การวัดพลังธรรม

มนุษย์เรานั้นเกิดมาพร้อม บุญ บารมี พลังธรรม และแรงปณิธานต่างๆ ตามที่ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานไว้ก่อนถือกำเนิดจุติมาสู่โลกมนุษย์
พลังแห่งความดีต่างๆในตัวเรามีหลากหลาย หนึ่งในนั้นที่จะกล่าวถึงในที่นี้คือ พลังธรรม(พลว้ตรการปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นบรรลุอันนำไปสู่อิสระภาพโดยแท้จริง)
รูปแบบต่างๆในการดำเนินชีวิตมีหลากหลาย ศิล5เป็นหนึ่งในกฏเกณฑ์แห่งความดีต่างๆ เพราะสะท้อนถึงพลังธรรมความดีต่างๆในคนเรานั่นเอง
การวัดพลังธรรมในตัวเรานั้นทำได้หลายแบบ เช่น การนั่งสมาธิอ่านใจความคิดภายในตน การปฏิบัติกรรมฐาน หรืออื่นๆ ตามวิธีที่ถนัด
หากเราถือเกณฑ์ภายในคือ อุเบกขา(สมมุติใจเราเป็นกลางบริสุทธิ์ในธรรมเป็นปกติสุข)
ก็สามารถทดสอบวัดระดับพลังธรรมโดยจับความคิดหลักของตัวเรา
และคุมอารมณ์บริวารทั้งหลายที่ผุดขึ้นมา (อุเบกขา 100%"ใจหลัก50%,อารมณ์บริวาร50%")
ท่านผู้ใดที่สามารถกำหนดใจหลักให้คุมอารมณ์..
แห่งบริวารทั้งหลายได้เกิน50%จึงนับว่ามีพลังธรรม..
ที่รุดหน้าและน่ายกย่องควรแก่การศรัทธาและนับถือ​

 

งงๆอ่ะค่ะ

รบกวนขยายความให้นิดนึงนะคะ

ขอบคุณค่ะ ^^

 

^^

ไม่แปลกหรอกที่คุณ งง ถ้าคุณไม่ งง สิแปลก ... คริ คริ



ปล. ธรรมแท้ที่ออกจากจิตที่มีภูมิรู้ภูมิธรรม จะเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน ฟัง หรือ อ่านแล้วจะเข้าถึงจิตถึงใจใสปิ๊ง

 

เป็นธรรม ขั้น สูงครับ ..... คนธรรมดา น้อยคนนักที่จะเข้าถึงได้ ...

 

ใครช่วยทำสเกลมาตรฐานมาวัดทีสิ แบบความยาวเขาก็มีหน่วยวัดเป็น เมตร เป็น cm. แล้วได้หน่วยวัดพวกนี้ ควรมีหน่วยวัดมาตรฐานด้วย เพราะไอ้ 100% ของ 10 กับ 100% ของแสน มันก็ต่างกันแล้ว บอกเป็น % มันไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าไม่มีหน่วยอ้างอิง

 

... มิน่าถึงไม่มีครูบาอาจารย์ท่านไหนสอน หรือบรรยายธรรมลักษณะนี้เลย ....



เพราะสอนแบบนี้ไปก็เหนื่อยเปล่า เนื่องจากไม่มีใครฟังรู้เรื่องนั่นเอง ...

 

ก็ธรรมะของท่านเป็นธรรมชั้นสูง แล้วพวกเราคนธรรมดาจะเอาปัญญาที่ไหนไปฟังเล่า ขอลดขั้นธรรมของท่านลงสักหน่อยไม่ได้เหรอครับ พวกปัญญาน้อยอย่างพวกเราจะได้ติดตามมั่ง พวกชาวเราจะนั่งคอย

 

ขอฟังธรรมขั้นสูงด้วยคนค่ะ ชักสนใจซะแล้วซิ สงสัยฟ้าเบื้องบนส่งท่านมาช่วยเหลือ มนุษย์แน่นอนค่ะ

 

นี่ก็คงเป็นธรรมขั้นสูงเหมือนกัน ก็เลยไม่มีใครกล้าเปิดอ่าน
http://palungjit.org/threads/ธรรมบรรยายพิเศษ.260997/

 

..ลองมองวัตถุภายนอกให้เป็นของสมมุติ แล้วเนรมิตรนามธรรมภายในให้เป็นรูปธรรม
(ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ล้วนมีพลังปัญญาอันล้ำเลิศ)​

 

หมายความว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่รอบตัวเราล้วนเป็นสมมุติบัญญัติใช่มั้ยคะ
แต่ถ้าไม่มีเราไม่มีเขา ไม่มีตัวไม่มีตน ไม่มีอัตตา มีแต่อนัตตา ก็น่าจะไม่มีนามธรรมภายในให้เป็นรูปธรรมนิคะ

 

