ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

<TABLE class=tborder id=post1502547 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> 15-09-2008, 10:19 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#3268 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>Astro Neemo<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1502547", true); </SCRIPT>
ผู้ร่วมสนับสนุนบริจาค



วันที่สมัคร: Sep 2007
ข้อความ: 608
ได้ให้อนุโมทนา: 903
ได้รับอนุโมทนา 9,988 ครั้ง ใน 518 โพส
พลังการให้คะแนน: 325














</TD><TD class=alt1 id=td_post_1502547 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message --><EMBED id=VideoPlayback style="WIDTH: 400px; HEIGHT: 326px" src=http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-2047070952688254608&hl=en&fs=true type=application/x-shockwave-flash p html]< [ allowScriptAccess="always" allowFullScreen="true">

ภาพภูเขาที่เห็นเด่นชัดจากอาคารฝักข้าวโพด และทำเอาพวกเราพากันตื่นเต้นกันมาก ว่าทำไมภูเขาที่ชลบุรี มันมาปรากฏใกล้ๆตึกเรา ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยเห็น ทำให้เรานึกถึงคุณ MOUNTAIN นี่อาจจะเป็นสัญญาณอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับคุณ Mountain ก็ได้​

<!-- / message --><!-- sig -->__________________
www.ufothailand.net
<!-- / sig --><!-- edit note --><HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Astro Neemo : 15-09-2008 เมื่อ 10:36 PM.
<!-- / edit note -->











</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("1502547")</SCRIPT> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --> <!-- / controls --></TD></TR></TBODY></TABLE>


ขอแสดงความยินดีเป็นอย่างยิ่ง .. ;ปรบมือ
กับ คุณ MOUNTAIN ที่ได้รับมอบหมายภารกิจสำคัญจากระบบ

ขออนุโมทนา ..

Little Duck ..

 

อันนี้ยกข้อความดี ๆ จาก ห้องความฝันของท่านอนาลัยมาให้อ่านกัน เกี่ยวกับเรื่อง ความคิดแง่บวกและแง่ลบ ข้างล่างนี้จะช่วยอ้างอิงได้ว่า ความรู้ทุกสายล้วนเป็นหนึ่งเดียว
.....................................................................................................


จิตวิญญาณของเราเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสู่โลกอื่น มิติอื่นอยู่ตลอดวันเวลาอยู่แล้วตามธรรมชาติ แต่เราขาดสติสัมปชัญญะอันคมชัดที่จะรู้เห็นการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อเหล่านั้นได้

การจดจ่อแต่เพียงโลกทางกายภาพแต่เพียงโลกเดียวมิติเดียว ทำให้เราจำกัดตนเองที่จะรู้เห็นต้นกำเนิดของทุกข์ และประสบการณ์ชีวิตในแง่ลบที่เกิดขึ้นกับเราทั้งหมด

ความคิดที่ว่า หากเรายังทุกข์อยู่กับโลกปัจจุบันที่เราดำเนินชีวิตอยู่ โดยไม่สามารถเข้าใจมันได้ โอกาสที่เราจะเปลี่่ยนวิถีการจดจ่อไปรับรู้โลกอื่น-มิติอื่น อันเป็นต้นกำเนิดของทุกข์ในปัจจุบัน เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก หรือทำไม่ได้เลย เป็นความคิดหรือความเชื่อที่ปิดกั้นเราไม่ให้สามารถเข้าถึงรากเหง้าหรือต้นเหตุของความทุกข์ของตนเอง เพราะถ้าหากเราตระหนักได้ว่า เมื่อเราเข้าถึงรากเหง้าหรือต้นเหตุของทุกข์ของตนเองได้ เราจะกำจัดมันได้ เราคงไม่ปฏิเสธและไม่ใช้ความพยายามทุกวิถีทางที่จะเข้าให้ถึง นอกเสียจากว่าเราจะตระหนักไม่ได้และเชื่อว่าเราปราศจากพลังอำนาจที่จะกำจัดทุกข์ได้ด้วยตนเอง และเชื่อว่าทุกข์ทั้งหลาย รวมทั้งประสบการณ์ชีวิตในแง่ลบ ไม่ได้เกิดแต่ภาวะจิตของตนเอง แต่เกิดจากปัจจัยภายนอกตัวตนของเรา ซึ่งเราไม่สามารถจะควบคุมได้

