การถวายข้าวพระพุทธ

การถวายข้าวพระพุทธ



ในงานบุญแต่ละอย่างจะมีการถวายข้าวพระพุทธก่อน การถวายข้าวพระพุทธบางท่านไปตำหนิว่าเหมือนการเซ่นไหว้ของศาสนาพราหมณ์แต่ความจริงเป็นการกระทำตามอย่างพระอานนท์

พระอานนท์ท่านอยู่อุปัฏฐากรับใชัพระพุทธเจ้ามาหลายปี แม้พระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ด้วยความเคยชินท่านก็ไปปัดกวาดเช็ดถูกุฏิ ตั้งน้ำใช้น้ำฉัน ตั้งภัตตาหารเอาไว้ เป็นการกระทำที่แสดงออกซึ่งความเคารพและกตัญญูต่อครูบาอาจารย์ พอมารุ่นหลัง ๆ ครูบาอาจารย์ที่ท่านรู้จริง ท่านก็สอนให้ยึดในพุทธานุสติ อย่างเช่น การถวายข้าวถวายน้ำก็เป็นการถวายเพื่อระลึกถึงพระพุทธเจ้าโดยตรง ครูบาอาจารย์ก็แนะนำให้ทำ


ทีนี้มีปัญหาตรงที่ว่า ถ้าเป็นที่วัด บรรดาทายกมักเลือกอาหารที่ดีที่สุด จัดเป็นสำรับไปถวายพระพุทธเจ้า พอถึงเวลาประเคนภัตตาหารสงฆ์ พระท่านฉัน พระพุทธเจ้าท่านนั่งมองเฉย ๆ ท่านไม่ได้ฉันด้วย พอเสร็จพิธีก็ลา 'เสสัง มังคะลา ยาจามิ' ทายกคว้าไปซัดเสียเอง นั่นเป็นของสงฆ์เต็ม ๆ และไม่ใช่ใครอื่นอาตมาเองก็ร่วมมือกับเขามานาน


พอดีวันนั้นหลวงพ่อท่านเทศน์เรื่องนี้ ท่านก็ถามว่า ใครกินนรกลงท้องไปแล้วบ้าง อาตมายกมือสุดแขนเลย ท่านก็หัวเราะ บอกให้ไปชำระหนี้สงฆ์ ตั้งใจว่าเรากินไปเป็นราคาปัจจุบันเท่าไร ก็ทยอยทำบุญไป จะได้ไม่ต้องติดหนี้ หรือไม่ใครเป็นเจ้าภาพชำระหนี้สงฆ์ก็ร่วมบุญกับเขา ถ้าเป็นพระปิดทองก็ร่วมกับเขาไป


พระที่จะชำระหนี้สงฆ์ต้องหน้าตัก ๔ ศอกขึ้นไป ถ้าไม่ปิดทองได้แต่เจ้าภาพใหญ่คนเดียว ถ้าปิดทองจะมีเจ้าภาพกี่คนถือว่าชำระหนี้สงฆ์ได้ทั้งหมดต้องบอกว่าเป็น

พุทโธอัปมาโณ คุณของพระพุทธเจ้าประมาณไม่ได้ ทรัพยสินสิ่งของเท่าไรก็ไม่สามารถเอามาประเมินมาเป็นราคา เพื่อจะไปวัดคุณของพุทธเจ้าได้ดังนั้น การสร้างพระ...ถ้าปิดทอง...เขาถือว่าต่อให้คุณร่วมมาบาทเดียว อานิสงส์ก็ได้ เพียงแต่ว่าอย่าไปทำอีก


ถ้าทำอีกก็ติดหนี้ต่อไปอีกเป็นที่น่าเสียดายที่พระเณรสมัยนี้ไม่มีความรู้ ไม่สามารถแนะนำสิ่งที่ถูกต้องให้แก่ญาติโยมได้ กลายเป็นว่าลงอบายภูมิไปทีละรุ่น ๆ จนกว่าจะมีใครมาบอกความจริงให้หูตาสว่างไปเสียที



เทศน์ ณ บ้านอนุสาวรีย์วันที่ ๓ พ.ค. ๕๒

หลวงพี่เล็ก วัดท่าขนุน