ข้อความจากต่างมิติ-ก้าวกระโดดทางวิวัฒนาการครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ไปสู่มิติที่ 5

ตอนนี้ผมERROR ครับ คงต้องซ่อมเครื่องซักพัก เข้ามาหากำลังใจจากกระทู้นี้ พอจะมีบ้างไหม?55+.. ขอบคุณสำหรับบทความชุดใหม่ อ่านเมื่อไร ใช่หมดเลย แต่ผมสอบตกครับ

 

น้องเร่อเน่ พี่วิ่ง 4x100 มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ สู้ๆ น้องจะผ่านอุปสรรคทั้งหลายไปได้แน่ๆ

 

เป็นกำลังใจให้คุณชยุตและคุณเรอเน่ค่ะ...

 

ตัวเองเคยถามคนที่เมาเหล้า ว่าเมามั๊ยรึเปล่า
ร้อยทั้งร้อยจะตอบว่าไม่เมา ชั้นไม่เมา
กรณีของคุณก็เหมือนกันค่ะ คุณยังไม่ได้สอบตกนะคะ
แต่อยู่ในระหว่างลุ้นรอคะแนนเพราะรู้สึกว่าอ่านหนังสือไม่มากพอ
แต่คุณยังทำข้อสอบได้บ้างอยู่นะ
เพราะอย่างน้อยคุณก็ยังรู้ตัวอยู่ในขณะนี้และยอมรับว่าคุณสอบตกค่ะ
การยอมรับสิ่งที่เราเป็นเนี่ยมันก็คือการที่เรารู้เท่าทันความคิดของเราเสมอนะ
ในสายตาของโอ๋โอ๋ว่าคุณยังคะแนนคาบเส้นอยู่ค่ะ ยังไม่ตกหรอก
มั่นใจอีกนิดนะ เดินหน้าต่อไป อย่าไปกังวล ไม่มีอะไรน่ากลัวสักนิด
ทุกอย่างคือมายาการ สนุกดีออก ได้เรียนรู้หลายๆอย่าง
สุข เศร้า ร้องไห้ หัวเราะ แล้วเราก็กลับมาเป็นเราให้ได้ในที่สุด
ท้าทายชีวิตดีออกค่ะ
รักและเป็นกำลังใจให้เสมอ สู้สู้สู้

 

