ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ปากคุณสะอาดหรือยัง

โยม ๑ : หลวงปู่เจ้าขา ผัวโยมไม่ได้ดังใจเลย ทำมาหากินไม่ร่ำไม่รวยซะที ไม่รู้เเมื่อไหร่จะรวยกับเขาซะที

โยม ๒ : ส่วนผัวอีชั้นนะคะ ไปมีเมียน้อย ไปทำงานที่นั้นก็มีที่นั้น ทำงานที่นี่ก็มีที่นี่ อิชั้นจะอกแตกตายยุแล้ว

โยม ๓ : ผัวโยมก็กลับบ้านดึกๆ ดื่นๆ บางวันก็กลับเช้า บางวันก็ไม่กลับก็มี สงสัยจะไปมีอีหนูที่ไหนไม่รู้เจ้าค่ะ

ขณะที่หลวงปู่นั่งฟังโยมสาธยายสรรพคุณของสามีอยู่นั้น ไอ้บุญฮอง สุนัขที่หลวงปู่เลี้ยงไว้ก็กระโดดขึ้นมาบนเตียงที่หลวงปู่นั่งอยู่ แล้วก็เริ่มเลียกินน้ำ ในแก้วขององค์หลวงปู่จนอิ่ม แล้วก็กระโดดลงจากเตียงไป

โยม ๑ : ว้าย หลวงปู่เจ้าขา ไม่เห็นเหรอเจ้าคะ หมามันกินน้ำในแก้วหลวงปู่ แล้วหลวงปู่หยิบมาฉันทำไมเจ้าคะ สกปรกออก

หลวงปู่ : ไม่สกปรกดอก ปากหมามันสะอาด

โยม : มันสะอาดยังไงเจ้าคะ ไปกินอะไรมาก็ไม่รู้

หลวงปู่ : นั่นสิ ไปกินอะไรมาก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ หมามันไม่เคยนินทาผัวให้หลวงปู่ฟัง

โยม : ………

หลวงปู่ : คนทำงานหาเงิน มันต้องได้เงิน คนไปหาเห็ด มันต้องได้เห็ด คนไปจับกบเขียด มันต้องได้กบเขียด คนที่จับผิดคนอื่น มันก็ได้แต่ความผิด คนที่คอยจับถูกคนอื่น มันก็จะได้แต่ความถูก ไปมัวแต่มองความผิดเขา มัวแต่มองสิ่งไม่ดีเขา แล้วเคยมองส่วนไม่ดีตัวเองหรือไม่ เคยจับผิดตัวเองหรือเปล่า เคยพิจรณาตัวเองบ้างหรือเปล่า ที่เขาไปมีเล็กมีน้อยนั้น ส่วนหนึ่งเป็นความผิดเราหรือเปล่า หรือมัวแต่ไปจับผิดเขา หาผิด มันก็ได้แต่ความผิดนั้นล่ะ ผัวกันเมียกัน มีอะไรมันต้องคุยกัน ปรึกษากัน แต่อย่าปรึงษาดัง ปรึกษาให้มันได้ยินกันสองคน เดี๋ยวชาวบ้านเขารู้ เข้าใจน่ะ…

โอวาทธรรมะคำสอน หลวงปู่หา สุภโร พระอริยสงฆ์ วัดสักกะวัน (ภูกุ้มข้าว) จ.กาฬสินธุ์



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“ถึงแม้องค์ใดเป็น นิสัยมุตก์ คือพ้นนิสัยไปแล้ว เป็นต้น พระที่ท่านสังวรสำรวม เคารพ คารวะ ไม่ประมาท ท่านยังขอนิสัยอยู่เรื่อยไป ก็เหมือนกับพ่อแม่ของเรา ถึงแม้ว่าเราโตแล้วหัวหงอกแล้วเป็นต้น ก็ยังคงเคารพพ่อแม่อยู่ตลอดเวลานั่นเอง

เมื่อพระจะลาไปจากสำนักที่อาศัยอยู่ หรือออกไปธุดงค์ ตามแบบแผนธรรมเนียมที่ดีงามต้องมาขอขมาต่อผู้เป็นครูบาอาจารย์ เพื่อเป็นการแสดงอโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ในสิ่งที่อาจได้เคยทำาล่วงเกินกันมาทางกาย วาจา ใจ”

