ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา - วันโลกแตก วินาศภัยที่หลบไม่ได้ หนีไม่พ้น

ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา - คือ นักคิด-นักวิทยาศาสตร์ ผู้คิดค้นระบบการลงจอดยานอวกาศบนดาวอังคาร ร่วมกับองค์การนาซา เพื่อทำการสำรวจโลกใหม่ของมนุษยชาติ.....และอีกด้านหนึ่งที่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่รู้จัก ดร.อาจองฯเท่าที่ควร ก็คือ การเป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมาธิภาวนามาเป็นเวลาต่อเนื่องยาวนานประมาณ 30 ปี จนอาจกล่าวประเมินได้ว่า ท่านเข้าถึงธรรมขั้นสูงระดับหนึ่งไปแล้ว ท่านปฏิเสธองค์การนาซาที่เพิ่มเงินเดือนให้อีก 20 เท่า แล้วกลับเมืองไทย เพื่อมาสอนหนังสือเด็กๆในชนบท สร้างคนรุ่นใหม่ขึ้นมาจากอายุ 6 ขวบ เพื่อให้เป็นอนาคตของประเทศไทยต่อไป

ปัจจุบันท่านเป็นผู้บริหารโรงเรียนสัตยาไส ที่อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี พร้อมกับได้รับเชิญไปบรรยายสอนเรื่องการอบรมพัฒนาจิตของเยาวชนไปทั่วโลกขณะนี้ ชีวิตของท่านเต็มไปด้วยความเสียสละ สมถะ และบำเพ็ยตนเพื่อประโยชน์สุขของมหาชน ประเทศชาติที่น่าสรรเสริญมาก ซึ่งเราขอปรบมือและร่วมอนุโมทนากับท่านด้วยความจริงใจ........

บทสัมภาษณ์ ดร.อาจองฯเมื่อ 16 ตุลาคม 2548 เกี่ยวกับอนาคตของเมืองไทยและโลกในอีก 12 ปีข้างหน้า จะพบกับเหตุการณ์ภัยพิบัติน้ำท่วมใหญ่ มีการสูญเสียไปบ้างพอสมควร แต่ก็ได้ความสันติสุขและความเจริญรุ่งเรืองในทางธรรมกลับคืนมา ดังนี้.-

เมื่อประมาณ 15 ปีก่อนหน้ามนุษย์เริ่มวางแผนที่จะไปสำรวจดาวอังคาร แล้วก็เริ่มส่งยานอวกาศ ออกไปสำรวจจนได้ข้อมูลเพียงพอ เพราะที่นั่น มันมีบรรยากาศใกล้เคียงกันกับโลก คือ มีอากาศเป็นคาร์บอนไดออกไซด์ และคาร์บอนไดออกไซด์ ก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาในทางร้ายกับร่างกายของมนุษย์ แล้วถ้ามีคาร์บอนไดออกไซด์ มีน้ำ มีแสงแดด ต้นไม้ก็จะโต เพราะต้นไม้จะเป็นตัวดูดเอาคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไป เพื่อคายออกซิเจนออกมา ทำให้มีบรรยากาศใกล้เคียงกับโลก

ดูจากหลักฐานที่เราได้มา จากก้อนหิน หรือจากการสำรวจ ทำให้เราพบว่า ครั้งหนึ่งในอดีต ดาวอังคารเคยถูกน้ำท่วม ถูกน้ำซัดผ่านบริเวณผิวขอบของดาว ก็แสดงว่า ที่นั่นต้องมีน้ำเยอะ แม้ว่าแสงแดดจะน้อยกว่าโลก จนทำให้อุณหภูมิลดลงถึง -35 องศาเซลเซียส แต่ก็ถือว่า มันมีบรรยากาศใกล้เคียงกับโลกมากที่สุด.......แต่การที่มนุษย์ จะขึ้นไปอยู่บนดาวอังคารได้จริงๆ ก่อนอื่น คือ เราจะต้องสร้างเรือนกระจกครอบขึ้นมา เพื่อเข้าไปอยู่ในนั้น แล้วก็ต้องปลูกต้นไม้ให้ได้มากที่สุด เพื่อให้เกิดออกซิเจนหนาแน่นขึ้น มนุษย์ถึงจะอยู่ได้ เดินไปเดินมาได้ โดยไม่ต้องแบกถังออกซิเจน หรือสวมชุดมนุษย์อวกาศ ซึ่งต่างจากดาวดวงอื่น อย่างดวงจันทร์ ดาวเสาร์ หรือดาวพฤหัส เพราะบนนั้น ถึงจะมีน้ำอยู่บ้าง แต่ก็มีอุณหภูมิต่ำ จนอากาศหนาวมาก จนกลายเป็นเรื่องยากที่มนุษย์จะอพยพไปอยู่บนนั้นได้......

