ความเชื่อในเรื่องกรรม < ให้ความกระจ่างดีนะมาอ่านซิ >

​

กรรมดีและกรรมชั่วคนทั่วไปอยากได้ 4 อย่าง

1. 1. อยากอายุยืน
   2. อยากรวย
   3. อยากสวย
   4. อยากเก่ง

แต่จะได้เป็นอย่างไรนั้น มันมีเหตุมีผล พุทธศาสนานั้น เป็นศาสนาของเหตุและผล ผลจะเกิดโดยไม่มีเหตุไม่ได้ ท่านจึงเน้นหนัก ที่บุคคลทั้งหลายจะต้องยอมรับ และเชื่อว่า คนเราจะได้ดีหรือได้ชั่ว มีสุขหรือมีทุกข์ เหตุจริงๆคือมาจาก การกระทำของเราเอง ไม่ใช่คนอื่น เราเป็นผู้สร้างเอง เหตุถ้าคนทำดี ผลของความดีก็รออยู่ คนทำความชั่ว ผลของความชั่วก็รออยู่ เขาจะคิดบัญชีเมื่อไหร่เท่านั้นเอง"สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลว และปราณีตได้"

กรรมที่เราเป็นผู้ก่อ
เรื่องของกรรมนี้ ผู้ใดกระทำกรรมอย่างไรไว้กรรมนั้นก็จะสนองในลักษณะเดียวกันขึ้นอยู่แต่ว่าจะสนองตอบในกาลเวลาใด เร็วหรือช้า ทั้งนี้ย่อมแล้วแต่ภาวะแห่งกรรมจะส่งผลเมื่อใดเป็นสำคัญ สัตว์โลกที่เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารไม่รู้จบนี้ เป็นไปตาม กรรม คือ ความดีความชั่ว วิบาก คือ ผลแห่งกรรม และผลแห่งความดี ความชั่วที่สร้างเอาไว้ก็เนื่องจาก กิเลส คือ โลภ โกรธ หลง ทั้งสิ้น ชาติมนุษย์นับว่ามีอัตภาพดีที่สุด เพราะสามารถเลือกทำความดี ความชั่ว หรือ"กรรม" ได้ตามเจตนาของตน และยิ่งถือว่าเป็นโอกาสดีอันประเสริฐสุดที่เกิดมาได้พบ พระพุทธศาสนาน้อมรับไตรสรณคมน์เป็นพุทธศาสนิกชน มีโอกาสรับรู้เรียนรู้ตั่งแต่หยาบไปจนละเอียดลึกซึ้ง ถึงความเป็นมา เป็นไปในวิถีชีวิตของมนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย

กรรมที่เกิดจากการโกง
ทุกท่านคงจำโศกนาฎกรรมสยดสยองเมื่อคราวที่รถบรรทุกแก๊สคว่ำที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ แล้วเกิดไฟนรกเผาผลาญชีวิตผู้คนเคราะห์ร้ายตายและบาดเจ็บสาหัสนับ 100 ชีวิต ทรัพย์สินวอดวายไปในทะเลเพลิงอย่างสุดประมาณได้มีผู้หญิงคนหนึ่งขอสมมุติชื่อว่านิภาเธอมีสามีชื่อนิคม มีลูก 2 คน ลูกชายคนโตอายุ 16 ปี คนเล็กเป็นผู้หญิงอายุ 12 ปี นิภามีนิสัยคดโกงโดยไม่รู้สึกระอายต่อบาปเธอเคยเล่าว่า เมื่อตอนที่เธอแต่งงานใหม่ๆ ได้โกงแชร์มาแล้วหลายวงต้องย้ายบ้านหนีเรื่อย เธอบอกว่าถ้าไม่โกงจะมีเงินมาซื้อบ้านใหม่หรือ สามีของเธอมีอาชีพเป็นทนายความที่เก่ง แต่น่าเสียดายที่ใช้วิชาชีพไปในทางที่ผิด เขาจะรับว่าความให้พวกฉ้อโกงเงินและเรื่องแย่งชิงมรดกเป็นส่วนใหญ่ สามารถใช้แง่กฎหมายและเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงในการว่าความ พลิกสถานการณ์ของฝ่ายที่ทำท่าจะแพ้กลับมาเป็นชนะได้ ทำให้ได้เงินเป็นกอบเป็นกำ นอกจากนี้ยังรับทำบัญชีและตรวจบัญชีให้แก่บริษัทร้านค้าต่างๆ ด้วยวิธีช่วยหลบภาษี หนีภาษี โกงภาษี ทุกรูปแบบ เป็นการคดโกงรัฐและชาติบ้านเมืองซึ่งๆหน้า จนทำให้ครอบครัวนี้ร่ำรวยอย่างรวดเร็วคุณนิภาภาคภูมิใจในความเก่งกาจสามีของเธอ อีกทั้งยังชื่นชมความฉลาดและชั้นเชิงสารพัดเล่ห์ในการโกงที่คุณนิคมทำสำเร็จมาโดยตลอด น่าสลดใจที่สามีภรรยาคู่นี้ช่างไม่คิดถึงบาปกรรมอะไรเลย ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมาอย่างเดียว ต่อมาคุณนิคมได้ซื้อตึกแถวตรงถนนเพชรบุรีตัดใหม่ เปิดเป็นสำนักงานทนายความ ครอบครัวนี้ก็ได้ย้ายไปอยู่ที่นั่น และมีความรุ่งเรืองเจริญขึ้นเรื่อยๆ ไม่ได้มีวี่แววว่าจะประสบหายนะ จากผลกรรมผลบาปที่ก่อไว้เลย ตราบจนกระทั่งเกิดเหตุการณ์สุดสยองขึ้น เมื่อรถบรรทุกแก๊สพลิกคว่ำที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่มีแก๊สรั่วกระจายออกมา พร้อมกับมีการระเบิดของเปลวไฟมหานรกเผาผลาญชีวิตผู้เคราะห์ร้ายถึงตายไปเกือบ 100 คน รถเก๋งและรถหลายชนิดถูกพระเพลิงเผาวินาศไปไม่รู้กี่สิบคัน รวมทั้งตึกแถวอาคารและที่อยู่อาศํยที่อยู่ในรัศมีที่เพลิงนรกพุ่งไปถึงก็กลายเป็นเหยื่อโศกนาฎกรรมครั้งนี้ด้วยอย่างน่าอเนจอนาถ เหตุการณ์ครั้งนี้ก็ทำให้ครอบครัวของคุณนิภาและคุณนิคมได้รับเคราะห์กรรมไปด้วย คุณนิคมกับลูก 2 คนเสียชีวิตหมดกับเหตุการณ์ครั้งนี้เหลือคุณนิภารอดชีวิตมาได้เพียงคนเดียว เพราะคุณนิภาออกมายืนคุยกับเพื่อนบ้านอยู่ตรงประตูหลังบ้านชั้นล่าง ส่วนคุณนิคมและลูกอยู่ในบ้าน เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เธอเศร้าโศกเสียใจไม่ผิดอะไรกับคนไร้สติ นี้อาจเป็นเพราะผลกรรมที่คุณนิภาและคุณนิคมก่อเอาไว้ แต่ที่น่าเวทนาเห็นจะเป็นลูกทั้ง 2 คนที่ต้องมาเสียชีวิตกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วย