วันนี้มีเรื่องเล่า...ที่ตื่นเต้นสุดๆ...สำหรับตัวเอง.....
คิดว่่าจะเล่าดีหรือเปล่า....แต่ตัดสินใจเล่าดีกว่าเผื่อใครมีความคิดเห็นอะไรดีๆ
คืองี้ค่ะ...
คืนวันที่ 1 ที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ นี่แหล่ะ....
ขณะที่กำลังหลับสบายฝันเพลินๆ อยู่เชียว...อยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนพลังอะไรบาง
อย่างมากระทบที่ตัวอย่างแรงจนสะดุ้งตื่น...ตื่นแล้วพลังงานนั้นก็ยังอยู่....
รู้สึกเหมือนถูกแสงไฟ...ไม่ใช่สิ...เหมือนมีคลื่นอะไรบางอย่างมากระทบจนผิวชา
ขณะที่ยังงงๆ กับอาการที่เป็นอยู่...ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินอยู่นอกบ้านและพูดอะไร
บางอย่างกับเรา..ได้ยินชัดเจนแต่จับใจความไม่ได้เพราะตื่นเต้น..และกลัว
...พลังที่ว่ายังอยู่และดูเหมือนเข้มข้นขึ้นเพราะรู้สึกว่ามีพลังบางอย่างกด.....
มาที่ร่างเราจนรู้สึกอึดอัดแต่มองแล้วไม่มีอะไร...มองไปรอบๆห้องทุกอย่่างเป็นปกติ
ลองขยับตัวดูก็ขยับได้ปกติ...และแล้วก็เห็นสิ่งหนึ่งที่เป็นส่วนเกินภายในห้องเห็นผู้ชาย
ตัวดำทมึนจนดูเหมือนเงาแต่ไม่ใช่เงา (เพราะในห้องนอนเปิดไฟหรี่ไว้ตลอดจึงเห็น
ทุกอย่างภายในห้องชัดเจน) รูปร่างสูงใหญ่มากกว่าคนปกติหลายเท่า..ไม่ได้ทำอะไร
แต่มายืนมองเฉยๆ...และอีกคนแต่งองค์เหมือนเทวดา (เข้าใจว่าอย่างนั้น) นั่งอยู่
ข้างเรา...ขณะที่ข้างนอกเสียงคนเดินหลายคนทีเดียว...รู้เลยว่าไม่ใช่คน..จิตบอกอย่างนั้น
ตื่นเต้นละคนกลัว....แต่สติยังอยู่ครบไม่ถึงกับหลุด...ไม่รู้จะทำอย่างไรเลยนอนมองเฉยๆ
เป็นไรเป็นกัน...ไม่รู้จะทำอย่างไรจะเอาตัวรอดได้...แต่ไม่กลัวตายนะคะ...ขณะที่มองแบบ
ปลงๆ ลองใช้เสียงตะโกนเรียกคนในบ้านให้ตื่น เผื่อจะช่วยเราได้บ้าง...พระเจ้าช่วย...ไม่มีเสียงออกจากลำคอซักแอะ...ตะโกนยังไง..ก็ไม่มีเสียงออกมา...ทีนี้กลัวจริงๆแล้ว.....
เลยพยายามนึกถึงบทสวดมนต์...นึกไม่ออกเลย..รู้สึกว่าไม่ไหวแล้วนะ...กลัวสุดๆแล้ว...ซักพัก...มีเสียงบอกว่า..สวดตามนี้นะ...ก็พูดตามเสียงนั้น..เป็นภาษาบาลีค่ะ....สวดแล้วทุก
อย่่างก็ยังอยู่เหมือนเดิม..แต่ไม่มีใครทำอะไรนอกจากมองเราเฉยๆ แต่จิตก็บอกว่าไม่น่าใช่ศัตรู..สักพักพลังที่ว่าค่อยๆ อ่อนกำลังลง...และเป็นปกติ...แต่ใจเราสิไม่ปกติเลย...ตั้งสติอยู่นาน...และมันรู้สึกว่านอกจากคนที่นี่แล้วมีคนอีกกลุ่มหนึ่งเฝ้ามองเราอยู่ไกลๆ....และที่แปลกคือ..จู่ๆก็คิดถึงเวลาว่า นี่คือเวลาเที่ยงคืน..คิดแค่นั้นแล้วมองดูนาฬิกา..นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนตรงเป๊ะ...........


ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ...บางคนบอกว่าผีอำ....


เอ๊...เอ๊...หรือนี่คือหนังตัวอย่าง....

 

ต่อไปคงต้องเรียกว่านางฟ้าโอ๋แล้วล่ะ...
รักนะจ๊ะ..จุ๊บๆๆๆ

 

อยากปลอบใจจ้าตัวเอง ประสบการณ์ตรงเค้าไม่มีหรอกอ่ะ
แต่ตั้งแต่ได้เข้ามาสัมผัสกับวงการนี้(วงการคนที่ไม่ปกติในสายตาคนอื่น อิอิอิ)
วงการ มนตด.อ่ะ เราก็มักจะโดนมองว่าเพี้ยนรึว่าไม่ปกติตลอด
มีแรงเสียดทานจนชินแล้ว อิอิอิ
เพื่อนๆ ที่เคยคุ้นเคยและเคยเล่าให้ฟังหน่ะพวกเค้า เจอแบบมากมายหลากหลายเลยจ้า
โอ๋เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่แปลก รึว่าไม่เชื่อที่เพื่อนๆเล่ามาเลยน้า
ก็ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแล้วกันเนอะ
เพราะถ้าชีวิตเราทำทุกอย่างเพื่อสันติ ความสงบและความสุขของทุกสรรพสิ่ง
โอ๋ว่าไม่เห็นต้องกลัวอะไรนะคะ
ทุกอย่างเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตให้เรามีโอกาสได้สัมผัสอ่ะ(ไม่ว่าจะพิสดารพันลึกขนาดไหน)
คิดเสมอว่าทุกสิ่งเป็นไปได้ทั้งนั้น
ที่ตัวเองเล่าแสดงว่าตัวเองก็ยังมีสติอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากเลยนะ
ถ้าเจออะไรแปลกๆอีก ก็มาเล่าเพื่อแบ่งปันกันได้เสมอเลยจ้า
ที่นี่ไม่มีใครว่าใครว่าเป็นตัวปละหลาดเหมือนสังคมคนภายนอกหรอกนะวางใจได้
และพร้อมที่จะเชื่อและเป็นกำลังใจให้เสมอ พวกเรายังต้องผจญภัยกันอีกเยอะ เค้ามั่นใจอย่างนั้นจ้า จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