.....แล้วความจริง แผนการสำรวจดาวอังคารของนาซาก็เริ่มต้นโครงการนี้มาเป็น 10 ปีแล้ว เพราะเขาคิดว่า ต่อไปประชากรบนโลกเราก็คงเพิ่มขึ้น ซึ่งก็น่าจะเป็นการสร้างปัญหาให้กับโลกของเรา เพราะเมื่อจำนวนมนุษย์มากเกินไป อาหารการกินก็อาจจะไม่พอ น้ำก็ไม่พอ พลังงานก็ไม่พอ อะไรต่ออะไรอีกหลายอย่าง ก็จะไม่พอต่อความต้องการของมนุษย์ เพราะฉะนั้น การอพยพเอาพลเมืองโลกออกไปบ้าง มันก็น่าจะเป็นเรื่องที่ควรทำ และสามารถทำได้ ซึ่งการอพยพออกไปในครั้งนี้ เขาก็ไม่ได้ระบุว่าเป็นใคร ? หรือคนกลุ่มไหนโดยเฉพาะ ?

.....แต่แน่นอนว่า นอกจากการแสดงตัวในฐานะที่เป็นผู้นำแล้ว การขึ้นไปบนดาวอังคาร ยังหมายถึง การขยับขยายในเรื่องอุตสาหกรรมบนดาวอังคาร ซึ่งในหลายประเทศ ต่างก็มีความคิดวางแผนเกี่ยวกับตรงนี้เอาไว้แล้ว และก็อาจจะมีการตกลงแบ่งอาณาเขตกันเอาไว้ สำหรับประเทศที่มีความเจริญก้าวหน้า และมีศักยภาพเพียงพอ อย่าง อเมริกา หรือญี่ปุ่น เพราะว่าต่างฝ่ายก็คิดกันไว้ว่า ถ้าตัวเองไปถึงตรงนั้นได้ก่อน ก็จะมีสิทธิในการครอบครองได้ก่อน.......

....แต่การที่เขาไปสำรวจดาวอังคาร หรือการที่เตรียมจะอพยพคนออกไปจากโลก- นั่นก็ไม่ใช่หมายความว่า โลกกำลังจะแตกจริงอย่างที่เขาทำนายกัน เพียงแต่ว่า ขณะนี้โลกของเรา อาจกำลังจะมีความเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่ ก็เป็นผลมาจากมนุษย์ด้วยกัน เพราะว่าเราทำลายป่าไม้ เผาผลาญพลังงานมากเกินไป มันทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เยอะ แล้วก็เกิดภาวะเรือนกระจก ทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น จนน้ำแข็งขั้วโลกเริ่มละลาย ทำให้เกิดพายุใต้ฝุ่น พายุเฮอริเคน ซึ่งเกิดจากการทำลายสิ่งแวดล้อม.....

.....ผมดูจากสถานการณ์ จากเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้น จากภาวะเรือนกระจก ทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น วิกฤตอันนี้ มันเกิดจากภาวะความเปลี่ยนแปลงของโลก เพราะเปลือกโลกมันลอยอยู่กับของเหลวข้างใน ซึ่งของเหลวข้างใน มันมีความร้อนสูง เปลือกของโลก มันก็เริ่มเคลื่อนไหวเพราะขาดสมดุล แล้วตัวน้ำทะเลที่มันสูงขึ้น ก็จะทำให้โลกข้างที่อยู่ทางมหาสมุทรแปซิฟิกมีน้ำหนักมากขึ้น จนโลกเริ่มจะแกว่ง....