เรื่องที่สอง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเองเลยนะครับ พอดีตอนนั้นไปเดินช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วคิดจะไปโทรศัพท์ จึงเดินไปที่ตู้โทรศัพท์ ตรงนั้นมีตู้โทรศัพท์อยู่ทั้งหมด 3 ตู้แต่มีอยู่ตู้หนึ่งที่ว่าง ไม่มีใครโทรทั้งๆ ที่ก็มีคนยืนต่อคิวอีกสองตู้ข้างๆ ผมเลยคิดว่าตู้โทรศัพท์ที่ว่างมันต้องเสียแน่ๆ ผมก็เลยไปยืนต่อคิวอีกตู้หนึ่ง รออยู่นานคนที่โทรศัพท์อยู่ก็ไม่ยอมเลิกโทร ไม่เห็นใจเราบ้างเลย แล้วอยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาที่ตู้โทรศัพท์ตู้ที่ว่าง ผมก็มองตาม อ้าว..โทรศัพท์ตู้นั้นใช้ได้หรือนี่ นึกว่าเสียนะ แล้วผู้หญิงคนนั้นคุยอยู่ซักพักก็ไป ผมจึงรีบเดินไปใช้โทรศัพท์เครื่องนั้นต่อจากเธอ ตอนเสียบบัตรโทรศัพท์ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะกำลังหัวเสียที่รอนาน แต่เอ..ทำไมเสียบบัตรไม่เข้านะ เหมือนติดอะไรอยู่ พอมองไป ที่ช่องเสียบบัตร อ้าว...มีบัตรโทรศัพท์เสียบคาอยู่นี่ นั่นก็แสดงว่าผู้หญิงคนเมื่อกี้ลืมไว้นั่นเองตอนนั้นผมก็เริ่มคิดว่าถ้าเราเอาบัตรวางไว้ข้างๆ ตู้แบบแอบๆ หน่อย เดี๋ยวเจ้าของเขาก็คงเดินมาเอาคืนเองแหล่ะ แต่ด้วยกิเลสตัณหาของผมสิครับ เกิดโลภอยากได้ของคนอื่นขึ้นมาก็เลยเก็บบัตรโทรศัพท์ของเขาใส่กระเป๋าซะเนี่ย ตอนเก็บมาก็กลัวกรรมจะตามสนอง กลัวบัตรของเราจะหายบ้าง แต่ความโลภมันเข้าครอบงำแล้วครับ แล้วบัตรใบนั้นที่ผมเจอมีจำนวนเงินอยู่แค่ 30 กว่าบาทเอง

พอผ่านไปประมาณ 3 วันผมก็จะเดินไปใช้โทรศัพท์ที่มหา'ลัย คราวนี้ผมไม่ได้ใช้บัตรที่เจอมานะครับเพราะบัตรใบนั้นผมให้น้องของผมไปแล้ว เพราะเขาไม่มีบัตรโทรศัพท์ใช้ ส่วนผมเพิ่งซื้อใหม่มาเอี่ยมอ่อง ยังไม่ได้ใช้เลย และแล้วกรรมก็ตามสนอง โธ่...ตอนคุยก็คุยเพลิน แต่ตอนออกนี่สิไม่ได้หยิบบัตรติดมาด้วย ลืมคาไว้แบบเดียวกับตอนที่เจอบัตรเลยครับ แต่บัตรของผมที่หายนี่สิไม่คุ้มเลยเพราะผมเจอแค่ 30 แต่ผมทำหายไป 100 นี่สิ ฮือๆ...ทวีคูณจริงๆ ตั้งแต่นั้นเลยคิดว่าถ้าของใครตกเราจะพยายามคืนเจ้าของหรือไม่งั้นก็จะไม่เก็บมาเพราะความละโมบอยากได้เป็นของตนเองอีกแล้ว เรื่องนี้ก็แล้วแต่นะครับ บางคนอาจไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องของกรรม คุณอาจคิดว่าเป็นเพราะความประมาทเลินเล่อ ของผมเอง บัตรเลยหาย แต่สำหรับผม..ผมเชื่อเรื่องนี้แน่นอน เพราะนี่เป็นเพียงเรื่องราวเล็กน้อยแค่บัตร โทรศัพท์ 30 บาทแต่คุณลองคิดดูสิครับ ถ้าเปลี่ยนจากบัตร 30 บาทเป็นการเจอเงินในจำนวนที่มากขึ้น แล้วถ้าเวลาที่กรรมตามสนองล่ะ มันจะทวีคูณเป็นเท่าไร อีกทั้งยังเรื่องบาปที่เจ้าของเขาจะต้องทุกข์ใจหาเงินนั้น อีกต่างๆ นานา แล้วถ้าเขาเป็นเด็กละ ถ้าทำเงินหายสัก 100 เขาก็ต้องเดือดร้อนแน่ๆ แถมยังอาจถูกพ่อแม่ ว่าหรือตีอีกด้วย คิดดูสิครับ..แค่ยอมให้กิเลสตัณหาครอบงำเพียงแป๊บเดียวแต่มีผลเสียตามมามากมายถึงเพียงนี้ ก็แล้วแต่คุณจะเลือกทางไหนนะครับ

