คาถา บูชาเสด็จเตี่ย (กรมหลวงชุมพร) - เอื้ออังกูร

ในห้อง 'รวมบทสวดมนต์และคาถา' ตั้งกระทู้โดย torphak, 1 กุมภาพันธ์ 2021.

  1. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  2. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  3. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15


    อร๊ายยยยย.. ฟังแล้วอยากลุกขึ้นเต้น สะหน่อยนะไม่มีใครเห็นหรอก ว๊ายพี่... มาทำงานเช้าจางงงงง
     
  4. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  5. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15


    รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือเย้าเราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียงแต่แลตา ยั่วอุราให้หลงรำพอง....เดี๋ยวโดนนิ้วจิ้มตาแตกหรอก
     
  6. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15


    วันนี้มีเรื่องเล่า....
    วันนี้อิฉันปีนรั้ว นั่งบนรั้วเพื่อตัดแต่งกิ่งต้นไม้ด้วยตนเอง กำลังเลื่อยกิ่งไม้อย่างมุ่งมั่นและศรัทธาในความสามารถของตนเองเป็นคนขายาวพอสมควร รั้วก็สูงอยู่แต่ตอนขึ้นมั่นใจในการป่ายปีนไปนั่งคร่อมบนรั้ว มองซ้ายขวา อืมมมม..อยู่ที่สูงมันทัศนวิสัยดีเช่นนี้เอง อิสระเสรีเหนืออื่นใด พลางเลื่อยกิ่งที่กกระดกไปมาอย่างมุ่งมั่นต่อไป
    สักพักรู้สึกเหมือนมีสายตาหลายร้อยคู่หรืออาจเป็นพันกำลังมองมา จึงหันประสบสายตาถึงขั้นตาเหลือก ร้องหาแม่เสียงหลง แม่.....รังต่อออออออ ซึ่งห่างจากอิฉันเพียง 2 เมตร จากนั้นลนลานปีนลงสปีดเร็วกว่านรก (นึกภาพตอนเราสปีดคลิปให้เร็วประมาณนั้นอ่ะ) ปรากฏอะไรรู้ไหม เท้าเจ้ากรรมหาช่องปีนไม่เจอ ด้วยความไม่มีสติ กลัวเจ้าของรังเค้าโมโหไม่รอดแน่ครานี้ ตอนปีก็ดันไม่เอาบันได ต้องตั้งสติใหม่ ค่อยๆสืบเท้า โอเคเจอล่ะ ลงมาได้อย่างปลอดภัย ยังมีความกล้าไปแอบถ่ายรูปด้วยล่ะเพื่อไปดูสิว่ารังอะไร
    หลังจากดูเปรียบเทียบกับภาพในอาจารย์กู พบว่าเป็นรังผึ้งหลวงจ๊ะ ใหญ่มว้ากกก... แต่เค้าไม่เคยบินให้เห็นและยังไม่เคยต่อยใครนะ ขอให้อยู่ด้วยกันอย่างสงบ แม้เจ้าของบ้านเริ่มคิดถึงน้ำผึ้งเดือน 5 แต่อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลยเราว่านะ เขามาทำรังบนตนแก้วเจ้าจอมของเรา จะใหญ่ไปถึงแค่ไหนกันนะ เราแอบเกรงนิดๆ
     
  7. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  8. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
    ....มารู้จัก ผึ้งในเมืองไทย...

    สุนทร ตรีนันทวัน ผู้เขียน


    สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ที่จัดเป็นสัตว์สังคมการเป็นอยู่ต่างกันกับสัตว์อื่น ๆ สัตว์สังคมเช่นพวก ผึ้ง มด ต่อ แตน ปลวก นั่นเองครับ แต่ผทจะพูดถึงเรื่อง ชนิดของผึ้งในเมืองไทยครับ ว่ามีกี่ชนิด แต่ละชนิดรูปร่างแตกต่างกันอย่างไรบ้าง ทำรังอยู่ที่ไหนกันบ้าง

    ตามธรรมชาติผึ้งอาศัยอยู่ตามโพรงไม้หรือกิ่งไม้ ส่วนผึ้งเลี้ยงก็อยู่ในรังในหีบเลี้ยง ที่คนสร้างให้เพื่อความสะดวกในการเก็บน้ำผึ้ง ในรังผึ้งใหญ่ ๆ อาจมีผึ้งถึง 50,000 ตัว ผึ้งทั้งหมดในหนึ่งรังมาจากผึ้งนางพญาตัวเดียวกันทั้งหมด ดังนั้นในรังผึ้งก็เปรียบได้เป็นครอบครัวขนาดมหึมาทีเดียว ผึ้งนางพญาเป็นผู้ปกครองอาณาจักรรังผึ้ง ทำหน้าที่สร้างประชากรโดยสามารถวางไข่ได้ทีละเป็นพันฟอง ผึ้งนางพญามีขนาดตัวใหญ่กว่าผึ้งงาน มีอายุประมาณ 1 – 2 ปี