การเนรมิตรนามธรรมภายในให้เป็นรูปธรรม ก็เพื่อง่ายต่อการแจกแจงและทำความเข้าใจ
ในสิ่งอันจับต้องมิได้ เช่น ความรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้เรียกว่า สุขหรือ ทุกข์ เป็นต้น
เมื่อเข้าใจและเข้าถึงสภาพนามธรรมโดยลึกซึ้งแล้ว ก็จะสามารถปล่อยวางหรืออุเบกขา
ได้อย่างชำนาญ....
การมองอารมณ์ต่างๆในใจให้เป็นกลางก็เป็นพื้นฐานสำคัญของธรรม กล่าวคือ ทำให้ใจ
รับรู้อารมณ์ว่าอารมณ์ใดดี หรือร้าย สามารถจับสลายได้เมื่อเกิดขึ้น ซึ่งธรรมดา
กิเลส ตัณหา ต่างๆ ก็ปะปนอยู่ในอารมณ์เหล่านี้นั่นเอง.. หากทำความเคยชินให้คุ้นเคยกับมันแล้ว ก็จะสามารถเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง..
อารมณ์ในใจได้ในระดับหนึ่ง....
ส่วนผัสสะต่างๆ ภายนอกก็ปล่อยไปตามปกติของเรื่องราวที่ควรจะเป็น...
เพราะว่าสิ่งสำคัญอยุ่ที่อารมณ์ภายในและตัวรู้สกัดกั้นอารมณ์ภายนอกว่าเรา
จะสามารถควบคุมให้มีประสิทธิภาพได้ดีเพียงใด..
โมทนาธรรม..​

 

ผมเข้าใจถูกมั้ยครับ ว่าเราต้องรู้ สุข และ ทุกข์ก่อน แล้วจึงรู้ว่า อารมณ์ดีคือทำให้ใจเป็นสุข อารมณ์ไม่ดีคือทำให้ใจเป็นทุกข์ และเลือกปล่อยวางอารมณ์เหล่านั้น เป็นอุเบกขา โดยการทำอินทรีย์สังวร ดู ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่ให้เกิดการปรุงแต่ง

 

สำหรับผม วัดพลังธรรม แบบนี้ครั้บ

ท่านใดที่เราเห็น กิริยา ทางกาย ทางวาจา ทางใจ

เห็นด้วยอาการ บ่อยๆ
ได้สัมผัสบ่อยๆ
ได้รู้บ่อยๆ
ด้วยอาการ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ นี้

เป็นบุคคลที่ พร้อม ด้วย
หิริ โอตัปปะ
มีเมตตา มีกรุณา มีมุฑิตา มีอุเบกขาเป็นทางดำเนิน
ทางกาย ทางวาจา ทางใจ
ผมเห็นว่า บุคคลแบบนี้ มีพลังธรรม สูงส่ง ล้ำค่ายิ่ง

เป็นผู้ควรแก่การเคารพ
เป็นผู้ควรแก่การนอบน้อม
เป็นผู้ควรแก่การถวายทักษินา
เป็นผู้ควรแก่การบูชา
เอามาเป็นเยี่ยงอย่าง อย่างยิ่ง

​

 

เมื่อมีสติรู้ว่า...จิตเป็นกุศลก็รู้ เป็นอกุศลก็รู้ เมื่อรู้ไปเนืองๆๆ จนเห็นว่าจิตมีการเกิดดับตลอดเวลา ไม่มีตัวจิตที่แท้จริง ก็จะปล่อยวางจิตได้ในที่สุด

^^

 

เข้าใจถูกแล้วคับ และลึกซึ้งเลยทีเดียว

( สภาวะธรรมอยู่ที่ว่าเราทำตัวกลมกลืนกับธรรมชาติ ไม่เบียดเบียนสิ่งต่างๆ
นอกกาย อีกทั้งทำตนให้เกิดประโยชน์เป็นบุญบารมีสั่งสมต่อไปในอนาคต....
ธรรมทั้งหลายสรุปลงที่ความแช่มชื่นปิติยินดีปราโมทย์และ
เป็นสุขเพิ่มพูนพลังปัญญาในด้านต่างๆ
และท้ายสุดเพื่อความบริสุทธิ์ที่ยิ่งกว่าของใจเรานั่นเอง..)​

 

สูง ซ่ำ ได๋ น้อ

สูง ซ่ำเอว บ่ หรือ ว่า สูง กว่า หัว พวกเฮา ต้องไซ้ บันได บ่? ไต่ ขึ้น ไป มัน จัง จะเห็น ธัม อัน สูง ได่

บ๊ะ ธัมมะ พระพุทธ เพิ่น มีสูง มีต่ำ ตั้งแต่ตอนได๋ บ่ เคยเห็น พระไตรปิฎก เล้ย? อ่าน บ่ เคย พ้อ เล้ย

มีหม่องได๋ว่า มี ธัม สูง ธัม ต่ำ

สู เจ้า เอามา แต่ ไส๋

บอก แหน่ เด้อ มหาเทพ เจ้า สำราญ เออะๆๆๆๆ

 

จัง ได๋ เค้า เอิ้น ว่า คน ธัมมะดา ?

คน บ่ ธัม มะ ดา มันเป็นจัง ได๋ล่ะ คน บ่ ธัมมะดา มัน หย่าง บ่ ติด ดิน บ้อ? เฮอะๆๆๆๆ

 

มาแปลกน่ะคุณ อะหยังหว่า
ที่ว่าธรรมขั้นสูง หากพลังปัญญาหยั่งรู้ได้ ธรรมที่ว่าก็เป็นธรรมที่เป็นธรรมดานี่แหล่ะคับ
อาทิ ข้อสอบในระดับสูงๆ หากเราเข้าใจก็กลายเป็นข้อสอบธรรมดา อย่างนี้เป็นต้น
(ระดับธรรมแห่งความหลุดพ้นมีมากมายหลายด่านใช่ว่าคนธรรมดาจะเข้าใจได้ง่ายๆ) ​

 

กำลัง แท้ มิได้มี ... เพื่อ การสืบต่อ

กำลังแท้ มิได้มีขนาด มณีแท้ไม่มีสี .... ธรรมแท้ไม่มีขั้น ....