การแยก รูป-นาม-เพียงกลอุบายให้จิต แช่อยู่ใน..

กาย และอวัยวะ อาการ 32 ..เพื่อแช่จิตอยู่ภายในกาย จะเกิดสมาธิได้ง่าย..ปริยัติ เขาแยก อวัยวะ 32 ให้หมดแล้ว
ปฏิบัติ เราแค่นำจิตไปไล่เรียง-อวัยวะ ตามปริยัตินั้น ด้วยจิตที่เกิดสมาธิอ่อนๆไปจน-สมาธิตั้งมั่น-ตามกำลังจิตในขณะนั้นๆครับ
แช่ให้-ให้นานนน..อยู่ในปริยัติของอวัยวะนั้นๆ- อย่าหลุดออกจากกาย..มันจะเป็นอันตรายแก่จิต..ผลที่ได้คือ ระงับกาม ไม่ให้กำเริบ ไม่ว่าจะดู กาย-อสุภกรรมฐาน-ล้วนไล่ปริยัติ อาการ32ทั้งนั้นครับ
ผลสุดท้ายคือ..ปฏิเวธ-กามสงบระงับ- แต่จะกำเริบขึ้นมาอีกเมื่อ สมาธิ "เสื่อม"..เราเรียก "หินทับหญ้า"..! แค่ สมถะ เท่านั้นครับ.

ใช่ไหมครับ-ลองแลกเปลี่ยนสนทนาธรรมกันครับ "ไล่วงจรปฏิจจะสมุปบาท-ง่ายกว่าเยอะ" .. ยังไงก็ตาม ตามอัธยาสัย ความชอบ ของแต่ละคนนะครับ..

 

หินทับหญ้าครับ

 

พี่เกอะ ต้อง พินาลงหลัก ความไม่สิบสองนาฬิเก

หาก กิจเดียว รสเดียว ของ พี้เกอะกัลยฌา
สัพพสามิตร มีรสเท่านี้ใช่ ยะอื่เป่า ต้อง
ทบทวนแล้วหละ มันถลำเข้าไปหนึ่งนาที
ตอนสิบเอดห้าก้าว ก่อน 8มัค เหนือเสียงนกเสียงกา

แท้จริง การเจริญ แล้ว เสื่อม หากเอาธรรมคู่
นี้มาประหยัดพลังงานหารสอง ฉลากอรัมภิสัง
โยชน์ห้าอาจจะมีปะติกหน้าเปนใบเซอร์ แท้จาก
โรงงานเทียนมีมี้อันเมิน


ปล. ไอดีใครไม่มีตัวตน ห้ามอ่าน หากจะอ่าน
ถามอากู๋ 84000 มีประโยชน์เกว่อ

 

รูป นาม เหมือนอย่างมีนกตัวนึง(นกกระจอก) เราว่ามันตัวเล็กหรือตัวใหญ่ นั่นเป็นรูป ส่วนนามคือความรู้สึกเรานี้น้ะ อือ ทีนี้พอแยก รูป นาม คือเราเห็นรูป แต่นามมันเกิดที่นี้ เมื่อเห็นดังนี้แล้ว สติคอยมองอยู่ ไม่มีความยึดมั่นถือมั่นมันอย่างนั้น ทีนี้ซึ้งลงไปอีกหน่อย เอานาม(จิต) มาดูกายเรานี้ เพื่อให้เห็นว่ามันไม่เที่ยง สักวันเราต้องทิ้งมันไป ดูมันเพื่อให้เกิดปัญญา ไม่ใช่เห็นขา แล้วท่องขาๆๆๆ แต่ไม่เห็นโดยปัญญา สมถะกรรมฐานเพื่อความสงบ เมื่อสงบแล้วจึงมีปัญญา ไม่ใช่ความคิดไม่ใช่ปัญญา อย่างนี้ในเบื้องต้น

 

กระทู้นี้ให้ความรู้ในหลายด้านหลายมิติมากเลยคับ....ท่านใครบรรลุธรรม