พระพุทธองค์ได้สอนให้เราดำเนินชีวิตด้วยทางสายกลาง โดยดำเนินชีวิตด้วยมรรคแปด โดยละเว้นที่จะดำเนินชีวิตไปในทิศทางที่ทุ่มเทกับการสนองความต้องการทางกายภาพ จนกระทั่งไม่ใส่ใจกับจิตวิญญาณ และในทางตรงกันข้าม ก็ให้ละเว้นที่จะดำเนินชีวิตที่ทุ่มเทไปกับการพัฒนาจิตวิญญาณ จนกระทั่งละเลยภาวะทางกายภาพ

พี่นักเขียนขอนำมรรคแปดมาให้คุณน้อง Kindred และพวกเราลองพิจารณาดู เพราะจะทำให้เข้าใจได้ว่า ทางสายกลางนั้นเป็นวิถีชีวิตที่เหนี่ยวนำให้เราเข้าถึงภาวะทางกาย ทางจิต และจิตวิญญาณ หรือเข้าถึงโลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ อันได้แก่โลกหรือภาวะทางกายภาพ โลกหรือภาวะทางจินตภาพ และโลกหรือภาวะทางจิตวิญญาณได้พร้อมกันหมด

หมวดศีล - ครอบคลุมโลกหรือภาวะทางกายภาพ
1. Right Speech (สัมมาวาจา) วาจาชอบ
2. Right Action (สัมมากัมมันตา) ประพฤติชอบ
3. Right Livelihood (สัมมาอาชีวะ) ประกอบอาชีพชอบ

หมวดสมาธิ - ครอบคลุมโลกหรือภาวะทางจินตภาพ
4. Right Effort (สัมมาวายามะ) เพียรชอบ
5. Right Mindfulness (สัมมาสติ) มีสติชอบ
6. Right Concentration (สัมมาสมาธิ) มีสมาธิชอบ

หมวดปัญญา - ครอบคลุมโลกหรือภาวะทางจิตวิญญาณ
7. Right View (สัมมาทิษฐิ) ทำความเห็นให้ชอบ
8. Right Thought (สัมมาสังกัปปะ) คิดชอบ

หากแปลตามภาษาอังกฤษจากคำว่า Right แทนที่จะแปลเป็นไทยโดยใช้คำว่า ชอบ
พี่นักเขียนคงจะขอแปลคำว่า Right ว่าหมายถึง การทำให้ถูกต้องโดยชอบธรรม หรือ เป็นไปตามความเป็นจริง อย่างตรงไปตรงมา ถูกเป้าหมาย

สองหมวดแรกคือ ศีล กับ สมาธิ
พวกเราคงมองเห็นได้ไม่ยากว่า ล้วนเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับภาวะทางกายภาพและจินตภาพ หรือเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นรูปธรรม และ นามธรรม

หมวดที่สามคือ ปัญญา
เป็นหมวดที่ครอบคลุมภาวะทางจิตวิญญาณ เพราะแก่นแท้ของจิตวิญญาณ คือ ปัญญา-ความรู้ จิตวิญญาณที่ปราศจากความเชื่อคือต้นกำเนิดของความรู้ทั้งปวง ในหมวดนี้ คำว่า Right View (สัมมาทิษฐิ) ทำความเห็นให้ถูกต้อง คือการเปลี่ยนความเชื่อในทางที่ผิดให้เป็นความรู้ที่ถูกต้อง และ Right Thought (สัมมาสังกัปปะ) การคิดในสิ่งที่ถูกต้อง คือการใช้ความคิดไปในทิศทางที่ก่อให้เกิดประโยชน์สุขต่อตนเองและผู้อื่น

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้เสมอๆว่า เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของตนเอง และ จินตนาการเป็นจุดเริ่มต้นของความเป็นจริงทั้งหมดท่านจึงแนะนำให้เรารู้จักใช้ความคิดไปในทิศทางที่ดีเสมอ เพื่อก่อเกิดประสบการณ์ชีวิตในแง่ดีให้กับตนเองและผู้อื่น