.......และแน่นอนว่า ถ้าระดับน้ำทะเลมันสูงขึ้น มันก็จะเกิดน้ำท่วมในหลายๆจุด แล้วถ้าลองคิดว่า น้ำทะเลมันขึ้นแค่ 2 เมตร กรุงเทพฯของเราก็คงไม่มีแล้ว เพราะกรุงเทพฯเราอยู่เหนือน้ำทะเลไม่ถึง 1 เมตร แล้วถ้าน้ำมันสูงระดับนั้นจริงๆ มันต้องท่วมเข้ามาในภาคกลางของประเทศไทย และบางประเทศ ก็อาจต้องสูญหายไป อย่างน้อยก็ประมาณเศษหนึ่งส่วนสามของหมู่เกาะแถบอันดามัน ก็อาจจะหายไปเลย......

.......ผมคาดว่า อีก 12 ปี โลกของเราจะเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นโลกที่เต็มไปด้วยความสงบสุข ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่มีการทำสงครามกัน เพราะส่วนหนึ่ง คือ ธรรมชาติ เริ่มรู้ในความไม่รู้จักพอของมนุษย์.....ซึ่งแต่ละศาสนา ก็เคยมีการทำนายเอาไว้แล้วว่า โลกของเรา จะต้องเกิดวิกฤต แต่การที่จะไปถึงจุดนั้นได้ มนุษย์เรา คงต้องโดนกระตุ้นจากธรรมชาติเสียก่อน อย่างกรณีของการเกิดคลื่นสึนามิขึ้น คนทั่วโลก็เริ่มที่จะเข้าใจกัน ช่วยเหลือกัน เหมือนเป็นการอาศัยวิกฤต เพื่อเปลี่ยนแปลง แต่ผมคิดว่า มันก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่มนุษย์ จะต้องขอให้เกิดวิกฤตเสียก่อน ถึงจะเลิกทะเลาะกัน เลิกทำสงครามกัน.....เพราะตอนนี้ ผมคิดว่า เรามีเวลาอยู่บนโลกแค่เพียง 12 ปีเท่านั้น ก่อนที่จะเกิดความเปลี่ยนแปลง.......


from+++++++++sippa

 

แฮ่ๆๆๆๆๆ กลัวไม่ถึง น่ะสิ..เพ่

Nirvana ว่าอีกแค่ 2 ปี กว่า นี่ก็รู้เรื่องแระ
ถ้าไม่โดนชุดใหญ่ แต่แค่ชุดเล็กนี่ก็ร้องไม่ออกกันแล้ว ล่ะ....:'(

 

ใช่ๆ กลัวไม่ถึง 7 ปีก็จะ....กันหมดแล้ว
เดือนพฤษภาคม 2556 เกิด Solar Flare(การปลดปล่อยพายุสุริยะจากดวงอาทิตย์) ขนาดใหญ่มาก อาจจะทำให้โลกเปลี่ยนแกหมุนได้ ระหัสลับในเรื่องพระมหาชก บอก 9 พฤษภาคมจะเกิด...อะไรไม่รู้แต่บอกว่าเป็ยวันอุโบสถซึ่งคือวันพฤหัสบดีที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 ตรงกันกับเกิด Solar Flare ขนาดใหญ่

 

จริงๆท่านสมาชิกในเวปนี้ อ่านกันมาเยอะ.....

แล้วท่านจะสะสมความเครียดจากภัยพิบัติที่กำลังจะมาถึง....
แล้วอาจจะทำอันตรายต่อสุขภาพจิตได้ เพราะจิตมีความจรดจ่อกับข่าวที่อัพเดตทุกวัน
แล้วข่าวเหล่านั้นก็พาให้คิดว่า เหตุการณ์เข้าใกล้มาทุกขณะจิต.....แต่จริงๆก็เป็นเช่นนั้น

ตูจะทำอย่างใด ดีหนอ.......

น่าจะคิดขวนขวายหาทางแก้ไขโดยค่อยๆหาทางอพยพขึ้นไปในที่ปลอดภัย
อย่างน้อยเป็นบ้านที่ 2 หรือ Safe House เผื่อมีอะไรตูมตามจะได้มีจุดหมาย
ถ้ายังไม่เกิดก็ถือว่าไปหลบหาความสงบเงียบชั่วคราว

ลองคิดรวมตัวกันบ้างจะดีกว่า....ไปคนเดียว...ตายคนเดียว นะครับ

 