กรรมตามทัน

เรื่อง ของกรรมตามทัน พระยาวจี สัตยารักษ์ เล่าว่าเคยเห็นด้วยตาของท่านเองคือ มีชาวจีนคนหนึ่ง ประกอบอาชีพด้วยการฆ่าหมูขาย ไม่เคยเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษในการฆ่าสัตว์ และไม่เคยเชื่อเรื่องกรรมเวรใดๆ คิดแต่ว่าการฆ่าหมูชำแหละเนื้อเอาไปขายได้กำไรดี จึงทำเรื่อยมา วิธีฆ่าคือ เขาจะผูกหมูติดกับหลักอย่างแน่นหนาจนมันขยับไม่ได้ จากนั้นจึงใช้ไม้พลองขนาดใหญ่หวดลงบนหัวหมู เต็มแรงจนมันดิ้นพราดๆ ขาดใจตายคาที่ แล้วก็ใช้มีดปลายแหลมแทงคอรองเอาเลือดเก็บไว้ขาย ก่อนจะผ่าท้อง ลากเอาตับไตไส้พุงออกไปขายได้อีก ตั้งแต่หนุ่มจนแก่ไม่เคยว่างเว้นการกระทำเช่นนี้จนชาชิน ไม่รู้ว่าตนสังหารผลาญชีวิตหมูไปแล้วกี่ร้อยกี่พันตัว วันหนึ่งก็เกิดล้มป่วยลง ลูกเมียหาหมอยามารักษาอย่างไรอาการเจ็บก็ไม่ทุเลาลง มีแต่ทรุดหนัก จนกระทั่งอาการไข้กำเริบหนัก ส่อแสดงถึงวาระสุดท้ายของชีวิตจะมาถึงอย่างแน่นอนในไม่ช้าแต่ได้เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น คือคนฆ่าหมูซึ่งนอนหมดเรี่ยวหมดแรงหายใจรวยรินอยู่บนที่นอน ได้ลุกขึ้นยืนแล้วก้าวพรวดพราด ตรงไปคว้าไม้พลองที่เอาไว้ใช้ตีหัวหมูมาถือไว้ แล้วตวัดไม้พลองทุบหน้าอกตัวเองเต็มแรง กระดูกซี่โครงหักทันที แล้วถลาล้มลง จากนั้นก็กระหน่ำไม้พลองตีศรีษะตัวเองอีกหลายครั้งก่อนจะฟุบแน่นิ่งไป ท่ามกลางความตื่นตระหนกของผู้คนที่เฝ้าดูอาการที่ใกล้จะตาย และไม่คาดฝันว่าคนป่วยหนักอาการร่อแร่จวนจะสิ้นใจตาย จู่ๆก็เกิดมีพละกำลังแข็งแรงยิ่งกว่าคนปกติธรรมดาเสียอีก
เรื่องน่าหวาดเสียวสยดสยองแบบนี้ถ้าเห็นด้วยตาตัวเอง เจอด้วยตัวเอง น่าจะทำให้กลัวบาปมากขึ้น แล้วจะให้เรียกว่ากรรมตามทันได้หรือไม่
กรรมตามสนอง
เรื่องราวที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นจริงกับคนหลายคน ที่ได้สร้างกรรมทำนองเดียวกันไว้ ก่อนจะสิ้นชีวิต อาการจะแสดงออกมาให้เห็นเหมือนกับกรรมที่เขาก่อไว้อย่างไม่น่าเป็นไปได้ขอให้นามสมมุติว่า ป้าแจ่ม เป็นชาวอำเภอพล จังหวัดขอนแก่นโดยกำเนิด แกมีลูกอยู่หลายคน อาชีพก่อนนี้ก็ทำนา ต่อมาเมื่ออายุมากขึ้นมีครอบครัวแล้ว แกก็หันมายึดอาชีพใหม่ นั่นก็คือทำไก่ปิ้งไก่ปิ้งของป้าแจ่มขึ้นชื่อพอสมควร ใครได้กินไก่ปิ้งของแกเป็นติดใจ เพราะหมักอย่างดีก่อนจะปิ้ง จากนั้นก็มาเสียบไม้ย่างป้าแจ่มแกเชือดไก่เองทุกเช้า ทำประจำอย่างนี้ทุกวัน วิธีการเชือดไก่ของป้าแจ่มนั้นดูแล้วเป็นการทรมานมากที่สุด คือแกเอาไก่ที่ยังไม่ตายมาถอนขนที่คอออก จากนั้นก็เอามีดคมกริบปาดตรงคอของมันเพื่อเอาเลือดขายอีกต่างหากแกทำไก่ปิ้งขายเป็นเวลาหลายปีจนทำให้ฐานะของป้าแจ่มดีขึ้น สามารถเลี้ยงครอบครัวได้อย่างสบายในละแวกนั้น ลูกของป้าแจ่มเองก็เชือดไก่เก่งทุกคน เพราะเขาถือว่ามันเป็นอาหารของมนุษย์ จึงไม่บาป นั่นเป็นความคิดของพวกเขาในครอบครัวนี้ แม้พระท่านจะเตือนหลายครั้งหลายหน แต่ป้าแจ่มก็ยังยืนกรานว่าไม่บาป เพราะแกใส่บาตรพระทุกวันเป็นการอุทิศส่วนกุศลไปให้พวกมันหมดแล้ว แกพูดเสมอว่าหากแกไม่ฆ่าไก่เพื่อขายแล้วจะให้แกทำอะไร อาชีพอย่างอื่นก็ทำไม่เป็นกระทั่งป้าแจ่มอายุมากขึ้น สังขารเริ่มร่วงโรยรู้สึกเจ็บออดๆแอดๆ กินยาก็ไม่บรรเทาอาการทรุดลงทุกวัน ป้าแจ่มเริ่มแสดงอาการแปลกๆออกมาให้เห็น ก่อนแกจะสิ้นใจ 2 วัน แกไม่อาจนอนห่มผ้าและนอนบนเสื่อได้ แกจะต้องนอนในสุ่มไก่ และร้องว่าร้อนตลอดเวลา ที่สำคัญคือแกจะร้องเหมือนไก่ที่กำลังจะถูกเชือดด้วยมีด คือ ร้องอ๊อก อ๊อก แล้วดิ้นทุรนทุราย ญาติพี่น้องที่ไปเฝ้าไข้ ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า กรรมตามทันป้าแจ่มแล้ว บางครั้งจะร้องเป็นเสียงไก่ที่โดนจับถอนขนตรงคอของมันก่อนจะถูกเชือด สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ ลิ้นของแกออกมายาวเหมือนลิ้นไก่ตอนที่มันใกล้ตาย ตาเหลือกถลน ลูกๆเห็นอาการของแม่อย่างนั้นต่างก็มีความสงสาร จึงหาธูปเทียนมาจุด บอกเจ้ากรรมนายเวร เพื่อขอสมาลาโทษ พร้อมกับขอให้แม่อย่าได้ทรมานไปกว่านี้เลย ขอให้ไปดีดี อาการจึงค่อยๆสงบลงแต่คอก็บิดไปมาเหมือนคอไก่ที่โดนบิดเอาเลือดออก กว่าจะตายแกทรมานอย่างมาก หลังจากที่ผู้เป็นแม่สิ้นไปแล้ว ลูกๆ ก็พากันเลิกฆ่าไก่ หันไปยึดอาชีพอื่นแทนพร้อมกับเข้าวัดทำบุญเพื่อชดใช้สิ่งที่ตัวเองได้ก่อเอาไว้ เมื่อครั้งแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่รู้ว่ากรรมนั้นจะผ่านพ้นหรือไม่ เพราะชีวิตของลูกๆของป้าแจ่มยังอยู่ ยังไม่ถึงเวลาที่จะแสดงอาการทุรนทุราย นี่แหละคือกรรมที่ก่อไว้

เรื่องที่สองขอให้นามสมมุติของเขาว่าตาเจ๊ง แกชอบชนไก่เป็นอาชีพ ลูกจะห้ามอย่างไรแกก็ไม่สนใจ ตาเจ๊งเป็นคนหัวตะเข้ ลาดกระบัง กรุงเทพฯ ตาเจ๊ง แกเป็นคนที่ชอบชนไก่ เป็นชีวิตจิตใจ ไก่ชนของแกมีเกือบทุกพันธุ์ เช้าขึ้นมาแกจะขลุกอยู่กับไก่ พอถึงเวลาแกจะพายเรือไปชนไก่เป็นประจำ ไม่เคยขาด เพราะที่นั่นมีบ่อนไก่ และบ้านของตาเจ๊งอยู่ติดริมน้ำ ไก่ตัวไหนทำเงินให้แกได้ แกจะทะนุถนอม แต่ถ้าตัวไหนแพ้แกจะบิดให้คอหักตาย แล้วต้มกินแก้มเหล้า ลูกห้ามอย่างไรแกก็ไม่เชื่อ เพราะแกถือว่ามันเป็นเกมกีฬาชนิดหนึ่งที่ให้ความสนุกสนานแถมได้เงินอีกด้วย พูดถึงการชนไก่ ตีไก่นี้ ตาเจ๊งคนนี้เล่นมาตั้งแต่เป็นหนุ่มจนกระทั่งมีครอบครัว มีลูกแกก็ยังไม่เลิก จนกระทั่งแก่ พอถึงเวลาแกป่วย แกจะไม่ยอมขึ้นบ้าน จะนอนที่เรือลำนั้น ลูกๆพาไปให้หมอรักษา พอกลับมาก็จะลงไปนอนที่เรือเหมือนเดิมเพราะแกนอนบนบ้านไม่ได้มันร้อน อาการของตาเจ๊งแปลก แกแสดงอาการแบบไก่ชนคือ เอามือ 2 ข้าง ชนกันจนเลือดไหลไม่หยุด แกทำอยู่อย่างนั้นจนมือเน่าเปื่อย ลูกให้หมอฉีดยา เอายาทาก็ไม่ทุเลา เพราะแกยังเอามือชนกันอยู่เหมือนเดิมจนกลายเป็นแผลเหวอะหวะ จนลูกๆทนดูไม่ได้ ต้องจับมือ 2 ข้างมัดติดกับกาบเรือเพื่อรอให้แผลหาย ครั้นแผลหายใกล้สนิทดี ลูกๆเห็นว่าอาการดีขึ้นแล้ว ก็แก้เชือกออกแกก็เอามือชนกันอีก ทำอยู่อย่างนั้นจนเน่าอีก และเป็นแผลกลายเป็นบาดทะยักจนกระทั่งแกตายอย่างทรมานสิ่งหนึ่งที่อาการคล้ายๆกันกับป้าแจ่มก็คือคอของตาเจ๊งบิดเหมือนไก่ถูกบิดคออย่างไรก็อย่างนั้นท่านจะเชื่อหรือไม่ว่าบาปนั้นมีจริงใครสร้างหรือก่อสิ่งใดไว้สิ่งนั้นก็ย่อมสนองไม่ช้าก็เร็ว หากเราสร้างกรรมดี กรรมดีก็ต้องสนอง หากไม่สนองในชาตินี้ ก็อาจจะเป็นชาติหน้า


