ทำไมพวกคุณจึงวนเวียน- ฝึกสมาธิ-ซ้ำๆๆๆๆๆๆอยู่จนถึงปัจจุบัน..

โคนำฝูง-นำแต่สมาธิไง-ไม่ยอมสั่งสมสุตตะ -สั่งสมสุตตะ-พอจิตสงบจึงไม่มี "ความรู้-ปัญญา" อะไรที่สะสมไว้ ใคร่ครวญในจิต ยกมาให้จิตไตร่ตรองเลย จึงวนเวียน-อยู่แต่กับสมาธิจิตไง..ได้โคนำฝูงดีก็ดีไป ถ้าไม่ดีก็วนเวียนซ้ำซาก-ซ้ำซาก..อีกทั้งปลอมปนคำสอนมากมาย ในพระไตรปิฏก-ทั้งผิดทั้งเอาพราหมณ์ เข้ามาปน-
หลวงพ่อ ทูล ขิปปัญโญ วัดป่าบ้านผือ ท่านเทศน์ถึงโคนำฝูงไว้น่าฟังมาก..ว่า ในครั้งพุทธกาล ผู้คนสำเร็จอรหันต์ด้วย ปัญญามากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ สำเร็จด้วยสมาธิน้อยมาก..

ฝากกะทู้นี้ไว้ให้พวกที่ต้องใช้เวลารักษา ผมจะรอเวลา จะมาเมตตารักษาพวกคุณอีกครั้งหากมีโอกาส..บางคน-น้อยคนมาก-ที่ผ่านด่านสมาธิไปได้ หลายคนย้ำต้องใช้เวลา รักษาจริงๆ-สาธุ

 

ครูอาจารย์ยกไว้นะครับ..เราไม่วิจารณ์ท่าน-เราจะวิจารณ์ เหตุผล-ตำรา-วิธีปฏิบัติ-และผลที่ได้จริงรึไม่ เท่านั้น และผลที่ได้ ผลที่ได้ ในปัจจุบัน ทำไมปฏิบัติธรรมมาทั้งชีวิต แต่ไม่ไปไหนเลยยยยยยยยย..จริงนะ อิอิ

ตำรามันผิด..ไปเอาเมล็ดทรายมาคั่วเอาน้ำมันงา โดยคิดว่าเมล็ดทรายที่คั่วนั้น เป็นเมล็ดงายังไง..แล้วมันจะได้ น้ำมันงามาจากที่ไหน..นี่เป็น พุทธวจน นะครับ อิอิ

 

โดนจี้มากๆ
ตอบไม่ได้
ด่ากราด
บ่นอย่างนั้นอย่างนี้
บอกปิดกระทู้
แล้วก็มาตั้งกระทู้ใหม่
เล่นเกมตีตัวตุ่นกันรึไงนะ

 

ส่วนตัวไม่ยึดตำรามากครับ
ดูไว้เป็นแนวทางได้หมด
ไม่ยึดว่าจะเป็นท่านนั้นท่านนี้
แต่ให้ความเคารพแทน

และจะพิจารณาสิ่งเหล่านี้เป็นหลักคือ
ลักษณการถ่ายทอด การบรรยายธรรม
บวกอนุสัยของท่าน จริตของท่าน
พฤติกรรมแห่งท่านนั้น
และความสามารถทางจิต
เครื่องรู้ ปัญญาทางธรรม
เป็นไปเพื่อประโยชน์แห่งสาธารณะหรือไม่
เป็นไปในลักษณะ ที่ไม่ยึดติด ในลาภ ยศ สุข สรรเสริญ หรือไม่
เป็นไปเพื่อ การ ละ การคลาย
ความยึดมั่นถือมั่นถือมั่นได้หรือไม่ต่างหาก
ที่จะพอบอกได้ว่าท่านใด ควรค่าแก่การเคารพครับ

ไม่ใช่ท่านที่เรามีความคิดเหมือนท่าน
หรือเป็นไปตามกะแสโลก
ไม่ใช่ท่านที่เราชอบเพราะท่านเป็นอย่างที่เราชอบ
ไม่ใช่ตำราที่อ่านแล้วเราเห็นว่าใช่สำหรับเรา

