ข่าวสาร วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี โดยเพจมูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 9 มีนาคม 2018

วันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบบ่าย (๒)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 9 มีนาคม 2018

วันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบบ่าย (๓)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 9 มีนาคม 2018

วันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบค่ำ
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบเช้า (๑)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบเช้า (๒)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบบ่าย (๑)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบบ่าย (๒)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบบ่าย (๓)
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

จากกรรมฐาน ๔๐ หน้า ๑๕๒

ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันที่ ๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑ เจ้าภาพสวดพระอภิธรรม รอบค่ำ
ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันนี้วันพระตรงกับวันศุกร์ แรม ๘ ค่ำ เดิอน ๔ ปีจอ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขในธรรม

มานั่งดู “อริยสัจ” ที่ท่านกล่าวว่าเป็นทุกข์ ทำไมเราจึงทุกข์ ที่เราทุกข์ก็เพราะว่าเรามีขันธ์ ๕ เราก็ต้องสาวหาเหตุลงไปว่า ขันธ์ ๕ นี่มันมีมาได้อย่างไร ทำไมเราจึงมีขันธ์ ๕ ถ้าเรารู้ว่าขันธ์ ๕ มันเป็นทุกข์ เราจะไม่มีขันธ์ ๕ ไม่ได้หรือ ก็ต้องหาเหตุที่มันมีขันธ์ ๕ ต่อไปว่า เหตุอันใดหนอที่เป็นปัจจัยให้เรามีขันธ์ ๕ จึงมีความทุกข์ ล้วงลงไปถึงต้นเหตุของมัน
เหตุที่จะมีขันธ์ ๕ ก็คือเรามี
กิเลส คือมีจิตที่มีอารมณ์ที่ไม่ผ่องใส
ตัณหา เรามีความอยาก มีความทะเยอทะยานในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เป็นปกติ
อุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่นว่าลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เป็นสรณะที่พึ่งของเรา มันจะอยู่กับเราตลอดกาลตลอดสมัย เรากับมันไม่จากกัน
อกุศลกรรม เมื่อจิตคิดอย่างนี้แล้วก็สร้างอารมณ์ยึดลาภ ยศ สรรเสริญ สุขต่อไป จัดว่าเป็นความไม่ฉลาด นี่เป็นอันว่าขันธ์ ๕ ที่เราจะมีขึ้นมาได้เพราะอาศัยเหตุ ๔ ประการคือ:-
(๑) อารมณ์จิตที่เศร้าหมองได้แก่ กิเลส
(๒) ความอยากในโลกธรรมทั้ง ๘ ประการที่กล่าวมานั้น ๔ ก็แล้วกัน ๘ น่ะเป็นตัวผ่านให้เป็นทุกข์ เรามาหลงอยู่ใน ๔ คือ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข
(๓) อุปาทาน ยึดมั่นถือมั่นในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ว่าเป็นสรณะที่พึ่ง จะอยู่ด้วยกันกับเราตลอดกาลตลอดสมัย
(๔) อกุศล คำว่า “อกุศล” เพราะความไม่ฉลาด จึงเข้าไปยึดมั่นในเหตุนั้น
