ก สิ ณ แ ม่ ธ า ตุ - กสิณดิน

กสิณแม่ธาตุ ​

ที่มา:​

ดิฉันชอบใช้คำ กสิณแม่ธาตุ ฟังดูก็พอจะรู้เลยและเข้าใจง่าย ๆ
เคยหลายคราที่เข้าไปในหน่วยงาน มีโอกาสก็พูดเรื่องกสิณให้ฟัง
คำถามก็คือ ไม่รู้จัก กสิณคืออะไร ส่วนใหญ่ไม่รู้จักกสิณ ไม่รู้ว่าคืออะไร

ดิฉันสนใจกสิณ เพราะตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย ตอนไปวัดชอบมองไปที่
ศีรษะหลวงพ่อปัญญา เวลาท่านเทศนาธรรม ชอบฟังและชอบดู...
รอบศีรษะของท่านจะเรือง ๆ แสงสว่างรอบ ๆ ดิฉันไม่เคยถามใคร ๆ ว่า
เห็นเหมือนกับดิฉันหรือเปล่า

บ่อยครั้งที่ฝันไปมา ว่าเหาะได้ มันช่างสนุกเสียนี่กระไร
วิ่ง ๆ อยู่บนพื้นดิน ขาก็ลอยขึ้นมา ลอยขึ้น เลยอยากรู้ว่าเป็นอะไร
ทำไมเราต้องฝันเรื่องนี้ ซ้ำไปซ้ำมา หรือจะเป็นเพราะว่า เราเคยเหาะได้ในอดีตกาล

 

พบสถานที่ สอนกสิณ

ดิฉันคงเหมือนหลาย ๆ ท่านที่เดินทางท่องอยู่บนโลกไซเบอร์
แล้วพบของที่ต้องการหลายอย่าง เรื่องกสิณก็เช่นกัน
คลิกไป คลิกมา ก็เจอที่เรียนกสิณ

ไม่รอช้า ดิฉันก็โทรขอเข้าเรียนด้วย
ไม่มีเงือนไข หรือเพราะเป็นนิมิตกรรม
การเรียน ควบคู่ไปกับการเรียนวิชาโหราศาสตร์

ดิฉันเข้าไปเรียนกสิณ ด้วยใจที่ปีติลิงโลด เพราะอยากเรียน ไม่รู้ทำไม
จนวันหนึ่ง วันนี้ จึงได้รู้ว่าทำไม ค่อย ๆ อ่านไปเรื่อย ๆ
เพราะบอกว่าจะเขียนเรื่องกสิณ ให้ไว้ในพลังจิต

ก่อนหน้าเขียนกระทู้คนมีองค์ ตอนนี้ไม่มีกระทู้นั้นแล้วก็ดี
บรรดาคนมีองค์จะได้หันมาฝึกกสิณกัน

สถานที่สอนกสิณ และโหราศาสตร์คือ สุวรรณโคมคำ
คำนี้ ไม่เข้าหูดิฉันเลย ไม่รู้ว่าสำคัญอย่างไร
ทำไมต้องเป็นที่นี่ ที่สอนกสิณ แล้วทำไมต้องสอนคู่กับโหราศาสตร์
เรียนโหราศาสตร์ไปทำไมหรือ

ดิฉันเดินทางไปช้า ที่เรียนอยู่ไกลจากบ้าน กว่า สี่สิบกิโล
ไปถึง เขาก็เลิกฝึกพอดี น้ำตาร่วงเลย
อยากเรียนใจแทบขาด แล้วจะได้เรียนอีกไหม

ดิฉันถามใครก็ไม่มีใครอธิบายได้ว่า ต้องทำอย่างไร
ทำอย่างไรจึงจะเห็นดวงกสิณ สีอรุณที่พระอาจารย์บอก
ไม่เห็นอะไรเลย ทำอย่างไรดี

 

ไปที่วัดยานาวา

เพื่อนท่านหนึ่ง บอกว่าไปที่วัดยานาวาสิ วันอาทิตย์ตอนบ่าย มีสอนเรื่องกสิณ
ดิฉันจะรอช้าหรือ ไม่มีทาง เดินทางไปแน่ จะต้องได้ฝึกกสิณอย่างที่ตนเองอยากทำ

