กิเลสคือสิ่งปิดกั้นความฉลาดของมนุษย์

ไม่ว่ามนุษย์จะพยายามอย่างหนักที่จะเรียนรู้สรรพสิ่ง
แต่ก็ไม่สามารถเข้าถึงความรู้ของความจริงที่แท้จริงได้
มันสมองของมนุษย์ที่พากันยกย่องว่าฉลาดแต่ก็ไม่ฉลาดพอที่จะพาตัวเอง
ให้หลุดพ้นจากการตกเป็นทาสของกิเลส
จนแล้วจนรอดยากที่ผู้ใดจะมาปราบมันได้
มันได้แทรกซึมอยู่ทุกอณูใจของเราทุกคนจนไม่อาจไถ่ถอนได้
ตั้งแต่เกิดจนตายเราจะยอมตกเป็นทาสมันไปอีกนานแค่ไหน


กิเลส คือ สิ่งที่แฝงติดอยู่ในใจแล้วทำให้ใจเศร้าหมองขุ่นมัว มีอุปมาเหมือนสีที่ใส่ลงไปในน้ำทำให้น้ำมีสีเหมือนสีที่ใส่ลงไป ใจก็เช่นกัน ปกติก็ใสสะอาด แต่กลายเป็นใจดำ ใจง่าย ใจร้ายก็เพราะมีกิเลสเข้าไปอิงอาศัยผสมปนเปอยู่
กิเลสที่ชอบซุกหมักหมมอยู่ในใจคนมากที่สุด คือ ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ เพราะกิเลสชอบซุกหมักหมมอยู่ในใจของคน จึงเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า กิเลสาสวะ หรือ อาสวกิเลส แปลว่า กิเลสที่หมักดองอยู่ในจิต

ประเภทของกิเลส

1.อโนตตัปปะ ความไม่รู้สึกตื่นกลัวต่อการทุจริต
2.โทสะ ความโมโห โกรธ ความไม่พอใจ
3.โมหะ ความหลงใหล ความโง่
4.อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่านไปต่างๆนานา
5.ทิฏฐิ ความเห็นผิดเป็นชอบ
6.วิจิกิจฉา ความเคลือบแคลงใจ สงสัย ไม่แน่ใจ ลังเลใจ ในสิ่งที่ควรเชื่อ
7.โลภะ ความพอใจ ชอบพอ เต็มใจ ในโลกียอารมณ์ต่างๆ
8.ถีนะ ความหดหู่ เงียบเหงา
9.อหิริกะ ความไม่ละอายต่อการกระทำผิด ทุจริต
10.มานะ ความ ทะนงตน ถือตัว เย่อหยิ่ง

 

ขอบคุณครับ

 

เริ่มงงกับชีวิต กิเลสมากยิ่งทำให้ฉลาดจริงไหม???

 

ขอบคุณค่ะ..............

 

ท่านพูดได้ถูกต้องที่สุด "กิเลสมาก ยิ่งทำให้ฉลาด" ลองคิดดู

 

กิเลสเท่านั้นที่ครองโลก

 

...ไม่ทำงานอย่ากินข้าว...

 

เออ...อันว่ากิเลสนั้นถ้ารู้จักใช้ประโยชน์จากมัน มันก็พาเราก้าวไปสู่ความสำเร็จได้
แต่ว่าต้องเอาศีลมาคุม ถึงจะดี ถ้าขาดกิเลส ไม่มีนะประเทศชาติบ้านเมือง การเรียน
การกิน การอยู่ อู้ย...อะไรมากมาย กำลังการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆมันจะไม่มีอย่าโทษว่า
กิเลสไม่ดีเลย เราเองต่างหากไม่ดี ถ้าไม่มีกิเลสไหนเลย วัดวาอารามใหญ่โต ศาสนสถาน
อันงดงามวิจิตร จะมาจากไหน ไหนๆจะศึกษาพระธรรมแล้ว ลองมองดูให้ทั้วๆ อย่ามอง
ด้านใดด้านเดียวมันจะไม่รู้รอบ

แม้การปราถนาว่าจะเป็นพระพุทธเจ้า ยังต้องอาศัยกำลังจากกิเลส เป็นฐานลองพิจารณาดู
พระพุทธเจ้ายังปรารภธรรมสามประการ กรรมดี กรรมชั่ว กรรมไม่ดีไม่ชั่ว...เลือกดูนะ