ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

มรรค คือ อะไร
มรรค คือตัวสติที่เข้าไปรู้จิต
การที่เข้าไปรู้จิตตัวเองนี่แหละคือรู้วิชชา
พอรู้แล้วก็ดับทันที ตัวดับก็คือตัวนิโรธ
ตัวรู้คือตัวมรรค ตัวเกิดนั่นคือตัวสมุทัย

หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ผู้เห็นภัยในสังสารวัฏที่หาต้นหาปลายไม่พบ
จึงเกิดนิพพิทาญาณความเบื่อหน่ายคลายเมา

เรื่อง “โลหิตที่หลั่งไหลออกเพราะถูกตัดศรีษะของพวกเธอผู้หลงท่องเที่ยวไปมาในสังสารวัฏ แม้เพียงรายเดียวนี้ มีมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ รวมกัน”

(พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖ พระสุตตันตปิฎก)
(เล่มที่ ๘ สังยุตตนิกาย นิทานวรรค)

ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคได้ทรงพระดำริว่า ภิกษุชาวเมืองปาวาประมาณ ๓๐ รูปเหล่านี้แล ทั้งหมดล้วนถือการอยู่ป่าเป็นวัตร ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร ถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ถือทรงไตรจีวรเป็นวัตร ทั้งหมดล้วน ยังมีสังโยชน์ ถ้ากระไรหนอ เราพึงแสดงธรรมโดยประการที่ภิกษุเหล่านี้จะพึงมีจิตหลุดพ้นจากอาสวะ เพราะไม่ถือมั่น ณ อาสนะนี้ทีเดียว ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ฯ

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้ยังมีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ พวกเธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกเธอผู้ท่องเที่ยวไปมา ซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้ กับน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ สิ่งไหนจะมากกว่ากัน ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ทั้งหลายย่อมทราบธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้วว่า โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกข้าพระองค์ผู้ท่องเที่ยวไปมา ซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้แหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย ดังนี้ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถูกละๆ พวกเธอทราบธรรมที่เราแสดงแล้วอย่างนี้ ถูกแล้ว โลหิตที่หลั่งไหลออกของพวกเธอ ผู้ท่องเที่ยวไปมาซึ่งถูกตัดศีรษะโดยกาลนานนี้ นี้แหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นโค ซึ่งถูกตัดศีรษะตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นกระบือ ซึ่งถูกตัดศีรษะตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นแกะ เกิดเป็นแพะ เกิดเป็นเนื้อ เกิดเป็นสุกร เกิดเป็นไก่ เมื่อพวกเธอถูกจับตัดศีรษะโดยข้อหาว่า เป็นโจรฆ่าชาวบ้านตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า ถูกจับตัดศีรษะโดยข้อหาว่าเป็นโจรคิดปล้น ถูกจับตัดศีรษะ โดยข้อหาว่าเป็นโจรประพฤติผิดในภรรยาของผู้อื่น ตลอดกาลนาน โลหิตที่หลั่งไหลออกนั่นแหละมากกว่า น้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่าสงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ ฯ

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสดังนี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นต่างพอใจชื่นชมภาษิตของพระผู้มีพระภาค เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ จิตของภิกษุชาวเมืองปาวาประมาณ ๓๐ รูป พ้นจากอาสวะเพราะไม่ถือมั่น ฯ (บรรลุเป็นพระอรหันต์)



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…ครูบาอาจารย์ที่ยังไม่ได้สำเร็จมรรคผลจะสอนคนอื่นให้สำเร็จมรรคผลได้ไหม…”

“…มีโยมถามหลวงปู่ดูลย์ อตุโล บอก หลวงปู่ ธรรมเทศนาของครูบาอาจารย์ที่ท่านยังไม่ได้สำเร็จมรรคสำเร็จผล จะสอนคนอื่นให้สำเร็จมรรคสำเร็จผลได้ไหม หลวงปู่ดูลย์ ก็ตอบแบบง่าย ๆ ว่า หมอที่เป็นโรคภูมิแพ้ รักษาโรคภูมิแพ้คนอื่นให้หายได้ไหม หรือรักษาโรคหวัดให้คนอื่นได้ไหม ก็คือยานั้นก็เป็นยาอยู่อย่างเดิม แต่คนที่ให้ยาอาจจะหย่อนเรื่องธรรมะ แต่ธรรมะยังคงเป็นธรรมะอยู่อย่างเดิม

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ก็บอกว่า ถ้าจะให้สำเร็จเป็นพระอรหันต์เสียก่อนจึงมาสอนคน พระพุทธศาสนาก็คงไม่แพร่หลายขนาดนี้ เพราะฉะนั้น ท่านผู้ใดก็ตาม พอที่จะสั่งสอนได้ ก็สั่งสอนไป เมื่อเราเรียนกอไก่ ขอไข่ อ่านออกเขียนได้ไปเท่าไร ก็สอนไปตามนั้น แต่อย่าไปสอนผิด เป็นบาปทางจิตใจ ทำให้เขาเข้าใจผิด

อย่างในประวัติของหลวงปู่ชา สุภัทโท มีพระท่านไปสนทนาเกี่ยวกับพระวินัย ไปเจอสหธรรมิก ก็ไปพูดเกี่ยวกับวินัยสิกขาบท จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ แต่องค์ที่อธิบายพระวินัยให้เพื่อนพระฟังก็มาพิจารณาว่า เราอธิบายถูกต้องหรือเปล่า พอทบทวนก็เห็นว่าผิด ถ้าองค์นั้นจำไปอย่างที่เราพูด ถ้าองค์นั้นตายในค่ำคืนนี้ เราไม่ได้ไปแก้ไข องค์นั้นก็จะเอาธรรมที่เราอธิบายให้องค์อื่นฟัง องค์อื่นก็จะเข้าใจพระวินัยคลาดเคลื่อน ท่านก็ถือเทียนมาหาพระองค์นั้นเลย บอกว่า นี่นะ ที่สนทนากัน ผมพูดพระวินัยผิดไป ตามที่จริงเป็นอย่างนี้ ๆ นะ