– หลวงพ่อชา สุภทฺโท

จาก หนังสือ กตัญญุตา ๑๐๐ ปี พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) หน้า ๑๐๖-๑๐๗

(คำบรรยายภาพ : หลวงพ่อชาและคณะศิษย์ ณ โรงฉันหลังเก่า วัดหนองป่าพง โดยมีพระอาจารย์อนันต์ อกิญฺจโน* (รูปที่ ๒ จากซ้าย) และพระอาจารย์ประสพไชย กนฺตสีโล** (รูปขวาสุด) เป็นอาทิ

* ปัจจุบัน พระครูปลัดอนันต์ อกิญฺจโน เจ้าอาวาสวัดมาบจันทร์ อ.เมือง จ.ระยอง
** ปัจจุบัน พระครูปทุมภาวนาวิกรม เจ้าอาวาสวัดป่าจิตตภาวนา อ.ลำาลูกกา จ.ปทุมธานี )


“ถึงแม้องค์ใดเป็น นิสัยมุตก์ คือพ้นนิสัยไปแล้ว เป็นต้น พระที่ท่านสังวรสำรวม เคารพ คารวะ ไม่ประมาท ท่านยังขอนิสัยอยู่เรื่อยไป ก็เหมือนกับพ่อแม่ของเรา ถึงแม้ว่าเราโตแล้วหัวหงอกแล้วเป็นต้น ก็ยังคงเคารพพ่อแม่อยู่ตลอดเวลานั่นเอง

เมื่อพระจะลาไปจากสำนักที่อาศัยอยู่ หรือออกไปธุดงค์ ตามแบบแผนธรรมเนียมที่ดีงามต้องมาขอขมาต่อผู้เป็นครูบาอาจารย์ เพื่อเป็นการแสดงอโหสิกรรมซึ่งกันและกัน ในสิ่งที่อาจได้เคยทำาล่วงเกินกันมาทางกาย วาจา ใจ”

– หลวงพ่อชา สุภทฺโท

จาก หนังสือ กตัญญุตา ๑๐๐ ปี พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) หน้า ๑๐๖-๑๐๗

(คำบรรยายภาพ : หลวงพ่อชาและคณะศิษย์ ณ โรงฉันหลังเก่า วัดหนองป่าพง โดยมีพระอาจารย์อนันต์ อกิญฺจโน* (รูปที่ ๒ จากซ้าย) และพระอาจารย์ประสพไชย กนฺตสีโล** (รูปขวาสุด) เป็นอาทิ

* ปัจจุบัน พระครูปลัดอนันต์ อกิญฺจโน เจ้าอาวาสวัดมาบจันทร์ อ.เมือง จ.ระยอง
** ปัจจุบัน พระครูปทุมภาวนาวิกรม เจ้าอาวาสวัดป่าจิตตภาวนา อ.ลำาลูกกา จ.ปทุมธานี )

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

แสดงโอวาทอบรมพระภิกษุสงฆ์ ตอนค่ำ
พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
(พระวิสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

วินัยของสมณะที่จะพึงรักษาและปฏิบัติก็คือการสำรวม ๔ ประการ ได้แก่

๑) อินทรียสังวรศีล
ได้แก่ การสำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
และอิริยาบถยืน เดิน นั่ง นอน ให้เป็นไปด้วยความงดงามและควรแก่สมณเพศ

๒) อาชีวปาริสุทธิศีล
สำรวมในการเลี้ยงชีวิต
หมายถึง การแสวงหาเครื่องอุปโภค บริโภคโดยสุจริต ไม่มีโทษ และไม่เบียดเบียนผู้อื่น

๓) ปาฏิโมกขสังวรศีล
สำรวมในศีลพระปาฏิโมกข์ และสิกขาบทที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้โดยไม่มีการล่วงละเมิด

๔) ปัจจเวกขณศีล
ให้พิจารณาในปัจจัยสี่
คือ จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานเภสัช ให้เป็นไปตามมีตามได้พอสมควร ไม่ประกอบไปด้วยความละโมบ
มิฉะนั้นก็จะไม่ใช่นักบวชแต่เป็นนักเบียดเสียด เบียดเบียนพระศาสนา

