การหลีกเลี่ยง การผิดศีลข้อ5 สำหรับคนทำงาน

คือ ผมมีข้อสงสัยถามผู้รู้นะครับว่า ในวัยทำงานการที่จะหลีกเลี่ยงการดื่มสุรา ซึ่งผิดศีลข้อ 5 อยู่แล้วจะสามารถทำได้อย่างไร

ปัญหาคือ เราจะมีวิธีไหนบอกปฏิเสธการดื่มสุรา เพราะชีวิตวัยทำงานมีการสังสรรค์กันอยู่เป็นประจำ และบ่อยมาก

คือตัวผมเอง ตั้งใจไว้ว่าจะถือศีล5 ให้ได้ ข้ออื่นๆผมคิดว่าทำได้หมด แต่มีปัญหาข้อที่5 คือว่าตัวผมเองเป็นคนไม่ชอบดื่มสุราอยู่แล้วเพราะเรารู้อยู่แล้วว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่เมื่อที่ทำงานมีการเลี้ยงสังสรรค์เมื่อไหร่จะถูก คะยั้นคะยอ ให้ดื่มอยู่เป็นประจำโดยบางทีเราไม่รู้จะปฏิเสธเขาอย่างไร อาจจะด้วยหน้าที่การงาน อายุ ที่ต่ำกว่า ครั้นเราบอกว่า ผมไม่ดื่มสุราครับ กลับโดนผู้แนวเสียดสีว่า เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่าว หรือบางทีถูกว่าไม่ค่อยเข้าสังคมเลย ชวนดื่มสุรา ปาตี้สังสรรค์ ก็ไม่ค่อยจะมาร่วมอะไรทำนองนี้นะครับ

ผมจึงไม่รู้จะปฏิบัติตัวในสังคมอย่างไรดีให้ถูกให้ควรแล้วไม่อย่างให้คนที่ไม่รู้เป็นกรรมสำหรับเขาด้วย ครั้งจะบอกว่าผมถือศีล5ครับ เคยโดยหัวเราะมาแล้วประมาณว่า ผู้เล่นหรือจริงเนี้ย ซึ้งผมไม่ทราบว่าผมทำผิดตรงไหนครับ

ช่วยแนะนำวิธีหลีกเลี่ยงให้ผมด้วยครับ

 

เพื่อนของฉันก็ไม่ดื่มนะแต่เขาก็ไปสังสรรค์ตามปกติ ส่วนตัวฉันเองบอกไปว่าแพ้แอลกอฮอล อิอิ

 

ปัจจุบันผมเลิกกินเหล้ามาได้จะได้ปีหนึ่งแล้วครับ ปกติเป็นคนกินเหล้าหนักมากกินแทบทุกวัน(แคร์เพื่อนๆ จนได้ชื่อได้เป็นขี่เหล้า) เมื่อพิจารณาแล้วพบว่าการกินเหล้ามีประโยชน์(ทางโลก)อย่างเดียวคือการได้นั้งคุยกันได้สังสรรค์กันตื่นมาก็ลืมหมดว่าคุยอะไรกันบ้างหาสาระอะไรไม่ได้เลย ส่วนโทษนั้นก็มีเสียทรัพย์สิน เสียสุขภาพ อื่นๆๆๆ วิธีที่ผมใช้เลิกเหล้านั้นก่อนอื่นต้องมีจิตใจที่หนักแน่น แนวแน่เสียก่อน ก็เริ่มจากการกินน้ำเปล่าแต่ก็ยังอยู่ในวงเหล้า ปัญหาต่อมาจะโดนมาร(เพื่อนๆตัวดี) ซักชวนหว่านล้อมคุณให้กิน แต่ในเมื่อจิตใจเราพิจารณาแล้วว่าจะเลิกก็ต้องทำให้ได้ครับครั้งแรกสำคัญมากที่สุด ถ้าครั้งแรกสำเร็จครั้งต่อๆๅๆไปเราก็จะทำได้ครับ หลายๆครั้งๆเพื่อนเราก็จะเข้าใจเองว่าเราไม่กินแล้วเค้าก็จะไม่ชวนเราอีกต่อไป งานก็คืองานครับ เหล้าก็ส่วนเหล้า อย่าเอามาปนกันที่คิดว่างานกับเหล้าต้องเป็นของคู่กัน เอาใจช่วยครับพยายามมองหาโทษของการกินเหล้าครับแล้วจะเลิกได้เอง

 