สาเหตุแห่งกรรม
ทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย แต่สิ่งที่ไม่ตายคือ ความดี หรือกุศลที่ไปกับจุติจิตซึ่งส่งให้ไปเกิดในชนชาติที่ดีต่อไป
1. การให้ที่เรียกว่าทาน ใหัเพื่อบูชาคุณ ให้เพื่อสงเคราะห์ เมตตา กรุณา ให้ผู้ควรสงเคราะห์ หรือยากไร้เป็นการขจัดมัจฉริยะคือความขี้เหนียว
2. การรักษาศีล ยกจิตให้สูงขึ้น จงใจงดเว้น เช่น ศีล 5 หรือ ศีลข้อใดข้อหนึ่งตามกำลังความสามารถ
3. การสำรวจกาย วาจา และใจ แก้ไขให้ดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น
4. ความเป็นผู้ถ่อมตน อ่อนน้อมในผู้ใหญ่
5. มีใจเอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือธุระที่ชอบที่ควร
6. อุทิศ หรือแบ่งความดีที่ตนทำ เช่น ทำบุญ ให้ทาน
7. มีจิตพลอยยินดี สนับสนุนผู้ทำความดี ทำประโยชน์ เผื่อแผ่
8. หมั่นฟังธรรม หาความจริงแห่งชีวิต
9. แนะนำสั่งสอนธรรมแก่คนอื่น
10.ทำความเห็นให้ถูกต้องทำนองคลองธรรม
ทั้ง 10 ข้อนี้เป็นวิธีทำบุญให้จิตใจหมดจด เมื่อตายแล้ว มีทางไปได้ 5 สายตามฐานะหรือบุญบาปที่ทำไว้

การตั้งใจสร้างกรรมดี
กรรมดีของคนทำดีศาสนาทุกศาสนามักจะสอนให้คนทำดี สิ่งที่ตามมาคือคนที่ทำดีก็จะได้รับกรรมดีเสมอไม่ว่าจะยากดีมีจนถ้าทำดีผลกรรมดีก็จะตอบสนองเหมือนอย่างเรื่องที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้ตากิ๋มเป็นชื่อสมมุติอายุ 40 กว่าปีแกมีภรรยาชื่อจิต มีลูก 2 คน คนโตเป็นชายชื่ออำนาจ ลูกสาวชื่อมาลี ตากิ๋มเป็นกรรมกรแบกหามที่ท่าเรือ ภรรยาแกมีอาชีพทำขนมใส่ไส้ให้ลูก 2 คนเป็นคนขาย ตากิ๋มกับภรรยามักจะเอาเงินที่หามาได้ไปซื้อเหล้ากินจนเมามายทุกวัน และแล้วความสงบที่เคยมีก็ต้องหมดไปเมื่อภรรยาตากิ๋มมีชู้ แกโกรธแค้นและอับอายขายหน้าแทบคลั่ง แกตามหาภรรยาและชู้อยู่หลายวันแต่ไม่พบ คราวนี้แกเริ่มกินเหล้าหนักกว่าเดิมเมามาทีไรอาละวาดไม่มีชิ้นดี มาลีโดนหนักกว่าเพื่อนเพราะเป็นผู้หญิงเหมือนแม่ อำนาจไม่ยอมทนให้พ่อเมาแล้วด่าอาละวาดอีกต่อไป เขาเผ่นหนีออกจากบ้านหายหัวไปเลย เหลือแต่มาลีที่ต้องรับเคราะห์กรรมอยู่คนเดียว แต่มาลีไม่เคยเถียงพ่อ ไม่เคยแสดงความเกลียดชังหรือโกรธแค้นเลย ได้แต่เฉยและมักจะแอบร้องไห้เท่านั้น จนกระทั่งมาลีอายุได้ 14-15 ปี เธอก็ยังยึดอาชีพขายขนมต่อจากผู้เป็นแม่ กำไรที่ได้มาก็ไว้ใช้จ่ายในครอบครัว ตากิ๋มไม่เคยเห็นความดีของมาลีเลย ยังด่าและระบายอารมณ์แค้นกับเธอทุกวัน และมักจะรีดไถเงินจากมาลีไปกินเหล้าอีกด้วย เวลาเงินหมดทำให้มาลีต้องไปหยิบยืมจากเพื่อนบ้านมาทำทุนต่อ อยู่มาไม่นานตากิ๋มก็ป่วยเป็นอัมพาตสาเหตุเนื่องจากแกไปเมาอาละวาดไม่เลือกที่ เลยถูกชาวบ้านรุมตีจนสลบคาที่พอฟื้นมาแกก็เดินไม่อีกเลย ต้องเป็นภาระของมาลีเลี้ยงดูตากิ๋มต่อไป มาลีไม่เคยรังเกียจ ไม่เคยว่าพ่อให้เสียใจแม้แต่คำเดียว ความดีของมาลีทำให้เพื่อนบ้านสงสารเธอทุกคน ตากิ๋มนอนให้ลูกสาวที่แกเกลียดเลี้ยงดูอยู่เกือบ 3 ปี ก็ตายพ้นทุกข์ทรมานไป ศพของตากิ๋มต้องเรียกให้มูลนิธิฯ มาเอาไปเพราะมาลีไม่มีเงินพอจะทำศพตามพิธีศาสนา หลังจากตากิ๋มตายมาลีก็มอบสมบัติสิ่งของทุกอย่างให้เพื่อนบ้านไปหมด แล้วเธอก็ได้เดินทางไปขอบวชเป็นชีที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดสิงห์บุรี เธอเป็นแม่ชีปฏิบัติธรรมเคร่งครัด ปฏิบัติกรรมฐาน วิปัสสนาอย่างตั้งใจที่จะให้ตัวองหลุดพ้นจากโลกอันมีแต่ความทุกข์ แม่ชีมาลีปฏิบัติธรรมมานานกว่า 30 ปีแล้วได้รับความสงบสุขในโลกธรรมแล้ว กรรมดีที่แม่ชีมาลีกตัญญูกตเวทีต่อพ่อคือผลบุญที่ทำให้ได้พบกับแสงสว่างแห่งธรรมของพระพุทธองค์ ไม่ต้องได้รับความทุกข์อันเร่าร้อนในโลกของ กิเลส ตัณหาอีกชั่วชีวิต

