ดูจิต ตรองตน ไปกับงานเขียน

วงกลมของชีวิต

เคยสังเกตบ้างไหมครับ ชีวิตมนุษย์นั้นเรียบง่ายและเดินไปตามวงจร เมื่อจบเรื่องหนึ่งก็ดำเนินไปอีกเรื่องหนึ่งในลักษณะที่เป็นวงกลม โดยเชื่อมต่อวงกลมอื่นๆเป็นลูกโซ่ เผลอไปไม่นานก็อาจจะกลับมาที่วงกลมวงเดิมซ้ำอีก....

ความจริงชีวิตมนุษย์ไม่ซับซ้อนเลย แต่มนุษย์ปัจจุบันสับสนซับซ้อนกันมาก เพราะดวงจิตที่ไขว่คว้า และสังคมที่หมั่นสร้างกติกา สร้างความซับซ้อนในชีวิตให้มากขึ้นๆ

ปราชญ์ที่แท้จริงแสวงหาความเรียบง่าย แต่บางทีการที่จะเข้าถึงความเรียบง่ายได้อย่างลึกซึ้ง ก็ต้องนำตัวเองเข้าสู่ความซับซ้อนในระดับหนึ่งด้วย มากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่ปัญญาและจิตปรารถนาดั้งเดิมว่าปรารถนาอธิษฐานไว้เช่นใด หรือมีสติสัมปชัญญะเกร่งกล้าเพียงใด

เมื่อใดที่รู้สึกสับสน เหนื่อยท้อแท้ในความยาก และความซับซ้อนของชีวิต ลองสูดลมหายใจเข้าช้าๆๆลึกๆ ให้ ออกซิเจนเข้าไปถึงปอดและสมองอย่างเต็มที่ อาบน้ำชำระร่างกายนานๆคิดอะไรเพลินๆ และคิดในมุมกลับ ตลอดจนมุมถอยดูบ้างเผื่อว่าจะเกิดไอเดียหรือปัญญาอันแจ่มแจ้งบ้างในคำตอบของคำถาม และทางแก้ของปัญหาต่างๆ

ขอให้เจริญในสติปัญญาครับ

อรรถวัติ สมโภชน์

๒๐ ม.ค. ๒๕๕๖

 

จงทำวันนี้อย่างต่อเนื่องและเพียรพยายาม

เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย
เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส
เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย
ดังนี้แล้ว "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน" ...

นักสู้ไม่คอยโชคชะตา ไม่ปล่อยให้ฟ้าดินเทพยดาเป็นผู้ลิขิต แต่ลิขิตเขียนชีวิตด้วยตนเอง

ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญ่
ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไร คุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น

ชีวิตมนุษย์นั้นแสนสั้นแต่ความปรารถนาแห่งมนุษย์นั้นไร้จำกัด ดังนั้นการที่จะได้มาที่สุดยอดแห่งปราถนานั้นคือการลงมือทำ ทำ ทำ และทำ... ต่อไปอย่างมิย่นย่อท้อ ให้ลืมเรื่องกาลเวลาไปได้เลย จงทำวันต่อวันให้ดีที่สุดอย่าใช้ชีวิตแบบหัวหอมที่เพียงเก้าสัปดาห์ก็แก่แล้ว แต่จงใช้ความเพียรพยายามเฉกเช่นดังไม้สักใหญ่ ที่ใช้เวลานับร้อยปีในการเจริญเติบโต ...

คุณค่าของผลงานอยู่ที่กาลเวลาและความใส่ใจ อีกทั้งสติปัญญาและเรียวแรงทั้งหมดที่ทุ่มเทให้อย่างอดทนและชาญฉลาด...ไม่มีงานใหญ่อันทรงคุณค่าใดๆสำเเร็จด้วยเวลาอันรวดเร็วและง่ายดาย...

เก็บตกและเสริมเติมคำคม จูกัดเหลียง ขงเบ้ง

อรรถวัติ สมโภชน์

๒๐ ม.ค.๕๖

 

ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน ไม่นินทาว่าร้ายแก่กัน

ในสังคมแห่งการทำงานหากคนส่วนมากมีคติพจน์ประจำใจข้อนี้ เชื่อว่าที่ทำงานจะน่าอยู่ขึ้นกว่าเดิมมาก และยิ่งๆขึ้นไป คำพูดข้างต้นนั้นดูเรียบง่ายสวยหรู แต่ทว่าลองปฏิบัติเข้าจริงอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่องนั้นไม่ง่ายเลยทีเดียว โดยเฉพาะข้อสุดท้าย มันยากตรงที่ไม่ว่าร้ายนี่แหละ เพราะนิยามของคำคำนี้จริงๆแล้วจะต้องไม่กล่าวพาดพิงแม้เพียงเล็กน้อยในทางร้ายแก่เพื่อนร่วมงานเลย ซึ่งนั่นหมายความว่าคุณจะต้องมีสติสัมปชัญญะและคิดบวกอยู่ตลอดเวลา