แฟนพิมเค้าก็ไม่กินเหล้ามาหลายปีแล้วค่ะ เค้าจะกินโค้กผสมโซดาแทน ก็ไปงานสังสรรค์กับเพื่อนๆร่วมงานตามปกติแต่ไม่กินเหล้า กินกับแกล้ม กินน้ำอัดลมแทนค่ะ เวลาเพื่อนกับหัวหน้างานเขาไปเที่ยวผู้หญิงอย่างอาบอบนวดกัน แฟนพิมเขาก็นั่งเฝ้าโต๊ะอยู่ข้างล่าง จะเป็นคนคอยขับรถพาเพื่อนๆที่เมาและหมดแรงไปส่งค่ะ แล้วก็โทรมาบอกพิมตลอดเป็นระยะ

เวลาเพื่อนชวนก็บอกไปว่าผมถือศีล5 ครับ ไปรับศีลจากพระมาแล้วกินเหล้าไม่ได้

หรือไม่ก็บอกไปเลยว่าเราแพ้เหล้า หมอห้ามกินครับ

อย่าคิดมากก็ไม่ได้โกหกนะคะ แพ้เหล้าก็คือแพ้ฤทธิ์ของเหล้า กินเข้าไปก็กลายเป็นคนไม่มีสติ หน้าแดงกินแล้วอ้วกคือเราแพ้มันแล้ว ส่วนที่หมอห้ามกิน หมอก็คือพระพุทธเจ้า ที่รักษาโรคทางใจงัยคะ หมอหรือพระพุทธเจ้าห้ามกิน เราก็ไม่กินงัยคะ บอกเพื่อนไปเลยว่าหมอห้ามกินเหล้า ถ้าเพื่อนถามว่าหมอร.พ.ไหน คุณก็มั่วๆเอาซักร.พ.นึงก็ได้ เพราะหมอ(แพทย์)ทุกคนเค้าห้ามผู้ป่วยดื่มเหล้าอยู่แล่วค่ะ

ก็เราอยากรักษาศีลเราก็ต้องไม่ตามสังคม(เลวๆ) ไม่งั้นเราก็ลงนรกตามเขาซิคะ ต้องแข็งใจหน่อยนะคะ เรื่องศีลเราต้องใช้ปัญญาในการรักษาศีลค่ะ

การโกหกถ้าเต็มไปด้วยความเมตตา ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน พระพุทธเจ้าท่านไม่ปรับว่าเป็นโทษหรอกค่ะ
อย่างเวลากลางคืนเด็กจะลงไปเล่นใต้ถุนบ้าน ผู้ใหญ่ก็บอกว่าอย่าลงไปเดี๋ยวผีจับตัวไปนะ อย่างนี้ถึงเป็นการโกหกพระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ปรับว่าเป็นโทษเพราะถือว่าเต็มไปด้วยความเมตตา แต่การโกหกที่มีผลทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนเสียประโยชน์ อย่างนี้ถือว่าเป็นโทษ บาปค่ะ ศีลข้อมุสาต้องดูที่พรหมวิหารสี่เป็นหลัก ถ้าเมตตาเราไม่ขาด ก็ถือว่าศีลเราไม่ขาดค่ะ

 

ตามอย่างที่ท่านบนนี้ว่าเลยครับ
บอกไปเลยว่า แพ้เหล้า ไม่ผิดมุสาแน่นอนครับ
เพราะว่า ร่างกายมนุษย์นั้น ถือว่าแอลกอฮอล์ เป็นสารพิษ ที่ต้องขับออกจากร่างกายอยู่แล้ว ดังนั้นจะถือว่า แพ้เหล้า ไม่ใช่เรื่องโกหก

 

บางครั้งการอยู่ในสังคมการทำงานก็ต้องมีบ้าง ผมเข้าใจคุณเพราะผมก็เคยเป็นลูกน้องเขามาก่อน ถ้าลูกพี่ชวนกินเหล้าก็จิบบ้างก็ได้เพื่อเป็นการให้เกียรติ
ตราบใดที่เรายังต้องทำมาหากิน มันอยู่ที่เจตนาครับ ถ้าเราต้องรักษาศีลข้อ 5
แล้วทำให้เราเข้ากับสังคมการทำงานไม่ได้ ตกงาน เราอาจจะเดือดร้อนมากกว่าก็ได้นะครับ แต่ถ้าวันข้างหน้าเราไม่ต้องอยู่ใต้อำนาจของใครก็ ลด ละ เลิก ได้เลยครับ......

 

ขอขอบพระคุณสำหรับคำตอบและแนวทางที่ดีๆ ของทุกท่านครับ ผมจะรับและนำไปปฏิบัติครับ