ที่ตึกด้านหน้า เดินขึ้นไปสูงสี่ชึ้น ที่นั่นเงียบ ๆ มีคนมา สักสิบกว่าคน
ห้องนั้น ถูกจับเตรียมเพื่อเรียนกสิณสี เรียกว่าวรรณกสิณ

ดิฉันคว้ากสิณสีเหลืองมาวางตรงหน้า ทำตามที่ครูบอก
แล้วก็เพ่งกสิณสีเหลือง แล้วก็มองไปที่เพดาน หลายครั้ง
หลังจากนั้นก็เพ่งแล้วหลับตา
ไม่ได้อะไรกลับมา ยังไม่มีพัฒนาการอะไร

กลับมาที่เดิม
สัปดาห์ที่สอง ของการเรียนกสิณ และ โหราศาสตร์
คราวนี้ให้เกิดความสงสัยอีก
เพราะว่า เพ่งกสิณดิน สีอรุณส้ม ๆ นี่แหละ แต่เห็นเป็นกสิณสีเหลืองเฉยเลย
มาเต็ม ๆ มันเป็นยังไง กสิณนี่ เอาใจยากจัง
เพ่งสีหนึ่ง ได้อีกสีหนึ่ง

แล้วจะได้เมื่อไรกัน

 

กสิณดิน ปฐวีกสิณ​

สองสามสัปดาห์ กสิณดิน หรือปฐวีกสิณ ไม่มีอะไรคืบหน้า
แล้วยังไงต่อไปล่ะ จะฝึกกสิณกองนี้ไปนานเท่าใด
เมื่อไรจะได้
แล้วกสิณกองนี้ ได้อะไร ยังไม่รู้เลย
รู้แต่ว่า ยังไม่จบหลักสูตร ดิฉันไม่จบหลักสูตรไปก่อนแน่
สู้กันหน่อย เป็นไงเป็นกัน ต้องรู้ให้ได้ ว่าจะได้เมื่อไร
เรื่องถอยไม่มี กสิณดิน ปฐวีกสิณัง ปฐวีกสิณัง ๆๆๆๆๆ

ดิฉันได้คาถาหนึ่งมา คือคาถาแก้โรค ไม่ยักกะมีในโลกไซเบอร์
คาถานี้ ไม่มีที่นี่ ต้องไปเรียนเท่านั้น จึงจะได้ประสิทธิ์คาถา จึงจะใช้คาถาได้
ที่ข้อเท้าเจ้ากรรมของดิฉันมีอันจะต้องเจ็บมาก หากผิดท่า เช่นไปเข็นรถเข้า เรียกได้ว่า
เจ็บเดินไม่เป็นเลย อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นกับดิฉันจนได้

วันหนึ่ง ขาเกิดพลิกขึ้นมา ปวดเหลือเกิน ใครจะรับรู้ความเจ็บปวดที่ข้อเท้าของเรา
ดิฉันตั้งจิตให้เป็นสมาธิ แล้วตั้งดวงปฐวีกสิณครอบข้อเท้า แล้วว่าคาถา
เมื่อจบคาถา ความปวดก็หายไปเลย เอานิ้วจิ้ม ที่ข้อเท้า มันไมเจ็บแล้ว
เป็นไปได้หรือนี่ มันหายไปเลย ไม่ใช่ค่อย ๆ หายนะ มันหายไปเลย ไม่เจ็บอีกเลย

นี่ไงอานุภาพของกสิณ ยังไม่ทันเห็นดวงปฐวีกสิณเลย ก็เห็นอานุภาพแล้ว
.....

​

 

วันไหว้ครูใหญ่ กับกสิณในดวงใจ​

วันไหว้ครูใหญ่ประจำปี ที่หุบเขาสุวรรณโคมคำ พิษณุโลก
ดิฉันไม่พลาดแน่ เพราะดิฉันเป็นศิษย์สวุรณโคมคำ
อันใดที่จะได้กราบไหว้ครู ที่เป็นพระบรมครู โดยเฉพาะสถานที่
ที่มีความสำคัญเช่นนี้ ดิฉันเข้าร่วมงานและได้ฝึกกสิณแม่ธาตุครบทั้งสี่​

