ทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกกำหนดไว้แล้วฝืนไปก็เท่านั้น

การกินอยู่ ทุกสิ่งมันถูกล็อคไว้หมดแล้ว แม้แต่การเดินทางเที่ยวเล่น คุณไม่อาจจะหลีกหนีไปได้เพราะ ไม่ว่าจะเป็นกฎแห่งกรรม ฟ้า หรือสวรรค์ที่เป็นตัวกำนด โชคชะตาชีวิตของคนทุกคนไม่อาจจะหลีกเลี่ยงไปได้ ดังนั้นอนาคตก็หมายถึงการเล่นตลกของโชคชะตา ชีวิตจะอยู่รึจะไป ก็ล้วนแล้วแต่กำหนดมาหมดแล้ว ฝืนไปก็มีแต่เจ็บตัว จนคนบางคนถึงกับคลั่งบ้า ก็มีให้เห็นมากมาย ทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุผลของมัน ตั้งแต่วัน เดือน ปี ที่เกิดก็บอกไว้หมดแหละ ไม่งั้นคงไม่มีอาชีพโหร นักดูดวง นักทำนายกันเต็มบ้านเต็มเมือง
ผมคนหนึ่งละที่ฝืนมากไปจนบางครั้งแทบท้อ หมดกำลังใจสู้ แต่ที่อยู่ต่อได้ทุกวันนี้ก็เพราะความรักครับ พันธะที่ผูกกับครอบครัวมากๆครับ

 

ใครเอาความสุข ของมนุษย์เราไป

เราถูกบางอย่างกดขี่ไว้ครับ
มนุษย์เมื่อก่อนอยู่กันอย่างมีความสุขครับ
ไม่มีเจ้านาย ไม่มีตำแหน่ง ไม่มีอำนาจ ไม่มีเงินทอง
อยู่กันด้วยความรัก และเมตตา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยกัน

แต่มีคนบางกลุ่มเอาสิ่งเหล่านี้จากเราไป
ด้วยการใส่ระบบเงินเข้ามา ใส่ระบบการแบ่งแยกตำแหน่งขึ้นมา
ใช้ปัญญาที่สูงกว่า ใช้กำลังที่สูงกว่า ใช้เทคโนโลยีที่เหนือกว่า
ใช้กำลังอาวุธที่เหนือกว่า

 

แต่พวกเขาใช้จิตที่ต่ำกว่าครับ ต้องอย่าลืมข้อนี้ ....อีกอย่าง ความจริงจะโทษพวกเขาทั้งหมดก็ไม่ถูก เขาเอามาใส่เรา แล้วเราเองเอามายึดเอง เลยทุกข์เอง เห็นปลูกฝังกันจากรุ่นสู่รุ่น ก็เลยทุกข์จากรุ่นสู่รุ่น เราก็ต้องโทษตัวเราเองด้วยครับ

 

ทุกคนเกิดมาก็มีกรรมจากอดีตมาทุกคน แต่การที่คิดว่าทุกอย่างถูกกำหนดมาหมดแล้ว
อันนี้คิดผิดน๊ะครับ ไม่งั้นจะมีคนทำความดีไปทำไม....เราต้องแยกให้ออกครับ ว่าบาง
อย่างเป็นกรรมจากอดีตมาส่งผล ถ้ากรรมดีมาส่งผลก็ทำให้มีความสุข ถ้ากรรมชั่วมาส่ง
ผลเป็นวิบากกรรมก็ได้รับความทุกข์ แต่กรรมปัจจุบันเราก็ต้องสร้าง เช่นกรรมดีหมั่นบ่มเพาะ
แล้วล๊ะเว้นกรรมชั่ว ในชาติต่อๆไปวิบากกรรมก็จะไม่ค่อยมี จะมีแต่กรรมดีที่มาส่งผลให้เกิด
แต่ความสุขสบายน๊ะครับ...แต่การกินการอยู่ อะไรพวกนี้เป็นกรรมปัจจุบันไม่ใช่วิบากกรรม
ใดๆมาส่งผล ถ้าคุณเดินแล้วหมั่นใส้ใคร แล้วไปเตะเค้า อันนี้คุณทำกรรมปัจจุบัน ผลที่ได้
ก็อาจถูกเค้าไล่เตะ แบบนี้เป็นต้น...