เมื่อกล่าวถึงการฝึกสมาธิ การฝึกสติสัมปชัญญะให้คมชัด
การมีสมาธิ หรือมีสติสัมปชัญญะที่คมชัดจะช่วยให้เราตระหนักได้เสมอๆว่า ความคิดของเรากำลังเป็นไปในทิศทางใด มันกำลังเป็นไปในแง่ลบหรือบวก และมันกำลังก่อเกิดประสบการณ์หรือเหนี่ยวนำประสบการณ์ใดมาสู่ชีวิตของตนเอง

คำกล่าวที่ว่า จิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสู่โลกอื่น มิติอื่น หรือเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นอื่น ไม่ใช่ส่ิงที่ลึกลับไกลตัวเลย เมื่อใดที่เราปล่อยให้ความคิดพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะล่องลอยไปกับความคิดในแง่ลบ จิตวิญญาณพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะของเรากำลังเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสู่โลกอื่น มิติอื่น หรือเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นอื่น และเผชิญกับประสบการณ์เหล่านั้นด้วยความคิด หรือจินตภาพ เราเพียงแต่เชื่อว่า มันเป็นเพียงความคิดที่ไม่มีตัวตนเท่านั้น และเราก็ยังเชื่ออีกว่า ความคิดเป็นสิ่งที่ซ่อนเร้นและไม่มีผลอะไรต่อชีวิตของตนเองหรือผู้อื่น

ในทางตรงกันข้ามท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวว่า ความคิดมีโลกที่มีความเป็นจริง และจริงจังกว่านั้นมาก เพราะมันคือต้นกำเนิดของความเป็นไปได้ ที่จะเกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริงที่เรารู้จัก

ความสำคัญของการมีสติที่จะติดตามการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อของสติสัมปชัญญะ ไม่ใช่สิ่งลี้ลับไกลตัว เพราะมันคือการติดตามความคิดของตนเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งต่อชีวิตของเราทุกคน
ความคิดที่เปลี่ยนไปตลอดวันเวลา โดยปราศจากการควบคุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิสัยในการคิดแง่ลบ เป็นปัจจัยหลักที่นำทุกข์และความไม่สมปรารถนาทั้งปวงมาสู่ชีวิตของตนเอง(rose)

 

ช่วงหลังนี้มีบางอย่างเกิดขึ้น เจอใครก็ได้แต่ไปคุยเรื่อง การปล่อยวาง คนร้องไห้เพราะหมาตาย ก็ไปคุยเรื่องการปล่อยวางจากทุกข์อีก เจอคนนี้ทีไรต้องได้คุยแต่เรื่องเดิม เขาก็มองแปลก ๆ เจอน้อง ๆ ที่ค้อฟฟี่ช้อป คุยไปคุยมา มันวกมาเรื่องนี้อีกแล้ว แถมเลยไปถึงความว่างเปล่าโน่น อยู่ที่ไหนเจอใครก็แล้วแต่ คุยไปคุยมาเดี๋ยววกมาคุยเรื่องนี้ตลอด ก็เลยรู้เลยว่าหน้าที่ที่วางโดยระบบ เกี่ยวข้องกับการจรรโลง และคงไว้ซึ่งพุทธศาสนาจริง ๆ ฉะนั้นผู้ทีทำงานให้ระบบจึงมีการจัดวางให้ศึกษาเกี่ยวกับระบบ และ การปล่อยวางให้ลึกซึ้งก่อน เพราะถ้าขาดความเข้าใจอันถ่องแท้แล้ว การไปขยายต่อให้ผู้อื่น ย่อมทำให้เกิดการบิดเบือนได้ อันนี้จึงเป็นเรื่องที่น่ายินดีกับคุณเมาเท่น (คุณบรรพต) มาก ที่เกิดความเข้าใจลึกซึ้งถึงขั้นวิปัสนาจารย์ ไว้ถ้าจินตวดีมีโอกาส (รอระบบจัด) คงได้มีโอกาสได้รับการสอบอารมณ์จากคุณเม้าเท่นสักวัน

 

รายงานผล....