การยึดไม่ว่าดีหรือไม่ดี กิริยาทางจิตคือการขาดสติชั่วคราวครับ
แต่การไปยึดไม่ว่าดีหรือไม่ดีแล้วไปปรุ่งแต่งต่อ
กิริยาของจิตคือจิตได้เสียสติไปแล้วชั่วคราว
เพราะขาดตัวควบคุมความคิด
และขาดตัวควบคุมพฤติกรรมของจิตครับ

ดังนั้นควรเปลี่ยนมาเป็นการให้ความเคารพนับถือ
ซึ่งกันและกัน แต่ว่าไม่ยึดติดครับ มันถึงจะอยู่ร่วมกันได้...

การที่เราไปยึดว่าโน้นดี นี่ดี แล้วยึดมั่นถือมั่น
แล้วยังไปนึกคิดเอาว่า ตนดีกว่า ดีกว่า
เกิดการแยกแยะ แบ่งแยก ภายในจิตอย่างชัดเจนอย่างนี้
ไม่ใช่ความเป็นกลาง มันบอกได้ว่าเราเสียการควบคุม
สติเราไปแล้วชั่วคราว แต่เราก็จะคิดว่า เรามีสติ
แม้เราจะพูดๆเขียนๆไปอย่างไม่มีสติก็ตามครับ

ถ้าคิดอะไรไม่ออก ให้ดูพระศาสดาเราเป็นหลัก
ให้ดูพฤติกรรมแห่งท่านเป็นหลัก ว่าท่านเป็นผู้สละระดับไหน
ท่านเป็นกลางระดับไหน
ไม่ใช่ยกเอาท่านมาอ้าง ในสิ่งที่ตนยึดมั่นถือมั่น
ว่าดีหรือไม่ดีครับ เพราะเราเองก็จะไม่ต่างอะไร
จากเจ้าลัทธิต่างๆ ที่อยู่ในสมัยพุทธกาลที่ว่าตนเอง
ดีกว่า เลิศกว่าใครนั่นหละครับ.

ศาสดาท่านถึงได้บอก เพราะทราบตรงนี้ดี
ว่าไม่ได้ให้ยึดที่ตัวท่าน
ให้ปฏิบัติตามคำสอนของท่าน
และท่านก็ไม่ได้บอกให้เราเชื่อเลย
แต่ให้เราไปปฏิบัติก่อนให้เข้าถึง
ให้เรารู้ด้วยตัวเองก่อน....

ไม่ใช่ปฏิบัติยังเข้าไม่ถึง แต่ยึดเลยว่าดี
ใครเห็นต่างเป็นไม่ได้ อย่างนี้
ไม่ใช่พุทธศาสนา แต่เป็นอาศัย เป็นการเกาะ
พุทธศาสนาเพื่อให้บุคคลอื่นๆเห็นคล้อยตาม
เชื่อตามแต่กิเลสที่มันซ่อนลึกๆในใจตนเองครับ

โปรดพิจารณาดีๆครับ

 

สั่งสมสุตตะดีครับ แต่อย่าสุดโต่ง มันจะเลยเถิด ครูบาอาจารย์ สงฆ์สาวกผู้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ
พูดถึงเรื่องการสั่งสมสุตตะ คุณรู้จักการฟังธรรมดีแค่ไหน ถ้าคุณมาแนวต้องบาลีเป๊ะๆ บัญญัติออกมาเป็นแผนที่ จีพีเอส คุณแน่ใจหรือว่า คุณมีแผนที่แล้วคุณจะไปได้ถูกทางครับ กิเลสมันไม่มีแผนที่ให้คุณดูนะครับ มันตลบหลังคุณทั้งนั้น ส่วนประเด็นเรื่องคำสอนปลอมปนในพระไตรปิฎกนี้
เมื่อปฎิบัติเข้ามาแล้วก็จะรู้เอง ว่าอันไหนเปลือก อันไหนกระพี้ อันไหนแก่นธรรม แล้วไม่ต้องไปพยายามเป็นหมอรักษาใครหรอกครับ รักษาตนเองให้ได้ก่อน ไม่มีใครรักษาใครได้ ในวัฎสงสารนี้มีตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
แม้สมเด็จองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านก็เป็นผู้ชี้ทางสว่างให้เราเท่านั้น ส่วนใครจะเดินไม่เดินก็เป็นเรื่องของคนๆนั้น ส่วนเจตนาดีของคุณที่จะเผยแพร่พุทธวจน ผมก็ว่าดี ตราบเท่าที่คุณไม่อาศัยเกาะหาผลประโยชน์ใส่ตัวเอง แล้วไปยกเป็นคำสาวก คำศาสดา แบ่งแยกทำไมกันครับ
สาวกก็ คือ ผู้สืบทอดธรรม แล้วถ่ายทอดออกมาสู่ชาวโลก ส่วนจะถูกผิดก็ให้ดู ให้พิจารณาเทียบเคียงกับคำสอนของพระพุทธเจ้า ขอบคุณสำหรับการมาตั้งกระทู้ชี้แนะนะครับ