กสิณแม่ธาตุทั้งสี่ คือ ดินน้ำไฟลม
กสิณดินหรือปฐวีกสิณ เราได้ฝึกมาแล้วจากเมืองอมร
กสิณไฟ ตื่นขึ้นมา หนาวจับใจ อะไรจะดีไปกว่ากสิณไฟ
แล้วต่อกสิณน้ำ เราได้รับถ้วยโฟมสีขาว เหมือนชามมาม่านั่นแหละ
ใส่น้ำเรียบร้อยแล้วหาที่เหมาะ ๆ ดิฉันสรวมแว่นตาเหมือนคนเริ่มชราทั่วไป
เริ่มเพ่งกสิณน้ำ คำบริกรรมคืออาโปกสิณ
เราสมาทานพระกรรมฐานก่อนแล้วค่อยเพ่งกสิณน้ำ
ปัดเศษผงจากผิวน้ำออกให้หมด ไม่เช่นนั้นจะเป็นกสิณโทษ ​

ปัด ปัด ปัดฝุ่นบนผิวน้ำ แล้วเพ่งบนผิวน้ำ
บนผิวน้ำมีเลขสองตัวขนาดไม่เล็กเลย ลอยอยู่บนผิวน้ำ
นี่มันอะไรกันนี่ มาได้ยังไง เลข 3 7 เรียงกันอยู่แบบนี้
ดิฉันถอดแว่นตามาขยี้ตาไปมา แล้วเพ่งใหม่ มันยังไงกันนะ
กสิณน้ำบอกอะไรเรา เมื่อกลับไปเพ่งบนผิวน้ำ ก็พบว่า เห็นชัดกว่าเดิม
เลข 3 7 ยังติดอยู่บนผิวน้ำ ดิฉันงง ว่ามันคืออะไรกัน​

หรือเราจะเกิดมาเพื่อฝึกกสิณน้ำ กสิณน้ำของเดิม กลับมาทันทีที่ฝึกหรือ
คำถามหลายต่อหลายคำถาม ที่ไม่รู้จะถามใคร​

 

เริ่มฝึกกสิณ​

คำบูชาพระรัตนตรัย

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา, พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ. (กราบ)
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, ธัมมังนะมัสสามิ. (กราบ)
สุปะฏิปปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สังฆัง นะมามิ. (กราบ)



บทสวดนมัสการนอบน้อมบูชาพระพุทธเจ้า

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต, อะระหะโต, สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ )


สมาทานพระกรรมฐาน ปฐวีกสิณกรรมฐาน

อุกาสะ อุกาสะ อุกาสะ ข้าพเจ้าขอสมาทาน ซึ่งพระกรรมฐาน สมถะและวิปัสสนาญาณ ขอให้บังเกิดมี ในขันธสันดานของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะตั้งสติกำหนดไว้
ที่ ดวงปฐวีกสิณ (เปลี่ยนเป็นกองอื่น..วาโยกสิณ..อาโปกสิณ..เตโชกสิณ)
ข้าพเจ้าขอระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆเจ้า คุณครูอุปัชฌาอาจารย์ คุณมารดาบิดา คุณทานบารมี คุณศีลบารมี คุณเนกขัมมะบารมี คุณปัญญาบารมี คุณวิริยะบารมี คุณขันติบารมี คุณสัจจะบารมี คุณอธิษฐานบารมี คุณเมตตาบารมี คุณอุเบกขาบารมี ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมา ตั้งแต่เล็กแต่น้อย ร้อยชาติพันชาติ หมื่นชาติแสนชาติ อสงไขยกัปกัลป์ ที่ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี ขอบารมีทั้งหลายเหล่านี้ จงมาช่วยประคับประคองให้ข้าพเจ้าปฏิบัติสมถะและวิปัสสนาญาณให้ลุล่วงบ่วงมาร ให้สำเร็จ มรรคผลนิพพาน ในอนาคตกาลเบื้องหน้านี้เทอญ

บทแผ่เมตตา

สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุอัพพะยาปัชฌา โหนตุอะนีฆา โหนตุสุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ
สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บตาย ด้วยกันทั้งสิ้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ ..........เริ่มเพ่งกสิณ

ที่มา www.srisuwankhomkhum.com
'
'<!-- bottom module--><!-- end bottom module-->

 