End Of Lifes

<TABLE class=tborder style="MARGIN: 10px 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 425><THEAD><TR><TD class=tcat style="TEXT-ALIGN: center" colSpan=2> </TD></TR></THEAD><TBODY><TR><TD class=panelsurround align=middle><EMBED src=http://www.youtube.com/v/11iCmzGnOI8 width=425 height=350 type=application/x-shockwave-flash allowfullscreen="true" wmode="transparent"></TD></TR></TBODY></TABLE>​

จริงหรือหลอก
​

<TABLE class=tborder style="MARGIN: 10px 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 425><THEAD><TR><TD class=tcat style="TEXT-ALIGN: center" colSpan=2></TD></TR></THEAD><TBODY><TR><TD class=panelsurround align=middle><EMBED src=http://www.youtube.com/v/OnUOKTBfSFY width=425 height=350 type=application/x-shockwave-flash allowfullscreen="true" wmode="transparent"></TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

เท่าที่อ่านมา เรื่องการทำนาย ตลอดมา

ลองพิจารณาเล่นๆ ดูครับว่า

คนอยู่ที่สูงจะตาย เพราะขาดแคลนอาหารการกิน

คนอยู่ริมฝั่งชายทะเล จะถูกคลื่นถาโถม ตาย

จะเหลือคนมีบุญ จะรอดจากภัยพิบัติ คนชั่วตายหมด

ผมมานั่งคิดดูแล้วนะ ผมคิดในทางโลกแล้วกัน ไม่ได้ว่าใครอ่ะ ผมคิดว่า คนที่รอด เป็นคนมีกรรม มากกว่าน่ะ ต้องใช้ชีวิตแบบที่เอาตัวรอดมากๆ ขนาดคนที่สูง ยังขาดแคลนอาหารการกิน แล้วคนที่รอดมันจะไปอยู่ตรงไหน ที่ไหน มันถึงจะรอด ถ้าทุกอย่าง ทุกที่มันเจอภัยพิบัติหมดอ่ะ

กลายเป็นว่าคนที่รอดต้องใช้ชีวิตแบบสุดโต่ง เพื่อหา ปัจจัย 4 มาดำรงชีวิตอยู่ได้

ทุกวันนี้ คนเราใช้ชีวิตแบบสะดวกสบาย มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย มีพัดลม มีแอร์ ใช้ มีอินเตอร์เน็ต มีโทรศัพท์มือถือ มีบ้านดีๆ อยู่

หากภัยพิบัติมาถึง ลองนึกถึงน้ำท่วมปากีสถานดูอ่ะ ว่าเราสามารถปรับตัวใช้ชีวิต แบบผู้ประสบภัยแบบนั้นได้เปล่า

และอาหารการกินจะทำอย่างไร ในเมื่อทุกที่เกิดหมดเลย "เหลือแต่ความทรมาน"

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา การตายก็เป็นเรื่องธรรมดา จะเกิดอีกชาติก็เป็นอีกชาติไป อย่าไปคิดถึงมันเลย มีสติ รู้ปัจจุบัน ในชาตินี้ก็พอละ ตายไปก็หมดกรรมในชาตินี้ ชาติหน้าจะเกิดเป็นอะไรยังไม่รู้เลย ครับ

ทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับ

 

เคยคิดรวมตัว แต่ตอนนี้ไม่คิดแล้ว เพราะว่า ตอนนี้ทั้งครอบครัว มีผมคนเดียวเท่านั้น ที่เตรียมการล่วงหน้าไว้บ้าง นอกนั้นสมาชิกในครอบครัว ไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องภัยพิบัติ เพราะอาจจะมองเป็นเรื่องธรรมดา เอาตัวรอดในเรื่องใกล้ตัวก่อน ทำงานหาเงิน มาเลี้ยงชีพ จุนเจือครอบครัว

ผมอายุยังน้อย ยังอยากตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ที่ให้กำเนิด ให้ชีวิตผมมา อย่างน้อย ถ้ามันเกิดจริงๆ แล้วผมรอดมาจริงๆ ผมยังอยากไปช่วยเหลือครอบครัวผม และตายพร้อมกับครอบครัวผมครับ

หนีไปคนเดียว หรือ ไปรวมตัวกับผู้อื่น ผมทำไม่ได้จริง พูดแบบใจจริงเลยครับ อาจจะดูอ่านแล้วดูเหมือนเห็นแก่ตัว

แต่ให้มองลึกๆว่า ถ้าเราหนีไปคนเดียว หรือหนีไปกับผู้อื่น รวมตัวกัน ก็อาจมองว่าเป็นความเห็นแก่ตัวต่อครอบครัวได้