พยายามคิดถึงการคิดพิจารณาเพื่อละวางตัวตน ...ค่ะ

ปกติก็เคยพยายาม ระลึกรู้ตัวเพื่อการละวางอารมณ์โกรธอยู่แล้ว ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง
มีอารมณ์น้อยเนื้อต่ำใจบ้าง ทำให้รู้สึกหงุดหงิด ไม่พอใจ เผลอไผลทำกิริยาอาการขึงขัง(เพราะไม่สามารถเอาชนะความโกรธ แม้รู้ตัวก็ไม่หยุด)

พอเรา เผลอไปตำหนิคนอื่นเข้า ก็นึกถึงเรื่องเกี่ยวกับการ เพ่งโทษท่าน ก็พอเกิดความเมตตาขึ้นมา อาการเพ่งคนอื่นก็หมดไปได้

หลังจาก เราพยายาม ระลึกรู้ตัว พอพายุแห่งอารมณ์พัดผ่านไปแล้ว ก็รู้สึกเสียใจ รู้สึกว่า เรานี่ช่างแย่ (ละอายตัวเอง)

หลังจากได้หลักเป้าหมาย 3 ข้อ คือ การลดกิเลศ ละวางตัวตน เลิกทำผิดศีล (โดนใจมากๆ) ก็นำมาปฏิบัติทันที โดยเน้นหนักในเรื่องเกี่ยวกับละวางตัวตน

เห็นประโยชน์ในเรื่องการละวางตัวตนได้มาก
1. อารมณ์โกรธที่มี เมื่อใช้สติตามรู้แล้ว รู้ตัวเฝ้ามอง ละวางอารมณ์นั้นๆ ว่าไม่ใช่ตัวเรา อารมณ์โกรธลดลงได้ (ดีจัง..)

2. มีความรู้สึกอิสระเบาสบายของจิต เพราะรู้สึกว่า ไม่ต้องมารับบทบาทหน้าที่อะไร ตามรู้ตามดู ไม่ต้องทำงานหนักอย่างที่เคย (อันนี้เลยกลายเป็น อารมณ์ร่าเริง มีความสุข...ซะงั้น)

3. พอตามรู้ จิตอยู่กับปัจจุบันมากๆ มีสติปัญญาคิดหาทางแก้ไขปัญหาได้ดีขึ้น

4. แม้บางครั้ง สมัยก่อนที่เคยน้อยเนื้อต่ำใจไปบ้าง ทำให้หงุดหงิด แต่เมื่อละวางตัวตนแล้ว อาการเหล่านี้ก็หายไป ทำหน้าที่ต่างๆ ของตัวเองต่อไป

5. บางที ก็นึกๆ อยากว่าต้องการใช้อุปกรณ์ต่างๆ แบบพี่ๆ บ้างแรกๆ ก็มาเฝ้าโทษตัวเองว่าทำไม่ดี

" อาการรู้สึกว่าตัวเอง ดี หรือ ไม่ดี เลยกลายเป็นยึดติดตัวเองเข้าไปอีกแน้ "

พอได้อ่านข้อความ "พี่สุดใจ" ก็ละวางเรื่อง ดี หรือ ไม่ดี ของตัวเอง ....สบายใจขึ้นเยอะ

จะมีอุปกรณ์ จะได้ใช้หรือไม่ ไม่ใช่สิ่งสำคัญ " เพราะเรื่องสำคัญคือ การปฏิบัติตัวเพื่อละวางตัวตน รู้เท่าทันกิเลศด้วยสติปัญญา ตั้งตนอยู่ในศีลห้า "

แม้ไม่มีอุปกรณ์อะไร การตั้งใจช่วยเหลือคนอื่น ๆ ก็ยังคงทำอยู่อย่างต่อเนื่อง เท่าที่จะทำได้ เท่าที่กำลังเล็กๆ ของเราจะทำได้ค่ะ ^^

ละก็ขออนุโมทนา ขอบคุณพี่สุดใจ คุณนีโม่ และทีมเขากะลา2 (มนุษย์ต่างดาว) ทุกท่าน ที่ได้ให้ความรู้ ต่างๆ ที่สามารถนำมาใช้เพื่อการพัฒนาจิตและยกระดับจิตใจค่ะ

 

จัดหิ้งพระก่อนเริ่มพิธีทำบุญ

 

ท่านว่าไว้ว่า

อุปกรณ์ ที่ติดตั้งไปนั้น เปรียบเสมือน อาจารย์ใหญ่
ความอยากได้ อยากมี อยากเป็น จะแสดงออกมาให้รู้เห็น
เราจะรู้เท่าทัน ความอยากเหล่านี้หรือไม่
จึงต้องพิจารณา เพื่อรู้ให้เท่าทัน แล้วถอยออก