3 7​

หากดิฉันไม่ได้เรียนวิชาของคัมภีร์สุวรรณโคมคำ
คงไม่รู้ว่า ความหมายของคำว่า 3 7 คืออะไร

ความหมายก็คือ ขยันฝึก อดทนฝึก นั่นเอง
เอวัง​

 

เทียบกับดวงชาตาจึงรู้ว่า ดิฉันต้องฝึกกสิณน้ำ
ค่อย ๆ ถอดดวงชาตาตนเอง ออกมาเรื่อย ๆ จึงรู้ว่า กสิณน้ำเป็นของเดิมของตน
หากฝึกกสิณน้ำแล้วจะพบกับสิ่งที่มีค่าของชีวิต

ดิฉันจึงเพียรบอก ท่านทั้งหลายเรื่องของจริต ๖
อันเป็นสุดยอดของแต่ละคน
สุดยอดของกรรมฐานของแต่ละท่าน ไม่เหมือนกัน
เพราะสิ่งที่สั่งสมมาต่างกัน

http://palungjit.org/threads/จริต-๖-เพื่อฝึกกรรมฐานที่เหมาะสม.310598/page-34
ดูให้ไป ๑๙๙ คนแล้ว

 

แจกพระกสิณแม่ธาตุ ประกอบการฝึกกสิณกรรมฐานที่นี่ www.komcome.com วันนี้
พร้อมไหว้ครูเรียนวิชชากสิณ10 ชนิด พบสไตล์การสอนใหม่ ๆ ของคณาจารย์สุวรรณโคมคำ

อนุโมทนาสาธุการ
www.komcome.com

 

ผมอ่านข้อความของคุณมาพอสมควร ที่นี้ผมอยากจะทราบว่า
1.คุณมองน้ำในรูปแบบไหน
2.ในขณะที่คุณปฎิบัติกสิณน้ำคุณรู้สึกอย่างไรกับน้ำ
3.อารมณ์ของ กสิณน้ำเป็นอย่างไร
4.และขณะที่คุณไม่ได้ปฎิบัติกสิณน้ำ พลังของกสิณที่มีอยู่ในตัวคุณ มีลักษณะอย่างไรหรือทำปฎิกริยากับร่างกายคุณอย่างไรบ้าง
.......ช่วยชี้แจ้งเป็นข้อๆด้วยครับ ผมอยากนำมาเปรียบเทียบกับกสิณกองอื่นๆ ว่ามีลักษณะแตกต่างกันอย่างไร หรือถ้าคุณไม่สามารถตอบได้ ช่วยกรุณาสอบถามจากผู้รู้หรือครูของคุณได้ไหมครับ.......

 

เล่าต่อนะคะ
ดิฉันไม่ค่อยถนัดที่จะนำเสนอเป็นแบบวิชาการ
ชอบคุยไปเล่าประสพการณ์ไปเรื่อย ๆ

ดิฉันเริ่มจากการฝึกกสิณดิน หรือปฐวีกสิณ เพียงอย่างเดียว
ครูบาฯ ท่านสอนเรื่องนี้ อย่างถนัด
ท่านทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับกสิณดิน และยังเป็นที่ปรึกษาของพระรุ่นต่อไป

ดิฉันเรียนกสิณไม่พัฒนาเลย เพราะจิตที่คิดอยากเห็นดวงกสิณ
ท่านสอนว่า ให้มองกสิณดิน แบบให้เห็นในจิต แบบนี้เลย
เหมือนเรามองเข้าไปในกระจก เห็นตนอย่างไร ก็อย่างนั้น

กสิณที่มา เป็นสีเขียวสลับกันซะนี่
ดังในรูป ฉากหลังเป็นสีเขียว เลยเห็นสลับกัน

ดิฉันนำความรู้จากวัดยานนาวา โดยดร.จรูญ ท่านมาประกอบ
ท่านบอกให้มอง ๑๕ นาที หลายครั้ง
แล้วลดเหลือ ๑๐ นาที หลายครั้ง ๕ นาทีหลายครั้งแล้วแวปนึง
ไม่ปรากฏผลเลย
ดวงปฐวีหายไปไหน

 

ขนาดของดวงปฐวีกสิณ​

อันนี้ สำคัญนัก
หากไม่ได้ขนาด ก็มีโอกาสเห็นดวงปฐวีกสิณได้ยาก
องค์ประกอบมีอะไรบ้าง