 

ที่ท่านเข้าใจนั้นในความคิดผมผมคิดว่าผิดครับ
เพราะท่านลืมสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสเอาไว้แล้วหรือ

พระองค์ตรัสว่า "ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยง" นั้นหมายถึงแม่แต่ดวงหรือโชคชะตา ขนาด องคุลีมาล ที่ทุกพรมลิขิตกำหนดให้มาเป็นมหาโจรยังสามารถกลับกลายเป็นพระและบรรลุธรรมได้เลยแล้วทำไมคนธรรมดาอย่างเราจะเปลี่ยนไม่ได้หละครับ

และทุกคำที่พระพุทธเจ้าตรัสนั้นหรือพุทธพจน์ ล้วนเป็นจริงครับไม่ว่าผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่ใครมาลบล้างได้ครับ


***ถ้าข้อมูลใดผิดพลาดก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ***

 

เห็นนายคนนี้ตั้งกระทู้ทีไร ออกแนวท้อใจ หดหู่ใจทุกทีเลยแฮะ

 

ความรัก เท่านั้นครับที่ทำให้คนทุกคนมีกำลังใจสู้ต่อไป

 

เอานา...................30 ลิขิตฟ้า 70 ต้องฝ่าฟัน ชงเองเด๋วได้กินเอง

 

ผมอยากให้ระวังคำว่า "ความรัก" กันหน่อยนะครับ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกัน ผมขออนุญาติ copy กระทู้ที่เคยโพสไว้มานะครับ ของหลวงปู่มั่นท่านเมตตาว่าไว้


ความรัก (ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนา -หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถร)

<hr style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: rgb(255, 255, 255);" size="1"> <noscript> <iframe src="http://ads.palungjit.org/show.php?z=16" width="350" height="250" marginwidth="0" marginheight="0" hspace="0" vspace="0" frameborder="0" scrolling="no"></iframe> </noscript>

ความรัก ​

​

ตัด ตอนมาจาก ปฏิปัตติวิภังค์ จากหนังสือ ธัมมานุธัมมปฏิบัติ โดย พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร จัดพิมพ์โดย ชมรมพุทธศาสน์ การไฟฟ้าแห่งประเทศไทย


โพสท์ในลานธรรมเสวนา กระทู้ที่ 006301 - โดยคุณ สี่ปอ [ 7 ก.ย. 2545]​

เนื้อความ ​

:หมาย เหตุ ตัดตอนมาจาก ปฏิปัตติวิภังค์ จากหนังสือ ธัมมานุธัมมปฏิบัติ โดย พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร จัดพิมพ์โดย ชมรมพุทธศาสน์ การไฟฟ้าแห่งประเทศไทย
...........................................
​

ถาม ​

เมตตา กรุณา กับรัก นั้นเหมือนกันหรือต่างกัน​

ตอบ ​

ต่างกันมาก อย่างละอริยสัจทีเดียว ความรักนั้นเป็นสมุทัย เมตตานั้นเป็นมรรค
​

ถาม ​

เช่น รักบุตรหลาน ญาติมิตร คิดให้เป็นสุขและให้พ้นทุกข์หรือสงสารจะว่าเป็นสมุทัยได้อย่างไร รู้สึกรสชาติของใจประกอบด้วยความเอ็นดูปราณี​

ตอบ ​

ความ รักและความสงสารบุตรหลานญาติมิตร ประกอบด้วยฉันทราคะอาลัยห่วงใยกังวลพัวพันยึดถือ หนักใจไม่โปร่ง เมื่อคนรักเหล่านั้นวิบัติไป เช่น ตาย เป็นต้นก็เกิดทุกข์โทมนัสเศร้าโศกเสียใจอาลัยคิดถึง ถ้ารักมาก็โศกมาก สมด้วยพระพุทธสุภาษิตคาถาธรรมบทปิยวรรคที่ ๑๖ ว่า