ไม่อยาก กลับได้ แต่อยากเมื่อไร กลับไม่ได้ซักที
(ประโยคนี้เหมือนของคุณjuksawat)


การปล่อยวาง ละอัตตาตัวตน คืออุบายเชื่อมโยงให้สามารถใช้อุปกรณ์อย่างมีประสิทธิภาพ
และสามารถยับยั้งอาการสติแตก จากการเห็นภาพโหดๆ ที่เกิดจากภัยพิบัติ ทำให้มนุษย์ล้มหายตายจากในสภาพที่คนธรรมดาทำใจไม่ได้

หากเราไม่เริ่มต้นกันตั้งแต่วันนี้
เราจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
เป็นสัญญาณสุดท้ายแล้ว สำหรับการปลุกให้พวกเรารีบขวนขวาย
ช่วยเหลือตนเองก่อน แล้วจึงช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป

จิตที่เคยฝึกมาดีแล้ว เมื่อถึงเวลาจะแยกแยะ ดี ชั่ว ได้เอง

เราเสียเวลากันมามากแล้ว
หยุด แล้วตั้งต้นใหม่ อย่างมุ่งมั่น ไปตามวิถีทางครรลองที่ถูกต้อง
มีคำตอบให้ชัดเจนตรงประเด็น ปฏิบัติได้อย่างเห็นผล กันเถิด

ขออนุโมทนาครับ

 

สัปดาห์นี้ ต้องไปธุระในเมืองบ่ายนี้ค่ะ แล้วจะเลยไปอาคารฝักข้าวโพดเลย
ถ้าพี่เม้าเดินทางไป กลับด้วยกันได้เหมือนเดิมนะคะ
คุณไอย และคุณจักษ์ด้วยค่ะ

โลกร้อน ลดใช้น้ำมัน เราช่วยกัน car pool พี่น้อง ....

 

Friday, September 26, 2008

ทำบุญครบรอบ 8 ปีพ่อเชิด 26กย51




เริ่มพิธีโดยพี่จุกเป็นประธานจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย

ตอนนี้สวดมนต์เสร็จ รดน้ำมนต์กัน


จานโม่ กะจานป้านั่ง สมาทานศีล

หลวงบัง (หลวงพ่อระบบ) วัดนก กทม เป็นประธานสงฆ์

กำลังคุยถึงพ่อเชิด

คนในระบบ ร่วมถวายเพล

พี่จุกเป็นประธาน ถวายสังฆทานน้องอภิชาญ คุณปิรามิด



พี่จุกทำหน้าที่ประธานอาราธนาศีล



จานป้า นั่งฟังพระสวด

พี่จุกอาราธนาพระปริต

พระกำลังสวด

คนในระบบมาร่วมกันอย่างคับคั่ง

 

ขอบคุณคุณยูครินที่ส่งภาพมาให้อนุโมทนากันค่ะ

อ้าว เรียกคุณจักษ์ว่าคุณจุกตามเราเสียแล้ว
The name stuck มั้งพี่จักษ์ อิอิ

 

ขอบคุณครับ อาจารย์ไก่
แล้วพบกันที่เขากะลา 2 ครับ

ท่านที่สนใจ สามารถไปรับฟังการขยายระบบได้ในวันนี้(27/9/51)
และอาจได้รับเลือกให้เข้าร่วมเชื่อมระบบ ติดตั้งอุปกรณ์ ในโอกาสต่อไปครับ

ความเพียรพยายาม อย่างอดทน ย่อมนำมาถึงซึ่งความสำเร็จ

ของอะไรที่ได้มาง่ายๆ ย่อมไม่ค่อยรู้คุณค่า
ของที่ได้มายากๆ หากไม่ใส่ใจศึกษาปฏิบัติ คุณค่าย่อมไม่ปรากฏ เช่นกัน

 

ทำบุญครบรอบ 8 ปีพ่อเชิด 26กย51




ภาพวาดพ่อเชิด รุ่นปาฎิหาริย์ วาดโดยผู้อาวุโส สมจิตรเขากะลา
เพราะท่านวาดวันเดียวเสร็จ แถมส่งมาจากนครสวรรค์สู่กทม.ในวันเดียวกัน
เหมือนอีกต่างหาก