ผู้เป็นสมณะ จะต้องประพฤติตามโอวาทที่พระองค์ทรงสั่งสอนไว้ สิ่งใดที่ทรงห้ามต้องไม่ทำ สิ่งที่ทรงสั่งให้ทำต้องทำ
เมื่อผู้ใดได้กระทำตามคำสอน ดำเนินตามแบบอย่างของพระองค์
ย่อมได้ชื่อว่า “ศากยปุตโต”
คือ เป็นลูกผู้สืบเชื้อสายของพระองค์ซึ่งเป็นตระกูลกษัตริย์วงศ์ศากยะ
มีมารยาทงดงามสูงกว่าคนธรรมดาสามัญ และถ้าใครสามารถปฏิบัติจิตใจให้สูงเหนือขึ้นไปอีกจนถึงขั้นอริยะ
ผู้นั้นก็เลื่อนขึ้นเป็น อริยวงศ์
สูงเหนือขึ้นไปจากสกุลกษัตริย์อีก
นับว่าเป็นสกุลอันประเสริฐกว่าสกุลทั้งหลายอื่น

อาหารทุกอย่างมันก็ดีแต่ร้อนๆ เท่านั้น
ถ้าทิ้งไว้นานหน่อยมันก็บูดเน่าหนอนขึ้น
ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ก็เช่นเดียวกัน
ไม่มีสาระแก่นสาร เป็นของลมๆ แล้งๆ
ของที่คนอื่นนำมาให้มันไม่วิเศษวิโสอะไร
เหมือนกับของที่มีขึ้นในตัวของเราเอง
ใครไปยินดีหลงเพลิดเพลินกับสิ่งเหล่านี้ก็จะมีแต่โทษกับทุกข์เท่านั้น
เราเองไม่เคยสนใจกับสิ่งเหล่านี้
ใครจะนั่งสรรเสริญหรือนินทาอยู่ ๑๐ วัน ๑๐ คืนก็ไม่เห็นแปลกอะไร

คัดลอกมาจาก : หนังสือแนวทางวิปัสสนากัมมัฏฐาน ๒.
ชมรมกัลยาณธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๑. ปี ๒๕๕๓, หน้า ๗๐-๗๑



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“คนที่จิตสูงไม่เต็มที่
เมื่อถูกเขาด่าว่าอะไร
มักเก็บเอาไปคิด เอาไปนึก

เพราะคนเราส่วนมาก
สำคัญว่าตนฉลาด
แต่กลืนกินอารมณ์ที่ชั่ว
อารมณ์ที่ชั่วเหมือนอสรพิษ
เป็นลักษณะของคนโง่

แต่มุนีท่านไม่ถือ
ท่านว่าเป็นโลกธรรม
ที่เกิดมาใครๆ ต้องพบ
ประสบทุก ๆ คนไป”

..หลวงปู่หลุย จันทสาโร..



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

อย่าไปพูดส่อเสียดให้เขาทะเลาะวิวาทกัน อย่าไปพูดคำหยาบต่อใคร
เพราะใครก็ไม่ชอบคำหยาบนี้น่ะ ต้องระวังคำพูดอย่าไปพูดเพ้อเจ้อ เหลวไหล
พูดไม่มีเหตุไม่มีผล พูดไม่รู้จักกาลเวลา อย่างนี้มันก็มีโทษเหมือนกัน
หลวงปู่เหรียญ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

“ถ้าคนไม่ต้องการพลาดก็ไม่ต้องทำอะไร
เมื่อทำก็ต้องมีการพลาดอยู่บ้าง
แต่ทั้งนี้ก็อาศัยความพลั้งพลาดแต่ละครั้ง
เป็นบทเรียนที่เราต้องจำ

รู้จักเข็ดหลาบ รู้จักจดรู้จักจำในสิ่งที่เราพลาดไปแล้ว
ต่อไปเรื่องอย่างนี้ก็อย่าให้เกิดขึ้นอีก
ถือความพลาดพลั้งเป็นบทเรียน
ถือเป็นครูเป็นอาจารย์ที่จะบอกสอนตัวเราว่า
ต่อไปอย่าให้พลาดอีก อย่าให้ผิดอีก”