เปมโต ชายเต โสโก ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก
เปมโต ชายเต ภยํ ภัยย่อมเกิดแต่ความรัก
เปมโต วิปฺปมุตฺตสฺส ความโศกไม่มีแก่ผู้พ้นแล้ว
นตฺถิ โสโก กุโต ภยํ จากความรัก ภัยจะมีมาแต่ที่ไหน

เพราะฉะนั้น จึงผิดกับเมตตากรุณา ส่วนรักนั้นมีความชอบ และสงสารบุตรหลานญาติมิตร ไม่ทั่วไปในสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง เป็นแต่พรหมวิหาร ส่วนเมตตากรุณาที่เป็น

อัปปมัญญานั้นทั่วไปในสัตว์ไม่มีประมาณและไม่ประกอบด้วยความห่วงใยอาลัย พัวพันยึดถือ มีความโปร่งและเบาใจไม่หนัก มีจิตเย็นเป็นสุขและเป็นข้าศึกแก่พยาบาทโดยตรง และได้รับอานิสงส์ ๑๑ ประการด้วย ตามแบบที่ท่านแสดงไว้ในเมตตานิสังสสูตรว่า

๑. สขํ สุปติ หลับก็เป็นสุข
๒. สุขํ ปฏิพุชฺฌติ ตื่นก็เป็นสุข
๓. น ปาปกํ สุปินํ ปสฺสติ ย่อมไม่ฝันเห็นลามก
๔. มนิสฺสานํ ปิโย โหติ ย่อมเป็นที่ชอบใจของมนุษย์ทั้งหลาย
๕. อมนุสฺสานํ ปิโย โหติ ย่อมเป็นที่ชอบใจของอมนุษย์ทั้งหลาย
๖. เทวตา รกฺขนฺติ เทวดาทั้งหลายย่อมรักษา
๗. นาสฺส อคฺคิ วา วิสํ ไฟหรือยาพิษหรือศัสตรา
วา สตฺถํ วา กมต ย่อมไม่ต้องผู้เจริญเมตตานั้น
๘. ตุวฏํ จิตฺตํ สมาธิยติ จิตของผู้เจริญเมตตาย่อมมั่นเป็นสมาธิเร็ว
๙. มุขวณฺโณ วิปฺปสีทติ สีหน้าของผู้เจริญเมตตาย่อมผ่องใส
๑๐. อสมฺมูโฬฺห กาลํ กโรติ ย่อมไม่มีสติหลงตาย
๑๑. อุตฺตริ อปฺปฏิวิชฺณนฺโต เมื่อยังไม่สำเร็จพระอรหันต์อันยิ่ง
พฺรหฺมโลกุปฺโค โหติ ย่อมไปเกิดในพรหมโลก

ได้หยิบหนังสือที่ตีพิมพ์ธรรมที่หลวงปู่มั่นแสดงไว้มาอ่านอีกครั้ง ยังคงได้รับความร่มเย็น และเข้าใจธรรมที่ท่านแสดงมากขึ้น และส่วนที่ตัดตอนมานี้ เผอิญไปอ่านตอนที่มีคำถามนี้อยู่ในใจพอดี เลยคิดว่าน่าจะสามารถตอบคำถามเรื่องความรักได้ในระดับหนึ่ง เลยเอามาฝากค่ะ ^__^​

จากคุณ : สี่ปอ [ 7 ก.ย. 2545]

 

ถ้ามันเป็นอย่างงั้นจริงๆก็ช่างมันเถอะ
แต่ถ้าชีวิตคุณกำหนดเองแล้วคุณไม่ทำมันก็น่าเสียดายอย่างถึงที่สุด

 

พยายามรักษาจิตเดิมให้ผ่องแผ้วเข้าไว้ทุกวัน
อย่าให้กร่อนด้วยกิเลศ หรือ ข้อบังคับ กรรมเก่ามากเกินไป
หรือเจ้ากรรมนายเวร ก็คืนเขาบ้างตามสมควร อย่าหวงเอาไว้ครับ

 

"เพียงรับรู้"...