ถ้าชั่งน้ำหนักดูแล้ว ผมเลือกครอบครัว ก่อนน่ะครับ

ณ ปัจจุบันนี้ ผมพร้อมรับสภาพ ในสิ่งที่อาจเกิดขึ้น โดยมีการเตรียมการไม่มาก ไม่ได้เตรียมเรื่องที่หลบภัยแต่อย่างใด แต่เตรียมการด้านจิตใจ พร้อมปรับสภาพ ในทุกสถานการณ์ครับ

 

ผมก็เจอสภาพเดียวกับคุณก้องครับมีผมคนเดียวที่เชื่อในเรื่องภัยที่กำละงจะมาแต่ภรรยากับลูกๆไม่เชื่อ ก็สนุกดี ผมก็เตรียมใจอย่างเดียวว่า ถ้าไม่ไหวหรือไม่รอดแน่ๆก็ตายอย่างมีสติสามารถกำหนดระลึกถึงพระพุทธองค์ได้ก่อนตายผมก็โอเคแล้วครับ

 

จริงๆแล้วในครอบครัวของ Nirvana และเพื่อนผู้ร่วมงาน เกือบทั้งหมดไม่เชื่อเรื่องนี้ บางคนยังหาว่า.....บ้า

ยังดีที่ลูกเมียและสหายธรรมหลายคนเชื่อในเรื่องนี้

ปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับทุกท่านที่คิดว่า คงจะรออยู่ร่วมกับบุคคลอันเป็นที่รักและเคารพก็คือ.....

วันนี้ทุกคนยังไม่เห็นภัยพิบัติ จะ...จะ.. คาตา คาหัวใจ เลยยังไม่นึกอะไรมาก
และคิดว่าคงไม่เกิดขึ้น เพราะโลกก็อยู่อย่างนี้มานานแล้ว ไม่เห็นมีอะไร

แต่ถ้าวันหนึ่งเห็นว่าภัยพิบัติมายืนเคาะประตูอยู่หน้าบ้าน....หรือพูดง่ายๆคือ เห็นโลงศพมาวางอยู่หน้าห้องนอนแล้ว....คงจะหลั่งน้ำตาได้

ทีนี้อาการกลัวตายที่มีอยู่กันในมนุษย์ทุกผู้ทุกนามจะบังเกิดขึ้นพร้อมกัน โดยมิต้องนัดหมาย แล้วจะต่อด้วยการอพยพหลบหนีภัยธรรมชาตินั้นในทันที

ซึ่งวันนั้นอาจจะเป็นวันที่สายเกินแก้ เพราะมนุษย์โลกทุกคนก็ทำอย่างเดียวกัน เหตุการณ์ก็จะโกลาหลเป็นเหมือนในภาพยนต์ 2012 ที่ฝรั่งเอามาฉายเอาเงินเรานั่นแหละ ครับ

ถึงว่าบางคนจะรอดไปได้ตัวเมือง แต่อาจจะเหลือเสื้อผ้าชุดเดียวกับเงินในกระเป๋าซึ่งเวลานั้นจะซื้อข้าวกิน 1 จาน ก็คงไม่มีใครขาย ต่อจากนั้นก็ต้องไปผจญกับความหิวโหย โรคภัยไข้เจ็บและสารพัดภัยจากผู้คนที่หนีตายด้วยกัน

แต่ไม่รู้ว่าจะหนีไปไหน ไปอย่างไร ชีวิตต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร

วันนั้นผู้อยุ่ในเหตุการณ์จะตระหนักดีว่า นรกบนโลกมนุษย์ไม่แตกต่างจากที่ผู้รู้เคยกล่าวไว้แต่ประการใด

ก็ลองคิดเอาแล้วกัน นะครับ เพราะ Nirvana คงจะบอกอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ แม้แต่คนในครอบครัวยังไม่เชื่อ......