​

 

เหตุให้มีอายุยืน
ส่วนว่าบุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม ละปาณาติบาตแล้ว เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบา วางอาญา วางศัสตราละปาณาติบาตแล้ว เป็นผู้เว้นจากปาณาติบาต วางอาญา วางศัสตรา มีความละอาย มีความเอ็นดู อนุเคราะห์ ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูติอยู่ ครั้นเขาตายไปไม่เข้าถึง สุคติโลกสวรรค์ ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง เขาจะเป็นคนดีมีอายุยืน เหตุเป็นไปเพื่อมีอายุยืนดังนี้ คือละปาณาติบาตเป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต วางอาชญา วางศัสตรา มีความละอาย มีความเอ็นดู อนุเคราะห์ ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูติอยู่
เหตุให้มีโรคน้อย
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นผู้มีปกติไม่เบียดเบียดสัตว์ ด้วยฝ่ามือ หรือด้วยก้อนดินก็ตาม หรือด้วยท่อนไม้ หรือด้วยศัสตรา ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะกรรมนั้นอันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ หากเขาตายไป เมื่อไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีโรคน้อย เหตุเป็นไปเพื่อมีโรคน้อยดังนี้ คือ เป็นผู้มีปกติไม่เบียดเบียดสัตว์ ด้วยฝ่ามือ หรือด้วยก้อนดิน หรือด้วยท่อนไม้ หรือด้วยศัสตรา
เหตุให้เป็นคนน่าเลื่อมใส
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นคนไม่โกรธ ไม่มากไปด้วยความแค้นเคือง ถูกเขาว่ามากก็ไม่ขัดใจ ไม่โกรธเคือง ไม่พยาบาท ไม่มาดร้าย ไม่ทำความโกรธ ความร้าย และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติสวรรค์เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป เมื่อไม่ถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนน่าเลื่อมใส เหตุให้เป็นคนน่าเลื่อมใสดังนี้ คือเป็นคนไม่มักโกรธ ไม่มากไปด้วยความแค้นเคืองถูกเขาว่ามากก็ไม่ขัดใจ ไม่โกรธเคือง ไม่พยาบาท ไม่มาดร้าย ไม่ทำความโกรธ ความร้าย และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ
เหตุให้มีศักดามาก
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นผู้มีใจไม่ริษยา ย่อมไม่ริษยา ไม่ผูกใจริษยาในลาภสักการะ ความเคารพ ความนับถือ การไหว้และการบูชาของคนอื่น ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะกรรมนั้นอันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีศักดามากเหตุเป็นไปเพื่อให้มีศักดามากดังนี้ คือเป็นผู้มีใจไม่ริษยา ย่อมไม่ริษยา ไม่มุ่งร้าย ไม่ผูกใจริษยาในลาภสักการะ ความเคารพ ความนับถือ การไหว้และการบูชาของคนอื่น
เหตุให้มีโภคะมาก
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม ย่อมเป็นผู้ให้ข้าวน้ำ ผ้าผ่อน ยวดยาน ดอกไม้ ของหอม เครืองลูบไล้ ที่นอน ที่นั่ง ที่อาศัย เครื่องตามประทีป แก่สมณะหรือพราหมณ์ ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เพราะกรรมนั้น อันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีโภคะมากเหตุเป็นไปเพื่อมีโภคะมากดังนี้ คือให้ข้าวน้ำ ผ้าผ่อน ยวดยาน ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่นั่ง ที่อาศัย เครื่องตามประทีป แก่สมณะหรือพราหมณ์
เหตุให้เกิดในตระกูลสูง
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นคนไม่กระด้าง ไม่เย่อหยิ่ง ย่อมกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้ ลุกรับคนที่ควรลุกรับ ให้อาสนะแก่คนที่ควรให้อาสนะ ให้ทางแก่คนที่ควรให้ทาง สักการะ เคารพคนที่ควรเคารพ บูชาคนที่ควรบูชา ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เพราะกรรมนั้น อันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไปไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนเกิดในตระกูลสูง
เหตุเป็นไปเพื่อเกิดในตระกูลสูงดังนี้ คือเป็นคนไม่กระด้าง ไม่เย่อหยิ่ง ย่อมกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้ ลุกรับคนที่ควรลุกรับ ให้อาสนะแก่คนที่ควรให้อาสนะ ให้ทางแก่คนที่ควรให้ทาง สักการะแก่คนที่ควรสักการะ เคารพคนที่ควรเคารพ นับถือคนที่ควรนับถือ บูชาคนที่ควรบูชา
เหตุให้เกิดมีปัญญามาก
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม ย่อมเป็นผู้เข้าไปหาสมณะพราหมณ์ แล้วสอบถามว่า
อะไรเป็นกุศล ?
อะไรเป็นอกุศล ?
อะไรมีโทษ ?
อะไรไม่มีโทษ ?
อะไรควรเสพ ?
อะไรไม่ควรเสพ ?
อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน
อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อสุขสิ้นกาลนาน
ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ หากเขาตายไป ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลังจะเป็นคนมีปัญญามาก ปฎิปทาเพื่อความเป็นผู้มีปัญญามากดังนี้ คือ เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้วสอบถามว่า " อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล อะไรมีโทษ อะไรไม่มีโทษ อะไรควรเสพ อะไรไม่ควรเสพ อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อสุขสิ้นกาลนาน

 

