ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

✨หลวงปู่ลี กุสลธโร “พระอริยเจ้าผู้เป็นดั่งเศรษฐีในทางธรรม”✨

วัดป่าเกษรศีลคุณธรรมเจดีย์ (ภูผาแดง) อ.หนองวัวซอ จ.อุดรธานี

พระเดชพระคุณหลวงปู่ลี กุสลธโร พระอริยเจ้าแห่งภูผาแดง เป็นหนึ่งในศิษย์พระกรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต

ท่านเป็นศิษย์ใกล้ชิดองค์หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ที่มีอุปนิสัยเป็นปัจเจกกะ มีกิริยาที่น่ารัก จงรักภักดีต่อครูบาอาจารย์อย่างหาที่ติมิได้ ท่านพูดเพียงพอดี ไม่มากไม่น้อย รักสงบ สมถะ สม่ำเสมอ ยินดีในธุดงควัตร มีเมตตาเป็นสาธารณะ ไม่ระย่อในการปราบกิเลส

หลวงปู่ลี กุสลธโร ท่านเกิดเมื่อวันจันทร์ที่ ๑๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๔๖๕ ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีจอ ที่บ้านเก่า ตำบลบ้านเก่า อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย
เป็นบุตรของนายปุ่น และนางโพธิ์ สาลีเชียงพิณ ท่านมีพี่น้องร่วมอุทร ๙ คน ชาย ๔ คน หญิง ๕ คน

ท่านเล่าชีวิตในวัยเด็กว่า สมัยเป็นเด็กพ่อแม่ก็พาทำบุญเหมือนกับชาวบ้านทั่วๆไป อายุได้ ๑๒ปี เรียนจบชั้น ป.๓ พออายุ ๒๐ กว่าปีก็ได้แต่งงานกับนางสาวตี ภรรยาตั้งท้องแล้วคลอดลูกออกมาตาย ท่านได้เกิดความสลดใจเป็นยิ่งนัก

ท่านเล่าว่า การแต่งงานก็มิได้แต่งกันด้วยความรัก แต่งงานกันตามประเพณีที่พ่อแม่บอกให้แต่งเท่านั้น ท่านเองไม่เคยมีคนที่รัก และยังไม่เคยรักหญิงใดเลย ท่านอยู่กินกับภรรยาได้ ๒ ปี ๖เดือน จึงขอออกบวช เพราะได้ฟังธรรมจากพระกรรมฐานที่เป็นศิษย์ของท่านอาจารย์มั่น ที่เดินธุดงค์มาพักยังป่าแถบหมู่บ้านของท่านเก่งนักในการพิจารณาอสุภะกรรมฐาน พิจารณาเมื่อไหร่ ก็ได้เรื่องได้ราวเมื่อนั้น เห็นผลเป็นที่ประจักษ์เป็นอุปนิสัยดั้งเดิมของท่าน

ท่านสามารถภาวนาพิจารณาอสุภะและสุภะกรรมฐาน ตั้งเป็นภาพปฏิภาคนิมิตขึ้นแล้วเพ่งกระแสจิตทำลายเผาผลาญกิเลสได้ตั้งแต่สมัยยังเป็น ฆราวาส

ท่านอุปสมบทที่วัดศรีโพนเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร ท่านบวชในวันประชุมเพลิงศพหลวงปู่มั่น

เมื่อวันที่ ๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๔๙๓ เวลา ๑๖.๑๒ น. โดยมีพระธรรมเจดีย์(จูม พนฺธุโล) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้ฉายานามว่า “กุสลธโร” แปลว่า “พระผู้ทรงไว้ซึ่งความดี” ชาวบ้านหนองบัวบานที่บวชพร้อมหลวงปู่ลี ก็มีหลวงปู่บัวคำมหาวีโร อดีตเจ้าอาวาสวัดป่าสัมมานุสรณ์

