ในขณะเดียวกันนั้น แม่ชีท่านหนึ่งขี่จักรยาน กำลังจะเลี้ยวเข้าพอดี
เราก็รีบรี่เข้าไปถาม
ความรู้เท่าหางอึ่ง ดั้นนน..ทะลึ่ง!! อยากจะเขียน
ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย อึดเบเกอรี่, 9 พฤศจิกายน 2004.
หน้า 2 ของ 7
-
-
โธ่ ... แล้วเราจะไปถามใครล่ะเนี่ย ใกล้สี่โมงแล้วด้วย
เอาวะ! เสี่ยงดวง ไปทางนี้ล่ะ
เราเดินเลียบไปทางโบสถ์
ในที่สุด ... เย้ นั่นไง เห็นแล้ว ป้ายที่เขียนว่า
ติดต่อที่พักผู้มาปฏิบัติธรรม
เฮ้อ ... โล่งอก อีกห้านาทีจะสี่โมง
เกือบได้นอนนอกวัดแล้วสิ ตรู... -
เมื่อติดต่อแลกบัตรประชาชนและรับกุ_แจห้องมาแล้ว
เราก็เดินมุ่งไปยังห้องที่ตั้งเรียงรายกันอยู่ข้างโบสถ์
ที่พักของเราเป็นอาคารคล้ายทาวน์เฮ้าท์ มีสองชั้น ติดมุ้งลวด
ขณะที่กำลังเดินหาห้อง ก็ได้พบกับคุณแม่ชีที่ขี่จักรยานเมื่อกี้ -
เราเข้ามาที่ห้องก็ได้พบกับคุณแม่ชีอีกท่าน กำลังลงบันไดมา
-
-
เอ ... คุณแม่ชีบอกว่า ต้องไปที่วิหารแก้ว 100 เมตร
ดีใจจัง เราชอบที่นั่นมากเลย ...สวย
เย้ ... ได้ขึ้นรถรางด้วย สนุกจริงๆ
พอไปถึงที่วิหาร คุณแม่ชีแนะนำให้ไปหยิบหนังสือสวดมนต์จากในกล่อง
และเราก้อเริ่มสวดตามหลวงพ่อ
สวดผิดๆ ถูกๆ เลยต้องสวดเบาไว้ก่อน อิอิ
หลังสวดมนต์ ก็นั่งฟังหลวงพ่อเทศน์
เฮ้อ! มีความสุขจริง มาเข้าวัด มันดีอย่างนี้นี่เอง -
เมื่อเสร็จจากการทำวัตรเย็น (ที่ไม่ต้องกวาดลานวัด)
เราก็นั่งรถรางกลับที่พัก
เออ... ไม่ใช่ ต้องบอกว่า ยืน
เพราะด้วยความอ่อนเยาว์ของใบหน้า และอายุ
จึงต้องสละที่นั่งให้ผู้อาวุโสกว่า
เมื่อมาถึงห้องพัก และตั้งแต่นี้ ต่อไป
ชีวิตเรา... จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล -
อ้อ ถ้าน้าคนเก่าไป ต้องได้นั่งแหงๆ
มาชื่นชมจอมลุยด้วยคนจ้ะ
โมทนาสาธุ -
เรื่องยาวหรือสั้น
ช่วยบอกโครงร่างหน่อยนะว่าเรื่องที่เล่ายาวหรือสั้นจะได้ทำใจติดตามอ่านถูก -
ยาวค่ะ ยาวแน่ๆๆๆๆ
เพราะว่าที่เอามาลงไปแล้วนั้น
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลย
เตรียมตัว เตรียมใจได้เลยค่ะ อิอิ -
Kamen rider เป็นที่รู้จักกันดี
ออ ดี ว่าจา เขียนมั่ง ไดอารีมดเอ้ก เล่มสีชมพู
-
ซาหนุกดี
สนุกดีจ้ะ...สนุกดี เขียนได้น่าอ่านดี
1) เลิกวิจัยฝุ่นแล้ว ไปหัดเขียนหนังสือสิ จะตามไปซื้อ
2) เก่งจริงนะตัวแค่นี้ บินเดี่ยวได้แล้ว แต่ระวังไว้บ้างก็ดี เพราะสังคมเดี๋ยวนี้มันน่ากลัว อย่าง Fat man เอง หลังตี 2 ก็ไม่กล้าออกไปไหนแล้ววว..