การตั้งใจสร้างกรรมชั่ว

เหตุให้มีอายุสั้น
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นคนทำชีวิตให้ตกล่วง เป็นคนเหี้ยมโหด มีมือเปื้อนเลือด หมกมุ่นในการประหัตประหารไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิตครั้นเขาตายไป ย่อมจักเข้าถึง อบายทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ หากเขาตายไป ไม่เข้าถึง อบายทุคติ วินิบาต นรก ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง เขาจะเป็นมีอายุสั้น เหตุเป็นไปเพื่อมีอายุสั้นนี้ คือเป็นผู้ทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง เป็นคนโหดเหี้ยม มีมือเปื้อนเลือด หมกหมุ่น ในการประหัตประหาร ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิต
เหตุให้มีโรคมาก
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นผู้มีปกติเบียดเบียดสัตว์ ด้วยฝ่ามือ หรือด้วยก้อนดินก็ตาม หรือด้วยท่อนไม้ หรือด้วยศัสตรา ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีโรคมาก เหตุเป็นไปเพื่อมีโรคมากดังนี้ คือ เป็นผู้มีปกติเบียดเบียดสัตว์ ด้วยฝ่ามือ หรือด้วยก้อนดิน หรือด้วยท่อนไม้ หรือด้วยศัสตรา
เหตุให้มีศักดาน้อย
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม มีใจริษยา ย่อมริษยามุ่งร้าย ผูกใจริษยาในลาภสักการะ ความเคารพ ความนับถือ การไหว้และการบูชาของคนอื่น ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป เมื่อไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีศักดาน้อยเหตุให้เป็นคนมีศักดาน้อยดังนี้ คือมีใจริษยา มุ่งร้าย ผูกใจริษยาในลาภสักการะ ความเคารพ ความนับถือ การไหว้และการบูชาของคนอื่น
เหตุให้มีโภคะน้อย
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม ย่อมเป็นผู้ไม่ให้ข้าวน้ำ ผ้าผ่อน ยวดยาน ดอกไม้ ของหอม เครืองลูบไล้ ที่นอน ที่นั่ง ที่อาศัย เครื่องตามประทีป แก่สมณะหรือพราหมณ์ ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้เกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีโภคะน้อยเหตุเป็นไปเพื่อมีโภคะน้อยดังนี้ คือไม่ให้ข้าวน้ำ ผ้าผ่อน ยวดยาน ดอกไม้ ของหอม เครืองลูบไล้ ที่นอน ที่นั่ง ที่อาศัย เครื่องตามประทีป แก่สมณะหรือพราหมณ์
เหตุให้เกิดในตระกูลต่ำ
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นคนกระด้าง ย่อมไม่กราบไหว้ ไม่ลุกรับคนที่ควรลุกรับ ไม่ให้อาสนะแก่คนที่ควรให้อาสนะ ไม่ให้ทางแก่คนที่ควรให้ทาง ไม่สักการะ ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ ไม่นับถือคนที่ควรนับถือ ไม่บูชาคนที่ควรบูชา ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนเกิดในตระกูลต่ำเหตุเป็นไปเพื่อเกิดในตระกูลต่ำดังนี้ คือเป็นคนกระด้างเย่อหยิ่ง ย่อมไม่กราบไหว้ ไม่ลุกรับคนที่ควรลุกรับ ไม่ให้อาสนะแก่คนที่ควรให้อาสนะ ไม่ให้ทางแก่คนที่ควรให้ทาง ไม่สักการะ ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ ไม่นับถือคนที่ควรนับถือ ไม่บูชาคนที่ควรบูชา
เหตุให้มีผิวพรรณทราม
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม เป็นคนมักโกรธ มากด้วยความแค้นเคือง ถูกเขาว่าเล็กน้อยก็ขัดใจ โกรธเคือง พยาบาทมาดร้าย ทำความโกรธ ความร้าย และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้นอันเขาพรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ พวกเขาตายไป เมื่อไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลัง จะเป็นคนมีผิวพรรณทราม เหตุให้มีผิวพรรณทรามดังนี้ คือเป็นคนมักโกรธ มากด้วยความแค้นเคือง ถูกเขาว่าเล็กน้อยก็ขัดใจ โกรธเคือง พยาบาทมาดร้าย ทำความโกรธ ความร้าย และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ
เหตุให้มีปัญญาทราม
บุคคลบางคนในโลกนี้ จะเป็นบุรุษก็ตาม สตรีก็ตาม ย่อมเป็นผู้ไม่เข้าไปถามสมณะพราหมณ์ แล้วสอบถามว่า
อะไรเป็นกุศล ?
อะไรเป็นอกุศล ?
อะไรมีโทษ ?
อะไรไม่มีโทษ ?
อะไรควรเสพ ?
อะไรไม่ควรเสพ ?
อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน
อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อสุขสิ้นกาลนาน
ครั้นเขาตายไปแล้ว ย่อมจักเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้ หากเขาตายไป ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆในภายหลังจะเป็นคนมีปัญญาทราม
เหตุเป็นไปเพื่อเป็นคนมีปัญญาทรามดังนี้ คือ เป็นผู้ไม่เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้วสอบถามว่า " อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล อะไรมีโทษ อะไรไม่มีโทษ อะไรควรเสพ อะไรไม่ควรเสพ อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน อะไรเมื่อทำแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อสุขสิ้นกาลนาน ดังนี้



ผลแห่งการกรรม
พระพุทธฏีกาตรัสอรรถาธิบาย สาเหตุที่ทำให้มนุษย์มีความเลวและความประณีตโดยสรุปว่า
1. เหตุเป็นไปเพื่อมีอายุสั้น ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีอายุสั้น
2. เหตุเป็นไปเพื่อมีอายุยืน ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีอายุยืน
3. เหตุเป็นไปเพื่อมีโรคมาก ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโรคมาก
4. เหตุเป็นไปเพื่อมีโรคน้อย ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโรคน้อย
5. เหตุเป็นไปเพื่อมีผิวพรรณทราม ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีผิวพรรณทราม
6. เหตุเป็นไปเพื่อเป็นผู้น่าเลื่อมใส ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนน่าเลื่อมใส
7. เหตุเป็นไปเพื่อมีศักดาน้อย ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีศักดาน้อย
8. เหตุเป็นไปเพื่อมีศักดามาก ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีศักดามาก
9. เหตุเป็นไปเพื่อมีโภคะน้อย ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโภคะน้อย
10. เหตุเป็นไปเพื่อมีโภคะมาก ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโภคะมาก
11. เหตุเป็นไปเพื่อเกิดในตระกูลต่ำ ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนเกิดในตระกูลต่ำ
12. เหตุเป็นไปเพื่อเกิดในตระกูลสูง ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนเกิดในตระกูลสูง
13. เหตุเป็นไปเพื่อมีปัญญาทราม ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีปัญญาทราม
14. เหตุเป็นไปเพื่อมีปัญญามาก ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีปัญญามาก
มนุษย์มีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ ให้เลวและปราณีต
เหตุให้เกิดเป็นมนุษย์
ก่อนที่มนุษย์จักได้มีโอกาสกลับมาเกิด เป็นมนุษย์เป็นคนในมนุษย์ภูมินี้อีก มิใช่ว่าอยู่ๆ พอตายไปก็กลับมาเกิดเป็นคนได้อีกอย่างง่ายๆ ตามความเข้าใจของคนที่ด่วนคิดสรุปความเอาเอง การที่มนุษย์จักกลับมาเป็นมนุษย์อีกก็เพราะมีเหตุมีปัจจัย กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ปฎิปทา อันยังสัตว์ให้ได้มีโอกาสมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็คือ มนุษยธรรม ธรรมของมนุษย์หรือธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์ ที่เรียกว่ามนุษยธรรมนั้น ก็ได้แก่เบญจหรือปัญจสิกขาบท ซึ่งมีปรากฏในสังคีติสูตร กรรมในความหมายทางพระพุทธศาสนา มีเป้าหมายคือผลแห่งกรรม โดยเน้นว่า กรรมดีได้ผลคือความสุข กรรมชั่วให้ผลคือความทุกข์ หรืออย่างที่พูดว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว โดยทางศาสนาได้สอนให้คนละความชั่วทำแต่ความดี ทุกคนย่อมต้องการความสุข เกลียด หลีกเลี่ยงความทุกข์ ศาสนาสอนอะไรบ้างเป็นความชั่ว ให้ผลคือทุกข์ อะไรบ้างเป็นความดี ให้ผลคือความสุขทั้งในปัจจุบัน อนาคตและโลกหน้าสำหรับปัจจุบันหรืออนาคต พอจะมองเห็นและเข้าใจ แต่สำหรับโลกหน้านั้น คนที่มีศรัทธาในเรื่องกรรมน้อยอาจจะไม่เชื่อเลยว่า กรรมดีกรรมชั่วในชาตินี้จะให้ผลในชาติต่อไปในชาติหน้า หรือพูดสั่นๆ คือการสืบชาติกรรมย่อมมีเหตุและผล คือ เหตุให้ทำกรรม และผลของกรรมทั้งชาตินี้และชาติหน้า ทำกรรมดีย่อมได้รับผลดี ทำกรรมชั่วย่อมได้รับผลชั่ว กรรมดีให้ผลเป็นสุข กรรมชั่วให้ผลเป็นทุกข์ นี้แล