 

ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย นั้นก็คือฟ้าลิขิตหรือครับ ไม่ทำงาน ไม่ทำมาหากิน นั่งกินนอนกินไปวันๆ เพราะไม่ต้องทำอะไรอยู่เฉยๆ เพราะชีวิตถูกกำหนดแล้ว เช่นนั้นเหรอ กรรมคือผลของการกระทำ ไม่มีใครที่ลิขิตชีวิตตัวเองไม่ได้หรอก นอกจากคนไร้ความคิด

 

*** สัจจะ เหนือนิสัยสัตว์โลก ****

ปลูกมะม่วงวันนี้ ได้กินผลมะม่วงวันหน้า
อรหันต์ ปลูกมะม่วงทิ้งไว้ให้คนหลัง
ไม่หวังผลตอบแทน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ถ้าเหนื่อยก็พัก...(rose)

ถ้าสิ่งรอบตัวมันทำให้เราไปไกลมาก

ถอยหลังกลับมาหาพระ ความสุขอยู่ที่นั่น

ป.ล DNA

 

ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตมันไม่ได้ถูกล็อคไว้หมดหรอกครับ
การที่เขาทำนายอนาคตได้ หรือมีในเส้นลายมือเนี่ย ก็
เพราะเขาทำนายอนาคตในขณะปัจจุบันนี่แหละครับ เพราะ
ทั้ง อดีต ปัจจุบัน และอนาคต มันกำลังเกิดขึ้นพร้อมกัน
อยู่ในขณะแห่งปัจจุบัน ถ้ามีคนที่เห็นอนาคตได้แล้วเขาดู
อนาคตให้เราเขาเห็นอนาคตของเราในขณะปัจจุบัน แต่
เราสามารถเปลี่ยนมันได้ เพราะมันยังไม่เกิดขึ้นกับเราเรา
อาจเปลี่ยนอนาคตโดยการเปลี่ยนเหตุและปัจจัยต่างๆ
เมื่อเวลานั้นมาถึงจริงเหตุการณ์อาจเปลี่ยนไป อย่างลาย
มือคนส่วนที่เป็นอดีตจะไม่เปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ แต่ส่วน
ที่เป็นอนาคตจะเปลี่ยนเหมือนเป็นคนละคนได้เลย อย่าง
แม่ชีทศพรเคยให้หมอดูทำนายดวงชะตาให้ กลายเป็นว่า
หมอดูทำนายเป็นตัวเลขไม่ออกเลยเพราะแก้กรรมจนดี
มากๆ ดูไม่ได้เลย ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่ได้เกิดจากกรรม
อย่างเดียวหรอกครับ พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ว่าเกิด
จาก กรรม จิต อุตุ พืช ธรรม อย่างคุณเหงื่อออกเพราะ
อากาศร้อนนี่เกิดจาก อุตุนิยาม(อากาศ) แต่ถ้าเหงื่อตก
เพราะทำความผิดกลัวคนจับได้เพราะกรรมนิยาม คือการ
กระทำที่เคยทำความผิดไว้ ไม่ว่าคุณปรารถนาอะไรคุณ
ก็สามารถทำได้ทั้งนั้นแหละครับ แต่บางทีมันก็อาจจะฝืน
ตัวเองมากไปอย่างที่คุณพูด แต่จะไปโทษกฎแห่งกรรม
ไม่ได้หรอกครับ เหมือนกับว่าคุณต้องการจะไปที่ไหนซัก
แห่ง แต่ทางที่คุณจะไปได้คือการว่ายทวนน้ำ แล้วคุณ
เลือกที่จะว่ายทวนน้ำซึ่งลำบากมาก แล้วคุณก็ไม่พอใจ
บอกว่ากระแสน้ำมันทำร้ายคุณ มันขัดขวางไม่ยอมให้คุณ
ไปถึงจุดหมาย ความจริงแล้วมันแค่ไหลของมันอย่างนั้น
มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณกำลังว่ายทวนน้ำ

 