    ส่วนผึ้งงานจะเป็นหมัน ผึ้งงานทำหน้าที่ทุกอย่างในรังผึ้ง เช่น ดูแลทำความสะอาด ซ่อมแซมรัง ป้องกันศัตรู หาอาหาร และป้อนอาหารให้ตัวอ่อน ผึ้งนางพญา รวมทั้งผึ้งตัวผู้ด้วย ผึ้งงานทุกตัวทำหน้าที่ของตัว อย่างเคร่งครัดเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม นักวิทยาศาสตร์พบว่าผึ้งงานมีสารพันธุกรรมที่ควบคุมพฤติกรรมการทำงาน ทำให้ผึ้งงานทำหน้าที่เฉพาะด้านต่าง ๆ ภายในรังได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผึ้งงานมีขนาดเล็กกว่าผึ้งนางพญา มีอา ยุประมาณ 2 เดือน

    ผึ้งตัวผู้มีขนาดใหญ่ ลำตัวอ้วนและสั้นกว่าผึ้งนางพญา ผึ้งตัวผู้ไม่มีเหล็กใน หาอาหารเองไม่ได้ มีหน้าที่ผสมพันธุ์เท่านั้น เมื่อผสมพันธุ์แล้วก็ตกลงมาตาย ส่วนผึ้งตัวผู้ที่ไม่ได้ผสมพันธุ์จะถูกปล่อยให้อดอาหารตาย ดังนั้น จึงพบผึ้งตัวผู้เฉพาะในช่วงฤดูผสมพันธุ์เท่านั้น

    ผึ้งทั้งสามพวกคือ ผึ้งงาน ผึ้งนางพญา และผึ้งตัวผู้ต่างก็ทำตามหน้าที่ได้อย่างมีระเบียบ ทำให้ผึ้งสามารถสร้างรังและสะสมอาหารได้มากอย่างน่าพิศวง ทั้งที่ผึ้งเป็นแมลงตัวเล็ก ๆ

    ผึ้งในประเทศไทย มีอยู่ 4 ชนิด ได้แก่





    ผึ้งหลวง เป็นผึ้งที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและรังใหญ่ที่สุดด้วย ลำตัวยาวประมาณ 1.5 – 2 เซนติเมตร ท้องเป็นปล้องสีดำสลับเหลือง พบได้ตามป่าหรือชนบท สร้างรังบนที่สูงมาก ๆ เป็นผึ้งที่ดุและต่อยปวดกว่าชนิดอื่น ๆ ผึ้งหลวงให้น้ำผึ้งดีที่สุดในเดือนเมษายน ที่เรียกกันว่าน้ำผึ้งเดือนห้า






    ผึ้งโพรง ขนาดเล็กกว่าผึ้งหลวง ท้องเป็นปล้องสีน้ำตาลสลับเหลือง สร้างรังในโพรงหรือชายคา นำมาเลี้ยงในหีบได้ ผึ้งโพรงให้น้ำผึ้งมากในฤดูที่มีดอกของไม้ผล เช่น เงาะ ทุเรียน มะพร้าว ลิ้นจี่ ลำใย บ้านเรามีการเลี้ยงผึ้งโพรงในหีบไม้ที่กระจายอยู่ตามภาคต่างๆของประเทศ และเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง นักวิจัยจากจุฬาลงภรณ์มหาวิทยาลัย พบว่าผึ้งโพรงมีความสามารถพิเศษกว่าผึ้งพันธุ์คือ มีความต้านทานต่อไร ศัตรูผึ้งได้ดีมาก นับเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการปรับสายพันธุ์ผึ้งในบ้านเรา




    ผึ้งมิ้ม ขนาดลำตัวเล็กกว่าผึ้งโพรง ขนาดรังก็เล็กด้วย ขนาดของผึ้งมิ้มใกล้เคียงกับแมลงวันบ้าน จึงทำให้บางทีเรียก ผึ้งแมลงวัน ท้องผึ้งมิ้มเป็นสีดำสลับขาว พบผึ้งมิ้มได้ทั่ว ๆ ไปตามขนมหวาน ผลไม้สุก สร้างรังในที่ไม่ค่อยสูงนัก ให้น้ำผึ้งมากในเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน


    ผึ้งพันธุ์ หรือผึ้งฝรั่ง มีขนาดเล็กกว่าผึ้งหลวง แต่ใหญ่กว่าผึ้งโพรง เป็นผึ้งที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ ผึ้งพันธุ์ถูกเลี้ยงในอุตสาหกรรมน้ำผึ้งมานาน ขนาดรังผึ้งพันธุ์เหมาะสมกับการเลี้ยงในหีบและเก็บน้ำผึ้งได้มาก

    ที่มา : https://www.scimath.org/article-biology/item/558-bee32
     
  9. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
    มัทนะพาธา ตำนานดอกกุหลาบ และโศกนาฎกรรมความรัก

    พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว

    มัทนะพาธา เป็นบทละครพูดคำฉันท์ 5 องก์ โดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นทั้งหมดด้วยพระองค์เองโดยไม่ได้อิงเนื้อหามาจากที่อื่น ทรงพระราชนิพนธ์ทั้งเริ่มและจบลงในปี พ.ศ. 2466 เล่าเรื่องว่าด้วยตำนานเกี่ยวกับดอกกุหลาบ และความเจ็บปวดจากความรัก



    มัทนา แปลว่าความลุ่มหลงหรือความรัก

    มทนพาธา จึงแปลได้ว่าความเจ็บปวดหรือเดือดร้อนจากความรัก

    เนื้อเรื่อง

    ภาคสวรรค์ – กล่าวถึงสุเทษณ์เทพบุตร ซึ่งในอดีตชาตินั้นคือกษัตริย์แคว้นปัญจาล และนางมัทนา ซึ่งในอดีตชาติเป็นราชธิดาในกษัตริย์แคว้นสุราษฎร์ ซึ่งทั้งคู่ได้มาเกิดใหม่บนสวรรค์ สุเทษณ์เทพบุตรใฝ่ปองรักนางฟ้ามัทนา แต่ก็ไม่อาจจะสมรักด้วยกรรมที่เคยทำมาแต่อดีต ทำให้ไร้ซึ่งความสุขอย่างยิ่ง สุเทษณ์เทพบุตร จึงได้ให้วิทยาธรนามว่า “มายาวิน” ใช้เวทมนตร์คาถาไปสะกดเอานางมัทนาเข้ามาหา ก่อนที่มายาวินจะใช้เวทมนตร์เรียกนางมัทนา ได้ทูลสุเทษณ์เทพบุตรว่า การที่พระองค์ไม่อาจจะสมรักกับมัทนาได้ เป็นเพราะเมื่อชาติปางก่อน เมื่อพระองค์เป็นกษัตริย์แคว้นปัญจาลนั้น พระองค์ได้ไปสู่ขอมัทนาจากกษัตริย์แคว้นสุราษฎร์ผู้เป็นพระราชบิดา แต่ท้าวสุราษฎร์ไม่ให้ จึงเกิดรบกันขึ้น ในที่สุดท้าวสุเทษณ์แห่งแคว้นปัญจาลก็ชนะ จับท้าวสุราษฎร์เป็นเชลย และจะประหารชีวิตเสีย แต่นางมัทนาเข้ามาขอชีวิตพระราชบิดาไว้ และยอมเป็นบาทบริจาริกา ก่อนที่นางจะใช้พระขรรค์ปลงพระชนม์ตนเอง เมื่อสิ้นพระชนม์แล้ว นางมัทนาก็ไปเกิดเป็นเทพธิดาบนสวรรค์ ส่วนท้าวสุเทษณ์ก็ได้ทำพลีกรรมบำเพ็ญจนได้มาเกิดบนสวรรค์เช่นกัน