3) ชอบรถสีฟ้าขึ้นมาเฉยๆ
4) ชอบสังคมชนบท ชอบคุณป้าฟันดำ (จ่าด่า ด่าดำ จ่าดำ จ่าดำ) ชอบแม่ค้าแถวนั้น (แถวอื่นไม่เอา)
5) ชอบตอบโบกจักรยาน แล้วแม่ชีเบรคไม่ทัน ฮาดี
6) เพิ่งรู้จริงๆ ว่าแม่ชีขี่จักรยานได้
7) ชอบรถราง แต่เขาคงไม่ให้ Fat man ขึ้น (เพราะนำหนักเกิน)
แล้วกลับมาเขียนอีกนะ -
:cool: (kiss)
-
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะคะ มีกำลังใจมากเลย
พยายามจะเขียนให้จบ ภายในวันสองวันนี้
เพราะต้องไปงานกฐิน ... มีเรื่องมาเล่าอีกแน่ๆ -
มาต่อกันนะคะ ... ความเดิมตอนที่แล้ว
กรุณาขึ้นไปอ่านตามด้านบนจ้า ...อิอิ -
ตอนที่ 2 เรื่องเล่าจากเด็กอนุบาล 1/2
แต๊น แต๊น แต๊น ... แตนนนนนนนนนนนนนนนน
ไม่ใช่การปรากฏตัวของยอดมนุษย์ที่ไหน
แต่คือการปรากฏ ของผู้ที่จะมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กอนุบาล
นั่นคือ พี่สาวสุดสวย (ขอใช้นามสมมุตินะจ้ะ)
เธอมีชื่อว่า ... พี่วิ
คุณแม่ชีฝากฝัง เราให้กับพี่วิ บอกว่า ให้ช่วยดูแล
จะทำอะไรก็สะดวกกว่า อยู่กับแม่ชี -
-
ประมาณตีสอง ตีสามมั้ง รู้สึกตัวขึ้นมา แต่ไม่ได้ลืมตา
มีความรู้สึกว่า ทางด้านขวาที่เราเว้นไว้ ซึ่งตรงกับประตูนั้น
มีใครสักคนกำลังเดิน ไป -
เช้ามืด เรารู้สึกตัวจากเสียงปลุกของหลวงพ่อ
แต่ก้อแค่รู้สึกตัว แหะ แหะ ... หลับต่อ
จนกระทั่งเช้า ประมาณหกโมง
ความเคลื่อนไหวรอบๆ ตัวเรา
ความรู้สึกแรก คือ คืนนี้ ต้องย้ายที่นอน...
หลังจากอาบน้ำแล้ว เราก็เดินข้ามฝั่งไปกวาดลานบริเวณตึกรับแขก
ไปกันสามคน ... พี่วิ พี่จิต และเรา
พี่วิ แนะนำว่า ในขณะที่เรากวาด ให้เรากำหนดจิตภาวนา
จะสวดมนต์ หรือว่าจะขอให้บุ_ครั้งนี้ ส่งให้เราถึงนิพพานในชาตินี้ ก็ได้ -
จิตเราในขณะนั้น ยังคิดว่า ... นิพพาน เหรอ
มันดูเหมือนฝันสูงยังไงไม่รู้ ไม่อาจเอื้อมหรอก
เราเลยสวดบทชินบั_ชรไปเรื่อยๆ ดีกว่า
พี่วิ สอนอะไรหลายอย่างมากๆๆ สอนดีมาก
หน้า 2 ของ 7