นี่แหละเพราะอาศัยเหตุทั้ง ๔ ประการนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งก็หมายถึงว่าโลกธรรม ธรรมประจำโลก ได้ลาภ ได้ยศ ได้สรรเสริญ ได้สุข ที่เป็นกามคุณ เมา เพราะเราไม่ละเหตุทั้ง ๔ ประการนี้ เราจึงต้องมีขันธ์ ๕ คือต้องเกิด ถ้าเราจะต้องการความสุข เราก็ต้องหาทางตัดเหตุที่จะเกิดขันธ์ ๕ ตัดมันเสีย คนที่เขาไม่มีขันธ์ ๕ ในด้านฉลาดน่ะเขามีความสุข
อย่างท่านทั้งหลายที่เป็นเทวดาก็ดี เป็นพรหมก็ดี หรือพระอรหันต์ที่เข้านิพพานแล้วก็ดี ท่านมีสภาพร่างกายเป็นทิพย์ เป็นเทวดาก็ตาม เป็นพรหมก็ตาม ทุกข์ที่มันจะเกิดกับกาย คือ ความหิวไม่มี ความหนาวไม่มี ร้อนไม่มี ปวดเมื่อยไม่มี โรคภัยไข้เจ็บไม่มี ความแก่ไม่มี แล้วก็ไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเป็นทุกข์ ที่มีร่างกายไม่มี เพราะกายพวกนั้นมันเป็นกายทิพย์ มันไม่ใช่กายทุกข์ นี่เป็นเพียงแต่ว่าท่านมีกายทิพย์ เป็นเทวดา เป็นพรหม แต่ว่าเป็นความสุขที่ยังไม่พ้นทุกข์ ด้วยว่าถ้าสิ้นบุญวาสนาบารมีก็ต้องเกิด ถ้าสุขจริงๆ ก็ต้องเป็นพระอรหันต์เข้านิพพาน
นี่เรามานั่งดูกันตรงนี้ว่า ร่างกายมันเกิดมาจาก กิเลส ตัณหา อุปาทาน อกุศลกรรม ฟังยาก ฟังกันใหม่ว่า ร่างกายมันจะมีขึ้นมาได้เพราะว่าเราติดอยู่ในลาภ ติดอยู่ในยศ ติดอยู่ในสรรเสริญ ติดอยู่ในสุข ลาภก็ นั่นของกู นี่ของกู แม่ของกู พ่อของกู ลูกของกู หลานของกู ผัวของกู เมียของกู ทรัพย์สินของกู อะไรๆ มันก็ของกูหมด ไม่เคยคิดเลยว่ากูจะตาย เมื่อกูตายนั่นสิ่งที่มันเป็นของกูน่ะมีที่ไหน ไม่มีอะไรเป็นของกูอีกแล้ว คนที่ตายแบกลูก แบกหลาน แบกสามี แบกภรรยา แบกบ้าน แบกเรือน แบกทรัพย์แบกสินไปได้ไหม นี่ใช้ปัญญาคิดอย่างนี้ ตัวอย่างมีถมไปเห็นแล้วก็จำ จำไว้ว่าไอ้คำว่าของกูๆ น่ะ มันไม่มีอะไรเป็นของกู แม้แต่ร่างกายที่เป็นสมบัติที่ใกล้ชิดที่สุดว่าเป็นของกู มันก็ไม่ได้ไปด้วยเวลาตาย ส่วนที่มันจะไปก็คือ “อทิสสมานกาย” ที่เราเรียกกันว่า “จิต” เห็นแล้วหรือยังว่าการติดในลาภ ติดอยู่ในลาภน่ะ
คำว่า “ลาภ” หมายถึง สิ่งที่ได้มา
ร่างกายเราได้มาจากการเกิดเพราะ กิเลส ตัณหา อุปาทาน ช่วยสร้างให้ เราก็มายึดว่ามันเป็นของกูๆ ๆ ๆ ไม่ยอมคิดว่ามันจะตาย ไม่ยอมคิดว่ามันจะแปรปรวน ไม่ยอมคิดว่ามันจะสลายตัว อารมณ์ติด พอมีร่างกายเป็นของกูแล้วทรัพย์สมบัติทั้งหลายก็ของกูตลอดไป ตัวยึดตัวนี่แหละเป็นปัจจัยให้เราเกิดมาเป็นทุกข์
นี่ถ้าเราจะเปลื้องมันเสีย เปลื้องตัวเกิดตัวนี้ ถ้าเราไม่เกิดต้องไปเกิดในแดนดีนะ เราต้องมีสภาพกายใหม่ที่อยู่ในแดนดี คือไม่มีขันธ์ ๕ อยู่ในแดนที่เป็นสุข อย่างเลวก็อยู่บนแดนสวรรค์ ดีเข้าไปหน่อยก็พรหม ดีที่สุดก็นิพพาน
ตอนนี้เขาทำยังไง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแนะนำว่า เราก็ต้องใช้ศัพท์ว่าตัด ตัณหา ให้สิ้นไป “ธรรมใดเกิดแต่เหตุ พระพุทธเจ้าตรัสเหตุของธรรมนั้นและเหตุแห่งความดับ” หาตัวดับเหตุ เหตุที่ทำให้เราเกิดก็ได้แก่ ตัณหา เราก็ใช้วิธีตัด ตัณหา ให้สลายตัวไป
วิธีที่จะตัด ตัณหา ให้สลายตัวไป พระพุทธเจ้าตรัสว่า มรรคปฏิปทา “มรรค” นี่แปลว่า ทางเดิน เราเดินทางไหนตัด ตัณหา กันตรงไหน เราก็มาเดินกันแบบง่ายๆ อย่าเดินกันแบบยาก แต่ความจริงวิธีแบบเดินแบบง่ายๆ นี่ ผมพูดมาไม่รู้เท่าไรแล้ว แต่ว่าจะเป็นประโยชน์แก่ท่านทั้งหลายบ้างหรือเปล่านี่ผมไม่ทราบ แต่ว่าเห็นพระทั้งหลายนี่ท่านเรียบร้อยมาก แต่ว่าบางท่านก็ยังผันผวนอยู่ แสดงว่าท่านที่มีความผันผวนอยู่นี่ คงจะไม่ใช่วิสัยที่ผมจะสงเคราะห์ท่านได้ อาจจะต้องเป็นวิสัยของท่านผู้อื่น (แต่สำหรับที่ท่านเรียบร้อย ใจเรียบสนิทน่ะมีเยอะ) เพราะว่าพูดง่ายแสนง่ายเท่าไรท่านก็ไม่เข้าใจ