เมื่อบวชได้เพียง ๑๑ วัน ท่านตั้งใจภาวนาไม่ลดลาความพากเพียร ได้นิมิตว่า “ตนเองเดินทางเข้าไปในป่ากว้าง ผ่านห้วยหนองคลองบึง มีขอนไม้ชาติยาวใหญ่ดำสุดสายตา จึงเดินปีนขึ้นไปไต่ตามขอนนั้นไปเรื่อยๆ พอสุดปลายขอนไม้ชาตินั้น พลันเจอป่าอันรกชัฏมีขวากหนามรกรุงรัง จะหันหลังกลับก็ไม่ได้ จึงต้องพยายามแหวกคมหนามมุดมอดบุกผ่าเข้าไปให้ผ่านป่าอันแสนจะข้ามยากนั้น เมื่อผ่านมาได้ด้วยความยากลำบาก เจอทุ่งโล่งอันเวิ้งว้างมีหอพระไตรปิฎกอันวิจิตรตระการตาตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ จึงก้าวเดินขึ้นไป เห็นห้องหอประตูตู้ กำลังจะเดินเข้าไปเปิด แต่ยังไม่ทันได้เปิด แต่ได้เข้าไปถึง จิตก็ถอนออกจากนิมิตนั้น”

หลวงปู่ลี กุสลธโร ท่านเล่าการภาวนาในพรรษาแรกว่า “ภาวนาบริกรรม พุทโธ ๆ ๆ เกิดแสงสว่างวาบฉายเข้ามาเห็นภรรยาเดินเข้ามาหา มาได้ระยะห่างประมาณวากว่าๆ จึงล้มลง ร่างกายแหลกกระจุยเป็นผุยผง แม้แต่กระดูกก็มองไม่เห็น กลายเป็นดินเป็นหญ้า เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา”

ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา สัญญาความจำได้หมายรู้ในรูปนาม ไม่ยึดไม่ติด การภาวนาจะเป็นแบบนี้ได้ต้องเกิดแสงสว่างก่อน จากนั้นการออกพิจารณาทางด้านปัญญาไหลคล่องตัวเหมือนสายน้ำตกจากที่สูงลงที่ต่ำไม่มีติดขัด

หลวงปู่ลี ท่านนั้นติดสอยห้อยตามหลวงตามหาบัวตลอดมา แม้หลวงตาจะหนีออกวิเวกไปทางไหน หรือจะดุจะว่าจะไล่ให้หนีไปอย่างไรหลวงปู่ลีก็อดทนติดตามไปทุกหนทุกแห่งไม่เลิกไม่ราไม่ท้อถอย หวังให้ท่านช่วยอบรมสั่งสอนให้ สุดท้ายหลวงตาก็ยอมรับเป็นศิษย์ ปีพุทธศักราช ๒๔๙๔ ได้ติดตามหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ไปจำพรรษาที่เสนาสนะป่าห้วยทราย อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร ต่อจากนั้นท่านได้ติดตามหลวงตาไปจำพรรษายังจังหวัดจันทบุรี และย้อนกลับมาจำพรรษาที่วัดป่าบ้านตาด อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี

ในสมัยที่หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท พักอาพาธที่วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม จังหวัดปทุมธานี หลวงปู่ลีมักจะมาเยี่ยมเยียนเสมอ และองค์หลวงปู่เจี๊ยะท่านก็ชื่นชมรักใคร่หลวงปู่ลีเป็นอย่างมากเช่นกัน ท่านทั้งสองจึงเป็นสหธรรมิกที่สนิทสนมกันมาก

ท่านได้แสวงหาสถานที่เที่ยววิเวกด้วยการออกเที่ยวธุดงค์ไปยังสถานที่ต่างๆ มากมาย เช่น ภูวัว อ.เซกา , ถ้ำจันทร์ อ.โซ่พิสัย ปัจจุบันคือ จังหวัดบึงกาฬ ,ดอยน้ำจั่น อ.หนองวัวซอ , วัดป่าภูทอง อ.บ้านผือ ในเขตจังหวัดอุดรธานี และป่่าแถวสกลนคร และจังหวัดเลย เป็นต้น

ท่านสิ้นกิเลสพรรษาที่ ๑๑ ในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ เวลาตีสอง ตรงกับวันพุธที่ ๕ ตุลาคม ปีพุทธศักราช ๒๕๐๓ ที่วัดบ้านกกกอก อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย

ท่านเล่าให้ผู้เขียนฟังว่า …คืนนั้นฝนตกทั้งคืน ท่านเพลิดเพลินในการภาวนา ธรรม คือ สติ สมาธิ และปัญญา หลั่งไหลเหมือนสายน้ำ จิตเต็มอิ่มในธรรม เดินจงกรมคล้ายกับว่าเท้าไม่ได้เหยียบพื้นดิน นั่งภาวนาคล้าย กับว่าตัวลอยอยู่เหนือพื้น ทำสมาธิทั้งคืนไม่นอน ไม่พักผ่อน ในขณะที่พิจารณาเข้าด้ายเข้าเข็มธรรมขั้นสุดท้าย เสียงเทวดาไชโยโห่ร้องก้องทิวเขาพนา เสียงฆ้องทิพย์ดังกระหึ่มมาเป็นระยะๆ สลับกับเสียงเทวดาไชโยแว่วมาแต่ไกล เสียงสาธุการปานว่าโลกธาตุทั้งมวลหวั่นไหว น้ำตาร่วงอัศจรรย์เกินที่จำมาเล่าได้ คืนนั้นเสวยวิมุตติสุขสุดที่จะพรรณนา ต่อมาท่านได้นำเรื่องธรรมที่ได้รู้เห็นไปกราบเรียนหลวงตามหาบัว ผู้เป็นอาจารย์ทุกประการ

ท่านสรุปความให้ผู้เขียนบันทึกฟังด้วยความตื่นเต้นในธัมโมชปัญญาว่า
คำว่า “ไปจนสุดปลายขอนชาติ” นั้นหมายถึงชาตินี้เป็นปลายชาติ คือ ชาติสุดท้าย

คำว่า “ป่ารกและขวากหนาม” นั้นหมายถึงท่านต้องฟันฝ่าและต้องใช้ความเพียรพยายามเป็นอย่างมากถึงจะถึงวิมุตติ
คำว่า “พบทุ่งโล่ง” นั้น หมายถึง เมื่อข้ามทางอันแสนทรหดและกันดารมาได้ ถึงความเป็นผู้สบายกายใจ โล่งจากกิเลสตัณหา ไม่มีเสี้ยนหนามคือกิเลสตันหาใดเข้ามาทิ่มแทงได้
คำว่า “เห็นตู้พระไตรปิฎก” นั้น หมายความว่า เห็นธรรมที่สัมผัสด้วยใจ ทั้งพระอภิธรรม พระสูตร และพระวินัย
คำว่า “เข้าถึงแต่ไม่ได้เปิดดู” นั้น หมายความว่าถึงธรรมแล้ว แต่ไม่เก่งในเทศนาโวหารในการสอนคน

พรรษาแรกท่านจำพรรษาที่วัดป่าทรงคุณ จังหวัดปราจีนบุรี อยู่ปฏิบัติธรรมกับท่านพระอาจารย์สิงห์ ขนฺตฺยาคโม แม้อายุพรรษามากท่านมักวางตนเป็นเสมือนผู้น้อย มักติดตามหลวงตามหาบัวไปตามสถานที่ต่างๆ เสมือนเณรน้อยๆ ท่านเป็นศิษย์ที่ซื่อสัตย์ เคารพยำเกรงและปฏิบัติตามคำสอนครูบาอาจารย์ อย่างหาที่ติมิได้ ท่านได้รับการยกย่องจากหลวงตาว่าเป็น “เศรษฐีธรรม” และหลวงตามักเรียกนามท่านสั้นๆว่า “ธรรมลี” อดีตสะท้อนปัจจุบันเป็นที่อัศจรรย์เสมอในบุญบารมี

ใครจะคาดคิดได้ว่า พระรูปร่างเล็กๆ อยู่ในป่า ไม่มีโวหารเทศนาต้อนรับแขกผู้มาเยือนเช่นท่านจะสามารถหาทองคำช่วยชาติกับหลวงตาได้ถึง ๕๐๐ กว่ากิโลกรัม คิดเป็นเงินหาน้อยไม่

