยสงสัยอ่ะน๊ะ แต่หลังๆมาก็พยายามหาเหตุผลตามประสาคนกิเลสหนานะ ก็เข้าใจว่าคนที่เขาหน้าตาดีในชาตินี้ในอดีตชาติเขาอาจจะรักษาศีลทำบุญไว้ดีพอตายไปก็เลยเกิดมาหน้าตาดี แต่ว่าเขาไม่สามารถระลึกชาติได้ว่าเขาเคยทำอะไรมาจึงมีหน้าตาแบบนี้ก็เลยมัวเมาในชีวิตตามประสาคนมีกิเลสทั่วๆไป แล้วคุณอย่าคิดว่าคนพวกนี้เขาหน้าตาดีน๊ะ ลองไม่แต่งหน้าดิ โอ้แม่เจ้า! อยู่เหมือนอะไรก็ไม่รู้ สวยหล่อแบบไม่ธรรมชาติอ่ะ แต่ผู้ที่หน้าตาไม่ดีก็คือผู้ที่เคยประมาทในชีวิตในอดีตชาติ ศีลไม่รักษา ธรรมประจำใจก็ไม่มี แล้วหน้าตามันจะดีในชาตินี้ได้ยังไง เพราะฉะนั้นทำไปเถอะบุญกุศล ทำให้เป็นสันดานแล้วชาติหน้ามันจะมีเชื้อแห่งกุศลให้เราติดตัวไปในภายภาคหน้า อามิตตาพุทธ

 

ธมฺมกาโม ภวํ โหติ</SPAN>
ผู้ฝักใฝ่ในธรรมเป็นผู้เจริญ
ธมฺมเทสฺสิ ปราภโว
ผู้ชังธรรม เป็นผู้เสื่อม
นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ
สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี.​

จงเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนไม่ได้ ใครจะเตือน
อย่าลืมเลือน เตือนตน ให้พ้นภัย
........................................................
อนุโมทนา สาธุ ๆ ๆ​

 

อย่ายึดติดในรูปเลยครับ ..เรื่องที่บอกว่าคนที่ศึกษาธรรมหน้าตาไม่ดีเท่าคนที่ไม่ได้ศึกษานั้นไม่จริง ..ลองจับดาราที่ว่าหน้าตาดีๆ มาลอกแป้งที่พอก หรือเอาสิ่งที่เค้าศัลยกรรมออกไปให้หมด (อันนี้ก็เกินไป ..แต่อย่างน้อยก็แค่เอาเครื่องสำอางค์ออกให้หมดเท่านั้น) แล้วจะเห็นเองว่าหน้าตาของเขาหล่านั้นไม่ได้ดีจริง ..มีความเสื่อม (แต่ปกปิดเอาไว้ด้วยวิธีต่างๆ เช่นเครื่องสำอางค์ หรือใครที่ไม่พอใจในรูปหนักมาก็ไปทำศัลยกรรม) ..คนปฏิบัติธรรมไม่ค่อยสนใจในรูปเท่านั้นเองครับ

 

แปลกเนอะ ผมกลับเห็นว่าคนที่ปฎิบัติธรรมส่วนใหญ่กลับมีผิวพรรณดี ถึงแม้รูปร่างหน้าตาไม่ดีเหอะ แต่ดูแล้วเค้ามีความใสกว่า (ความรู้สึก) และดูสะอาดกว่า

(ไม่รู้ว่าผมมองต่างจากคนอื่นยังไงนะ แต่ถ้าเอาสาวๆสวยดารา มาเทียบกับผู้ที่มาปฎิบัติธรรม ผมมองฝ่ายที่สองสวยกว่าและน่ารักกว่านะ และแปลกมาก พวกนี้มักแก่ช้ากว่าพวกดารา บางคนอายุ สี่ยิบผมยังมองเหมือนๆสามสิบอยู่เลย)

 

ยุคโลกาภิวัตร์ มีสิ่งยั่วยุเยอะมาก คนที่หน้าตาผิวพรรณดีบางคนอาจจะลุ่มหลงไปชั่วขณะเท่านั้น ส่วนคนที่อยู่ในศีลอยู่แล้วก็ขออนุโมทนา

 

ลองไม่ได้โบ๊ะ บางคนก็โทรมเหมือนกัน
คิดง่ายๆ ทำงานด้วย เที่ยวกลางคืนด้วย กินเหล้า สูบบุหรี่
ผิวพรรณที่เกิดมาดีดี สุดท้ายก็โดนทำลายลงได้

คนทำบุญผิวพรรณดีดีก็มีเยอะ
เพื่อนแทนไปถือศีลทำบุญ แต่ดันหลงรักแม่ชี .. (-_-')

 

ผมชอบมากเลยคนทรงศีลเนี่ย ผมสีขาวๆสว่างๆ รับกับผิวใสๆ ผ่องๆ มันดูน่านับถือมากครับ

 