คนระบบ พระระบบ ทำบุญร่วมกัน ต่างคนต่างงง ไม่รู้ระบบของใคร
หลวงพ่อว่า "เออ..ปล่อยไปตามระบบลูก"


มีคนมาร่วมกว่า 20 คน แต่อยู่ด้านหลัง กลัวกล้อง น้องไอยมาไสตล์ใหม่
สงสัยเพิ่งลงจากยาน ใส่ชุดต่างดาวสีเงินมาเลย


ว่าไงพี่จุก ช่วยเปิดตาที่ 4ให้ผมหน่อยดิ ผมอยาก....
อ๋อ ..ด้าย เค้าบอกว่าไม่ให้ยึดไง..ดูสิพี่ผมวางหมดจนไม่เหลือแย้ว


คนระบบ ฉันเพล ร่วมกาน กินก็สักแต่ว่ากิน (ในภาพเห็นคุณชานนท์แอบตัก)
ระบบเค้าบอกให้ ตักออก แกดันตักเข้า(ปาก)เสียนี่


อาจารย์แม่ดาวิษา แอบมาข้างหลัง นั่งเงียบๆ แบบคนระบบ แต่พอเริ่มเข้าฉาก
เล่นบทถวายสังฆทาน ท่านก็กลายเป็นตัวเอกเสียนี่

 

ขอบคุณครับ อ.ไก่
ไปแน่นอนครับ แต่อาจไม่กลับด้วย มีกำหนดค้างกับเทพบุตรชาวดินครับ เพราะเช้าวันอาทิตย์มีภารกิจที่ต้องกระทำร่วมกันกับท่านเทพบุตรชาวดินครับ

เมื่อเช้าพยายามรายงานเหตุการณ์เมื่อวานอยู่หลายครั้ง แต่ไม่สามารถรายงานได้ ที่แท้รอคุณยูครินเสนอภาพถ่ายนี่เอง

 

Friday, September 26, 2008

ขยายระบบ 26 กย 2551


หลังจากทานอาหานเสร็จก็ได้มีการขยายระบบเพิ่มเติมใช้เวลา 1 ชั่วโมง
โดยผู้อาวุโส ที่ห้อง UFO Thailand ชั้น 12
มีคนเข้าร่วมฟัง 10 คน รวมผู้อาวุโสด้วยเป็น 11 คน

 

Friday, September 26, 2008

เดินทางไปโรงเจ 26 กย 2551




ชาวระบบ ออกเดินทางไปโรงเจระบบ

เห็นจะจะ พอออกไปปากซอย ระบบก็แจ้งรหัสมา ผ่านทะเบียนรถแท็กซี่
ทร 7111 ภาระหน้าที่

เอากันชัดๆ หน้าที่ของคนระบบจริงๆ

 

แท็กซี่ระบบ สีลีน่า จัง...

 

ได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์แล้ว หลังจากพยายามรายงานเหตุการณ์อยู่หลายครั้งเมื่อเช้าวันนี้ แต่ไม่สามารถรายงานได้ ที่แท้ระบบไม่ให้รายงานก่อน ต้องรอดูรูปถ่ายประกอบนี่เอง

เมื่อวานได้ไปร่วมทำบุญเลี้ยงพระอุทิศส่วนกุศลให้กับคุณพ่อเชิด ชื่นสำนวนที่เขากะลา 2 อาคารฝักข้าวโพด ขออนุญาตรายงานเหตุการณ์ให้ทราบดังนี้

ตอนเช้า พวกเรา (2 คน ผมกับน้องแนนหรือคุณดีใจมาก) พร้อมกัน ณ เขากะลา 2 เพื่อร่วมกันทำความสะอาด เมื่อทำความสะอาดเสร็จพวกเราก็เริ่มทะยอยกันมา รวมทั้งพระภิกษุสงฆ์ อีก 3 รูป นำทีมโดย พระอาจารย์ประสิทธิ์ (หลวงบัง)..... แต่ไหง จนท.รปภ.เห็นเป็น 4 รูป

ตอนเพล พวกเรานั่งมองพระฉัน
หลังเพล พระนั่งมองพวกเราฉัน (กิน) ..... คุณยูครินทำให้ผมติดไปด้วย

