ความพินาศ...หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

<table style="font-size: 12px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="500"><tbody><tr style="font-size: 12px;"><td style="font-size: 12px;" colspan="3" class="title1" align="right" background="../images/box10.gif" height="72" valign="bottom">ความพินาศ...หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม</td> </tr> <tr style="font-size: 12px;"> <td style="font-size: 12px;" background="../images/box12.gif" width="20"></td> <td style="font-size: 12px;" height="100" valign="top" width="460">
ทุกข์ที่น่ากลัว ความทุกข์ในโลกมนุษย์นี้มีหลากหลาย
ท่านมีแต่ความทุกข์ มีเงินทองมากมายก็หาความสุขไม่ได้
แต่ซื้อความสะดวกได้ อยากได้รถกี่คันไปซื้อมา
แต่ความสุขมันอยู่ที่ซื้อรถแล่นไหม
สามีภรรยาทะเลาะกันมีความสุขไหม
นี่แหละทุกข์ที่น่ากลัว จะอธิบายให้ฟัง

คนที่ไม่มีธรรมะชอบขี้เกียจ ขี้โกง ขี้อิจฉาริษยา
ชอบประทุษร้ายเขา จะมีแต่ความทุกข์ที่น่ากลัวมาก
ที่หาเรื่องประทุษร้ายใส่ความผู้บริสุทธิ์ไม่มีความผิด
จนได้รับโทษทัณฑ์
ผู้นั้นต้องถึงความพินาศ 4 ประการ
ทราบได้จากการเจริญพระกรรมฐาน

1.เกิดความทุกขเวทนาเร่าร้อนอย่างแรงกล้า
ต้องพบข้อนี้ก่อน เกิดความทุกขเวทนาเร่าร้อนใจ
ปวดอย่างทนไม่ไหว เกิดทุกข์กายเข้ามาหาทุกข์ใจ
นักกรรมฐานต้องกำหนดเวทนาว่า
"ปวดหนอ ปวดหนอ" ตายให้ตาย

อยากรู้ความจริงของชีวิต ต้องเข้าวัดปฏิบัติ
และน้อมถวายชีวิตเป็นพุทธบูชา ด้วยการปฏิบัติธรรม
ขอยอมตายตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
"ปวดหนอ ปวดหนอ" นี่ทุกข์อย่างร้ายแรง
ทุกข์นี้เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
จิตจะพบพระ ใจไม่กังวลต่อทุกขเวทนา เวทนาจะหายไป
ทุกข์ออกไปความสุขมาแทนที่ สร้างความดีกันต่อไป

2.ถึงความเสื่อมความตาย
ถ้าใครถวายชีวิตต่อพระรัตนตรัยได้ จะได้ผล
คนที่ยังกลัวตายจะมีแต่ความทุกข์ระทมขมขื่นตลอดรายการ
ต้องอดทนต่อสู้ ตายให้ตาย
คนที่ไม่สู้จะถึงความเสื่อมความตายทันที
ความเสื่อมคืออะไร จิตใจของท่านเสื่อม
ท่านจะตายด้วยความประมาท อันนี้กรรมฐานนะ

คนไหนไม่รักตัวยังกลัวลำบากอยู่ คนนั้นยากที่จะได้ธรรมะ
รักตัวอย่ากลัวลำบาก ต้องทนทุกข์ผ่านความเสื่อม
ความตายให้ได้ ปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 กำหนดจิตใจ
เมื่อใดเข้มแข็ง จิตใจท่านจะไม่เสื่อมต่อพระรัตนตรัย
ความตายจะเกิดขึ้นอย่างไร อมตะจิตท่านจะไม่ตาย
ถึงท่านจำเป็นต้องจากสังขาร แต่อมตะจิตท่านจะไปสู่ความดี
ท่านจะมีปัญญา ท่านจะไม่ปวดอย่างทรมาน
โทษที่น่ากลัว คืออิจฉา จะเกิดอาพาธเจ็บป่วยอย่างหนัก
ต้องทนทุกข์ทรมาน สำหรับคนที่ใส่ร้ายป้ายสีเขา
จิตใจถึงธรรมะจะไม่อิจฉาใครจะไม่มีโทษที่น่ากลัวกับเราเลย

3. จิตฟุ้งซ่านกระวนกระวายเสมอ
คนที่อิจฉาริษยาเขานั้น จิตจะกระวนกระวายและฟุ้งซ่าน
ตลอดชีวิต
ถ้าท่านเจริญสติปัฏฐาน 4 กำหนด "ปวดหนอ ปวดหนอ"
จิตก็ไม่ฟุ้งซ่าน จิตก็เป็นกุศล จะไม่ใส่ร้ายป้ายสีใคร
ให้ทุกข์ทรมานถึงขนาดนี้เลย
คนที่จิตฟุ้งซ่านกระวนกระวายใส่ร้ายป้ายสีเขาตลอดมา
และไม่ได้เจริญกรรมฐาน จะเข้าหลักว่าถูกผู้ใหญ่เพ่งโทษ
ข้าราชการถูกผู้ใหญ่สอบสวน ถูกไล่ออก
และถูกใส่ความอย่างร้ายแรงที่เราไปใส่ความเขามา
ถ้าท่านเจริญสติได้ ท่านจะแผ่เมตตา อโหสิกรรม
ไม่ใส่ร้ายป้ายสีใคร ผู้ใหญ่ก็ไม่ใส่โทษให้แก่เรา
อย่างร้ายแรงเหมือนแต่ก่อนมา

4.ญาติมิตรทอดทิ้ง
เนื่องจากไปทอดทิ้งคนอื่น
ไปใส่ร้ายเขาเอาแต่ตัวลอยลม
ในอนาคตท่านจะถูกญาติมิตรทอดทิ้ง
ไปรับราชการผู้ใหญ่จะทอดทิ้ง
ลูกของเราจะต้องถูกออกจากราชการ นี่เป็นกฎแห่งกรรมนะ
ถ้าคนไหนแผ่เมตตาในพระกรรมฐาน ญาติมิตรไม่ทอดทิ้ง
กฎแห่งกรรมที่เราไปทิ้งเขามา ไปใส่ร้ายป้ายสีเขา
เมื่อแก่แล้วต้องถูกทอดทิ้ง
ถึงจะมีสมบัติกี่พันล้านก็ต้องถูกทอดทิ้ง
ถ้าเราตายไปก่อน ลูกหลานก็ทอดทิ้งตัวเอง
ทรัพย์สินที่มีอยู่จะพินาศตลอดไป ลูกหลานจะแย่งกัน
</td></tr></tbody></table>