ประสบการณ์ม๊างที่ทำให้คิดอย่างนั้น แต่จากการที่ไปปฏิบัติธรรมบ่อยๆ หลานสถานที่ ก็พบ ชาย หญิง ที่งามทั้งนอก และใน แต่บุคคลผู้นั้นไม่ลุ่มหลงกับความงามเพียงภายนอกที่ฉาบฉวย ไม่ปรุงแต่ง ถือศีล 8 ครบถ้วน เข้าข่าย เบญจกัลยาณีทั้งหญิง และชาย เจอมาจริงๆตัวเป็นๆ 5555

ลักษณะของเบญจกัลยาณี
ผมงาม หมายถึง เรือนผมเป็นเงางามดุจกับหางนกยูง
ทรงผมสตรีแต่ก่อนคงจะนิยมดัดปลายงอน ท่านจึงพรรณาว่า เมื่อปล่อยย้อยยาวถึงชายผ้านุ่ง แล้วกลับมีปลายงอนขึ้นตั้งอยู่

เนื้องาม หมายถึง ริมฝีปากงาม เช่นกับผลตำลึง
คงหมายความว่ามีสีแดงดุจผลตำลึงสุก ตามธรรมชาติ
สาวยุคนี้อย่าว่าแต่สีผลตำลึงสุกเลย จะให้เป็นสีผลอะไรก็ได้ สีทาปากทำไว้พร้อมเสร็จ สีมะละกอ สีลิ้นจี่ หรือสีทับทิมออกคล้ำ ออกม่วง ออกเหลือง มีให้เลือกตามใจชอบ

กระดูกงาม หมายถึง มีฟันขาวเรียบดุจสังข์ที่ขัดดีแล้ว ตามธรรมชาติ
ฝรั่งไม่เคยเห็นสังข์และไม่รู้ค่า จึงเปลี่ยนให้เป็นไข่มุกแทนฟันเป็นอย่างเดียวที่ขัดสีปานใด ก็ไม่อาจขาวเงางามเรียบได้ถ้าสุขภาพฟันไม่มีเป็นปฐม ยาเคลือบฟันให้ขาวพอใช้ได้ชั่วครั้งชั่วคราว

ผิวงาม คือละเอียดอ่อน ตามธรรมชาติ
สีผิวไม่สำคัญ ผิวดำก็สวยได้ ถ้าเกลี้ยงเกลามีเลือดฝาดสมบูรณ์

วัยงาม หมายถึง เนื้อหนังเต่งตึงอยู่จนแก่ ตามธรรมชาติ

ตำนานเรื่องนางวิสาขา ผู้สร้างปุพพรามปราสาทถวายเป็นวัดครั้งพุทธกาลชมนางวิสาขาว่าวัยงามนักหนา นางมีบุตรชาย 10 บุตรหญิง 10 บุตรชายหญิงมีบุตรชายหญิงอีกคนละ 10 ตลอดชีวิตของนางมีบุตรหลายถึง 8,420 คน นางวิสาขาไปที่ใด บุตรหลานห้อมล้อมไปเป็นหมู่ ผู้คนดูไม่ออกว่าคนไหนคือนางวิสาขา เพราะเห็นเป็นหนุ่มเป็นสาวเสมอเหมือนกันหมด นางวิสาขามีอายุยืนถึง 120 ปี และเป็นลูกสาวเศรษฐี ได้กินอิ่ม นอนหลับเต็มที่ ประกอบกับใจบุญด้วย จึงงามทั้งกายใจ

ความงาม 5 ประการนั้น ต้องการรากฐานจากธรรมชาติ งาม 4 ประการแรก ทำให้เกิดความงามประการสุดท้าย จะให้งามนอกต้องทำให้งามในได้ก่อน

เครื่องสำอางโปะปะไว้เสริมสวยได้ชั่วครู่ชั่วยาม สู้กินให้สวยไม่ได้ ประจวบกับอาหารหลักของคนไทย ก็มี 5 หมู่ ตรงตัวเลขกันเลยจำได้ง่ายว่า กินอาหารให้ครบทั้ง 5 หมู่ เพื่อความเป็นเบญจกัลยาณี

ที่มา: หนังสือ คิดอย่างผู้หญิง โดย สมศรี สุกุมลนันทน์
<SCRIPT type=text/javascript><!--playSound();//--></SCRIPT>

 

<TABLE width=550 align=center border=0><TBODY><TR><TD>"มหาบุรุษ ลักษณะ ๓๒ ประการ"


ผู้ที่มีมหาบุรุษลักษณะ เป็นคำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าเมื่อก่อนตรัสรู้ ลักษณะของมหาบุรุษมี ๓๒ ประการ คือ