หลังจากนั้นมีการขยายระบบให้กับพวกเราอีกครั้งโดย อ.สุดใจ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง.... งานนี้ระบบจัดให้นอกเหนือกำหนดการ ต่อจากนั้นพวกเราก็เก็บสัมภาระเดินทางออกจากเขากะลา 2 อาคารฝักข้าวโพด ไปโรงเจพร้อมกับพระอาจารย์ประสิทธิ์ ส่วนพระอีก 2 รูปเดินทางกลับวัด


ตอนบ่าย พวกเราเดินทางถึงโรงเจ คลอง 7 ก่อนอื่นเลยพวกเราทำพิธีบอกกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์และไม่ศักดิ์สิทธิ์ เจ้าที่เจ้าทาง ขออนุญาตเข้าไปทำความสะอาด และปรับเปลี่ยนเคลื่อนย้าย เพื่อจัดสถานที่ให้เหมาะสม .........

ความสนุกสนานเฮฮาที่ระบบจัดให้....อยู่ที่ตอนจัดเสร็จและจะกลับนี่แหละ เป็นการบูชาพระรัตนตรัย กราบลาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ส่วนจะเป็นอะไรนั้น ยังไม่สามารถรายงานได้ เนื่องจากคุณยูครินยังไม่ได้นำเสนอภาพถ่ายที่โรงเจ คลอง 7


ฉะนั้น.....จึงต้องรออ่านและติดตามในตอนต่อไป

 

Friday, September 26, 2008

โรงเจเฮงฮุ้นยี่



สภาพโรงเจกึ่งพุทธกาล อายุกว่า 50ปี


ด้านหน้าโรงเจ

ฮวงซุ้ยหลวงปู่เงิน เจ้าอาวาสวัดเฮงฮุ้นยี่ (โรงเจ)

ด้านข้างเป็นเขตพุทธาวาส

มีพระศรีอาริยเมตตรัยโพธิสัตว์และพระกวนอิมโพธิสัตว์

 

Friday, September 26, 2008

โรงเจเฮ้งฮุ้นยี่ 2



สภาพด้านในศาลเจ้า ทรุดโทรมมาก

ด้านข้างยังต้องบูรณะ ยังเป็นป่ารกอยู่


ภาพด้านหน้า แสดงอาคารติดกันสองหลัง หลังแรกเป็นศาลเจ้าแม่
ด้านหลังเป็นวัด เฮงฮุ้นยี่ เขตพุทธาวาส


ด้านข้างวัดซึ่งด้านในเป็นพระอุโบสถ ใช้ประกอบสังฆกรรม


ประตูผุพังไปตามกาลเวลา


ในศาลเจ้าด้านซ้ายประดิษฐานพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์


ด้านในพระอุโบสถฝั่งพุทธาวาส


ด้านในศาลเจ้า


ศาลเจ้าด้านในประดิษฐานพระศรีอาริยเมตตรัยตรงกลาง


ด้านในศาลเจ้า


ฝั่งซ้าย ประดิษฐาน พระสังฆรามโพธิสัตว์ (กวนอู)

ฝังขวา


พระสังฆรารามโพธิสัตว์ กวนอู

 

ภาพถ่ายภารกิจที่โรงเจ คลอง 7 เริ่มมาแล้ว
เหมือนนัดกันไว้ แต่ความเป็นจริงผมกับคุณยูครินอยู่ห่างกันคนละมุมแผนที่เลย ทั้งนี้ระบบจัดให้อย่างเหมาะสมและลงตัวเลยทีเดียว

จะขออนุญาตกล่าวนามตามท้องเรื่องต่อไปว่า....

เมื่อพวกเราปรับเปลี่ยนจัดสถานที่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตะวันก็เคลื่อนคล้อยไปเกือบถึงตอนเย็น พระอาจารย์ประสิทธิ์ก็ให้พวกเราจุดธูปคนละ 3 ดอก บอกกล่าวและกราบลาเพื่อเดินทางกลับ

เสียงสวดมนต์ดังขึ้น นำโดย อ.นีโม่ เป็นบทกราบพระรัตนตรัยว่า......อะระหังสัมมา สัมพุธโธภะคะวา...... พวกเราขานรับพร้อมกัน และสวดไปจนจบ........สังฆังนะมามิ โถโถโถ บทสวดนี้เป็นบทสวดที่พวกเราคุ้นเคยที่สุด ก็สวดมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่