    นางมัทนา วาดโดยเหม เวชกร
    แต่อย่างไรก็ดี สุเทษณ์เทพบุตร ก็ยังยืนยันจะให้มายาวินลองวิชาดูก่อน มายาวินจึงเรียกเอามัทนามาด้วยวิชาอาคม เมื่อมัทนามาแล้ว ด้วยมนต์ที่ผูกไว้ ทำให้ไม่ว่าสุเทษณ์เทพบุตรจะถามอย่างไร มัทนาก็ตอบตามเป็นคำถามย้อนไปอย่างนั้น เหมือนไม่มีสติ สุเทษณ์เทพบุตรขัดใจนักก็ให้มายาวินคลายมนต์ ครั้นมนต์คลายแล้ว มัทนาก็ตกใจที่ตนล่วงเข้ามาในวิมานของสุเทษณ์เทพบุตรโดยไม่รู้ตัว สุเทษณ์เทพบุตรพยายามจะฝากรักมัทนา แต่มัทนามิรักตอบ จะอย่างไรๆก็ไม่ยอมรับรัก จนสุเทษณ์เทพบุตรกริ้วจัด สาปส่งให้นางลงไปเกิดเป็น ดอกกุพชกะ คือ ดอกกุหลาบ อยู่ในแดนมนุษย์ และจะกลับคืนเป็นคนได้ก็ต่อเมื่อวันเพ็ญ เพียง 1 วัน 1 คืนเท่านั้น แล้วจะกลับคืนเป็นกุหลาบดังเดิม แต่หากนางได้รักบุรุษใดแล้ว เมื่อนั้นจึงจะคงรูปมนุษย์อยู่ได้ และหากเมื่อใดที่นางมีทุกข์เพราะรัก ก็จงขอประทานโทษมายังพระองค์พระองค์จะยกโทษให้

    ภาคพื้นดิน – มัทนาได้ไปเกิดเป็นดอกกุหลาบอยู่ในป่าหิมวัน ในป่านั้นมีพระฤๅษีนามกาละทรรศินพร้อมด้วยศิษย์ทั้งหลาย พระกาละทรรศินได้เห็นกุหลาบมัทนาก็ชอบใจ สั่งให้ศิษย์ขุดเอากุหลาบมัทนาไปปลูกใหม่ไว้ใกล้อาศรม เมื่อถึงคืนวันเพ็ญ มัทนาก็กลายเป็นร่างมนุษย์มาคอยรับใช้พระกาละทรรศินและศิษย์ทั้งหลาย คอยปรนนิบัติเรื่อยมา พระกาละทรรศินก็รักมัทนาเหมือนลูกตัว



    ต่อมาวันหนึ่ง ท้าวชัยเสนผู้ครองนครหัสดิน ได้เสด็จประพาสป่า ผ่านมายังอาศรมพระกาละทรรศิน ประจวบกับเป็นคืนวันเพ็ญ ก็ได้พบกับนางมัทนา ทั้งสองฝ่ายต่างรักกัน พระกาละทรรศินก็จัดพิธีอภิเษกให้ และนางมัทนาก็ได้เดินทางไปกับท้าวชัยเสน เข้าไปยังกรุงหัสดิน โดยไม่ได้กลับเป็นดอกกุหลาบอีก ท้าวชัยเสนหลงรักนางมัทนามาก จนกระทั่งลืมมเหสีของตนคือนางจัณฑี พระมเหสีจัณฑีหึงหวงนางมัทนา ทั้งอิจฉาริษยาเป็นอันมาก ก็ทำอุบายใส่ร้ายนางมัทนาว่าเป็นชู้กับทหารเอกท้าวชัยเสนนามว่าศุภางค์ และยุยงท้าวมคธพระราชบิดาให้มาตีเมืองหัสดิน ท้าวชัยเสนออกไปรบ ครั้นเมื่อกลับมาได้ข่าวว่ามัทนาลอบเป็นชู้กับศุภางค์ก็กริ้วจัด สั่งประหารมัทนาเสียทันที แต่เพชฌฆาตได้ปล่อยนางหนีไปเพราะความสงสาร ส่วนศุภางค์นั้น ด้วยความจงรักภักดีต่อท้าวชัยเสน ก็ออกสนามรบกับท้าวชัยเสนเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะไพร่ทหารเลว และตายในที่รบ

    มัทนาหนีกลับมายังป่าหิมวัน และได้ทำพลีกรรม์บูชาสุเทษณ์เทพบุตร จนสุเทษณ์เทพบุตรเสด็จมา และเอ่ยปากจะช่วยให้คืนสวรรค์ สุเทษณ์เทพบุตรได้ขอความรักจากนางอีก แต่มัทนามิสามารถจะรักใครได้อีกแล้ว และปฏิเสธไป สุเทษณ์เทพบุตรกริ้วนัก จึงสาปนางให้เป็นกุหลาบไปตลอดชีวิต