ทำดีได้ผลเป็นอย่างไร

โบราณว่า "ศรคือผลของกรรมในปางก่อน ต้องตามขึ้นไปถูกฝูงวิหคซึ่งร่อนอยู่เหนือเมฆ เหินขึ้นไปถูกทวยเทพ ตามลงมาถูกปวงสัตว์บนแผ่นดิน ทั้งมนุษย์และสัตว์ดิรัจฉานดั้นลงไปถูกตัวหนอนที่ซ่อนอยู่ใต้ดิน และแทรกนํ้าลงไปถูกฝูงปลาในท้องมหาสมุทร" ผลของกรรมนี้ นับเป็นปรากฏการณ์ที่ตกนํ้าไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ความเปลียกชื้นไม่ทำให้ผุได้ ลมพัดให้ล้มละลายไม่ได้ มีอิทธิพลเหนือสัตว์โลกสามารถทำลายโลกให้ย่อยยับป่นปี้ และสามารถกู้โลกให้รอดพ้นได้ อยู่ข้างลึกซึ้งสลับซับซ้อน เหลือที่จะคณนาได้

ทางแห่งความดี
ผลของศีลข้อที่ 1

ผู้รักษาศีลข้อ 1 คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดีไม่ให้ขาด ไม่ให้ทะลุ ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อย จากโลกนี้แล้ว ไปสู่สุขคติ ถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้รับอานิสงส์ 32 ประการ คือ มีร่างกายสมประกอบ ไม่พิการ มีรูปร่างสูงต่ำพอควร มีเชาว์ว่องไว มีเท้าถูกส่วนเหมาะเจาะมีท่าทางสง่าราศี มีคงคาพยพ สะอาดปราศจากแผลไป มีลักษณะอ่อนละมุนละม่อม มีความสุขสมบูรณ์ มีลักษณะกล้าหาญ มีกำลังมาก มีถ้อยคำสละสลวยเพราะพริ้ง มีบริษัทที่ใครๆก็ทำลายไม่ได้ มีลักษณะไม่สะดุ้งตื่นเต้นตกใจ ไม่มีศัตรูคิดทำร้ายได้ ไม่ตายด้วยความพยายามของคนอื่น มีบริวารอยู่ทุกแห่งหน มีรูปสวยงาม มีทรวดทรงงาม มีความเจ็บไข้น้อย ไม่มีเรื่องเศร้าใจ เป็นที่รักของชาวโลก ไม่พลัดพรากจากผู้คนและ สิ่งที่รักชอบใจ มีอายุยืน (ปรมตถโชติกา)
ผลของศีลข้อที่ 2

ผู้รักษาสีลข้อที่ 2 คือ เว้นจากการลักฉ้อ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดีไม่ให้ขาด ไม่ให้ทะลุ ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อย จากโลกนี้แล้ว ไปสู่สุขคติ ถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้รับอานิสงส์ 11 ประการ คือ มีทรัพย์สมบัติมาก มีข้าวของและอาหารพอเพียง หาโภคทรัพย์ได้ไม่ขาดสาย โภคทรัพย์ที่ยังไม่ได้ ก็จะได้ โภคทรัพย์ที่ได้ไว้แล้วก็จะยั่งยืน หาสิ่งที่ต้องการได้รวดเร็ว โภคสมบัติไม่กระจัดกระจายด้วยราชภัย โจรภัย อุทกภัย อัคคีภัย หรือถูกฉ้อโกง หาทรัพย์ได้โดยไม่ถูกแบ่ง จะได้โลกุตตรทรัพย์ ไม่เคยรู้ไม่เคยได้ยิน คำว่าไม่มี อยู่ที่ไหนเป็นสุขสำราญ (ปรมตถโชติกา)

ผลของศีลข้อที่ 3

ผู้รักษาศีลข้อที่ 3 คือ เว้นจากการประพฤติผิดในกามให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดีไม่ให้ขาด ไม่ให้ทะลุ ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อย จากโลกนี้แล้ว ไปสู่สุขคติ ถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้รับอานิสงส์ 20 ประการ คือ ไม่มีศัตรู เป็นที่รักของปวงชน หาข้างน้ำผ้านุ่งห่มที่อยู่ได้ง่าย หลับนอนเป็นสุข ตื่นขึ้นเป็นสุข ปลอดภัยในอบาย เกิดเป็นหญิงชายสมบูรณ์ ไม่มักโกรธ ทำอะไรเป็นระเบียบเรียบร้อย ทำอะไรโดยเปิดเผย คือมีคนไว้วางใจ ไม่ระแวงสงสัย มีท่าทางสง่า คอไม่ตก มีหน้าไม่ก้มคือหน้ารับแขก เป็นที่รักของเพื่อนฝูง มีหูจมูกลิ้นกายบริบูรณ์ มีลักษณะสมเป็นชายเป็นหญิง ไม่มีใครรังเกียจ หากินง่ายไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย อยู่เป็นสุขทุกแห่งหน ไม่มีภัยต่อใครๆ ไม่ค่อยพลัดพรากจากคู่รัก

ผลของศีลข้อที่ 4

ผู้รักษาศีลข้อ 4 คือ เว้นจากการพูดเท็จล่อลวงให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดีไม่ให้ขาด ไม่ให้ทะลุ ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อย จากโลกนี้แล้ว ไปสู่สุขคติ ถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้รับอานิสงส์ 14 ประการ คือ มีหูตาจมูกลิ้นกายผ่องใส มีวาจาสละสลวยไพเราะ มีฟันเสมอแนบสนิท สะอาด ไม่อ้วนนัก ไม่ผอมนัก ไม่ต่ำนัก ไม่สูงนัก ได้สัมผัสสบาย ปากหอมเหมือนดอกบัว มีบริวารเชื่อฟัง มีถ้อยคำที่คนอื่นเอื้อเฟื้อเชื่อถือ มีลิ้นบางอ่อนแดงเหมือนกลีบดอกบัว มีใจหนักแน่นมั่นคงไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ติดอ่าง ไม่เป็นใบ้

ผลของศีลข้อที่ 5

ผู้รักษาศีลข้อ 5 คือ เว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราเมรัยให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดีไม่ให้ขาด ไม่ให้ทะลุ ไม่ให้ด่าง ไม่ให้พร้อย จากโลกนี้แล้ว ไปสู่สุขคติ ถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้รับอานิสงส์ 35 ประการ คือ รู้ทันในกรณียกิจได้เร็ว ทั้งในอดีตอนาคตและปัจจุบัน มีสติมั่นคงทุกเมื่อ ไม่เป็นบ้า มีความรู้สึกง่าย ไม่หวั่นไหวตามใครในทางผิด ไม่งุนงงเซอะซะเซ่อซ่า ไม่เป็นใบ้ ไม่มัวเมา ไม่พลั้งเผลอ ไม่หลงใหล ไม่สะดุ้งหวาดกลัว ไม่มีเรื่องรำคาญใจ ไม่มีใครริษยา มีความขวนขวายพอสมควร มีแต่ความสุข มีคนนับถือยำเกรง ชอบพูดแต่คำสัตย์จริง ไม่มีใครส่อเสียด ไม่มีใครพูดหยาบด้วย ไม่ชอบพูดเล่นโปรย ประโยชน์ ไม่เกียจคร้านทุกคืนวัน มีความกตัญญู มีความกตเวที ไม่ตระหนี่ รู้จักเฉลี่ยเจือจาน มีศีลธรรม ซื่อตรง ไม่มักโกรธ มีความละอายแก่ใจรู้จักกลัวบาป มีความเห็นถูกทาง มีปัญญามาก มีความเฉลียวฉลาด มีลักษณะเป็นบัณฑิต ฉลาดรู้เท่าทันในความเจริญและความเสื่อม
ผลของกรรมในสุภสูตร
ผลของบุญ คือ ผู้มีอายุยืนเพราะมีเมตตาสัตว์ ผู้มีโรคน้อยเพราะกรุณาสัตว์ ผู้มีผิวพรรณงามเพราะไม่ขี้โกรธ ผู้มีอำนาจมากเพราะไม่ริษยา ผู้มีสมบัติมากเพราะไม่ตระหนี ผู้มีตระกูลสูงเพราะอ่อนน้อม ผู้มีปัญญาเพราะเข้าหาผู้รู้