 

คุณพินิจครับ คุณโตมาคนละแบบเนี้ยเขาไม่ฟังคุณหรอกครับ เพราะขณิกกะ อุปจารระ มันเป็นคำสาวกครับ มันนอกบัญญัติศาสดา เข้าใจบ่ ทำไมเข้าใจยากส์จังครับ

 

เพราะไม่รู้จักคำว่าพัฒนา จึงคิดว่าการทำแบบเดิมคือซ้ำซาก
แท้จริงแล้ว การสั่งสมสุตตะ ไปเรื่อยๆต่างหาก คือความซ้ำซาก เพราะไม่รู้ว่าจะสั่งสมไปจนถึงเมื่อไร ไม่ได้มีการพัฒนาในการสั่งสม เปรียบดังคน บ้าหอบฟาง สะสมไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย ว่าดีขึ้นหรือแย่ลง
แต่ การปฏิบัติ ศีล สมาธิ ปัญญา จะมีการก้าวหน้าขึ้นไปตามลำดับ
ศีลบริสุทธิขึ้น สมาธิแน่นหนามั่นคงขึ้น ปัญญามากขึ้น
ฝากให้พิจารณาครับ

 

อ้าว หนีจาก pantip มาโผล่ทีนี่เองรึ ท่านผู้ไม่เคยกราบพระหลังหลวงปู่มั่นสนิทใจ
แต่ศรัทธาพระคึกอย่างสนิทใจ ไม่เคยไปวัดพระคึกดูผ่านยูทูปอย่างเดียว

 

ไม่เอาๆ ไม่พูด เค้าเสียใจน้าาาาาาาาา

 

หลวงพ่อ ทูล ขิปปัญโญ วัดป่าบ้านผือ ท่านเทศน์ถึงโคนำฝูงไว้น่าฟังมาก..ว่า ในครั้งพุทธกาล ผู้คนสำเร็จอรหันต์ด้วย ปัญญามากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ สำเร็จด้วยสมาธิน้อยมาก

ทั้งสมาธิทั้งปัญญา เป็นเจตสิกด้วยกัน เกิดร่วมกันอาศัยกันและกัน ไม่มีสมาธิเป็นฐานให้ปัญญา ปัญญาก็ขาดที่ตั้งตัว ตัวอย่าง

สมาหิโต ยถาภูตํ ปชานาติ (ผู้มีจิตตั้งมั่น ย่อมรู้ตามเป็นจริง) ตั้งมั่นได้แก่สมาธิ รู้ตามเป็นจริง ได้แก่ปัญญา ซึ่งอาศัยจิตที่มีสมาธินั้น

 

มรรค๘ มีสัมมาสมาธิ
ไม่ทำสมาธิแล้วจะบรรลุธรรมได้ยังไง
ลิ้น เหลือบ ไร เกาะศาสนาหากินชัดๆ
ทำเป็นพูดดี
เอามั่งๆ

 

นี่แก่กะโหลกกะลา-ไม่เลิก-คิดไปเองอีกว่าเขาไม่ทำสมาธิ อ่านโจทย์หนังสือยังตีความไม่ออกก็เพราะฝึกทิ้งตำรา อย่างเดียวไง
เอาแต่สมาธิ นานๆมาใช้สมองคิดทีก็ไม่เข้าใจ ตามผมมาทุกกะทู้เพื่อจับผิด ไม่รู้แล้วยังไม่ยอมพัฒนาอีก ผ่านเอ๊ย..สมชื่อจริงๆเฉยโง่ เฉยโง่ ท่องไปนะเวลาทำสมาธิ