    ฝ่ายท้าวชัยเสน ต่อมาเมื่อรบชนะท้าวมคธ และได้รู้ความจริงทั้งหมด ก็กริ้วพระมเหสีจัณฑีมาก และได้ลงอาญาไป ก่อนจะออกไปตามหามัทนาในป่า แต่สิ่งที่พบ ก็เพียงแต่กุหลาบกอใหม่อันขึ้นอยู่ยังกองกูณฑ์บูชาสุเทษณ์เทพบุตรเท่านั้น ท้าวชัยเสนทำอะไรไม่ได้อีกต่อไป แต่ด้วยความรักสุดจะรัก จึงนำกุหลาบมัทนากลับไปปลูกใหม่ยังสวนขวัญกรุงหัสดิน

    “ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน

    ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดใด

    ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้

    ก็โลดออกจากคอกไป บ ยอมอยู่ ณ ที่ขัง

    ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง

    ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่ หวนคิดถึงเจ็บกาย “

    บทสรุป



    “ต้นกุหลาบ” หรือ “ดอกกุหลาบ” ก็จึงเกิดมีอยู่บนโลกมนุษย์ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ถึงแม้ว่าท้าวชัยเสนจะสิ้นอายุขัยไปตั้งนานแล้วก็ตาม เพื่อเป็นเทพนิมิต หรือพรหมนิมิต ให้เหล่าเวไนยสัตว์ โดยเฉพาะเหล่ามนุษย์ได้ทำการศึกษาค้นคว้า และมีธรรมะและคติประดับใจที่ว่า “กฏแห่งกรรม” และ “บุพเพสันนิวาส”นั้น ไม่มีพรหมแดนระหว่างภพภูมิ หากยังต้อง “เวียนว่ายตายเกิด”ใน “สังสารวัฏ”อันมิรู้จบรู้สิ้นมิรู้ต้นรู้ปลายนี้ ก็ยังจะต้องพานพบกับ โลภ โกรธ หลง รัก และชัง ฯลฯ เป็นธรรมดา จนกว่าจะบรรลุ “พระนิพพาน”กันไปแล้วก็เท่านั้นเอง

    อ้างอิง : พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว.มัทนะพาธา.พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา, หนังสือแบบเรียนวรรณคดีวิจักษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ฉบับพุทธศักราช 2544, มัทนะพาธา, http://www.sujipuli.com


    ที่มา : https://myailada.wordpress.com/2017/05/03/มัทนะพาธา-ตำนานดอกกุหลา/
     
  10. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  11. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15


    ยิ้มน้อยๆ เห็นฟันนิดๆ นับถอยหลังเข้า 3,000 สุดท้ายแล้ว เตรียมร่างแผนมุ่งสู่ชุมพรอย่างเต็มภาคภูมิ
     
  12. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15

    จัดไปสำหรับมิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน สำหรับคืนนี้พบกับยอดรัก สลักใจ และพุ่มพวง ดวงจันทร์ นักร้องลูกทุ่งที่อยู่ในใจคนไทยตลอดกาล ใครฟังแล้วหลับ...ก็แสดงว่าท่านง่วงงงงงงงงงงงง
     
  13. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  14. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  15. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  16. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  17. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15


    เคยกันเล่าไม่เคยผิดหวัง เราก็หนึ่งคนแต่ก็ผ่านมาได้ เพราะตัวเองล้วนๆ ขอบคุณตัวเองที่แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ ที่บอกว่าตัวเองล้วนๆ เพราะเราคอยเตือนและสอนตัวเองตลอดเวลา เรื่องราวปัญหาชีวิตไม่ค่อยได้ปรึกษาใคร เรียกว่าไม่ปรึกษาเลยก็ว่าได้ ผ่านร้อนผ่านหนาวมา อย่างว่านะอายุมากขึ้นก็ต้องมาพร้อมกับประสบการณ์ เป็นกำลังใจให้สำหรับท่านใดที่กำลังประสบปัญหาไม่ว่าเรื่องอะไร ขอให้ผ่านไปให้ได้อีก 1 เรื่อง เมื่อมองย้อนกลับไปตัวเรานี่แหละเป็นทั้งกำลังใจและครูผู้สอน เธอคิดว่าไง ฮืมมมมม
     
  18. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  19. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15
  20. ทอเอง สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    4 ธันวาคม 2022
    โพสต์:
    288
    ค่าพลัง:
    +15

    ทำงานกันล่ะสิ ฮิฮิ สมน้ำหน้า ห๊าาาาาาาา...อะไรนะพวกเธอหยุดเหรอวันแรงงาน


    ราน่ะเหรอ...เอ่อ เอ่อ มะมะมาาาาาา ทำงานอ่ะดิ หัวเราะอะไรไม่ตลกนะ คนมาทำงานด้วยความขยันขันแข็ง
     

แชร์หน้านี้