 

เคยมีประสบการณ์คล้ายยๆแบนี้แหลครับ สมัยยังเรียนอยู่หอพัก 555 ตนอนนั้นกลัวจนต้องนอนเปิดไฟทุกคืน เขามาดีนะ แต่ว่าพลังงานหรือความถี่ของเขามากกว่าเรา เราเลยรู้สึกว่าเหมือนถูกผีอำ อัดอึดทำอะไรไม่ได้ ตั้งหลายครั้งกว่าความกลัวจะค่อยๆหายไป เหมือนกับว่ามาเตรียมความพร้อมให้ทีมงานภาคพื้นดินอย่างนันแหละ ขนาดทีมงานยังตกใจขนาดนี้แล้วคนปกติจะขนาดไหน

วันก่อนฝันว่า เขามาเยี่ยม ในฝันเขามาในร่างหุ่นยนต์ เลยถามไปว่า นี่เป็นร่างกายภาพของคุณเหรอ เขาบอกว่า เขาเลือกได้ว่าจะปรากฏรูปร่างกายภาพออกมาเป็นแบบไหน

 

เห็นด้วยครับ เพราะมายาจากความเชื่อเดิมของเรา
ทำให้เราเห็น และ กลัวไปแบบนั้น

ผมเลยไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี ก็เพราะ "กลัว" นั่นแหละ
อะไรๆมันถึงได้ดูเหมือนเลวร้ายไปหมด

เห็นไหมหละ ว่า การผลิตพลังงานด้านลบแห่งความกลัวออกมาเอาเอง
ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่มีเหตุผลเลยสักนิดนั้น มันแย่แค่ไหน

สติมี ทำไมไม่รู้จักใช้ ฝึกทำไมสมาธิ ถ้ายังจะเป็นอย่างนี้อยู่

ขอจัดหนักๆให้หน่อยก็แล้วกันนะครับ เพราะไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี
และที่สำคัญ ก็มีแต่ตัวคุณเองเท่านั้นแหละ ที่จะแก้ปัญหาเรื่อง
"ความกลัว" นี้ให้กับตัวเองได้

แหม..น่าเสียดายแทนจริงๆเลย..ใครเขาจะมาบอกอะไรก็เลยไม่ต้องรู้เรื่องกันพอดี
เพราะมัวแต่กลัวแบบไร้เหตุผล และ ไร้สาระอยู่นี่แหละ
แล้วแบบนี้ยังคิดจะไปทำอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ได้อีกหนอ?
เพราะแค่ความกลัวเรื่องจิ๊บจ้อยแค่นี้ ก็ยังไม่ผ่านเลย

ว่าแล้วก็จัดหนักอีกที..แต่ผมว่าคนโดนจัดหนักนี่
น่าจะเข้าใจเจตนาผมอยู่ใช่ไหมครับ..

..............................................

 

เข้ามาได้จังหวะพอดี๊ พอดี55+ พี่ชยุตว่าใครครับ? 5555+(จัดหนักจริงๆ55+)

 

เสียงหัวเราะของคุณในเวลานี้
เหมือนเสียงที่ไพเราะที่สุดในสรวงสวรรค์เลยรู้ตัวป่ะ

 

เข้ามาอ่านบทความชุดใหม่ อ่านแล้วพิจารณา อืม...55+ตรงๆๆประเด็น.. ขอบคุณมากนะครับ ผมว่าผมมีคำตอบอยู่แล้วล่ะ เที่ยวนี้ต้องผ่านแน่นอน กำลังใจจากเพื่อนๆล้นหลามซ่ะขนาดนี้..
(ตั๋งโอ๋ พี่ลินดา ไม่อยู่เหรอครับ?)

 

อ้าว! อยู่เหรอ? นึกว่าไม่อยู่ซ่ะอีก..55+ ผมคิดได้แล้วล่ะครับ (มันมาเป็นพักๆ อารมณ์จร 555+) ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะฮะ แต่ทำไมวันนี้พี่ชยุตดุจัง จัดหนักจริงๆ..

 

วันนี้มีความสุขครับ (ดีใจที่เข้ากระทู้นี้ เลยได้สติจากพี่ชยุต555+)..
สติมา ปัญญามี หลับฝันดีนะฮะ ทุกๆท่าน..กู๊ดไนท์..ครับ.