เริ่มต้น จากขนาดที่เป็นมาตรฐานที่พระพุทธเจ้ากำหนดไว้
คือ ๑ คืบกับ ๔ นิ้ว หรือ เส้นผ่าศูนย์กลาง ๑๑ นิ้ว

 

ดวงปฐวีกสิณ ทำเองได้ไหม​

ทำเองได้ไหม
ตอบว่า ได้ค่ะ ไม่มีอะไรต้องพิเศษ
ดินกสิณมาจากดินขุยปู
ที่จริงดิฉันไม่รู้ว่า ดินขุยปูเป็นอย่างไรเหมือนกัน ฟังแต่พระเล่าให้ฟัง​

พระท่านหนึ่ง ท่านมีกสิณดินเต็มพิกัด
ท่านมีกสิณเต็มตัว ฟังดิฉันเล่าไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน ดิฉันขยันเล่าอยู่ไม่น้อย
พระองค์นี้ แม่ของท่านกินดินขุยปูเข้าไป ท่านจึงชื่อ ดิน​

เพื่อนเวปท่านหนึ่งบอกว่า จะให้เดินทางไปชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ
เห็นท่าจะได้ดวงปฐวีกสิณยากหน่อย แต่ทำเองได้
เพราะเขาเป็นครูสอนช่าง มีเตาเผาของสถาบัน งั้นท่านก็ทำดวงปฐวีกสิณเองได้เลย
ทำให้เรียบ ๆ ก็แล้วกัน แล้วก็เอามาเพ่ง อย่าลืมสมาทานก่อนนะ
จิตจะได้ตั้งมั่น เป็นหนึ่งเดียว​

หากท่านใดอยู่ต่างจังหวัด ก็โทรเข้าชมรมฯ แล้วสอบถามดูนะคะ
เห็นว่าจัดส่ง เฉพาะต่างจังหวัด ต่างประเทศรอไปก่อนนะคะ

เบอร์โทร>>>>> คลิกที่ลายเซนต์ เข้าไปดูได้

'
'​

 

กสิณ มีอะไรบ้าง​

กสิณเดิมมี ฤาษีปฏิบัติ พระพุทธองค์ทรงนำมาปรับให้เป็นกสิณของพุทธะ
ก็มีทั้งหมด ๑๐ ประการของกรรมฐานใน ๔๐ กองกรรมฐาน ที่เป็นหนทาง
เรียกว่า ทางใครทางมันดีไหม เพราะว่าจริตมนุษย์นี้ต่างกัน
หากฝึกกรรมฐานกองเดียวกัน ก็ยากที่จะไปทางหมดทุกข์ได้เหมือนกัน

ทั้งนี้ ได้สรุปจากการฝึกกรรมฐาน กสิณภาคประชาชน ครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๕

กสิณ ๑๐
๑. กสิณดิน ปฐวีกสิณ
๒. กสิณน้ำ อาโปกสิณ
๓. กสิณไฟ เตโชกสิณ
๔. กสิณลม วาโยกสิณ
๕. กสิณสีเขียว นีลกสิณ
๖. กสิณสีเหลือง ปีตกสิณ
๗. กสิณสีแดง โลหิตกสิณ
๘. กสิณสีขาว โอทากสิณ
๙. กสิณแสงสว่าง อาโลกกสิณ
๑๐. กสิณอากาศ อากาศกสิณ​

 

กสิณแม่ธาตุ
๑. กสิณดิน ปฐวีกสิณ
๒. กสิณน้ำ อาโปกสิณ
๓. กสิณไฟ เตโชกสิณ
๔. กสิณลม วาโยกสิณ​

ที่กล่าวไว้เปนหัวข้อกระทู้ ก็คือ ๔ กองกรรมฐานนี้แหละ
พุทธองค์กล่าวไว้ว่า ทุกท่านฝึกได้ หนึ่งในสี่กองนี้ หรือสอง หรือสาม หรือสี่กองกสิณเลย
ทำอย่างไรจะรู้ได้ว่า กองไหนเหมาะสุด

ฝึกกสิณ เพื่อพิจารณาธาตุไปด้วย
ว่าอะไรบ้างที่เป็นธาตุ
ร่างกายมนุษย์ เป็นธาตุไหม ใช่
สิ่งของเป็นธาตุไหม ใช่

