จริงรึเปล่าคะ...?

เค้าว่าถ้าเราทําบุญร่วมกับใคร แล้วจะทําให้ไปเจอกันอีก
จริงรึเปล่าคะ......คือว่าอาจมีความจําเป็นต้องร่วมทําบุญกับคนที่เราไม่ชอบมากๆๆๆอ่ะค่ะ....แล้วค่อยสบายใจ
.............หรือว่าอยู่ที่จิตเราไม่ยึดคะ...หรือว่าเป็นสูตรว่าทําบุญร่วมกันต้องไปเจอกัน..............อยากทราบจริงๆค่ะ
.....รบกวนท่านที่รู้แนะนํากันหน่อยนะคะ --"

 

อนุโมทนาสำหรับผู้ที่มีจิตเป็นกุศล

การทำบุญซึ่งปกติบุคคลทั่วไปนึกถึงคือการให้ทาน ไม่ว่าเป็นการบริจาคเงินหรือสิ่งของหรือแม้แต่การตักบาตรก็ตาม สิ่งเหล่านี้เป็นการให้ เพื่อลดความตระหนี่ของตนเอง ยิ่งกว่านั้นมีนัยถึงการลดความยึดมั่นถือมั่นว่า สิ่งนี้เป็นของเรา พร้อมทั้งเจริญเมตตาและกรุณาในขณะเดียวกัน (สาธุ _/|\_)

การทำบุญที่กล่าวมานี้เป็นหนทางแห่งการสร้างกุศลให้ตนเอง ยังผลให้จิตใจของตนเองผ่องใส

ในการแผ่หรืออุทิศส่วนบุญที่ท่านได้ทำลงไปให้แก่บุคคลอื่นผู้ซึ่งล่วงลับไปแล้วหรือไม่ก็ตาม ผลบุญเหล่านี้ก็ไม่ได้ไปไหน ยังคงอยู่กับท่านนั่นเอง เพียงแต่ท่านส่งกระแสบุญไปยังบุคคลอื่นเพื่อให้บุคคลนั้นร่วมอนุโมทนา และทำให้บุคคลนั้นน้อมนำไปยังกระแสแห่งการกระทำดี สิ่งนี้จะเป็นผลบุญแก่ตัวของเขาเอง

ส่วนการทำบุญร่วมกับผู้อื่นนั้น ขอตอบว่า ท่านอาจจะเจอกับเขาอีกในชาติต่อๆ ไป ทำไมถึงกล่าวเช่นนี้? เพราะหากท่านและเขาเป็นผู้ที่มีบุญเสมอกัน จิตก็จะน้อมนำไปอยู่ ณ ภูมิของกำลังของบุญบารมีนั้นๆ แต่ขณะที่ท่านยังคงมีโทสะอยู่ในใจ ผลของบุญก็จะลดน้อยลงไป เนื่องจากจิตของท่านยังไม่น้อมนำไปยังกระแสบุญอย่างเต็มที่ ฉันใดหากท่านเจริญเมตตาพร้อมกับการทำบุญ ผลบุญก็จะทวีกำลังมากขึ้นฉันนั้น

สุดท้าย ขอกล่าวตามพุทธวาจาว่า
"สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงเป็นผู้มีกรรมของของตน เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย จักทำกรรมอันใดไว้ ดีหรือชั่ว จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น"

ท่านจะเห็นว่า กรรมที่เราได้กระทำไว้ จะไปอยู่กับผู้ใด?

;aa12

 

ไม่ว่าทำบุญหรือทำกรรม ถ้าจิตผูกกันก็ต้องไปชดใช้กันนะคะ

ถ้าไม่อยากเจอ ก็อโหสิกรรมกัน ใช้หนี้กันไปให้หมด ถ้าติดค้างก็ทดแทนบุญคุณ และปล่อยจิตให้เป็นอิสระ ก็มีโอกาสไม่เจอนะคะ

แต่จิตปุถชนส่วนใหญ่ยังยึดติดค่ะ ทำให้ ไม่ว่าจะทำบุญหรือทำกรรมต่อกัน ก็มักจะต้องมาชดใช้กันอีกคะ ^^

อนุโมทนาคะ

 

ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