 

เหรอครับ
เหตุผลสู้ไม่ได้ก็มาโหวกเหวกโวยวายเลยเหรอครับ
แหม เฉยโง่ เฉยโง่ งั้นเหรอครับ
แต่ก็เอาเถอะครับ พยายามเข้านะครับ

 

จริงๆนะคุณนี่-ไม่เคยโต้ตอบแบบชี้ธรรม ที่ผมแสดง มาชัดๆสักกะทู้เลยที่ผมโพสต์ เอาแต่กระแนะกระแหน-กะโหลกกะลา-ยุแยงตะแคงรั่ว ได้เพื่อนแล้วนี่
คุณนี่หากจะเลิกกะทบ กะทั่งกับผมก็ทำได้ง่ายมากครับ คุณทำได้นะแค่ไม่ต้องมาแสดงความคิดเห็นที่กะทู้ผม ..ผมอดไม่ได้จริงๆ-ที่เห็นความโง่ของคึณจึงต้องมาตอบทุกทีไป ไม่น่าเชื่อ แก่จนป่านนี้แล้วไม่มีเหตุผลเลย

 

ชี้แล้วครับ
มองไม่เห็นเองนะครับ
จนเริ่มเปลี่ยนจากไม้นวมมาเป็นไม้เเข็งไงครับ
ก็อย่างว่าแหละครับ
หัวเท่ากัน แต่กระโหลกหนาบางไม่เท่ากันนิครับ
งิงิ

 

ผมหมายถึงฝึกแบบ สั่งสมสุตตะมาก่อน แล้วฝึกแบบดู-เกิด-ดับ ให้ชัดสมาธิจะแข็งแกร่ง-ได้ด้วย ข้อมูลที่สั่งสมไว้ในจิต อะไรทำให้คุณคิดแบบข้างบน จะหาเรื่องอยู่เรื่อย ผมสงสารมาตอบให้เข้าใจนะ

 

พอบอกว่าแต่ละคนก็สั่งสมสุตตะมาเหมือนกันหมด
ก็จะบอกว่าสุตตะที่สั่งสมมานั้นมาจากตำราที่บิดเบือน
วงจรอุบาทว์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงของบางคน

 

ไปละนะ บายยๆ

 

ไปไหนล่ะครับ
รึไปสงบสติอารมณ์
ไหนล่ะครับวงจรปฏิจจสมุปปันนา
รึไปคิดแผนใหม่มาโต้ตอบ
เอ รึกำลังหาเรื่องใหม่มาตั้งกระทู้น้า
สงสารทางเวบหน่อยนะครับ
มันเปลืองพื้นที่นะครับ
ใช้ประหยัดนิดนึง
คิดซะว่าจิตสำนึกต่อส่วนรวม ไม่ใช่เอาแต่ส่วนตน
งิงิ

 

สุตะ “สิ่งสดับ” สิ่งที่ได้ฟังมา, สิ่งที่ได้ยินได้ฟัง, ความรู้จากการเล่าเรียนหรือรับถ่ายทอดจากผู้อื่น, ข้อมูลความรู้จากการอ่านการฟังบอกเล่าถ่ายทอด,

สำหรับผู้ศึกษาปฏิบัติ “สุตะ” หมายถึงความรู้ที่ได้เล่าเรียนสับฟังธรรม ความรู้ในพระธรรมวินัย ความรู้คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์ หรือปริยัติ,

สุตะเป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของผู้ที่จะเจริญงอกงาม ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์หรือบรรพชิต โดยเป็นเหตุปัจจัยให้ได้ปัญญา ที่เป็นเบื้องต้นหรือเป็นฐานของพรหมจริยะ และเป็นเครื่องเจริญปัญญาให้พัฒนาจนไพบูลย์บริบูรณ์ (ที.ปา.11/444/316) พระพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้เป็นผู้มีสุตะมาก (เป็นพหูสูต หรือมีพาหุสัจจะ) และเป็นผู้เข้าถึงสุตะ (องฺ.จตุกฺก 21/6/9) เทียบ ปัญญา, ดูพหูสูต, พาหุสัจจะ