๑. มีพระบาทราบเสมอกัน (พระบาท = เท้า)
๒. ลายพื้นพระบาทเป็นจักร (จักร = รูปลอยล้อรถ คือธรรมนำชีวิตไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ดุลล้อนำไป สู่ที่หมาย)
๓. มีส้นพระบาทยาย (ถ้าแบ่ง ๔ ส่วน พระชงฆ์ตั้งอยู่ในส่วนที่ ๓) (พระชงฆ์ = แข้ง)
๔. มีนิ้วยาวเรียว (หมายถึงนิ้วพระหัตถ์และพระบาทด้วย)(นิ้วพระหัตถ์ = นิ้วมือ)
๕. ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทอ่อนนุ่ม
๖. ฝ่าพระหัตถ์และฝ่าพระบาทมีลายดุจตาข่าย
๗. มีพระบาทเหมือนสังข์คว่ำ อัฐิข้อพระบาทตั้งลอยอยู่หลังพระบาท กลับกลอกได้คล่อง เมื่อทรงดำเนินผิดกว่าสามัญชน (อัฐิ = กระดูก ดำเนิน = เดิน)
๘. พระชงฆ์เรียวดุจแข้งเนื้อทราย
๙. เมื่อยืนตรง พระหัตถ์ทั้งสองลูบจับพระชานุ (พระชานุ = เข่า)
๑๐. มีพระคุยหะเร้นอยู่ในฝัก (พระคุยหะ = อวัยวะที่ลับ)
๑๑. มีฉวีวรรณดุจสีทอง (ฉวีวรรณ =สีผิวกาย)
๑๒. พระฉวีละเอียด (พระฉวี = ผิว)
๑๓. มีเส้นพระโลมาเฉพาะขุมละเส้น ๆ (พระโลมา = ขน)
๑๔. เส้นพระโลมาดำสนิทเวียนเป็นทักขิณาวัฏ มีปลายงอนขึ้นข้างบน (ทักขิณาวัฏ = วนเลี้ยวทางขวาอย่างเข็มนาฬิกา)
๑๕. พระกายตั้งตรงดุจท้าวมหาพรหม
๑๖. มีพระมังสะอูมเต็มในที่ ๗ แห่ง (คือ หลังพระหัตถ์ทั้ง ๒ และหลังพระบาททั้ง ๒ , พระอังสาทั้ง ๒, กับลำพระศอ) (พระมังสะ = เนื้อ , ชิ้นเนื้อ พระอังสา = บ่า,ไหล่ พระศอ = คอ)
๑๗. มีส่วนพระสรีระกายบริบูรณ์ (ล่ำพี) ดุจกึ่งท่อนหน้าแห่งพญาราชสีห์ (สรีระ = ร่างกาย)
๑๘. พระปฤษฎางค์ราบเต็มเสมอกัน (พระปฤษฎางค์ = ส่วนหลัง,ข้างหลัง)
๑๙. ส่วนพระกายเป็นปริมณฑล ดุลปริมณฑลแห่งต้นไทร(พระกายสูงเท่ากับว่าของพระองค์)(วา = เท่ากับ ๔ ศอก ประมาณ 2 เมตร)
๒๐. มีลำพระศอกกลมงามเสมอตลอด
๒๑. มีเส้นประสาทสำหรับรสพระกระยาหารอันดี
๒๒.มีพระหนุดุจคางแห่งราชสีห์ (โค้งเหมือนวงพระจันทร์)(พระหนุ = คาง)
๒๓.มีพระทนต์ ๔๐ ซี่ (ข้างละ ๒๐ ซี่) (พระทนต์ = ฟัน)
๒๔.มีพระทนต์เรียบเสมอกัน
๒๕.พระทนต์เรียบสนิทมิได้ห่าง
๒๖.เขี้ยวพระทนต์ทั้ง 4 ขาวงามบริสุทธ์
๒๗.พระชิวหาอ่อนและยาว (อาจแผ่ปกพระนลาฏใต้)(พระชิวหา = ลิ้น พระนลาฎ = หน้าผาก)
๒๘.พระสุรเสียงดุจท้าวมหาพรหม ตรัสมีสำเนียงดุจนกการเวก
๒๙.พระเนตรแจ่มใสดุจตาลูกโคเพิ่งคลอด
๓๐.ดวงพระเนตรแจ่มใสดุจตาลูกโคเพิ่งคลอด
๓๑.มีอุณาโลมระหว่างพระโขนง เวียนขวาเป็นทักขิณาวัฏ (อุณาโลม = ขนระหว่างคิ้ว)
๓๒.มีพระเศียรงามบริบูรณ์ดุจประดับด้วยกรอบพระพักตร์ (พระเศียร = ศีรษะ)

</TD></TR><TR><TD>
อย่างนี้ถึงเรียกว่า งามกว่าผู้ใดใน 3 โลก พี่ติ๊กชิดซ้าย น้องฟลิม์ชิดขวา จะเอามาเทียบกันน่ะไม่ได้
</TD></TR></TBODY></TABLE>