จงให้ทานอย่าให้เหลือ ดุจหม้อน้ำที่เขาคว่ำลง ฉันนั้น

***********
[๑๑๔] พระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐที่สุด
ย่อมเที่ยงแท้แน่นอน เหมือนสตรีมีครรภ์แก่
จะต้องมีการคลอดบุตรในครรภ์เป็นแน่
พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่มีพระดำรัสไม่จริง
เราคงจะเป็นพระพุทธเจ้าแน่นอน’

[๑๑๕] เอาเถิด เราจักค้นหาพุทธการกธรรมจากสิบทิศ
คือข้างนี้ๆ เบื้องบน เบื้องล่าง ตลอดทั่วธรรมธาตุ

[๑๑๖] ครั้งนั้น เมื่อเราค้นหาอยู่ ได้เห็นทานบารมีเป็นข้อที่ ๑ ซึ่งเป็นทางใหญ่ที่ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ทั้งหลายในปางก่อน ได้อบรมสั่งสมมา จึงเตือนตนเองว่า

[๑๑๗] ‘ท่านจงยึดทานบารมีข้อที่ ๑ นี้ บำเพ็ญให้มั่นคงก่อน ถ้าท่านปรารถนาจะบรรลุพระโพธิญาณ
ท่านก็จงบำเพ็ญทานบารมีเถิด

[๑๑๘] หม้อที่เต็มด้วยน้ำซึ่งผู้ใดผู้หนึ่งจับคว่ำลง
น้ำย่อมไหลออกหมด ไม่ขังอยู่ในหม้อนั้น ฉันใด

[๑๑๙] ท่านเห็นผู้ขอทั้งชั้นต่ำ ชั้นกลาง และชั้นสูงแล้ว
จงให้ทานอย่าให้เหลือ ดุจหม้อน้ำที่เขาคว่ำลง ฉันนั้น

[๑๒๐] แต่พุทธธรรมเหล่านี้จักมีเพียงเท่านี้ก็หามิได้
เราจักค้นหาธรรมที่เป็นเครื่องบ่มพระโพธิญาณอย่างอื่นต่อไป
...............
ข้อความบางตอนใน สุเมธกถา ขุททกนิกาย พุทธวงศ์
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓
http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=33&siri=193

อรรถกถา http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.2&i=1&p=8

 

เรื่องของทาน

ถาม : ทานที่มาจากวัตถุ กับทานที่เราทำอย่างธรรมทาน อภัยทาน อานิสงส์นั้นเทียบกันได้ไหมครับ ?

ตอบ : #ทานทั้งหมดอยู่แค่กามาวจร ก็คือไม่สามารถจะเกินเทวดานางฟ้าไปได้ #ยกเว้นว่าเราสามารถทำจนเป็นฌาน ก็สามารถเป็นรูปาวจร #คือเกิดเป็นพรหมได้แต่ถ้าหากว่าทำโดยที่สามารถปล่อยวางได้ มีอุเบกขา #ก็เป็นส่วนที่ทำให้เราหลุดพ้นเข้าสู่พระนิพพานได้ ดังนั้น...ขึ้นอยู่กับความสามารถในการทำของเรา แต่อย่าลืมว่าทั้งหมดเป็นแค่ทานเท่านั้น ยังมีศีล ยังมีภาวนา ที่สูงกว่านั้นอีก

"ในเรื่องของการลงอบายภูมิเป็นเรื่องง่าย พวกเราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องฝืน จะต้องพยายามสร้างความดีในเรื่องของ ศีล สมาธิ ปัญญา ให้มีกำลังสูงเข้าไว้ ถึงเวลากำลังใจเกาะความดีได้ อย่างน้อยก็พ้นอบายภูมิไปก่อน ถ้าพ้นอบายภูมิไปแล้ว สภาพจิตของเรามุ่งมั่นต่อความหลุดพ้น อย่างน้อยก็ไปตกในสถานที่ดี สามารถที่จะสร้างบารมีต่อได้"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๑