 

อิอิอิ พี่ชยุตจัดหนัก ผม งง เลยครับ อิอิ เรื่องนี้มันตั้งแต่ปี 48 ตอนนั้นไม่รู้เรื่องอะไรเลย จำได้ว่าก่อนหน้านั้นเข้าไปอ่านกระทู้ของคุณ zipper เรื่องเจ้กิ้งก่าใต้โลก หนะ พออ่านแล้วก็เจอเหตุการณืแปลกๆ 555 ช่วงนั้นเห็น ufo บ่อยมาก พอจะหลับกำลังเคลิ้มนี่ไม่ได้มายืนอยู่ข้างๆเลย

ความไม่รู้นี่แหละเป็นสาเหตุหนึ่งทำให้เกิดความกลัวขึ้นมา จริงๆมันมีเหตุปัจจัยอยู่นะครับ เช่น ความเชื่อที่ถูกสร้างขึ้นมาจากสื่อสารมวลชน การถูกกระตุ้นความทรงจำในอดีต หรือการถูกปลูกฝังจากผู้ไม่พึงประสงค์ ไม่มีอะไรที่เกิดมาลอยๆไร้จุดประสงค์ แต่อย่างไรก็ตาม เราต้องเข้าไปอยู่ตรงกลางนั้น เข้าใจมัน มันจะค่อยจางลง ต้องใช้เวลาเหมือนกันนะกว่าจะสอบผ่าน

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณชยุต จขกท และเพื่อนสมาชิกแฟนพันธุ์แท้คุณชยุตทุกคนทุกท่านนะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นนะคะ ขอให้ทุกคนแคล้วคลาดปลอดภัย เจริญๆขึ้นทุกคนค่ะ
ตัวดิฉันเองหายหน้าไปนานไม่ได้เข้าเว๊บ เพราะขัดข้องหลายอย่าง พึ่งจะได้เข้ามาเว๊บพลังจิตแว๊บๆ แต่ยังไม่ได้เข้ามาทักทายคุณชยุตเลย เพราะเวลาน้อย พึ่งได้เข้ามาพร้อมกับปีใหม่ ปรากฏว่า คุณชยุตยังขยันเหมือนเดิมเลย ขอยกย่องนับถือจากใจจริงๆค่ะ ไม่ย่อท้อจริงๆ ถ้ามีเวลาก็จะมาตามอ่านเป็นแฟนพันธุ์แท้เหมือนเดิมค่ะ รักและคิดถึงคุณชยุตจริงๆค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง ขอให้บุญกุศลจงรักษาคุณชยุตตลอดปีและตลอดไปค่ะ

 

บางทีหลังจากภารกิจออกจากโหมดพรางตัวหรือ first contact แล้ว...มนุษย์คงอาจต้องสร้างสนามพลังโดมขึ้นมาน่ะครับ ผมเชื่อว่าฝีมือของมนุษย์โลกไม่แพ้ชาติใดในจักรวาลนี้หรอกฮะ ^^ คือผมคิดว่าบางทีอาจมีพวกฝ่ายมืดบางส่วนแอบแฝงตัวมาในกองทัพแห่งแสงน่ะครับ..

ปล.ยังไงผมอยากให้ใช้วิจารณญาณในการรับข้อมูลจากพวกเค้าด้วยนะครับ เพราะพวกเค้ามีภูมิปัญญาระดับเอกภพ ผมรักเพื่อนๆพี่ๆทุกคนในนี้นะครับ คริคริ ^^

 

พี่หมอบอยู่ข้างๆเร่อเน่ข้างบนโน้นจ้ะ นอกโลกที่รัก ผลุ่บๆโผล่ๆเพ-ลา ไม่ตรงกันด้วยเราอยู่กันคนละซีกโลกเน้อ

 

สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับคุณพลอยรุ้ง
และขอขอบคุณที่คิดถึงกันและส่งความรู้สึกดีๆมาถึงกันด้วยนะครับ

;38;38;38;38

 

ผมไม่ได้หมายถึงคุณ axzon47 หรอกนะครับ
แต่ผมหมายถึงคุณ richsi ต่างหากหละครับ

แต่ส่วนใหญ่แล้วนะครับ หรือจะใช้คำว่าหลายครั้งดี
ที่เวลาผมตอบคำถามของใครสักคน ที่ถามอะไรมาสักอย่าง
ผมจะนึกให้ครอบคลุมถึงคนอื่นๆด้วย ที่อาจจะเป็นเหมือนกัน
หรือสงสัยเรื่องนี้เหมือนอยู่ อะไรแบบนั้นหนะครับ