ส่วนผสมของธาตุ และการปรุงแต่งของจิต ที่ทำให้เรายังติดข้องอยู่

​

 

ดินสีอรุณ สีอื่นได้ไหม ไม่ได้
สีเหมือนจีวรพระนี่แหละสีอรุณ
ดินสีดำเอามาเพ่งได้ไหม ไม่ได้นะ
ดินสีเขียวเอามาเพ่งได้ไหม ไม่ได้นะ มีด้วยหรือดินสีเขียว

ขนาดของกสิณดิน ๑๑ นิ้ว ขนาดอื่นได้ไหม ไม่ได้
หากไม่สำคัญ พระองค์จะไม่บัญญัติไว้ ว่าขนาดต้องเป็น ๑๑ นิ้ว
เริ่มต้นให้ถูกต้อง แล้วจะได้มีความสำเร็จ

แล้วมีองค์ประกอบอะไรอีกไหม
มีค่ะ คอยอ่านไปเรื่อย ๆ ก็เรียนที่นี่ได้เลย ไม่ต้องไปเรียนที่ชมรมฯ ก็ได้

ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป
สาธุการ
แสนสวาท

 

กสิณกับดวงชาตา​

ต้องขออภัยทีนึง หากท่านบางท่านไม่ชอบฟังเรืองโหราฯ
เพราะได้จับจิตฝังแน่นไว้ว่า โหราศาสตร์ไม่เหมาะ ไม่ดี เป็นเดรัจฉานวิชชา
ดิฉันก็เคยได้ยิน แต่ไม่รู้ชัดก็ฟังไว้ก่อน ไม่ด่วนเชื่อ
ดิฉันจำต้องพูดเรื่องของโหราศาสตร์ เพราะที่เรียนมา ไม่ได้คิดว่าเรียนโหราศาสตร์
เพราะครูบาฯ สอนแต่ธรรมะทุกวัน
ให้แก้ไขด้วยธรรมะอย่างไร ดิฉันเรียนธรรมวันละหลายชั่วโมงที่ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ
ก็เลยต้องเล่าปน ๆ กันไป ไม่ชอบก็ฟังแล้วนิ่ง ๆ เสีย ไม่เกิดโทษกับตนเอง

เรื่องที่จะเล่า คือ
ครั้งหนึ่ง ดิฉันมีหน้าที่ประจำเพื่อพยากรณ์
ครูบาอาจารย์ ก็จะฝึกศิษย์ให้มีวิชาโหราฯ เลยเปิดให้ศิษย์รับพยากรณ์ด้วย
วันนั้นเวรที่ดิฉันจะต้องเป็นผู้รับพยากรณ์พอดี

ญ คนหนึ่ง หน้าตาสวยสะเลยทีเดียว แต่ชอบเป็นชาย แต่งตัวทอม ๆ
เธอมากับเพื่อน ญ ท่านหนึ่ง เธอกะจะมานั่งฟังครูท่านหนึ่งพยากรณ์เพื่อนเธอ
ดิฉันก็เอ่ยกะเธอว่า มานี่ จะไปศึกษาดวงชาตาคนอื่นทำไม
ดิฉันจะพยากรณ์ให้ ศึกษาค้นคว้าจากชาตาตนเองดีกว่า
เมื่อเธอบูชาครูแล้ว ดิฉันก็เชิญครู และเริ่มตั้งดวงชาตา

เมื่อเสร็จเรียบร้อย ก็เอ่ยกับเธอว่า นี่เธอเห็นกสิณดินได้เร็วนี่
เธอเห็นหรือยัง เธอว่า เห็นแล้ว เพ่งกสิณได้สองวันเอง เห็นแล้วค่ะ
เห็นยังไง ดิฉันซักต่อ หลับตาเห็น เห็นอย่างไร เธอว่า เห็นเป็นดวงกลม ๆ เลยสีอรุณ
แล้วลืมตาเห็นไหม เห็นค่ะ ลอยอยู่ในอากาศเลย หนูคิดว่าหนูผิดปกติ
ดิฉันขำ ๆ ว่าเด็กเอ๋ยเด็ก ช่างเดียงสา
ไม่ผิดหรอก เธอเดินมาถูกทางแล้ว นี่แหละทางเดินของเธอ เดินทางนี้ต่อไปนะ

