กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานนัก....

พระโคจะเดือลดาล
คนบ้าพล่านลั่นไกปืน
คนดีไร้ที่ยืน
อัตตาตื่นเตลิดไป

ไร้แสงธรรมนำส่อง
มืดมัวหมองของคุณไสย
บ้าใบ้ให้หวยไป
คนจัญไรจะครองเมือง

 

โอ้อกเอ๋ยเคยอยู่เคียงเรียงสัจจะ
ทำไมพระจึงทิ้งกันให้หันเห
อันนทีที่ทอดยาวเหลือคะเน
ใจรวนเรกลิ้งลวงหลอกบอกให้จำ

น้ำใสสีมีสารพิษลอยละล่อง
น้ำใจน้องลองตรองดูช่างน่าขำ
น้ำคำนี้ที่ชั่งตวงคนระยำ
น้ำตาร่ำพร่ำพรรณาราคีคาว

แยกแยะย้ายถ่ายเทผู้รู้จริงแท้
อย่ามัวแต่ตื่นตกใจให้ตาขาว
สติมั่นอย่าประมาทเมื่อถึงคราว
หยุดมัวเมาด้วยเสพข่าวจงระวัง

โคถึกไล่ให้ก้มกราบที่จาบจ้วง
คนทั้งปวงต้องสาปดั่งมนต์ขลัง
ด้วยปากพล่อยมิจฉากรรมไม่ระวัง
ไร้พลังพังแตกแยกสามัคคี

อดทนเถิดคนทั้งหลายได้สติ
แยกถูกผิดจิตผ่องแผ้วไม่หมองศรี
อันตัวตายก็จงตายด้วยความดี
ศีลธรรมนี้จงยึดอยู่มิเสื่อมคลาย

 

https://i.gifer.com/LrS.gif

 

Golden

Corona จักระพระอาทิตย์แห่งไฟ มงกุฏ

Covid 19

Terminal 21

Century

Victory Monument

Wild Fire ภูกระดึง

ยุคทองถูกปล้น

พระสมณโคดม

ปรินิพพาน เนื่องด้วย ฉันอาหารเป็นพิษ

เลียนแบบพระพุทธองค์ในกัลป์นี้

สถานีปลายทาง บั้นปลาย 21 บานปลาย

ท้าวสุรนารี

ศตวรรษ 100 ปี

อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ

พะเยา

พระแม่เจ้าจามเทวี

ครูบาศรีวิชัย

ไฟป่าภูกระดึง


ครู ทหาร ตำรวจ พลเรือน

 

วอนเอยวอนวิรุณเทพแห่งวารี
เจ้านทีมหาสมุทรและสายฝน
ผู้ควบคุมเมืองบาดาลและไพร่พล
แล้งไร้ฝนมีเพียงไฟและกันดาน

พระพรหมโปรดบัญชาการกำเนิด
ได้โปรดเถิดพระผู้สร้างเพื่อสืบสาน
มหาเทพเทวีองค์อย่าลงพาล
ไม่ถึงกาลจะสิ้นยุคลืมหรือไร

บันดาลไฟและวายุประทุทั่ว
อสูรชั่วเที่ยวสิงสู่เข้าอาศัย
เพียงเข้าพวกเก็บเกี่ยวจิตคนจัญไร
เร่งกาลไซร้ให้กรีฑากำลังพล

 

Just close your eyes , you’ll be alright..
Come on morning light...
You and I will safe and sound....

Farewell Freedom....

 

โอมชินริเคียว แปลว่า สัจจะแห่งความจริง

ลัทธิสุญญกัลป์ อุบาทว์ มันไม่ได้ตายตามเจ้าของลัทธิ

เพราะมันฝังตัวอ่อนและจิตวิญญาณไว้เพื่อความชั่วช้า

เผาผลาญสรรพสิ่ง ตามที่มันต้องการ... มันยังไม่ตาย

 

อย่าออกไปร้องป่าว
เกมส์ขายชาติจะออกผล
แฟลชม้อบวีรชน
คือเล่ห์กลให้เกิดภัย

มีแต่สิ่งที่ล่อตา
ใครกันหนาพาฉิบหาย
ปกปิดสิ่งใดไว้
ก็โผล่พ้นประจานกัน

เล่าขานมานานนม
ทุนนิยมที่ขายฝัน
ลวงหลอกสิบนับพัน
เยียวยานั้นมันไม่จริง

บันเทิงเริงฤทธิ์ร้อน
เผาวายวอดสรรพสิ่ง
ขัดแข้งขายาบ้าจริง
แย่งชิงทุนหนุนคนพาล

ปฏิวัติให้แสงส่อง
ประกาศก้องความกล้าหาญ
ต่างออกมาที่หน้าลาน
คิดอ่านเพียงชนะกัน

มิทันไตร่ตรองรู้
เชื้อร้ายสู่ร่างกายนั้น
ฟักตัวเอยสิบสี่วัน
ระเบิดกันรอบรรลัย

แล้วขายชาติให้ใครเล่า
สัญญาเจ้าอายุขัย
ทดลองยาในคนไป
ล้มตายเผาสุดโศกา

ลัทธิชั่วเดียรถีย์
หยั่งรากมีหลายสาขา
นับสาวกเหลือคณา
เพียงเพราะว่าล้างเผ่าพันธุ์