หากใครก็ตามที่มีคุณสมบัติเช่นที่กล่าวมานี้ ผมเชื่อได้เลยว่า คงจะต้องมีคนรักมากกว่าคนชังเป็นแน่แท้ และเชื่อมั่นได้เลยว่าใครที่ชังคนเช่นนี้ เป็นคนที่ไม่น่าคบเอามากๆ
ลองเริ่มสร้างนิสัยดีๆแห่งการทำงานข้อนี้ในที่ทำงานของท่านดูสิครับ เริ่มจาก ๑ เป็น ๒ เป็น ๓.....จุดประกายแสงเทียนแห่งความสุข ความไว้วางใจกันในการร่วมงานให้บังเกิดในที่ทำงาน ในสังคม

แล้วสังคมแวดล้อมของท่านจะค่อยๆน่าอยู่ขึ้นทีละนิดๆครับ

อรรถวัติ สมโภชน์

๒๑ ม.ค. ๒๕๕๖

 

เช้าวันที่หนึ่งกันยาฯ ในราวป่ามีเสียงปืนกึกก้อง…

เช้ามืดของวันที่ ๑ กันยายน พ.ศ.๒๕๓๓ คุณสืบ นาคะเสถียร ตัดสินใจผ่าทางตันของปัญหาการอนุรักษ์ผืนป่าของชาติด้วยเอาชีวิตทั้งชีวิตเข้าแลก ภายหลังการจากไปของลุงสืบ สิ่งดีๆหลายๆอย่างเกิดขึ้น และปัญหาต่างๆได้รับการเหลียวแล ผมเองมิได้คิดว่าการแก้ปัญหาของวีรบุรุษในใจผมท่านนี้ วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่ก็อาจจะเรียกได้ว่าเป็นวิธีที่ได้ผล ซึ่งคงไม่มีใครอยากเจริญรอยตามวิธีนี้นัก
แต่ก่อนุลงสืบเคยรักษาผืนป่าด้วยปืนและกฎหมาย ท้ายสุดก็สู้กฎหมายของเขาฯและกฎหมู่ไม่ได้ จึงหันมาจับปากกาให้ความรู้สร้างจิตสำนึกของคนในชาติให้รักและหลวงแหนในทรัพยากรของชาติที่จะส่งต่อให้ลูกหลานสืบไป

ก่อนนี้ผมเองก็จับทั้งกฎหมาย จับทั้ง “ดาบ” กำลังกายกำลังใจ ตลอดทั้งความสามารถทั้งหมดเท่าที่มี ชนิดเอาชีวิตตนเองตลอดจนหน้าที่การงานและครอบครัวเข้าแลกเช่นกัน ชีวิตผมโลดโผนซับซ้อน เรียกได้ว่าเขียนนิยายได้ว่างั้น

สุดท้ายผลตอบแทนที่ได้รับล้วนมีแต่ความเจ็บปวด สูญสิ้นความภาคภูมิใจและความเป็นตัวตน ผลกรรมของการเอาคืนมันแสนสาหัสมาก ถึงกับต้องหนีบวชพักกายใจ ๑ พรรษาเต็มๆ กลับมาบุญคงเริ่มให้ผลบ้าง แต่จิตใจเริ่มฟื้นตัวดีแล้ว

มัจจุราชไม่มีเครื่องหมายบอกเหตุ ผมอาจจะถูกยิงทิ้งเมื่อใดก็ได้ หรือใครจะแสวงหาหนทางเอาคืนเมื่อใดก็ได้ ก่อนจะไม่ได้เขียนอะไร ขอเร่งงานเขียนบทความดีๆ ฝากไว้ในสังคม ขอยืนหยัดจับปากกาแทนการจับดาบ ให้ถึงที่สุด หวังว่าผมคงไม่ถึงทางตันและต้องผ่าทางตันแบบวีรบุรุษของผมเลย....ต่อจากนี้ ผม และหน๋านอรรถ(คุณอรรถวัติ) ตลอดจนพรรคพวกร่วมอุดมการณ์ท่านอื่นๆ คงได้มีโอกาสเขียนบทความเพื่อสังคมเช่นนี้มาฝากเนืองๆครับ

เก็บตกจากบทความและคำบอกเล่าจากเพื่อนซึ่งถือว่าเป็นฮีโร่เดินดินคนหนึ่งของข้าพเจ้า

อรรถวัติ สมโภชน์

๒๑ ม.ค. ๕๖

 

ผู้หยั่งรู้อนาคต...

