ปากเสียนะ bubu'! เค้าเพิ่งเปิด...(bb-flower เอ้าขอให้พี่นาจรวยๆ น้องน้องกับก๊วนจะไปช่วยกินพร้อมล้างจานเพราะค่าอาหารไม่พอน่ะ อิอิ เปิดก้อม่ายบอกกันเร้ย เอาขุนแผน ลป หงส์ กับพระที่ี่กบกินเดือนส่งไปให้อาราธนมาขอเบิกร้านนะ รวยและรวยเน้อพี่เรา
ตามหาคุณยายที่รักคะ
ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย PPPP, 9 มกราคม 2005.
หน้า 366 ของ 496
-
-
-
-
-
-
โอ้ววว มันจะเริ่มลง ช่วงไหน เหรอครับ อาจารย์อำนาจ
-
จารย์นาจเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวแล้ว ... ผมจะทำอะไรดีน๊า?
อืม ... ร้านข้าวขาหมู ข้าวมันไก่ (ลดปริมาณลง แต่ราคาเดิมดีมั๊ย?)
ใส่หมูจาก 8 ชิ้นเหลือ 5 ชิ้น ... ใส่ไก่ปนกระดูก ... เพื่อลดต้นทุน ดีมั๊ยหว่า?
น่าจะรวย.... อิอิ ... พอจะส่งหนี้แบ้งค์ได้บ้างล่ะน่า
แล้วตูจะบาปหรือป่าววะเนี่ย.... .ถ้าบาปผมไม่ทำล่ะน๊า......
ปล. ผมเจอของจริงมาแล้ว กินมาแล้ว จ่ายเงินไปแล้ว .......ไม่อิ่ม .....เซ็ง !!! -
-
-
เก็บเงินค่าสินสอดยังไม่ครบเลย เกิด สงครามซะแล้ว
งั้นได้โอกาส วิวาห์ เหาะเลยซะดีมั๊ย อิ อิ
ปล. เจ้าสาวอยู่ไหน โปรดมาแสดงตัวด่วน ก่อนเกิดสงครามใหญ่ มิฉะนั้นอาจ อยู่บนขื่อ ไปอีกนาน -
ไปกู้เงินมาสักล้าน แล้วเที่ยวให้สุด ๆ เลยดีก่า สงครามมาก็ไม่ต้องใช้ อิอิ
-
อาจารย์นาจพูดถูกอีกแล้ว .... คำว่า "เศรษฐกิจขาลง"
ใช่แล้ว ... เพื่อนข้างบ้านผม เคยเปิดร้านอาหาร ใหญ่โต มีลูกค้ามากมาย
เมื่อวานนี้ผมไปเจอ เห็นแกทำงานอยู่คนเดียว ทั้งทำกับข้าว ล้างจาน และเสริร์ฟด้วย
ผมก็เลยถามแกว่า ... ท่านนายพัน ท่านทำไมไม่จ้างเด็กมาเสริฟ และ ช่วยงานท่านละ
แกก็เลยตอบผมว่า ... ผมจะลองทำเอง ทุกอย่างจะทำเองหมด .. จะลองดูอีกซักตั้ง
สีหน้าของแกไม่ดีเลย แกบอกว่าเหนื่อยมาก แต่ต้องทำ
ปล.1 แกมียศทางทหารเป็นพันตรี และปัจจุบันยังรับราชการทหารอยู่ (ยังไม่เกษียณ)
ปล.2 ตอนนี้แกทำคนเดียว ดูหน้าแล้วแกหมดราศีไปเยอะ
ปล.3 แกบ่นๆ ว่า "โคตะระ เหนื่อย จิ๊บ หาย "
ปล.4 นี่คือเรื่องจริงๆ ครับ แกสนิทกับผมมาก อยู่ข้างๆ บ้านผมนี่เอง
... -
อิิอิ... ยายสอนได้แต่ตัวเองก้อตายย่ะ!!! คือบัวแล้งน้ำน้านจนหาบ่อน้ำตาน้ำมารดม่ายทันกาลแย้ว แห้งแย้ว !!! -
-
-
เหนื่อยมากๆ นั่งคุยหยอกล้อ กับศรีภรรยา ซักครู่ ก็หายแล้วครับ
ผมเคยเปิดร้านอาหารนะครับ แต่ ดันทำอาหารไม่เป็น กำไรที่ได้ ยกให้พ่อครัวหมดเลยครับ (แล้วจะทำให้เหนื่อยไปทำไม เนอะ) -
หวัดดีค๊าบ เน็ตบ้านผมช้า..คงได้แค่ทักทาย
..หวาด ดี ค๊าบบบ *-* -
-
-
คนเราบางครั้งมันก็เหนื่อย บางครั้งมันก็เพลีย บางครั้งมันก็ว้าเหว่ บางครั้งมันก็เหงา บางครั้งมันก็สนุก บางครั้งมันก็เศร้าง บางครั้งเราก็ยิ่งใหญ่ และบางครั้งมันก็น้อยซะติดดิน ... ซะง้านแหล่ะ ....
อยากจะตะโกนออกมาให้ก้องไปทั้งจักรวาล และอนันตะจักรวาล ว่า
ท่านฯ ส่งข้าฯมาเกิด .........แล้วใยท่านฯ จึงทิ้งข้าฯ ไป
ท่านฯ ไม่ใยดีต่อต่อข้าฯ .... ต่อไปข้าฯ ก็จะไม่แคร์ท่านฯ เช่นกัน
....
ปล. แรงไปรึเปล่าหว่า? (ประเดี๋ยวพรุ่งนี้ลบออกชัวร์)
หน้า 366 ของ 496