เพียงคิดมิจฉาผิด
จิตวิปริตคิดหุนหัน
อยากแปรเปลี่ยนพุทธทำนายนั้น
ให้ย่นสั้นเพื่อได้ชัย

เพียงกึ่งพุทธกาลนี้
ใครกันที่มิเสกสรรค์
เร่งรีบลวงปวงชนนั้น
ปลุกปลั่นกันให้ลืมตน

เซ็งแซ่และป่าวร้อง
กู่ก้องสิทธิใครจะสน
ชีพนี้สั้นป่วยไพร่พล
คนยากจนหมดหนทาง

ล่อคนมาหาสิ่งใหม่
อนาคตไซร้ดำดิ่งล่าง
ฟังเถิดเจ้าจงเป็นกลาง
ระวังบ้างฟังเพลงพราย

เมื่อทุกข์เคาะถึงบ้าน
คนทั้งย่านกลัวขวัญหาย
คนเดินทางอันตราย
สำรวมกายในที่ทาง

อย่าเที่ยวออกไปนอกถิ่น
อย่าเดินกินของปิ้งย่าง
อย่าเชื่อคนจงเป็นกลาง
อย่าหลงทางให้เค้าลวง

กลอนบทใดที่เคยแต่ง
จักสำแดงสาสน์แดนสรวง
สรรพสิ่งทั้งสิ้นปวง
จักลุล่วงด้วยสัทธรรม

กลอนบทใดที่เคยเขียน
เป็นบทเรียนอันใหญ่หลวง
เดือนปีวันจงชั่งตวง
เขียนล่วงหน้าบอกทุกที

หลานรักป้าเขียนเตือนไว้
จะมีภัยโรคร้ายนี้
เตือนล่วงหน้ามาสองปี
กระทู้ซัลลี่ไปอ่านเอง

เพลงพรายจักบรรเลง
ข้อความจริงทุกสิ่งไป
ขอย้ำอ่านให้ถ้วน
คิดทบทวนแถลงไข
มีปัญญาจะคิดได้
อจินไตยมีร่วมกัน
อย่าคิดจะบิดเบือน
คำเพลงเฉือนลงทัณฑ์นั้น
สาปทั่วชั่วเกินกัน
อสูรร้ายไล่ฆ่ากันไม่เหลือพงศ์

อย่าหลงว่าตัวเก่ง
แม่นักเลงอย่าท้าต่อย
พ่อคุณพลังน้อย
แสงริบหรี่มาหาเรา

เพลงพรายให้สติ
อย่าได้ริทำโง่เขลา
อย่าโลภและหูเบา
สติเจ้าอยู่กับตัว

#จงอย่าประมาท

 

ยิงปืนระรื่นเศร้า
เพียงหยอกเย้าสายสมร
จริงจังให้อาวรณ์
คิดอ่านก่อนทำสิ่งใด

เสียงสะอื้นปืนลั่นยิง
คือความจริงที่ร่ำไห้
อัดอั้นเหลือเจือแค้นไป
จึงลั่นไกไปกราดยิง

 

ผีเสื้อสร้าง พายุใหญ่ ให้ครั่นค้าม
ทุกโมงยาม เสียงร่ำไห้ ให้โหยหวน
เสียงร่ำร้อง สรรพสัตว์ ทั้งขบวน
ต่างตีตรวน เตรียมตัวตาย วายชีวัน

เด็ดดอกไม้ ฤาสะเทือน สรรพสิ่ง
เด็ดเพียงกิ่ง ร่วงเพียงดอก สะเทือนขวัญ
เด็ดดวงใจ หทัยร่วง ทุกคืนวัน
เด็ดชีพพลัน ไม่เหลือซาก ยากหักใจ

สอนเจ้าเอย คำเฉลย ให้ไขข้อง
กองเงินทอง ที่ว่ามาก อย่าสงสัย
ซื้อชีวิต เจ้าไม่ได้ คราบรรลัย
บาปบุญไซร้ ศีลเจ้าหนอ คุ้มครองตน

ยุคพระศรี อีกนับสอง ศตวรรษ
ไยจึงจัด ริเริ่มเร่ง ให้ฉงน
ในยามนี้ มีปัญญา อย่าหลงกล
ทุรชน ล่อลวงเจ้า โฉดเขลาไป

สัจจะข้า อีกหลายภพ ที่ร่วมสร้าง
ทั้งหลายทาง ที่มากล้น อสงไขย
ยังวัดใจ น้ำตาคน ให้เข้าใจ
เจ้าจงใช้ ชำระจิต ถูกผิดตรอง

สะเก็ดกร่อน สุริยา จันทราร่วง
ก่อผลพวง ให้เรียนรู้ คนทั้งผอง
อย่าคิดว่า บุญวัดด้วย เงินก่ายกอง
อย่าเรียกร้อง แต่กิเลส อัตตาตัว

