การทำจิตเป็นหนึ่งเพื่อรู้แจ้งพระอาจารย์เยื้อน ขันติพโล
ในห้อง 'อภิญญา - สมาธิ' ตั้งกระทู้โดย แค่พลัง, 11 กรกฎาคม 2020.
หน้า 1 ของ 13
-
ไฟล์ที่แนบมา:
-
-
ตั้งใจจริง สตรีนี้ล่ะ ทนเวทนาได้ยิ่ง
-
๙. นิโรธสูตร
ว่าด้วยสัญญาเวทยิตนิโรธ
[๕๑๖] สมัยหนึ่ง ท่านพระสารีบุตรอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี
ใกล้พระนครสาวัตถี. ครั้งนั้นเป็นเวลาเช้า ท่านพระสารีบุตรนุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวรเข้าไปบิณฑบาตยังพระนครสาวัตถี
ครั้นเที่ยวบิณฑบาตในพระนครสาวัตถีแล้ว กลับจากบิณฑบาตภายหลังภัต
เข้าไปยังป่าอันธวันเพื่อพักกลางวัน ถึงป่าอันธวันแล้ว นั่งพักกลางวันอยู่ที่โคนไม้แห่งหนึ่ง.
ครั้งนั้นเป็นเวลาเย็น ท่านพระสารีบุตรออกจากที่พักผ่อนแล้ว เข้าไปยังพระวิหาร
เชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี.
ท่านพระอานนท์ได้เห็นท่านพระสารีบุตรมาแต่ไกลจึงกล่าวกะท่านพระสารีบุตรว่า
อาวุโสสารีบุตร อินทรีย์ของท่านผ่องใสนัก สีหน้าของท่านหมดจด ผ่องใส วันนี้
ท่านพระสารีบุตรอยู่ด้วยวิหารธรรมอะไร?
ท่านพระสารีบุตรตอบว่า อาวุโส ดังเราจะบอก เราเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ เพราะ
ล่วงเนวสัญญานาสัญญายตนฌานเสียได้โดยประการทั้งปวงอยู่.
อาวุโส เรามิได้คิดอย่างนี้ว่า เราเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธอยู่ หรือว่าเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธแล้ว
หรือว่าออกจากสัญญาเวทยิตนิโรธแล้ว.
แท้จริง ท่านพระสารีบุตร ถอนอหังการ มมังการ และมานานุสัยออกได้นานแล้ว
ฉะนั้นท่านพระสารีบุตรจึงมิได้คิดอย่างนี้ว่า เราเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธอยู่
หรือว่าเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธแล้ว หรือว่าออกจากสัญญาเวทยิตนิโรธแล้ว.
จบ สูตรที่ ๙.
อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ บรรทัดที่ ๖๐๖๒ - ๖๐๗๘. หน้าที่ ๒๖๘.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=17&A=6062&Z=6078&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=516 -
ความเบื่อหน่ายหากเกิดในจิต มันไม่มัวหมอง แต่มันจะเบิกบาน -
เบิกบานในธรรมของพระพุทธเจ้า
แสงธรรมส่องกระทบจิตใจ -
-
ผมว่าความตายไม่ได้เป็นทุกข์นะ แต่ความห่วงหาอาลัยอาวรณ์และความกลัวต่างหากที่เป็นทุกข์ แต่ห่วงหาอาลัยอาวรณ์และความกลัวในอะไรนั่นเป็นเป้าหมายที่ควรทำให้รู้
-
เมื่อเกิดบาดแผล
ก็มีน้ำเลือดน้ำหนองน้ำเหลืองให้พิจารณาคับ -
แล้วเกิดเบื่อในใจยังไงคะ
-
ไม่อาจเกิดขึ้นได้คับ
หากไม่มีความตาย -
เห็นเบื่อแล้วมันตัด หรือเบื่อได้ แล้วเลิกเบื่อ เป็นๆ หาบๆ อย่างงี้หรือเปล่า
-
เห็นโรคภัยไข้เจ็บ,เห็นความแก่ชรา,
เห็นความพลัดพราก,เห็นร่างกาย
เห็นจิตใจ,เห็นร่างกายเเละจิตใจ
เป็นพาหนะในการเวียนว่ายตายเกิดคับ -
-
ถ้าเลิกกำหนดที่จะเห็นแต่ปล่อยให้การเห็นเป็นอิสระดีไหม
คือเห็นเฉยๆ -
ถ้าเกิดความเบื่อหน่ายในร่างกาย คือ รูป จริงๆ มันก็จะต้องเบื่อรูปทั้งหลายไปทั้งหมด พอเบื่อหน่าย จิตจะลดการปรุงแต่งรูปลง
ผลที่เกิดจาก จิตลดการปรุงแต่งรูปลง จิตจะมีกำลังสติเหลือ เพราะมัน ส่งออกน้อยลง กำลังสติเหลือมันก็ต้องมีที่เกาะที่เก็บ ที่ไป คือที่ไหน.... -
-
เห็นเท่าที่จำเป็นดีที่สุดคับ -
เพราะทำหน้าที่ใช่ไหม น่าเห็นใจๆ
-
-
หน้า 1 ของ 13