นึกว่าจะจบ อ.นีโม่ ขึ้นก่อนเลยว่า อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมาสัมพุธโธ......พวกเราขานรับพร้อมกัน...โถโถโถ นี่มันบทสวดนมัสการพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ นี่ เป็นบทสวดที่พวกเราคุ้นเคยอีกนั่นแหละ พวกเราก็สวดพร้อมกันต่อไปจนจบ......ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติฯ

เตรียมที่จะลุกขึ้น ทันใดนั้น อ.นีโม่ ก็เอ่ยมธุรสวาจาด้วยเสียงดังฟังชัดขึ้นอีกว่า พาหุง สะหัสสะ.......โถโถโถ นี่มันเป็นบทสวดพระชัยปริตรที่พวกเราคุ้นเคยอีกนั่นแหละ พวกเราก็เลยขานรับพร้อมกันต่อไป เพื่อให้รู้ว่า เราก็ศิษย์คถาคตคนหนึ่ง อ.นีโม่ หันมาบอกพวกเราว่า ระบบโฟร์มาให้สวดบทนี้ เราก็สวดไปเรื่อยๆ แต่วันนี้มีอาการแปลกๆ บางท่อนก็จำได้ บางท่อนก็จำไม่ได้ ทั้งๆที่เป็นบทสวดที่พวกเราสวดเกือบทุกวันเป็นประจำ การสวดของพวกเราวันนี้จึงมีทั้งเสียงสูงและเสียงต่ำ เสียงดังและเสียงค่อย ตรงไหนที่จำได้ก็เสียงดัง ตรงไหนที่จำไม่ได้ก็เสียงค่อย....เราเริ่มอมยิ้มและมองหน้ากัน เหมือนจะรู้ว่าระบบกำลังจะเล่นอะไรกับเรา บทสวดค่อยๆแผ่วเบาเหมือนลมหายใจเฮือกสุดท้ายจะหลุดลอย

แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา มันเป็นเสมือนเสียงต่อลมหายใจเฮือกสุดท้ายของพวกเราดังขึ้นว่า อะระหัง สัมมาสัมพุธโธ ภะคะวา........พวกเราเริ่มหัวเราะ อ้าว..นี่มันบทกราบพระรัตนตรัยนี่ เล่นตัดบทจบลงง่ายๆเลยหรือ ผมถาม อ.นีโม่ ว่า นึกยังไงสวดบทบี้ อ.นีโม่ บอก ไม่รู้เหมือนกัน ระบบให้สวด อีตอนปักธูปผมก็เลยบอกว่า ก็บอกแล้งไง ไม่มีรูปแบบ อย่าถามผมนะว่านึกอย่างไรถึงพูด

ไม่ใช่สวดไม่ได้นะ แต่ระบบไม่ให้พวกเรายึดติดในรูปแบบต่างหาก.............

เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้

 

Friday, September 26, 2008

ขออนุญาตหลวงพ่อ

ทำพิธีขออนุญาตจากสิ่งสักดิ์สิทธิ์ที่โรงเจเพื่อเข้าทำการบูรณะ


ทำพิธีหน้าศาลเจ้า

ทำพิธีหน้าฮวงซุ้ย หลวงปู่เงิน ปฐมเจ้าอาวาส

อาจารย์โม่นำคนระบบ ขอขมาหลวงปู่เงิน

อาจารย์จุก นำคนระบบทำการขอขมาในพระอุโบสถ




หลวงปู่เงิน ปฐมเจ้าอาวาส วัดเฮงฮุนยี่ และโรงเจเฮงฮุ้นยี่

ฮวงซุ้ยบรรจุศพท่าน

ขณะทำพิธี หน้าศาลเจ้า


ขณะทำพิธีก็เกิดเหตุอัศจรรย์ ท้องฟ้าที่มีแดดจัดๆ กลับเย็นลง มีเมฆมาปกคลุม
มีเม็ดฝนเล็กๆโปรยปรายลงมา จากฟากฟ้าขณะขออนุญาตหน้าฮวงซุ้ย
หลวงปู่ แสดงการอนุญาตให้คนระบบเข้าไป
ทำการบูรณะได้ ซึ่งทำให้คณะกรรมการโรงเจที่อยู่ในที่นั้นต่างปิติยินดีในเหตุอศัจรรย์นี้
และอนุโมทนากันถ้วนหน้า