ขายตัวแลก แจกเงินทั่ว กลับชั่วผิด
ปกปิดคิด ผิดถูกนั้น ช่างสลัว
เกิดสีเทา เงาดำขาว ดูเมามัว
เลิกทำตัว บาปแลกบุญ จุดอัปรีย์

 

ประเทศไทย ธงชาติ ศาสน์กษัตริย์
จึงยืนหยัด รัฐช่วยราษฏร์ ให้สุขี
ปกครองด้วย ทศพิธราชธรรม คุณความดี
สิบบารมี สามัคคี วีรชน

โรคโควิด เหมือนพระโค ไล่ขวิดเจ้า
หนึ่งตัวก้าว ไล่แตกฝูง ทุกแห่งหน
ไม่ระวัง จึงแตกตื่น ในเล่ห์กล
สุดท้ายจน ด้วยหมาป่า มาฆ่ากิน

สามัคคี คือพลัง คือทางออก
อย่ามัวก่อ ม้อบประท้วง หลอกลวงสิ้น
ปัญญาชน เจ้าหนอเจ้า ถูกหลอกกิน
แรงเสียสิ้น ควรสงวน เพื่อกู้ภัย

อโรคยา ศาลารักษ์ คลายทุกข์โศก
รักษาโรค ด้วยกุศล ในชาติใกล้
ตำรับยา สมุนไพร จากดงไพร
ว่านใต้ใบ ขับเชื้อได้ ให้ลองกัน

ตรวจไข้ ไม่เจอเชื้อ พิษเหลือร้าย
ตรวจปอดให้ เอ้กซเรย์ ถ้วนถี่นั้น
กักตัวไว้ หนึ่งเดือนก่อน จึงครบครัน
อย่าปล่อยกัน มักง่ายเกิน จะบรรลัย

ต้องทดสอบ แรงของปอด ให้เป่าลม
หากป่วยล้ม ลมหายใจ ปอดจะหาย
เชื้อกินปอด วอดวายแท้ อันตราย
เป่าลูกโป่ง ทดสอบไป ซิทอัพกัน

ใบยูคาลิปตัส โรสแมรี น้ำละหุ่ง
มะตูมแห้ง รากบัว ชะเอมเทศ กระชายนั้น
ฟ้าทะลายโจร เม็ดใต้ใบ บอระเพ็ดให้คัดสรร
ว่านหางจรเข้ สมอเทศ น้ำผึ้งแท้ ผสมกัน
ว่านควินิน ใบกระถิน เทียนตาตักแตน พิกัดเทียน

 

จงให้ความหมายของการถือ สันโดษ

 

ท้องฟ้ามันครึ้ม
มันครึ้มออกอย่างนี้

มันเหงาทุกทีที่ได้มอง
ใจมันหาย
เสียงฟ้ามันร้อง
หยาดฝนหล่นเป็นสาย

ยิ่งหวั่นไหว ยิ่งทำให้สับสน

นึกถึงคนที่เคย เคยอยู่ที่ตรงนี้
นึกถึงทุกๆที ที่เห็นฟ้าที่กว้างใหญ่
นึกถึงบางคน ที่รักเสมือนดวงใจ

ที่ต้องจากไป..... เสียดาย...... ที่ตอนนี้

“ไม่มีเธออยู่”

 

ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าขอบฟ้าเริ่มตรงที่ใด
ฟ้าจ๋าฟ้าอยากรู้ว่าขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ไหน


จักรวาลทางช้างเผือก ..... บิดเบี้ยวด้วยสิ่งใด
ไมตรี หรือ เกลียดชัง
อำนาจ หรือ มนุษยธรรม

การทดลองในมนุษย์
เซ็นต์สัญญาล่วงหน้าตั้งแต่ปี 2018

ข้าศึกจักตีเมืองไม่ได้
ถ้าเราไม่แตกสามัคคี
ถ้าเราไม่เปิดประตูให้ข้าศึกเข้ามา
ถ้ากำแพงเมืองเราแข็งแรงพอ


ผีป่าจะบ้าคลั่ง
วิ่งเข้าพังที่ชุมชน
ชาวบ้านอลวน
ผีปะปนคึกคะนอง

พระเสื้อเมืองจะเคืองโกรธ
ทรงพิโรธต่อเมืองสรอง
เมืองสรวงสั่งน้ำตานอง
ไพร่ทั้งผองจะบรรลัย

อำแดงจะขายหน้า
พวกคนบ้าจะปราศรัย
คนดีพระชีหนีเข้าไพร
ผีบ้าไล่ด้วยควันฟืน

จรกาจะตราหน้า
ประหนึ่งว่าไม่ขัดขืน
คนดีไซร้ไร้ที่ยืน
พลีชีพคืนแด่มวลชน

 

คิดถึงพระองค์ท่าน

 

สดุดีมหาราชา คนบนฟ้า รูปที่มีอยู่ทุกบ้าน
จะอีกนาน เพียงแค่กาล ยังไม่ลืม
ประโยคนั้น ที่พ่อสอน เฝ้าสืบสาน
ทุกงานและโครงการ ปณิธาน เพื่อพระองค์

 

QUEEN

 

เหนื่อย บอกตรงๆ