เราไม่รู้หรอกว่า เราเคยทำกรรมอะไรมาบ้างในอดีต...
แต่หากวันนี้ใครกำลังทุกข์ ก็คิดเสียว่า นี่จะเป็นชาติสุดท้ายที่เราจะทุกข์
เพราะต่อจากนี้ไป เราจะสร้างแต่คุณงามความดีไว้เป็นทุน
เพื่อวันข้างหน้า เราก็จะได้รับแต่ผลของความดี ที่เราได้ทำมา
....อย่าน้อยใจในโชคชะตา
....ใคร...จะใหญ่เกินกรรม

การที่จะเป็นผู้หยั่งรู้อนาคตตนเองนั้น ให้เราเร่งสร้างปัจจุบันเข้าไว้ หากเราต้องการอนาคตที่ดีงาม เราต้องหมั่นสร้างแต่สิ่งที่ดีงามอย่างต่อเนื่อง ค่อยๆเก็บเล็กผสมน้อยไป ปัจจุบันที่เป็นทุกข์ก็เป็นผลพวงจากอดีต ซึ่งเราอาจจะลืมเลือนหรือผ่านมาหลายภพชาติแล้ว เมื่อใดที่เกิดทุกข์ให้ใช้โอกาสนั้นรวบรวมกำลังใจ อธิษฐานแก้ไข เพราะเป็นจุดที่เราจะรวบรวมกำลังใจได้อย่างเข้มข้น

.... “ด้วยเรื่องราวแห่งทุกข์นี้เป็นเหตุ ขอต่อไปในภายภาคหน้า ข้าพเจ้าจงสร้างแต่เหตุที่จะแก้ไข บรรเทาเบาบาง และหลีกเลี่ยงความทุกข์เช่นนี้ ขอทุกข์เช่นนี้จงอย่าได้บังเกิดมีในข้าพเจ้า ณ.กาลบัดเดี๋ยวนี้ ตราบจนเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญฯ ...ขอผลบุญบารมีทั้งปวงอันข้าพเจ้าปฏิบัติบำเพ็ญทุกค่ำเช้าจงรวมตัวกันช่วยขจัดปัดเป่าทุกข์ภัยเหล่านี้ให้สิ้นไปด้วยเทอญฯ”....

ตามรอยธรรมย้ำรอยครู หลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ จ.เชียงใหม่

โดย หน๋านอรรถ
๒๑ ม.ค. ๕๖

 

ภายในกุฏิโลงศพ

เป็นชื่อเรียกกุฏิแห่งหนึ่งในวัดถ้ำเมืองนะ มีด้วยกัน ๓ ห้องหรือ ๓ โลง ที่เรียกเช่นนี้ด้วยเพราะเป็นกุฎิขนาดเล็กและเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ามองดูแล้วคล้ายโลงดีๆนี่เอง กุฏินี้มักไม่ค่อยมีพระเข้าจำเท่าไรนัก

๑.เพราะอยู่ไกล เนื่องจากพระต้องทำกรรมฐาน และสวดมนต์ภาวนาที่ถ้ำใหญ่ กว่าจะเสร็จก็ราวๆ ๔ ทุ่ม ต้องใช้ไฟฉายส่องทางเนื่องจากบริเวณนี้ไม่มีไฟฟ้าใช้ มันมืดและทางลื่นมาก

๒.ฝั่งตรงข้ามเป็นที่อยู่ของงูจงอางเจ้าวันดีคืนดีก็ร้องให้ฟังดึกๆซะงั้น ระหว่างทางเดินก็มีงูเล็กมาทักทายบ้างพอสมควร

๓.แถบนี้อากาศเย็นและชื้นมากๆ มากขนาดที่ว่าถ้าไม่จุดเทียนรีไซเคิลทิ้งไว้ทั้งคืนประมาณ ๒ ดวง ทุกๆคืนร่างกายจะทนไม่ได้

๔. เวลาฤดูฝนที่นี่ลำบากมากเพราะทางลื่น ในโซนนี้ร่มและฝนตกมากกว่าแถบอื่น จะลำบากในการตากสบงจีวรมาก

และ ๕.ภพภูมิที่นี่น่ารักครับ มาทักทายกันจะๆบ้าง ตะคุ่มๆบ้าง มีเสียงบ้าง อย่างเบาก็ฝัน แถบนี้มีทั้งสาวๆ(สวยมากๆ) ชราก็มี มีทั้งเพศชายและหญิง อ้อ...มีงูที่แปลงเป็นคนได้ด้วย อยากทราบรายละเอียดถามหลังไมค์หรือถามคนที่เคยพักดูได้ครับ

แต่ที่นี่สัปปายะและกระแสพลังงานดีมากๆ ที่นี่นี่เองหากปฏิบัติดีๆ ปฏิบัติอย่างตั้งใจ การปฏิบัติจะรุดหน้ามากพอสมควร ตรงนี้ใครที่ปฏิบัติจะเข้าภาวะที่ผมเรียกว่าโหมดจำศีล เป็นภาวะไม่สนใจโลกภายนอก จิตมันจะนิ่ง แน่วแน่ ชื่นบาน จนบางทีจำอะไรไม่ได้เพราะไม่อยากจะจำหรือไม่อยากสนใจอื่นใดภายนอก คงเป็นโหมดจิตที่ฤาษีเขาอยู่กรรมฐานกันนานๆกระมังครับ

เก็บตกเมื่อคราวบวช ๑ พรรษาที่วัดถ้ำเมืองนะ จ.เชียงใหม่

โดย หน๋านอรรถ
๒๑ ม.ค. ๕๖