ขอชวนทุกคนมาร่วมกันแต่งกลอนสอนใจแบบทุกสไตล์นะจ๊ะ

กระสือขอเริ่มเป็นคนเเรกน๊า อันนี้แต่งแบบมีกลิ่นอีสานบ้านทุ่งเล็กน้อยผสมคนเมือง
ใช้ภาษาถูกรึเปล่าหว่า ถ้าผิดต้องขออภัยนะจ๊ะ
อัตตาสิข้อยว่ามันหนักเด้อ
อีกกิเลสหนาเบ้อเร่อโยนทับถม
ข้อยสิว่าเจ้าแน๊...ใจระบม
ยกใจจมให้จิตเบา เผาอัตตา

 

นาคีมีพิษเพี้ยงสุริโย เลื้อยบ่ทำเดโชเก่งกล้าฯ

 

พุงใครพุงมัน แต่ว่านี่ พุงฉัน

>> รู้อะไรไม่สู้ รู้สึกหิว

 

โห...พระเจ้าจอร์จ ช่างเป็นกลอนที่มีความหมายลึกซึ้งตึงพุงมาก คิดได้งัยกัน....

 

หากจะมอบความรักสักครั้งหนึ่ง
คิดให้ซึ่งดูก่อนอย่าอ่อนไหว
รักที่แท้ย่อมตรองมองจากใจ
รักมิใชยอมสยบเพียงสบตา

 

ชีวิตสับสน
ชีวาขาดหาย
ชีวิตมากมาย
ขาดหายสับสน

 

เอิ๊กๆ

...อันศีล5สุดประเสริฐ เลอเลิศนัก
โอ้เพื่อนรัก.พลังจิต.คิดแบบไหน
ขาดประจำ ศีลข้อ4ทุกทีไป
ขี้โม้บ่อย...ทำอย่างไงดีวะตู!​

(b-angry) ​

​

 

อันคนเราปากพร่ำบ่นร่ำไป
มิดูใจ.. จิตตนสับสนนัก
ออกอวดตัวคอยแนะคอยทายทัก
ไม่รู้จักดูจิตตนลุ่มหลงไป
กลับตัวเถิดกลับใจ.. ให้ยั้งคิด
หยุดซักนิดนำจิตสู่ทางสดใส
ก่อนอวดตัวคิดซักนิดให้ดูใจ
ต้องแก้ไขอย่างไรจึงพ้นจริง
ถ้าใจหมอง จงอย่าหม่นตามสีจิต
อย่ายึดติดสิ่งสมมติหมดทุกสิ่ง
กระทำตัวตามพระท่านจึงพ้นจริง
ประครองนิ่งจิตบริสุทธิ์...สู่นิพพาน

 

โอโห....ได้อ่านกลอนสอนใจของทุกคนแล้วกระสือชอบจริงๆ พอดีมีอารมณ์สุนทรีย์ชอบแนวๆนี้อยู่เป็นทุนเดิม อิ อิ ที่ว่าคนไทยเป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอนมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เห็นท่าจะจิงแฮะ
อยากให้เพื่อนๆมาช่วยกันแต่ง จะได้เป็นข้อคิดทั้งทางโลกและทางธรรมหนะ
เค้าเรียกว่าข้อคิดสกิดด้วยกลอน....

 

กระสือจะขอมาเล่นต่อกลอนกับคุณ zipper ด้วยนะ จะลองดู :d

ชีวิตคนว่ายเวียนวนสับสนนัก
เกิดเพราะรัก เกิดเพราะโลภ โกรธและหลง
ต้องติดอยู่กี่ภพชาติในวังวน
กำจัดมารในใจตน หลุดพ้นจริง

 

กลอนคุณ mikky นี่บ่งบอกว่าเป็นคนโรเเมนติคอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ขอแจมหน่อย..