ท่านเล่าว่า อดีตชาติท่านเกิดเป็นสุนัขรับใช้องค์หลวงตามาหลายภพชาติ แม้ในภพชาติที่เป็นสุนัข นั้น หลวงตาก็ได้เมตตาอบรมสั่งสอน ดัดนิสัยจนเป็นสุนัขที่มีนิสัยดี ไม่เกเร นอกจากนั้น ท่านยังเคยเกิดเป็นช้าง ท่านระลึกชาติในภพที่เกิดเป็นช้างว่า ท่านเป็นช้างชื่อว่า “คำต้น” เจ้าของช้างชื่อพ่อส่วน เขามีลูกสาว ๒ คน ชื่ออีหวัน และอีพัน ถูกเขาใช้ลากซุงเสมอ ส่วนนายควาญช้างชื่อว่า “บักคำต้น” เหมือนกับชื่อของท่าน ท่านระลึกย้อนในภพชาติหลังๆ ของท่านมักเกี่ยวข้องกับหลวงตาเสมอ

สุดท้ายท่านได้สร้างวัดถ้ำผาแดง อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี ท่านได้จำพรรษาที่วัดแห่งนี้มาโดยตลอดจนกระทั่งทุกวันนี้

ที่มาบทความ
https://palungjit.org/threads/หลวงปู่ลี-กุสลธโร-“พระอริยเจ้าผู้เป็นดั่งเศรษฐีในทางธรรม”.555729/

ขอขอบคุณและขออนุโมทนากับผู้มีส่วนในบทธรรมนี้ครับ



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

อีก3วันปิดยอดรับบริจาค

ขอเชิญร่วมโครงการค่ายปฏิบัติธรรม ครั้งที่ 2 เพื่อถวายเป็นอาจริยบูชา เนื่องในวันครบรอบ 69 ปี การละสังขารหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ในระหว่างวันที่ 10-12 พฤศจิกายน 2561 ณ วัดป่าสนามชัย อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี

➥ ค่าใช้จ่าย : นักเรียน/นักศึกษา 100 บาท , บุคคลทั่วไป 300 บาท

➥ ดูรายละเอียดได้ที่ เพจ : ชุมนุมพุทธธรรมกรรมฐาน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี หรือ โทร. 086-4017809 , 098-7218032

**************************

➥ ผู้มีจิตศรัทธาสามารถร่วมทำบุญค่าอาหารในโครงการ และถวายเป็นค่าน้ำค่าไฟและบำรุงวัด ได้ที่ : ธนาคารกรุงไทย ประเภทออมทรัพย์ สาขายิ่งเจริญปาร์ค (อุบลราชธานี) เลขที่บัญชี 452-0-51078-3 ชื่อบัญชี นายอริยเดช สุดถนอม

**************************

-:- การเตรียมตัวและการปฏิบัติตนที่ค่าย -:-

1.เตรียมเครื่องใช้ส่วนตัว เช่น แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ ยาสระผม ผ้าเช็ดตัว ไฟฉาย และอื่นๆที่จำเป็นไปด้วย
2.ทุกท่านต้องเตรียมชุดขาวไปด้วย สำหรับใส่ปฏิบัติธรรมตลอดระยะเวลา 3 วัน ท่านสามารถซักชุดที่วัดได้
3.ท่านที่มีโรคประจำตัว กรุณาเตรียมยาไปด้วย
4.ทุกท่านต้องถือศีล 8 ทานข้าวมื้อเดียว และ นุ่งชุดขาว

**************************

/// กำหนดการ ค่ายปฏิบัติธรรม ครั้งที่ 2 ///
วันที่ 10-12 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 ณ วัดป่าสนามชัย อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี

-:- วัน เสาร์ ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 -:-

เวลา 08.00 น. ลงทะเบียน ณ บริเวณชั้น 1 คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
เวลา 08.30 น. ออกเดินทางไปวัดป่าสนามชัย อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี / พักรับประทานอาหารเช้า
เวลา 10.00 น. ถึงวัดป่าสนามชัย อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี , เก็บสัมภาระเข้าที่พัก , ทำภารกิจส่วนตัว , เปลี่ยนสวมชุดขาว
เวลา 11.00 น. พิธีรับศีล 8 บวชเนกขัมมะบารมี
เวลา 12.00 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่ , กิจกรรมล้อมวงสนทนาธรรม
เวลา 13.00 น. แยกย้ายกันปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย (นั่งสมาธิภาวนา , เดินจงกรม , อ่านหนังสือธรรมะ)
เวลา 14.00 น. พักดื่มน้ำปานะ
เวลา 15.00 น. ปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย (นั่งสมาธิภาวนา , เดินจงกรม , อ่านหนังสือธรรมะ)
เวลา 16.00 น. ปัดกวาดทำความสะอาดบริเวณวัด
เวลา 17.00 น. ทำภารกิจส่วนตัว
เวลา 18.30 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่ สวดมนต์ทำวัตรเย็นร่วมกัน , อบรมธรรมโดยพระอาจารย์กิตติ ติสโร , นั่งสมาธิภาวนา , ตอบปัญหาธรรมะ
เวลา 20.30 น. แยกย้ายกันพักผ่อนหรือปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย

-:- วันอาทิตย์ ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 -:-

เวลา 04.30 น. ตื่นนอนทำภารกิจส่วนตัว
เวลา 05.00 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่สวดมนต์ทำวัตรเช้า
เวลา 05.30 น. ช่วยงานทางวัด , ผู้ชายปัดกวาดศาลาหอฉันและลานวัด , ผู้หญิงช่วยทำอาหารสำหรับรับประทาน
เวลา 06.30 น. พระภิกษุสงฆ์สามเณร ออกรับบิณฑบาต (จัดเวรผู้ชายวันละ 3-5 คน ติดตามไปช่วยถ่ายบาตรและยกของ)
เวลา 07.15 น. พระภิกษุสงฆ์กลับจากรับบิณฑบาต , สมาชิกทุกคนพร้อมกันที่หน้าศาลาวัด , ตักบาตรร่วมกัน
เวลา 07.30 น. ถวายภัตตาหารแด่พระสงฆ์ , พระสงฆ์ให้พร , รับประทานอาหารเช้าร่วมกัน (ทานมื้อเดียว)
เวลา 08.30 น. ทำความสะอาดศาลาหอฉันและช่วยกันล้างภาชนะใส่อาหาร
เวลา 09.30 น. แยกย้ายกันปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย (นั่งสมาธิภาวนา , เดินจงกรม , อ่านหนังสือธรรมะ)
เวลา 12.30 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่ , กิจกรรมล้อมวงสนทนาธรรม
เวลา 14.00 น. พักดื่มน้ำปานะ
เวลา 15.00 น. ปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย (นั่งสมาธิภาวนา , เดินจงกรม , อ่านหนังสือธรรมะ)
เวลา 16.00 น. ปัดกวาดทำความสะอาดบริเวณวัด
เวลา 17.00 น. ทำภารกิจส่วนตัว
เวลา 18.30 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่ สวดมนต์ทำวัตรเย็นร่วมกัน , อบรมธรรมโดย พระอาจารย์กิตติ ติสโร , นั่งสมาธิภาวนา , ตอบปัญหาธรรมะ
เวลา 20.30 น. แยกย้ายกันพักผ่อนหรือปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย

-:- วันจันทร์ ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 -:-

เวลา 04.30 น. ตื่นนอนทำภารกิจส่วนตัว
เวลา 05.00 น. รวมกันที่ศาลาใหญ่สวดมนต์ทำวัตรเช้า
เวลา 05.30 น. ช่วยงานทางวัด , ผู้ชายปัดกวาดศาลาหอฉันและลานวัด , ผู้หญิงช่วยทำอาหารสำหรับรับประทาน
เวลา 06.30 น. พระภิกษุสงฆ์ออกรับบิณฑบาต (จัดเวรผู้ชายวันละ 3-5 คน ติดตามไปช่วยถ่ายบาตรและยกของ)
เวลา 07.15 น. พระภิกษุสงฆ์กลับจากรับบิณฑบาต , สมาชิกทุกคนพร้อมกันที่หน้าศาลาวัด , ตักบาตรร่วมกัน
เวลา 07.30 น. ถวายภัตตาหารแด่พระสงฆ์ , พระสงฆ์ให้พร , รับประทานอาหารเช้าร่วมกัน (ทานมื้อเดียว)
เวลา 08.30 น. ทำความสะอาดศาลาหอฉันและช่วยกันล้างภาชนะใส่อาหาร
เวลา 10.00 น. กราบลาพระอาจารย์กิตติ ติสโร , เดินทางกลับ
เวลา 11.00 น. ถึงมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี โดยสวัสดิภาพ