แต่โดยปกติ และ ด้วยใจจริงแล้ว ย้ำนะครับว่า ในเวลาที่ตัวผมเองมีความปกติดีอยู่ อิอิ..
(คือในเวลาที่ไม่ปกติก็มี แล้วแต่บางช่วง ที่กำลังโดนอะไรอยู่
เช่น ช่วงที่อ่อนไหวมากๆ อย่างที่เคยผ่านมาแล้วโน้นเป็นต้น)

โดยปกติแล้ว ผมก็จะไม่ใช้ถ้อยคำที่จะไปทำร้ายความรู้สึกของใครหรอกนะครับ
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าบางที แม้ไม่รู้สึกลบใดๆเลย
แต่ก็อยากใส่อารมณ์แบบหนักๆลงไปเหมือนกัน
แม้ว่าในขณะที่กำลังพิมพืตอบคำถามหรืออธิบายอะไรให้ใครเขาอยู่นั้น
ตัวเองก็ยังไม่รู้เลยว่ากำลังจะพิมพ์อะไรบ้าง คือพิมพ์ไปคิดไปว่างั้นเถอะ
อะไรออกมาให้เห็น ก็คืออันนั้นแหละ อะไรประมาณนั้นหนะครับ

อย่างกรณีนี้ ผมแค่อยากจะกระทุ้งให้กล้าเผชิญกับความกลัวเท่านั้นแหละครับ
เลยยกเอาการฝึกสมาธิมาอ้างด้วย..เพราะว่าตัวเองเคยโดนมาหลายปีแล้ว
ก็ค่อนข้างได้ผลอยู่นะ คือ ทำให้เราหวนกลับมาคิดว่า

เอ..นี่เราก็ฝึกสมาธิมานานหลายปีแล้วนะ แล้วผลการฝึกเล็กๆน้อยๆ ขั้นพื้นฐาน
อย่างการคุมสติ อย่างการควบคุมอารมณ์ และความกลัวนี่
เรายังทำไม่ได้เลยเหรอ? แล้วนี่มันหมายความว่ายังไง?
มันหมายถึงความก้าวหน้าของเราใช่ไหม? อะไรแบบนั้นหนะครับ

อะ..ไหนๆก็พูดถึงตรงนี้แล้ว ขออนุญาตยกตัวอย่างเพิ่มเติมอีกซักหน่อยนะครับ
และถ้าท่านสังเกตหลายๆโพสต์ของผม ที่ผมด่าใครไป หรืออธิบายอะไรแบบนี้ไป
บ่อยครั้ง ผมจะยกตัวอย่างของตัวเองมากล่าวถึงด้วย
ซึ่งเจตนาของผมก็คือ ที่ผมว่าท่านไปนั้นหนะ ก็หมายความว่าผมว่าตัวผมเองด้วย
และหมายความว่า ท่านไม่ได้กำลังถูกว่าคนเดียวหรอก เพราะอย่างน้อยก็มีผมอยู่ด้วย
และอีกอย่างหนึ่ง ผมหมายความว่า ท่านไม่ได้มีอะไรผิดแผกแตกต่างใครๆเขาหรอก
เพราะผมเองก็เคยเป็นแบบนั้นด้วย และบางทีคนอื่นๆก็อาจจะเป็นเหมือนเราด้วย
อะไรแบบนั้นหนะครับ..อย่ากังวลอะไรไปเลย

ทุกๆคนมีสเต็ปในการก้าวของตัวเองทั้งนั้นแหละ เรื่องหนึ่ง เราอาจจะไปได้ไกลกว่าคนบางคน
แต่เรื่องอื่นๆ คนอื่นๆ ก็อาจจะไปได้ไกลกว่าเราก็ได้ ถูกไหมครับ มันเป็นเรื่องธรรมดา
เพราะฉะนั้น ตามความคิดเห็นส่วนตัวของผม ผมเห็นว่า
ถ้าเรามีประสบการณ์อะไรดีๆ ที่น่าจะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆด้วย
เราก็น่าจะแบ่งปันให้กันรู้บ้างก็น่าจะดี ใช่ไหมครับ

...............................................