การหาอาหารกินก็กำหนดมาแล้วว่าคุณต้องหามากินทุกวันอยู่แล้ว ไม่งั้นระบบป้องกันก็บอกให้คุณอดตาย ส่วนตรงข้ามถ้าคุณอดจนตายจริงๆก็เพราะคุณถูกกำหนดมาแล้วให้คุณอดตาย
แต่มีอำนาจอะไรบางอย่างคอยจุนเจือคุณอยู่คงไม่เป็นอย่างหลังหลอก
บอกแล้วฝืนไปก็เท่านั้นหนทางบอกให้ตายก็ตายอยู่ดี อยู่ก็สู้ต่อไป แต่ที่บอกว่าผมอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะมีความรักอยู่ครับ ถึงจะรักคนทั้งโลกไม่ได้ แต่ก็ดีกว่าอยุ่แบบไม่มีหลัก

 

;enter

สิ่งที่ใช้เป็นตัวกำหนดก็คือ คนทำดี และ คนทำชั่ว
คนทำดี มักจะอยู่รวมกันเป็นเขตแดน

คนทำชั่ว มักอยู่รวมกับคนดีไม่ได้ ความแตกต่างกันมีสูงมาก

เพราะฉะนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกำหนดไว้เรียบร้อยแล้ว อย่างแข็งแกร่ง ด้วยตัวของทุกคนเอง

คนทำชั่ว จึงได้แต่สร้างความชั่วให้กับพวกพ้องพวกเดียวกันเอง

เพราะฉะนั้น คนทำชั่วเอง กำหนดเอง
คนทำดี จึงมักหลีกเลี่ยงคนชั่ว ไปรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน

 

หมอดูยังคงคู่กับหมอเดา มาตลอด ชีวิตคนเราที่ว่าฟ้าลิขิต ผมเชื่อส่วนนึง แต่ก้อคิดว่าเราก้อยังคงต้องปรับเปลี่ยนตามวัฎจักรของชีวิตตนเอง ที่อาจมีเหตุให้ชีวิตต้องเปลี่ยนไป เป็นไปตามกรรมของคนๆนั้น แต่สุดท้ายก้อยังไม่มีใครชี้นำชีวิตเราได้อย่างแม่นยำ เกิดมายังไม่เคยเจอ หมอดู ซินแส หรือใคร ที่ทายแม่นแบบ ไม่พลาดเลย ขนาดที่ในเว็บ บางคนเชียร์ คนที่หนุ่มๆ รูปร่างนักกล้ามนั่นน่ะ เคยเจออยู่ แต่ทายมาไม่เห็นมีอะไรตรง ไม่มีสาระ แถมยังเรียกเก็บเราอีก พันนึง โครตซวยเลย และที่แบบดังมากหน่อย เป็นซินแส เดี๋ยวนี้ดูทีเป็นหมื่นมีอายุหน่อยใส่แว่น ออกทีวีบ่อยอยู่ เคยเจอ แบบทายนิสัยเรา ok ถูก แต่ทายหลายๆเรื่องไม่ตรงเลย แบบนี้เชื่อตัวเราเองดีกว่า ผิดพลาดยังไง ก้อโทษตัวเราเองดีกว่า ทำให้ดีที่สุด คุณเกิดมามีหน้าที่อะไรก้อทำให้ดีที่สุด เป็นหัวหน้าครอบครัวก้อทำงานหาเงินให้ครอบครัวแล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุดดีกว่า เป็นลูก ก้อทำตัวให้ดี อย่าทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์ แต่ที่สำคัญของชีวิตมนุษย์อย่างเราๆ ควรละพวกของมึนเมา การพนัน เสพติดทั้งหลาย ไม่เบียดเบียนผู้อื่นๆ รู้จักการให้ ช่วยเหลือผู้อื่นตามกำลังของเรา ไม่ละโมภโลภมาก เราว่าแค่นี้ชีวิตก้อน่าจะมีความสุขได้แล้วนะ

 

ผมเข้าใจที่คุณสื่อนะ ว่ามันคืออะไร?"บอกแล้วฝืนไปก็เท่านั้น หนทางบอกให้ตายก็ตายอยู่ดี" ผมขอถามหน่อย"อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้คนๆนึงมีรายได้วันละเป็นแสน ในขณะที่บางคนหากันแทบตาย
ขยันสุดแรงงส์ แต่ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น? (คนที่มีรายได้วันละเป็นแสน ไม่เห็นจะขยันซักนิด เพราะอะไรเหรอครับ? ใครรู้ช่วยตอบ?)