 

ครอบครัวนี้น่ารักเนาะ

โชคดีจัง

 

เช่นเดียวกับหลายท่าน ในครอบครัวผมก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ ได้แค่เกริ่นๆ
ให้ทราบเป็นแนวทางให้พวกเขาเห็นแนวทางการเอาตัวรอดในทางฉุกเฉิน
ไว้บ้าง แต่ไม่คาดหวังอะไร..(และผมเองก็ภาวนา อย่าให้มันเกิดเลย
หรือถ้าจะเกิดก็ขอให้เวลามันเลื่อนไปสักสิบยี่สิบปี ก็ยังดี ให้เด็กๆโตซะก่อน)

สำหรับผม "ถือคติในความไม่ประมาท" ไว้ก่อน สิ่งที่เตรียมตัว ถ้าไม่เกิดก็ดีไป
ถือว่า จัดอุปกรณ์แคมป์ปิ้งไปในตัว แบบท่าน Kongp และอีกหลายท่าน
เคยกล่าว ถ้าเกิด ก็หยิบฉวยได้ทันที แต่ถ้าไปแล้วไม่ถึงจุดหมายที่วางแผน
ก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันไป..แต่ในฐานะมนุษย์ ผมจะไม่ยอมม้วยมรณา
โดยที่ไม่สู้ หรือคิดเตรียมการอะไรไว้เลย..แต่ถ้าสู้เต็มที่แล้ว ม้วยมรณา
นั้นก็อีกเรื่อง..

เพราะฉะนั้นการเตรียมการ 3 ระดับ สำหรับผม ตอนนี้ถึงระดับ 2 ครึ่ง

ระดับ 1 - เตรียมอุปกรณ์ฉุกเฉิน ทั้งชุดเล็ก (ติดตัว) และชุดใหญ่
ติดยานพาหนะ กำหนดเป้าหมาย และ survey เส้นทาง
ตลอดทั้งอุปกรณ์ยังชีพ และอุปกรณ์ต่อต้าน
หากมีภัยกับครอบครัวเกี่ยวกับชีวิตและทรัพย์สิน (พร้อม)

(ระดับ 1 นี้ เหตุการณ์เฉพาะหน้าสำหรับทุกท่าน รวมกันตายหมู่ แยกกันอยู่จะคล่องตัวกว่า)

ระดับ 2 - บ้านที่ดิน สำรองที่ ตจว. อาศัยหลักเศรษฐกิจพอเพียง
ทั้งที่นาสำหรับปลูกข้าว 20 ไร่ (เสบียง) และที่ดินสำหรับ
บ้านสวน 4 ไร่ สำหรับพืชสวนครัว และสมุนไพร
(พร้อม - และเพียงพอสำหรับกัลยาณมิตร ท่านใดหากหลุดรอด
และมีแผนหลบภัยไปทางขอนแก่น ก็ยินดีต้อนรับครับ พรุ่งนี้ก็จะ
เดินทางไปดูเขาถมที่ให้สูงสำหรับทำบ้าน รอให้หมดฝนก่อน)

(ระดับ 2 นี้ ถ้าเดินทางไปถึงจุดหมายแล้ว คนเดียวก็รอดได้ สองคนเพื่อนตาย สามคนหรือมากกว่าก็สบาย)

ระดับ 3 - วันที่หลายๆ ท่านคิดว่าจะเกิด ซึ่งผมก็ภาวนาว่า ขอให้
ท่านทีปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ มีอภิญญาอันวิเศษ ช่วยกันบอก
ให้มนุษย์ธรรมดาอย่างผม ทราบกำหนดวันชะล้างบ้างก็จะ
ถือเป็นพระคุณ ซึ่งผมคิดเชิงตลกว่า ถ้าบอกแล้ว ภัยพิบัติ
ก็คงจะเลื่อนไปเรื่อยๆ (ซึ่งผมภาวนาขอให้เป็นเช่นนั้น)

(ระดับ 3 นี้ คงต้องอยู่อย่างมี สติ และความไม่ประมาท เหมือนของบางอย่าง
มีแล้ว "ไม่ได้ใช้" ดีกว่า "เวลาจะใช้แล้วไม่มี")

 

ยังงัยก็คิดอ่านแต่เนิ่นๆ นะครับ.....

ชายฝั่งทะเลตะวันออกนี่ คงไม่เหลือแน่นอน อย่าประมาท

 

ตะเอง....สบาย น่ะสิ....อิอิอิอิ (deejai)

อยู่บนที่ราบสูงโคราช ไม่ต้องย้ายบ้านไปไกล
ยังงัยมองภัยจากคนรอบข้างและโรคภัยไข้เจ็บด้วย นะครับ