************** ///// *************



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

รอยมือรอยเท้าครูบาอาจารย์

“…คำว่ารอยมือรอยเท้าหรือรอยตีนที่ภาษาอีสานพูด ความเป็นจริงแล้วคือการประพฤติปฏิบัติ การไป การมา การพูดการจา นี้คือรอยมือลูก การบอกลูกศิษย์ลูกหาด้วยความเมตตานั้นคือรอยมือรอยตีนที่สมบูรณ์บริบูรณ์ เราทำตามนั้นลูกไม่ใช่ว่าไปดูรอยตีนรอยมืออย่างนั้นเราโง่นะ เราเป็นคนโง่นะไม่ฉลาด คำว่ารอยตีนรอยมือครูบาอาจารย์คือเราประพฤติปฏิบัติตามนั้น นั่นคือโอวาทที่ถูกที่ต้อง เราต้องการไปดูรอยมือรอยตีนของพ่อแม่ครูจะไปดูที่วัด…อย่าไปดูที่นั่น ดูที่การประพฤติปฏิบัติเราประพฤติประปฏิบัติตาม นั่น คือดูรอยมือรอยตีนรอยเท้าแล้วนั่น สถานที่ที่ท่านนิพพานสถานที่ที่ไหนจะไปดูที่ไหนดูที่คำสอนขององค์ท่าน สถานที่พระนิพพานคือที่ไหนก็คือที่ใจนั่น ท่านสอนมรรคในการเดินทางสอนแบบไหน องค์หลวงตา (หลวงตามหาบัว) สอนอย่างละเอียดลออเราก็เลยเดินตามนั้น”

โอวาทธรรม:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๐๓๘/๒๕๕๕
รอยมือรอยเท้าครูบาอาจารย์ องค์หลวงปู่น้อย วัดป่าห้วยริน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“ลาภ ยศ สรรเสริญ เป็นเพียงสมบัติของโลก และเป็นความปรารถนาของคนในโลก อันความสุขนั้นเป็นเพียงกามสุข ไม่ใช่บรมสุข”

หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย
วัดเขาสุกิม จ.จันทบุรี



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าพระอาจารย์จวน กุลเชฎฺโฐ

ธรรมะประจำวันที่ ๗-๑๑-๒๕๖๑



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ให้ดูหัวใจเจ้าของ_อย่าไปดูหัวใจคนอื่น



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ให้ดูหัวใจเจ้าของ_อย่าไปดูหัวใจคนอื่น



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

“พระอรหันต์พูดไม่เพราะก็มี ขี้ขโมยพูดหวานๆพูดไพเราะก็มี ”

ครั้งหนึ่งมีโยมที่เป็นครูและคณะครูพานักเรียน มากราบหลวงปู่ชา ครูท่านหนึ่งก็พูดคุยกับหลวงปู่ชาและถามหลวงปู่ชาว่า ดวงตาเห็นธรรมในสมัยนี้กับสมัยพุทธกาลยังมีไหม ? และดวงตาเห็นธรรมนี้
มันเป็นลักษณะยังไง และจะสังเกตได้อย่างไร?

หลวงปู่ชาท่านเมตตาตอบว่า มียังมี เขาไม่ให้สังเกตกันหรอก สังเกตไม่ได้ เวลาครูกินข้าว ครูก็อิ่มเอง ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครบอก คนอิ่มหรือไม่อิ่ม เป็นเรื่องของตัวเอง หรือเวลาครูโกรธใครขึ้นมา ครูโกรธเป็นไหม
ครูโกรธนานไหม หายโกรธเป็นหรือเปล่า นั่นแหละดวงตาเห็นธรรม

เราจะคิดว่าพระอรหันต์ท่านจะบินได้ เหาะได้ พวกแร้งพวกกามันก็บินได้ หรือจะดูกิริยาภายนอกว่าท่านต้องอย่างนั้นอย่างนี้ ต้องพูดเพราะ พูดหวาน พระอรหันต์พูดไม่เพราะก็มี ขี้ขโมยพูดหวานๆพูดไพเราะก็มี

ท่านไม่ให้สังเกตคนอื่น ท่านให้ดูตัวเอง ปฏิบัติเอง เห็นเอง กินเอง อิ่มเอง

หลวงปู่พระโพธิญาณเถร



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น