ทฤษฎีทุกข์สัมพันธ์

[FONT=&quot]เหตุปัจจัย อวิชชา เป็นยาพิษ เสริมเติมฤทธิ์ ด้วยขันธ์ห้า นิจจาเอ๋ย[/FONT]

[FONT=&quot]อีกผัสสะ รุกเร่งเร้า ให้งอกเงย ล้ำล่วงเลย เวทนา เหวอารมย์[/FONT]

[FONT=&quot]เพียงพบเห็น เย็นร้อน อ่อนนุ่มแข็ง ขาวดำแดง ชมชื่น ขื่นเขียวขม[/FONT]

[FONT=&quot]สักแต่เห็น เป็นแต่ยิน สักแต่ดม ทุกข์ระทม จักมิกราย คลายเวทนา[/FONT]

[FONT=&quot]แต่ผัสสะ จ้องจะเสพ เสวยโลก ก่อกำเนิด เกิดโรค กามตัณหา[/FONT]

[FONT=&quot]ทั่วแดนดิน ถิ่นแล้วล้วน มวลมายา ชักนำพา อุปาทาน ร่านเริงรมย์[/FONT]

[FONT=&quot]เป็นตัวกู ของกู สู่อัตตา เรือนไร่นา เรือกสวน ล้วนทับถม[/FONT]

[FONT=&quot]ทั้งลูกเมีย เนียนัว ชิดเชยชม ศฤงคาร อภิรมย์ บริวาร[/FONT]

[FONT=&quot]หมายจำนงค์ คงอยู่ คู่ดินฟ้า เริงอำนาจ วาสนา มหาศาล[/FONT]

[FONT=&quot]กูจักเป็น เช่นผู้ครอง จักรวาล สร้างตำนาน จอมกษัตริย์ ขัตติยา[/FONT]

[FONT=&quot]มาวันหนึ่ง จึ่งรู้ ว่ากูนี้ มิอาจพ้น ทุกข์ทวี ที่ตามหา[/FONT]

[FONT=&quot]ทุกข์เกิดแก่ เจ็บตาย กรายเข้ามา ร่ำร้องเรียก เพรียกหา ยาทุกข์ตรม[/FONT]

[FONT=&quot]มืดมัวเมา เฉาโฉด โลภโกรธหลง หยิ่งทนง องอาจ มาดมิจฉา[/FONT]

[FONT=&quot]ไม่คิดสร้าง ทางบุญ สุญญตา จักร้องเรียก เพรียกหา ยาจากใคร[/FONT]

[FONT=&quot]นิพ[FONT=&quot]ฺ[/FONT][FONT=&quot]พานํ ปรมํ สุข[/FONT][FONT=&quot]ฺ[/FONT][FONT=&quot]ขํ พุทธศาสน์ เมลืองมลัง ล้ำสมัย[/FONT][/FONT]

[FONT=&quot]พุทธธรรม ค้ำจุนโลก รอดปลอดภัย ส่องโลกให้ สว่างแจ้ง ด้วยแสงธรรม[/FONT]


ที่มา : คำสอนท่านพุทธะทาสภิกขุ