นี่ ครูบาอาจารย์ท่านรับผิดชอบในพระธรรมวินัย สมัยก่อนไม่มีเทปหนังสือเหมือนทุกวันนี้ ท่านบอกกล่าวกันด้วยคำพูด ท่านรับผิดชอบกันถึงขนาดนั้น ท่านเคารพในธรรม จะกล่าวอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่ได้ เรารู้อย่างไร มั่นใจว่าไม่ผิด จึงสอนอย่างนั้น นี่คือการแนะนำสั่งสอน ทำให้พระธรรมวินัยไม่วิปริต…”

หลวงปู่อินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก จากพระธรรมเทศนา “ข้อคิดก่อนฟังธรรม”
ขออนุโมทนาบุญท่านผู้เผยแพร่โอวาทธรรมและภาพพ่อแม่ครูบาอาจารย์ขอจงเจริญรุ่งเรืองในธรรมพบสุขอันเกษม สาธุอนุโมทามิ



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“การลงมือปฏิบัติธรรม
ไม่จำเป็นต้องหมายความว่า
เส้นทางชีวิตของเราจะราบรื่น
การเดินทางบนเส้นทางนั้นต่างหาก ที่จะราบรื่น”

– พระอาจารย์ชยสาโร



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

คติธรรมะโอวาท:หลวงปู่แหวน สุจิณโณ



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรมสนทนา:องค์พระคุณเจ้าหลวงปู่ดูลย์ อตุโล

๑๕-๗-๒๕๖๑

จัดทำเป็นธรรมะทานด้วยความเคารพยิ่ง



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

จดหมายหลวงปู่หลุย จันทสาโร ถึงหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี กราบขอบพระคุณ และอนุโมทนาบุญท่านเจ้าของภาพนี้ด้วย สาธุ สาธุ สาธุ




ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

จดหมายหลวงปู่หลุย จันทสาโร ถึงหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี




ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

❄โอวาทธรรม:องค์พระคุณเจ้าหลวงปู่ขาว อนาลโย❄



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

⭐โอวาทธรรม:องค์พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ ฐานสโม⭐



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรม:องค์พระคุณเจ้าหลวงปู่หลุย จนฺทสาโร



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ระวังศาสนาเสื่อมเพราะพุทธบริษัท๔ขาดปัญญา

เรื่อง “โยมบังคับให้หลวงปู่สิมแสดงฤทธิ์”

(วิสัชนาธรรมโดย หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)

เย็นวันหนึ่ง มีโยมขึ้นไปหาหลวงปู่สิม พุทธาจาโร ที่ถ้ำผาปล่อง แล้วก็เอ่ยขึ้นว่า “หลวงปู่! หลวงปู่ต้องแสดงฤทธิ์ให้ผมดู ไม่อย่างนั้นผมจะไม่นับถือพระพุทธศาสนา”

หลวงปู่สิม : “ได้ (หลวงปู่ท่านตอบทันที) โยมนั่งๆ ไปเถอะ เดี๋ยวหิวข้าวก็ลุกไปเอง นั่นล่ะ หลวงปู่แสดงฤทธิ์แล้ว”

แต่ โยมคนนั้นก็ยังไม่ยอม นั่งคาดคั้นอยู่เป็นชั่วโมงๆ จะให้หลวงปู่สิมแสดงฤทธิ์ท่านั้นท่านี้ หลวงปู่สิมองค์ท่านเอาแต่หัวเราะท่าเดียว จนในที่สุด! โยมคนนั้นทนฤทธิ์หลวงปู่สิมไม่ไหว (และคงจะหิวข้าวด้วยนั่นล่ะ) เลยลุกกลับไป

พอคล้อยหลังโยม พระอุปัฏฐาก ซึ่งคงอดทนอดกลั้นอยู่นานเต็มที ก็โพล่งออกมาว่า “โอ้ เจออย่างนี้บ่อยๆ น่าเบื่อแย่เลยนะครับ”

หลวงปู่สิม : “จะไปทุกข์ร้อนทำไมกับคนใจต่ำ”
(หลวงปู่ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น)

พระอุปัฏฐาก : “พระพุทธองค์ทรงบัญญัติสิกขาบทห้ามพระแสดงฤทธิ์ ในความเห็นของผม น่าจะทรงอนุญาตบ้าง เพื่อจูงใจให้คนที่ไม่มีศรัทธา หันมานับถือพระพุทธศาสนานะครับ”

หลวงปู่สิม : “นั่นล่ะ คือ ความเสื่อมของพระพุทธศาสนาล่ะ คือว่า บารมีของพระอรหันต์แต่ละองค์ไม่เท่ากัน พระอรหันต์ทั้งหมดมีกี่องค์ที่แสดงฤทธิ์ได้? พวกที่ได้โลกียฌาน(ปุถุชน) ก็แสดงฤทธิ์ได้เหมือนกัน คนก็จะหลงผิด ไปเลือกนับถือแต่ผู้มีฤทธิ์ ศาสนาก็เสื่อมล่ะทีนี้”

(ข้อมูลจากเพจ : พุทธมหาเจดีย์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ภูผาแดงฯ)



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

⭐โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าหลวงปู่ขาว อนาลโย⭐

จัดทำเป็นธรรมะทานวันที่ 16~7~2561



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น