กายแก่...แต่จิตไม่แก่

บทความพิเศษ โดย นพ.สุรวุฒิ ปรีชานนท์ สำหรับท่านที่ไม่ทราบว่า กาย และจิตนั้น เป็นคนละส่วนกัน และรักษาแต่กายไม่ทราบว่า ต้องรักษาจิตด้วย อ่านแล้วจะทราบว่า กายนั้นรักษาไม่ให้แก่ไม่ได้ แต่จิตรักษาให้หนุ่มขึ้นได้<!--colorc--><!--/colorc-->

<!--coloro:#6600CC--><!--/coloro-->กายแก่?

ร่างกายของมนุษย์ต้องมีการแก่ ชรา และมรณะเป็นธรรมดา เราไม่สามารถจะหลีกเลี่ยง สภาวะแก่ ชรา มรณะได้ ถึงแม้ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี่ในปัจจุบัน จะก้าวหน้าไปมาก จนเกือบจะทำให้โลกพังพินาศอยู่แล้ว เราก็ได้แต่เพียงประคับประคอง แก้ไข ป้องกันไม่ให้โรคภัย ไข้เจ็บ มาเบียดเบียนมนุษย์ได้ในขอบเขตจำกัดเท่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับกรรมเก่า และกรรมปัจจุบันของแต่ละคนรวมทั้งบุญวาสนา บารมีที่เคยสั่งสมไว้แต่ชาติปางก่อน ที่มาปรากฏผลในปัจจุบัน ดังนั้นกรรมเก่าเราไม่เห็นแต่ปัจจุบัน เรากำหนดได้ ฉนั้นก็จงทำแต่ความดีให้มาก ๆ ชีวิตที่ยังมีอยู่ จะได้พบกับความสุขกายสบายใจ

กายเป็นผู้รับใช้จิต เปรียบเทียบได้เหมือนกับจิตเป็นผู้ขับรถยนต์ ส่วนกายเปรียบเป็นรถยนต์ พอรถยนต์เก่าผุพังไป จิตก็ไปหารถคันใหม่ต่อไป แต่แปลกโดยทั่วไปแล้วคนที่มีรถยนต์ และรถยังไม่เก่าเลยก็อยากเปลี่ยนรถคันใหม่อยู่เรื่อย แต่ไม่เห็นอยากเปลี่ยนร่างกายใหม่ทั้งที่ร่างกายของบางคนก็ผุพังไปมากแล้วก็ยังอยากจะยึดอาศัยอยู่ พอถึงวันที่ต้องจำพรากจาไป ก็เดือดร้อน เสียใจไม่อยากจากร่างกายนั้นไป

จะเห็นว่าร่างกายมนุษย์นั้นเราไม่สามารถบังคับไม่ให้ผุพังได้ จริง ๆ แล้วร่างกายไม่ใช่ของเราเป็นเพียงแค่เอาไว้ให้จิตที่เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ ได้ใช้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาจิตเท่านั้นเองแล้วจิตก็จากไป เพื่อไปพัฒนาในลำดับชั้นที่สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ

สรุปว่าร่างกายจะแก่ก็ช่างมัน ให้มันแก่ไปเป็นของธรรมดา เพียงแต่ต้องดูแล ทะนุถนอม ป้องกันโรคภัยไข้เจ็บให้กับมัน และรักษาเยียวยาเมื่อกายเจ็บป่วย<!--colorc--><!--/colorc-->

<!--coloro:#663366--><!--/coloro-->
จิตแก่?

จิตแก่ ก็คือ เงอะ ๆ เงิ่น ๆ คิดอะไรไม่ออก ไร้สมรรถภาพ ไร้ซึ่งปัญญาทางโลก เช่น การฉ้อโกง เบียดเบียนผู้อื่นยังมีอยู่ และอาจจะมีมากขึ้น ดังนั้นถ้าร่างกายแก่ แล้วจิตแก่ตามไปด้วยก็น่าเสียดายยิ่ง เพราะจิตแก่จะช่วยตัวเองไม่ได้ ถ้าถึงเวลาจิตนั้นต้องทิ้งร่างไป คือเมื่อตายแล้วจิตจะไปในทางไม่ดี แต่หากกายแก่แล้วจิตยังหนุ่ม มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว ปราดเปรื่องไปด้วยอำนาจ วาสนา
บารมีทางธรรม ไม่มีขยะทางจิต ไม่มีอสุภะในจิต จิตจะไม่คิดมาก จิตจะเลือกคิดแต่สิ่งที่มีประโยชน์ ไม่ฟุ้งซ่าน มีสติ สุขุมลุ่มลึก มีความเบิกบาน รู้จักให้ความรักความเมตตากับผู้อื่น จิตในสภาพแบบนี้ จิตจะเป็นสุข คือจิตที่ไม่รู้จักแก่ มีแต่เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา จะมีแต่ความสุขสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ดี และยังช่วย เหลือคนอื่นได้ด้วย จิตที่อยู่ในระดับอริยบุคคลแล้ว จิตจะพัฒนาไปเรื่อย ๆ จนหลุดพ้น<!--colorc--><!--/colorc-->



--------------------------------------------------------------------------------

ศูนย์สารสนเทศ สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทยจังหวัดเพชรบูรณ์

ที่มาค่ะ..http://www.dmc.tv/forum/index.php?showtopic=8301

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">ขออนุโมทนาค่ะ
ทุกวัน มีสติ พัฒนา จิต เสมอ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>