นี่ท่านอุบาสกอุบาสิกาบางคนก็เหมือนกัน พูดง่ายแสนง่ายก็ยังเท่าไหร่ก็ตามไม่เข้าใจ ยังต้องใช้อารมณ์ที่เป็นอกุศลเป็นปัจจัยของอเวจีอยู่ก็ยังมี นี่ขอท่านทั้งหลายปรับปรุงใจกันเสียให้ดีนะ เพราะท่านทั้งหลายที่อยู่ที่นี่ ถ้าพลาดน่ะไม่ไปไหนอเวจีแน่นอน แบบอารมณ์หงุดหงิด แบบอารมณ์ฉุนเฉียวอะไรพวกนี้ อย่าให้มันมีขึ้น รู้ว่ามันเลว ฟังกันทุกวันธรรมะแต่ไม่ซึมเข้าไปในใจ ตายแล้วมันก็ต้องไหลลงอเวจีมหานรก เขาทำกันอย่างไร มรรคปฏิปทา ที่ง่ายๆ ก็สอนกันมาแล้ว องค์แห่งพระโสดาบันมีอะไรบ้าง ทรงได้กันหรือเปล่า
“องค์ของพระโสดาบัน” คือ:-
(๑) เคารพในพระพุทธเจ้า
(๒) เคารพในพระธรรม
(๓) เคารพในพระสงฆ์
(๔) มีศีลบริสุทธิ์ แล้ว
(๕) มีจิตรักพระนิพพานเป็นอารมณ์
เท่านี้ทำกันได้แล้วหรือยัง ถ้ายัง ไปที่ไหนก็ไปเจอะนรกที่นั่น เท่านี้ทำได้หรือไม่ได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็แสดงว่าหมดหนทางแก้หมดหนทางช่วย ผมจะไม่พูดอะไรให้มาก จะบอกว่าตัก ตัณหา ด้วยอันนั้น ตัด ตัณหา ด้วยอันนี้ ผมไม่พูดหรอก พูดกันตรงๆ พูดอ้อมไปอ้อมมาก็ฟังไม่รู้เรื่อง ว่าเรามีปัญญาพอที่จะเห็นว่าพระพุทธเจ้าดีแล้วหรือยัง เราใช้ปัญญาใคร่ครวญพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่าเป็นของจริงแล้วหรือยัง เรามีความเคารพในพระอริยสงฆ์จริงแล้วหรือยัง นั่งวัดใจของเราดู แล้วศีลของเราบริสุทธิ์จริงๆ หรือเปล่า นั่งวัดใจให้ดีนะ ไม่ต้องเอามากล่ะ เท่านี้ทำได้แล้วหรือยัง แล้วอารมณ์ใจของท่านรักพระนิพพานเป็นอารมณ์แล้วหรือยัง
อย่าถือเหตุภายนอกเข้ามาถือว่ากวนใจเรา เหตุภายนอกนี่ห้ามเขาไม่ได้ ความวุ่นวายในกิจการงาน กิจที่เหตุที่จะต้องแบกภาระต่างๆ เป็นเรื่องของการเกิด ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา งานมันเหนื่อยเท่าไรเราต้องเข้าใจ มันเป็นเรื่องของงาน ว่าเราเสือกเกิดมาทำไม ถ้ารู้ว่างานมันยุ่งล่ะ เสือกเกิดมาทำไม เรามันเสือกเกิดมาแล้วนี่เราก็ต้องยุ่งแบบนี้ เมื่อยุ่งมาแล้วก็ต้องยุ่งเพื่อใช้หนี้มัน เพื่อไม่ยุ่งต่อไป ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้มันครบถ้วน อย่าให้มัน อย่าทำจิตใจให้มันเข้าไปกวนประสาทตัวเอง ถือว่าภาระหน้าที่มียังไง ทำไปเพื่อความอยู่เป็นสุข เราชำระหนี้ส่วนที่เป็นอกุศลเพราะการอดทนต่อความทุกข์ นี่เป็นภารกิจของเรา

โพสต์โดย achaya

ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร

6,570 · 10 มีนาคม 2018

วันแรก
รับสมัคร…ผู้อุปสมบท(หมู่) ถวายกุศลแด่หลวงพ่อพระราชภาวนาโกศล ครบ 100 วัน ตั้งแต่ 10 มี.ค.ถึง 30 เม.ย. 2561

บวชระหว่างวันที่ 18-25 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=2504

วัดจันทาราม (ท่าซุง) – รับสมัคร…ผู้อุปสมบท(หมู่) ถวายกุศลแด่หลวงพ่อพระราชภาวนาโกศล มรณภาพค

ที่มา มูลนิธิหลวงพ่อปาน-พระมหาวีระ ถาวโร