 

ทำชั่วได้ผลเป็นอย่างไร

๑. ผู้ผลาญชีวิตสัตว์จนเคยชินเป็นอาจิณ จากโลกนี้แล้ว จะไปตกนรก เป็นเปรตหรือเป็นสัตว์ดิรัจฉาน เมื่อสิ้นผลกรรมแล้ว กับมาเกิดเป็นมนุษย์ จะต้องโทษอย่างเบาที่สุด คืออายุสั้นพลันตาย
๒.ผู้มีหลักทรัพย์จนเคยชินเป็นอาจินต์จากโลกนี้แล้วจะไปตกนรกเปรต หรือเป็นสัตว์ดิรัจฉาน เมื่อสิ้นผลกรรมแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์จะต้องโทษอย่างเบาที่สุด คือฉิบหายทรัพย์ ล้มละลาย จนสิ้นเนื้อประดาตัว
๓. ผู้นอกใจคู่ครองลอบทำชู้ จนเคยชินเป็นอาจิณ จากโลกนี้แล้ว จะไปตกนรกเป็นเปรตหรือเป็นสัตว์ดิรัจฉาน เมื่อสิ้นผลกรรมแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ จะต้องโทษเบาที่สุด คือถูกจองเวร
๔. ผู้พูดเท็จล่อลวงจนเคยชินเป็นอาจิณ จากโลกนี้แล้ว จะไปตกนรกเป็นเปรต หรือเป็นสัตว์ดิรัจฉาน เมื่อสิ้นผลกรรมแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ จะต้องโทษเป็นอย่างเบาที่สุด คือเป็นคนถูกกล่าวตู่ด้วยความเท็จ
๕. ผู้ดื่มสุราเมรัยจนเคยชินเป็นอาจิณ จากโลกนี้ไปจะตกนรกเป็นเปรต เมื่อสิ้นผลกรรมแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ จะต้องโทษอย่างเบาที่สุด คือเป็นคนบ้าบอเสียสติอารมณ์
โทษทำร้าย ๑๐
คนทำร้ายต่อผู้ไม่ประทุษร้าย ต้องได้รับโทษเป็นเครื่องตอบแทน ๑๐ ประการ อย่างใดอย่างหนึ่ง คือ ได้ทุกข์เวทนาอันแรงกล้า ฉิบหายทรัพย์ ต้องบาดเจ็บสาหัส เจ็บป่วยอย่างหนัก วิกลจริต ถูกริบ ถูกปรับ ถูกกล่าวหารุนแรง สิ้นญาติขาดมิตร โภคทรัพย์เสียหายยับเยิน ถูกไฟไหม้เรือนหรือถูกฟ้าผ่าตัวเอง และเมื่อจากโลกนี้ไปแล้วต้องไปตกนรกอีก

ผลของการทำบาป
คือ อายุสั้นเพราะฆ่าสัตว์ ผู้มีโรคมากเพราะเบียดเบียนเขา ผู้มีผิวพรรณน่าเกลียดเพราะขี้โกรธ ผู้มีอำนาจน้อยเพราะริษยา ผู้ยากจนเพราะตระหนี่ ผู้มีตระกูลตํ่าเพราะกระด้าง ผู้มีปัญญาน้อยเพราะไม่เข้าหาผู้รู้
1.อบายภูมิ คนที่ทำบาปมาก บาปหนัก ย่อมไปสู่ฐานะต่ำทราม เช่น สัตว์เดียรฉาน เป็นต้น
2. ทางไปสู่ภูมิมนุษย์ คนที่หระพฤติศีลและทำความดี 10 (กุศลกรรมบถ) ย่อมเกิดในโลกมนุษย์
3. ทางไปสู่สวรรค์ สำหรับผู้รักษาศีล 5,8 เป็นต้น
4. ทางสู่พรหมโลก สำหรับผู้ปฎิบัติสมถกัมมัฏฐานได้ฌานมีปฐมฌาน เป็นต้น
5. ทางสู่พระนิพพาน สำหรับผู้ปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฎฐานหมดกิเลสโดยสิ้นเชิง
เรื่องของกรรมถือว่าเป็นอจินไตย สำหรับปุถุชนเมื่อยังไม่ได้จุตูปปาตญาณก็ย่อมมองไม่เห็นกรรมของแต่ละคนโดยถ่องแท้ ว่าอะไรเป็นกรรมเก่า กรรมใหม่

บทสรุป

ความเชื่อในเรื่องของกรรม เป็นสิ่งเร้นลับที่คนไทยส่วนใหญ่ให้ความเชื่อถือมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ซึ่งสอดคล้องกับคำสอนของศาสนาพุทธที่อยู่คู่กับชาติไทยมากว่า 25 ศตวรรษโดยเชื่อกันว่ากฎแห่งกรรมเป็นกฎธรรมชาติ เป็นภาวะที่ควบคุมสรรพชีวิตทั้งหมดให้เป็นไปตามวิถีทาง ที่ไม่มีใครสามารถที่จะขัดขืนหรือหลีกเร้นได้ กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมตอบสนองแก่ผู้กระทำ ดังคำกล่าวที่ว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

[MUSIC]http://www.dhammakaya.org/wma/wlps46092101.wma[/MUSIC]

 

สาธุ ดีจังเลยครับพี่เอม ผมจะพยายามทำดีเพิ่มๆ ขึ้นเพื่อเป็นพุทธบูชาต่อไปครับ

 

สาธุคะ ขอให้ผู้มีธรรมทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้มีความก้าวหน้าทางธรรมและทางโลกยิ่ง ๆ ขึ้นนะคะ
(f)

 

" บทสรุป
ความเชื่อในเรื่องของกรรม เป็นสิ่งเร้นลับที่คนไทยส่วนใหญ่ให้ความเชื่อถือมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ซึ่งสอดคล้องกับคำสอนของศาสนาพุทธที่อยู่คู่กับชาติไทยมากว่า 25 ศตวรรษโดยเชื่อกันว่ากฎแห่งกรรมเป็นกฎธรรมชาติ เป็นภาวะที่ควบคุมสรรพชีวิตทั้งหมดให้เป็นไปตามวิถีทาง ที่ไม่มีใครสามารถที่จะขัดขืนหรือหลีกเร้นได้ กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมตอบสนองแก่ผู้กระทำ ดังคำกล่าวที่ว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว "
สาธุ

 

-เอ่อ อะไรคือ โภคะเหรอครับ....งง