ความจริงใจนั้นมองที่ตรงไหน
มองที่ใจหรือคำหวานพาลตัดสิน
เพียงฉาบฉวยภายนอกใช่ของจริง
ลองใช้ใจมองให้ดิ่งถึงข้างใน

 

โกรธเขา เราเร่าร้อนเหลือหลาย
เขาอยู่สุขสบาย .... บ่รู้
เราเร่าร้อนเจียนตายแดเดือด
ขมใจนอนคุดคู้ ค้ำเช้า ..... ทรมาน

ไม่ได้แต่งเองน่ะค่ะ ก๊อบเค้ามาอีกที 555

 

ชนะอันใดเล่า
จะยิ่งใหญ่เหมือนชนะเรา
อีโก้หายใจใส

ขอเป็นกลอนไฮกุหน่อยล่ะกันนะ ฝึกมานาน

 

ใจใสๆนั้นต้องมาขุ่นมัว
มีความกลัวความกังวลมาจับจิต
ใจทำไมเป็นอย่างนี้มาเพ่งพิต
สิ่งกระทบมีมาหวั่นใจเอย

 

ทำไงดีไม่มีกะตังใช้
กรรมอะไรถึงอับจนได้อย่างนี้
อ้อรู้แล้วชาติก่อนศีลข้อ2ไม่ดี
พอมาชาตินี้ต้องแก้ด้วยการทำทาน

สังฆทานธรรมทานอภัยทาน
แก้ทรมาณจากกรรมที่สังหาร
ทำเองได้เองไม่ต้องไปไหว้วาน
ไม่ต้องพึ่งบนบานให้พึ่งบุญ

 

เอาแบบความรักมั่ง (คิคิคิ) แปลงจากเพลงละกัน (เพลงมันพาไปนะบางท่อนต้องใช้จินตนาการสูง)

พรหมลิขิตบรรดาลชักพา
ดลให้มากินแหนงแคลงใจ
หากทิฏฐิมันมากไป
พรหมลิขิตคงวอดวาย
ฉันคงได้มีมวยกับเธอ
เออชะรอยได้เป็นเนื้อย่าง
ตามเส้นทางของไฟโลกันต์
ก่อนนี้แอบเล่นเสียวกัน
พอไม่ถูกก็ด่าพลัน
จนถึงวันต้องเลิกกับเธอ
**หากไม่ใช่คู่ครองแท้จริง
ลูกชิ้นปิ้งยังไหม้เลยเออ
บอกไว้ก่อนเลิกรักเธอ
เพราะคนใหม่มาให้เจอ
ฉันหรือเธอที่เผลอก่อนกัน

***เนื้อย่าง
ถึงอยู่ข้างทาง
คงไม่พลาดพลั้ง
สิ้นหวัง..เพราะเราไม่กินเส้นอะไรเลย


ซ้ำ**



อ่านแล้วขำก็พอ ไม่ต้องคิดมาก

 

อยากจีบคน อยากจีบสาว ให้ติดติด
แต่ชีวิต ขณะนี้ หม่นหมองศรี
เพราะเหตุใด จึงได้เป็น เศร้าทุกที
มันมีเหตุ เป็นผลกรรม บั่นซะเดี้ยง
** หากย้อนไป สุโขทัย อยุธยา
ตัวฉันหนา สะสมบาป หาบไปเลี้ยง
สังฆเพท ปรามาสพระฯ มาเรียงเรียง
ชาตินีเดี้ยง เพราะผลกรรม ที่ทำมา

แต่ตอนนี้ รู้สึกว่า จะดวงดี
เพราะมีพี่ และอาจารย์ เก่งหนักหนา
พี่โอ๊บโอ๊บ กะพี่อ้อย ยายเจรจา
เก่งหนักหนา ศิษย์ขอลา ไปไกลไกล

มโนมะ ยิทธิฉัน เพิ่งจะหัด
อย่าเร่งรัด ฉันหนักหนัก จะทำไก๋
ฉันช้าช้า เอื่อยเอื่อย และเมื่อยไว
ใครว่าเก่ง ขอเชิญท่าน ไปฝึกเอง

......................................แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

เพราะมากครับ ขอติดต่อไปทำมาหากิน อิอิ

 

ที่ว่าไปไกลไกล นี่........ หมายความว่า... ศิษย์ค่อนข้างขี้เกียจ ครับ แหะๆ

ที่บอกว่าเร่งรัดนี่... บอกตัวเอง ให้สงบ อย่าฟุ้งซ่าน .... เฉยๆ เอิ้กๆ

 

<DIR>555ขำกลอนพี่กระเจียว พี่กระเจียวเอาเพลงมายฮาทวิวโกออน มาแปลงเป็นภาษาไทยให้หน่อยดิคับ เอาให้ผมกะคนที่ผมชอบ

</DIR>