หลวงปู่วัน อุตฺตโม



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “นั่งสมาธิจนตัวลอย”

(วิสัชนาธรรมโดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

(คำถามจากประเทศอิสราเอล) คุณแม่ผมฝากถามมาครับ ว่าเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านจะเกิดขนลุกสู้บ่อยมาก เป็นสภาวะใดครับและท่านยังบอกอีกว่า ท่านน่าจะทำได้ดีกว่านี้แต่ท่านก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร คุณแม่ท่านเคยปฏิบัติมานานหลายปีแล้ว ท่านเคยเล่าว่าท่านปฏิบัติจนตัวลอยได้ท่านบอกว่าลอยจริงๆ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นแค่นิมิต ท่านบอกว่าลอยขึ้นประมาณ ๑ ศอก จนท่านตกลงมา ในสภาพขาขวายังคุกเข่าอยู่เลย เกิดขึ้นเมื่อเกือบ ๒๐ ปีที่แล้วและท่านก็ไม่เคยทำได้อีกเลย ท่านไม่ทราบเรื่องการปฏิบัติมากนัก ได้แต่นั่งภาวนาพุทโธกับสวดมนต์อย่างเดียว โดยท่านไม่มีความรู้มากนักในเรื่องการปฏิบัติ รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะครับ

เรียนคุณใช้นาม รบกวนถามจากประเทศอิสราเอล
หลวงตาได้เมตตาแสดงธรรมตอบปัญหาธรรมของคุณ เมื่อเช้าวันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๔๖ ณ วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี ดังนี้

หลวงตา : ให้เอาอันนี้นะ เอาจุดนี้เสียก่อน ขนลุกซู่คือความปีติยินดีจากการภาวนา ให้จับจุดคือการภาวนานั้นอย่าปล่อยวาง เข้าใจไหม มันจะลุกขนาดไหนให้มันลุก

ลูกศิษย์ : ท่านเคยปฏิบัติมานานหลายปีแล้ว ท่านเคยเล่าว่า ท่านปฏิบัติจนตัวลอยได้ ท่านบอกว่าลอยจริง ๆ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นแค่นิมิต ท่านบอกว่าลอยขึ้นประมาณหนึ่งศอก จนท่านตกลงมาในสภาพขาขวายังคุกเข่าอยู่เลย เกิดขึ้นเมื่อเกือบยี่สิบปีแล้ว และท่านก็ไม่เคยทำได้อีกเลย ท่านไม่ทราบเรื่องการปฏิบัติมากนัก ได้แต่นั่งภาวนาพุทโธกับสวดมนต์อย่างเดียว โดยท่านไม่มีความรู้มากนักในเรื่องการปฏิบัติ ขอรบกวนขอคำแนะนำจากหลวงตาด้วยครับ

หลวงตา : ให้ภาวนาพุทโธให้ติดกว่านั้นนะ การตัวลอยเป็นเรื่องความปีติ ปีติมีหลายประเภท แบบตัวลอยก็มี อันนี้มันก็มีอยู่แล้ว เป็นกิ่งก้านของการภาวนาของเรา เราอย่าปล่อยหลัก อันนี้เป็นอาการ มันมีเกิดได้ระงับไปได้หายไปได้อันนี้ ส่วนจิตที่ได้รับการอบรมด้วยดีนั้น ความสงบร่มเย็นจะไม่หาย จะหนาแน่นขึ้นภายในใจ สิ่งเหล่านี้เป็นอาการภายนอก เข้าใจเหรอ ไม่ให้เป็นอารมณ์กับมันนัก มันเป็นอะไรก็ช่างมัน แต่อย่าลืมพุทโธภายในใจ ถือหลักพุทโธไว้ให้ดี เข้าใจไหม เข้าใจหรือยัง