ก่อนจะจากกัน ดิฉันก็ทักเธอว่า ไปจำนิสัยชาติก่อนมาทำไม ชาติก่อนเป็นชาย
มาชาตินี้ เลยอยากเป็นผู้ชาย ทั้งที่หน้าตาสวยเช่นนี้
หลังจากนั้น ดิฉันไม่เจอเธออีกเลย ไม่รู้ว่าฝึกกสิณดินไปถึงไหนแล้ว

 

นึกว่าจำได้​

ลองคิดเล่น ๆ นะคะว่า ท่านเคยเห็นช้างหรือเปล่า แหม ถามโง่ ๆ ใครบ้างไม่เคยเห็น
ลองวาดภาพช้างให้ดูหน่อย ลองตอนนี้เลยนะคะ ว่าจะวาดได้ไหม
เราเคยเห็นแต่จำไม่ได้ ไม่รู้ว่ารายละเอียดตรงไหนเป็นตรงไหน
ง่าย ๆ แบบนี้ ก็คือ​

กสิณนี่ เห็นเป็นวงกลม ๆ นึกว่าจำได้ เพราะไปเรียนมาแล้วตั้งวันหนึ่ง
แล้วก็นึกว่ากลับบ้านไม่ต้องใช้ดวงกสิณหรอก เพราะมันคือกลม ๆ คือดิน สีอรุณ
จำได้แล้ว ต้องบอกว่า >>>> ชะล่าใจเกินไป ​

เรื่องง่าย ๆ อย่างนี้เองที่ทำให้กสิณดินไม่ไปไหน ไม่พัฒนา
เพราะไม่มีดวงกสิณ จะใช้ฝึก​

ลองสิคะ ให้ท่านมีดวงกสิณ เพ่งทุกวัน วันละร้อยหน
ร้อยหนพอ แบบคนไม่ขยันเท่าไร เพ่งแค่ร้อยหนพอ
ไม่ร้อยหนไม่นอน ลองสิคะ​

นี่แหละที่ดิฉันกำลังสื่อให้ เมื่อวานเพ่งเขียนกระทู้เอง
วันนี้ มีคนโทรขอซื้อดวงปฐวีกสิณแล้ว เห็นประโยชน์
ไม่ได้อยากขายนะ แต่อยากให้ท่านมีหนทางได้ฝึก
ไม่ได้อยากจัดส่งด้วย ยุ่งจะตายไป ต้องเดินทางไปไปรษณีย์ ลำบากไม่น้อย
เห็นไหมว่าอยากให้ท่านได้ของดีไปใช้ฝึกกรรมฐาน
แต่คน กทม. ไม่ส่งให้นะจะบอกให้ กรุณาเดินทางไปซื้อเองค่ะ
มีจำหน่ายอยู่ แต่ไม่เยอะ ​

เมื่อมีดวงกสิณแล้ว ก็หาที่ตั้งให้เหมาะ ๆ
แล้วสมาทานพระกรรมฐานก่อน เริ่มต้นเลย แนะนำให้ทำเอง สนุกมากไหน
ค่อย ๆ ฟังไปเถอะ มีเรื่องสนุก ๆ เกี่ยวกับกสิณจะเล่าบ้างเหมือนกันค่ะ​

 

ฝึกกสิณต่อดีไหม​

ดิฉันกะจะมาเรียนกสิณ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียนไปทำไม รู้แต่ว่าต้องเรียน
เพราะจิตมันบอกว่า ต้องเรียนกสิณนี่แหละ คงเป็นทางของตน
ดิฉันก็เรียนวิชาสัตตาภิธรรม เพราะได้ฟังธรรมะแฝงเข้าไปในดวงชาตา

ครูบาบอกพวกเราเสมอว่า การแก้ไขวิบากกรรมของมนุษย์ต้องแก้ไขที่พฤติกรรม
เพราะพฤติกรรมเป็นตัวก่อเหตุ แต่ดิฉันว่า นิสัยเดิมมากกว่าเป็นตัวนำพาพวกเรามาที่นี่
แต่ทั้งนี้ เราก็ได้กุศลกรรมจากการที่มีศีล ๕ บริสุทธิ์นะ จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์
หลายท่านไม่ค่อยแน่ใจเสียแล้ว

ทั้งหมดทั้งความดีและเลว เราก็ได้มาจากอดีต และก่อมันเพิ่มเติมในปัจจุบัน
ก่อมันจนบางครั้ง ขากลับไปขาดทุน เรียกว่ามาเกิดเป็นมนุษย์แต่ขากลับไม่ได้ไปเป็นมนุษย์
ดันเจอกิเลสตัวโตเข้า แล้วก็หลงไป
เพราะจริตมนุษย์นี่ไม่ได้เปลี่ยนได้ง่าย ๆ

ใครบ้างยอมรับว่าเปลี่ยนง่าย
ไม่อย่างนั้น ท่านหนุมาน ผู้นำสารไม่ต้องคอบบอกมาทุกวัน เรื่องสัจจะ
และก็ยังบอกให้เราเปลี่ยนแปลงนิสันตัวเอง

ก็มันเปลี่ยนง่ายเสียเมื่อไร

วันหนึ่งที่รู้เพิ่มเติมของวิชาสัตตาภิธรรม ก็ทำให้หันหน้ามาฝึกวิชาโหราศาสตร์ก่อน
เพราะว่าถามอะไร เกี่ยวกับชาตา ก็บอกได้ละเอียด ที่สำคัญมันบอกความเป็นตัวตนเราได้ดี
ไม่ต้องให้ใครมาคอยแนะนำบ่อย ๆ และกสิณกรรมฐานเป็นตัวหยุดกรรมที่จะเกิดใหม่ให้เรา

 

เริ่มมีนิมิต​

หลังจากเรียนกสิณดินและโหราศาสตร์สัตตาภิธรรมปนกันได้ ๕-๖ เดือน
นิมิตก็เริ่มเกิด

ดิฉันเป็นแฟนคลับของวัดมเหยงคณ์ เพราะที่นั่น สบาย ๆ ไม่เคร่งมาก
การทำกรรมฐานที่เคร่งมากเกินไป ก็ทำให้จริตเรารับไม่ได้ในบางคน บางครั้ง

เริ่มพยากรณ์ ตอนจบใหม่ ๆ ดิฉันต้องหาดวงชาตามาฝึกฝน
เพราะไม่เคยเรียนศาสตร์อื่นมาก่อน ที่จริงเคยเรียนแต่ไม่นับว่าได้เรียน
เพราะเรียนแค่สั้น ๆหรือคอร์สหนึ่งวัน แล้วก็ลืมหมด
แต่ที่นี่กลับติดใจ กับการเดินทางที่ไปสัมผัสหุบเขาสุวรรณโคมคำอีกด้วย

ตอนนั้นเดือ ตค. กะว่า มค.จะเริ่มพยากรณ์ ฝึกวิชาหน่อย
ก็เข้าวัด ฝึกวิปัสสนาซะก่อน
นั่งหน้าพระประธานองค์ใหญ่ จิตสบาย ๆ ตัวหนังสื่อชุดหนึงก็วิ่งมาผ่านหน้า
ว่าให้รับพยากรณ์ปีนี้ ดิฉันอ่านไปมาสี่รอบ อะไรนะ ให้รับพยากรณ์ปีนี้
ให้ทำ เหมือนเป็นคำสั่ง เป็นกิจที่บอกมา ไม่มีเสียง มีแต่ภาพ

ดิฉันรำพึงในใจว่า ยังไม่เก่งเลย จะพยากรณ์อย่างไร
แต่เมื่อมีคำสั่งก็ตกลง ไม่รู้ว่าตกลงกับใคร ทำก็ทำ

เริ่มพยากรณ์ตั้งแต่กลับจากวัด พย ธค เป็นเดือนที่ พยากรณ์มากมายจริงๆ
เดือน ตค. พบากรณ์ไปแค่ ๑๕ ดวงชาตา พอ พย-ธค ใครต่อไครก็บอกต่อๆ กันมา
คงเป็นเพราะดิฉันคิดค่าบูชาครูตอนนั้น แค่ ๑๙ บาทเท่านั้นเอง

ทำให้เข้าใจวิชาจากการรับพยากรณ์นี่เอง