ลูกศิษย์ : ถ้าเขาลอยอีกทำไงครับ ถ้าเขาพุทโธ ๆ แล้วตัวลอยอีกให้ทำยังไงหรือเปล่า

หลวงตา : มันจะขึ้นฟากจรวดให้มันไป หลวงตาบัวจะจับหางดึงลงมา เข้าใจไหม ปล่อยให้มันไปเถอะ หลวงตาบัว จะจับหางมันดึงลงมา ก็ลูกศิษย์หลวงตาบัวมันเก่งกว่าครูไปไหนวะ เข้าใจหรือ



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ขอน้อมกราบหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต เหนือเศียรเกล้า

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่ภาพธรรมะนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าหลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

ธรรมะประจำวันที่ 28-8-2561



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เรื่อง “หลวงพ่อชาเล่าปฏิปทาในยุคบ้านหนองผือ”

(ปกิณกธรรมโดย หลวงพ่อชา สุภัทโท)

ที่ผมได้ความรู้ความฉลาด จนได้มาแบ่งปันพวกท่านทั้งหลายนั้น ก็เพราะผมได้ไปกราบครูบาอาจารย์มั่น ไปพบท่าน แล้วก็เห็นสภาพวัดวาอารามของท่าน ถึงจะไม่สวยงาม แต่ก็สะอาดมาก พระเณรตั้งห้าสิบหกสิบ เงียบ…!!! ขนาดจะถากแก่นขนุน (แก่นขนุนใช้ต้มเคี่ยว สำหรับย้อมและซักจีวร) ก็ยังแบกเอาไปฟันอยู่โน้น ไกลๆ โน้น เพราะกลัวว่าจะก่อกวนความสงบของหมู่เพื่อน พอตักน้ำทำกิจอะไรเสร็จ ก็เข้าทางจงกรมของใครของมัน ไม่ได้ยินเสียงอะไร นอกจากเสียงเท้าที่เดินเท่านั้นแหละ บางวันประมาณหนึ่งทุ่ม เราก็เข้าไปกราบท่านเพื่อฟังธรรม ได้เวลาพอสมควร ประมาณสี่ทุ่มหรือห้าทุ่มก็กลับกุฏิ เอาธรรมะที่ได้ฟังไปวิจัย ไปพิจารณา

เมื่อได้ฟังเทศน์ท่าน มันอิ่ม เดินจงกรมทำสมาธินี่ มันไม่เหน็ดไม่เหนื่อย มันมีกำลังมาก ออกจากที่ประชุมกันแล้วก็เงียบ ! บางครั้งอยู่ใกล้ๆ กัน เพื่อนเขาเดินจงกรมอยู่ตลอดคืนตลอดวัน จนได้ย่องไปดูว่าใคร ท่านผู้นั้นเป็นใคร ? ทำไมถึงเดินไม่หยุดไม่พัก นั่น เพราะจิตใจมันมีกำลัง



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

กลุ่มธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต โดย คณะสายเทอดพงศ์ วาทกฺขโมอนุสรณ์


ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “ปุพโพธาตุหลวงตามหาบัว”

(เรื่องเล่าจากคุณ Sith PorOr)

ปุพโพธาตุของหลวงตามหาบัวที่เห็นนี้ เป็นส่วนของน้ำเหลือง (ปุพโพ) ที่ติดมากับสำลีเช็ดแผลนิ้วเท้าหลวงตา ได้มาก่อนหลวงตาจะละสังขารราว ๒ สัปดาห์ ต่อมาสังเกตเห็นเป็นเม็ดกลมๆ เมื่อใช้กล้องขยายส่องดูก็เห็นเป็นลักษณะดั่งพระธาตุ จึงได้ให้ช่างภาพถ่ายเอาไว้

เก็บรักษาไว้ที่บ้านมานาน จนเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง จึงได้แบ่งเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งถวายแด่พระอาจารย์ฟิลลิป ญาณธมฺโม วัดป่ารัตนวัน จ.นครราชสีมา อีกส่วนหนึ่งถวายพระอาจารย์จันดี กนฺตสาโร วัดป่าอัมพวัน จ.ชลบุรี

ขอบารมีหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน จงแผ่ไพศาล ปกปักรักษาให้พระพุทธศาสนาคงอยู่เป็นประโยชน์แก่พหุชนตราบนานเท่านาน

“พอ”

(เครดิต : จากเฟสบุ๊คคุณ Sith PorOr)



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต