ธรรมะ จากเพจ พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

…ธัญชาติ ทรัพย์ ยศ
ชื่อเสียง และความสุข
ย่อมหลั่งไหลมาสู่นรชนนั้น ฯ

ที่มา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๑ จักกสูตร



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

วันนี้วันที่ ๒ มิถุนายน เป็นวันคล้ายวันมรณภาพของหลวงปูสีลา อิสฺสโร “พระอริยเจ้าผู้เป็นอุปัชฌายาจารย์แห่งกองทัพธรรมสกลนคร” ครบรอบ ๕๐ ปี หลวงปู่สีลา อิสฺสโร องค์ท่านเป็นพระบูรพาจารย์สายพระป่า เป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เป็นสหธรรมิกกับหลวงปู่เกิ่ง อธิมุตฺตโก ท่านทั้งสองทิ้งสมณศักดิ์ และ ตำแหน่งพระอุปัชฌาย์ในสังกัดมหานิกาย เพื่อออกปฏิบัติตามคำสั่งสอนของหลวงปู่ใหญ่มั่น ภูริทตฺตเถร แล้วญัตติเป็นธรรมยุตินิกายเริ่มพรรษาหนึ่งใหม่ โดยไม่ถือตัวถือตนว่าตนเองเคยเป็นถึงพระเถระชั้นผู้ใหญ่เป็นถึงพระอุปัชฌายาจารย์มาก่อน ท่านทั้งสองได้ติดตามหลวงปู่มั่น ไปพำนักอยู่ที่บ้านสามผง จ.นครพนม อยู่ร่วมศึกษาธรรมปฏิบัติตามพระธรรมวินัย กอปรด้วยศีลและธรรม มีศีลาจารวัตรที่งดงาม จึงขอน้อมนำประวัติมาเพื่อเป็นมรณานุสติ และสังฆานุสติครับ

ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่สีลา อิสฺสโร
วัดอิสระธรรม ต.วาใหญ่ อ.อากาศอำนวย จ.สกลนคร

๏ อัตโนประวัติ
“หลวงปู่สีลา อิสฺสโร” เป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ กอปรด้วยศีลและธรรม มีศีลาจารวัตรที่งดงาม เป็นพระที่ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย คำสั่งสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าและปฏิบัติตามคำสั่งสอนของหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต พระบูรพาจารย์สายพระป่า

หลวงปู่สีลา อิสฺสโร นามเดิมท่านชื่อว่า สีลา นามสกุล กรมแสนพิมพ์ เกิดเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๒๙ ณ บ้านวาใหญ่ ตำบลวาใหญ่ อำเภออากาศอำนวย จังหวัดสกลนคร โดยท่านเป็นบุตรคนโต บิดาท่านชื่อ นายจันทรชมภู กรมแสนพิมพ์ มารดาท่านชื่อ นางบัวทอง กรมแสนพิมพ์

◎ การอุปสมบท
ท่านได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุฝ่ายมหานิกาย ที่วัดโพธิ์ชัย ตำบลวาใหญ่ อำเภอวานรนิวาส จังหวัดสกลนคร เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๒ โดยมีพระครูหลักคำ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูศรีธรรมา เป็นพระกรรมวาจาจารย์

ครั้นบวชแล้วก็ได้ออกแสวงหาที่สงบวิเวกในการบำเพ็ญสมณธรรม ไปตามป่าเขาลำเนาไพร และได้เดินธุดงค์ไปพบหลวงปู่เกิง อธิมุตฺตโก ซึ่งมีพรรษาแก่กว่า และได้เป็นสหธรรมมิก อยู่ร่วมศึกษาสำนักเดียวกัน ครั้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๙ หลวงปู่เกิง อธิมุตฺตโก ได้ชักชวนไปอยู่ศึกษาธรรม ข้อวัตรปฏิบัติกับหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่เสนาสนะป่าบ้านหนองลาด อำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร

ครั้นได้อยู่ศึกษาธรรมกับหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต แล้ว ท่านทั้งสองก็บังเกิดความเลื่อมใส จึงได้ติดตามหลวงปู่มั่น ไปอยู่บ้านสามผง อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนมด้วย

◎ ญัตติเป็นพระธรรมยุต
หลวงปู่สีลา อิสฺสโร ได้ญัตติเป็นพระธรรมยุตเมื่อวันที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๙ ณ อุทกุกเขปสีมา (โบสถ์น้ำ) ที่หนองสามผง บ้านสามผง อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม โดยมี หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต นั่งเป็นประธานสงฆ์ พระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) เมื่อครั้งที่เป็น พระครูชิโนวาทธำรง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์มหาปิ่น ปญฺญาพโล เป็นพระอนุสาวนาจารย์
ภายหลังจากที่ญัตติแล้ว ท่านก็ได้อยู่ศึกษาข้อวัตรปฏิบัติกับหลวงปู่มั่น ภูริทฺตโต ณ เสนาสนะป่าบ้านสามผงนั่นเอง รวมทั้งได้ออกเดินธุดงค์ปฏิบัติธรรมไปตามป่าเขาลำเนาไพร เดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนา จนได้รับผลสูงสุดในการปฏิบัติธรรมนั้น คือสำเร็จเป็นพระอรหันต์นั่นเอง

หลวงปู่สีลา อิสฺสโร ท่านได้มาตั้งวัดอิสระธรรม บ้านวาใหญ่ ตำบลวาใหญ่ อำเภอวานรนิวาส จังหวัดสกลนคร เพื่อเป็นสำนักอบรมกรรมฐาน สอนศีลธรรมแก่ญาติโยม ให้รู้จักธรรมะคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สอนให้ชาวบ้านเลิกนับถือผี ให้หันมานับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งแทน คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ จนกระทั่งวาระสุดท้ายแห่งชีวิต นับว่าองค์ท่านได้เสียสละ อุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง

◎ ปรารภถึงความดีของหลวงปู่สีลา อิสฺสโร
โดยหลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย
วัดเขาสุกิม ตำบลเขาบายศรี อำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี
“หลวงปู่สีลา องค์นี้นะครับ ผม (หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย) กล่าวได้ว่า ในบรรดาลูกศิษย์ของหลวงปู่มั่นเท่าที่ผมได้เข้าไปศึกษารับปฏิปทามานั้น หรือบางองค์ที่ผมเคยผ่านๆ มาก็ตาม เท่าที่เคยสัมผัสมาทั้งหมดแล้วทุกองค์ก็ดีน่าเคารพทั้งหมด แต่สำหรับผมแล้ว ถ้าผมจะขอเทิดทูนบูชาไว้เป็นที่สองรองจากหลวงปู่มั่น ก็คงไม่มีใครเกินหลวงปู่สีลา อิสฺสโร ผมขอบูชาท่านเป็นองค์ที่สองรองจากหลวงปู่มั่นในด้านปฏิปทาและนิสัยทุกๆ อย่าง ท่านน่าเลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง ไม่เคยเห็นองค์ไหนที่จะปฏิบัติได้อย่างนี้ ครูบาอาจารย์แต่ละองค์ส่วนมากท่านจะมีดีคนละแบบกัน แตกต่างกันออกไป เช่น เรื่องไม่สะสมลาภสักการะ เป็นต้น ใครจะเอาอะไรมาถวายท่าน ท่านรับแล้ว ผ่านมือแล้วไม่เคยมาถามถึงเลย ว่า …ของผมหายไปไหน ใครเอาของผมไปใช้..ของชิ้นนั้นใครอย่าเอาไปใช้นะ! .. เอาไปไว้ที่กุฏิผม..ของอันนั้นเขาถวายผมของอยู่ที่ไหน คำเหล่านี้ไม่มีเลยครับ สิ่งของต่างๆ ใครจะได้อะไร มาจากไหน ท่านให้นำเข้ากองกลางสงฆ์ทั้งหมด เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ลูกศิษย์ทั้งหมด ไม่ว่าพระในวัดก็ดี พระอาคันตุกะก็ดี พระมาจากที่ไหนท่านเผื่อแผ่หมด กุฏิท่านไม่มีอะไรเลย ผ้าสบง จีวร ก็ดี น้ำอ้อย น้ำตาล ก็ดี ท่านรับแล้วไม่มีถามถึงหรือเรียกหาอีกเลย..”
ส่วนครูบาอาจารย์อีกบางรูป ซึ่งไม่ได้มีนิสัยของหลวงปู่มั่นเลย หรือมีก็น้อยเต็มที ใครเอาอะไรมาถวายก็มักจะสั่งว่า …ของนี้ห้ามไม่ให้ใครเอาไปใช้นะ…เอาไปเก็บไว้ที่กุฏิผม…เหล่านี้เป็นต้น…บางองค์นะครับผมอยู่รับใช้ตลอดพรรษา ทำงานให้ทุกอย่าง จีวรผมปะแล้วปะอีกไม่เคยถามผมซักคำเลยว่า มีผ้าตัดสบงจีวรไหม ทั้งๆ ที่ผ้าที่กุฏิท่านก็มีไม่ใช่น้อย

เรื่องการอยู่การฉันก็เหมือนกันพวกผมฉันอย่างไร หลวงปู่สีลาท่านฉันอย่างนั้น ท่านตักใส่บาตรแล้วก็แล้วกัน ไม่มีว่าอย่างนี้ดีเอาไว้ฉันเอง อย่างนั้นไม่ดีส่งต่อไปให้พระเล็กเณรน้อย..อย่างนี้ไม่มีให้เห็นเลย…การอบรมสั่งสอนของท่านนะครับ ท่านพูดจานุ่มนวล น้ำเสียง เย็น ๆ เรียบร้อย ไม่เคยได้ยินหลวงปู่สีลาท่านดุใครเลย คำหยาบคายไม่มีพูดให้ได้ยิน ไม่มีว่าท่านจะพูดโอ้อวดคุณธรรมของตัวท่านเลยครับ

ท่านอบรมพระภิกษุสามเณรแต่ละครั้งท่านมักจะพูดว่า พ่อแม่ครูอาจารย์มั่นท่านสอนมาอย่างนี้ ให้ปฏิบัติอย่างนี้
ท่านจะยกย่องหลวงปู่มั่นมาก ไม่มีว่าเป็นคำสอนของท่านเองเลย…ผมว่าในบรรดาลูกศิษย์หลวงปู่มั่น หลวงปู่สีลานี่แหละครับประเสริฐมากรูปหนึ่ง..แต่ท่านไม่ค่อยมีชื่อเสียงเหมือนรูปอื่น ท่านมีแต่ความดีที่ดีกว่าครูบาอาจารย์หลายๆ รูปเท่าที่ผมรู้จัก ผมทั้งรักและเคารพท่านเหมือนพ่อของผมที่เดียว
วันหนึ่งผมไปกราบลาท่านไปวิเวกที่อื่น เชื่อไหม? ว่า ผมเป็นคนใจแข็ง ๆ นี่นะครับต้องเปลี่ยนใจทิ้งท่านไปไม่ได้เป็นสิบครั้ง ทั้งๆ ที่ผมเตรียมบริขารเสร็จเรียบร้อยพร้อมที่จะออกเดินทางอยู่แล้ว ยังต้องยอมเอาบริขารกลับไปเก็บเป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะความมีเมตตาของท่านนี่แหละครับทำให้ผมถึงกับน้ำตาไหลไม่รู้ว่ากี่ครั้ง น้ำเสียงของท่านที่พูดกับผมนี่เย็นมาก เย็นจริง ๆ ..สามารถเปลี่ยนความตั้งใจของผมได้… ครั้งหนึ่งผมเตรียมบริขารแล้วตั้งใจว่าครั้งนี้เป็นไงเป็นกันต้องกราบลาท่านไปให้ได้..ท่านเห็นหน้าผม ผมยังไม่ได้เอ่ยปากเลยครับว่าผมจะพูดอะไร หลวงปู่ท่านปรารภขึ้นก่อนเลยว่า

“เรื่องหมู่คณะ เรื่องคนอื่น เขาจะทำอะไรเรื่องของเขา เขาทำอย่างไรเขาก็จะได้อย่างนั้น..ผมรู้อยู่ว่าท่านเบื่อหน่ายหมู่คณะ เรานักปฏิบัติก็ปฏิบัติของเราไป อยู่ปฏิบัติเป็นเพื่อนผม เป็นหมู่ผม อยู่ที่นี่แหละ ถ้าท่านไปเสียแล้วผมก็ไม่รู้ว่าจะพึ่งพาอาศัยใคร เวลานี้งานทุกอย่างผมก็อาศัยท่านนี่แหละเป็นกำลัง นึกว่าอดทนเพื่อผมก็แล้วกัน..”

หลวงปู่สีลาท่านพูดเพียงแค่ประโยคนี้ ไม่รู้ว่าน้ำตาผมหล่นมาเมื่อไร ผมต้องใจอ่อนนำบริขารกลับไปเก็บ อยู่ปฏิบัติท่านต่อไปอีก ได้ระยะเวลาหนึ่งก็มีปัญหาอีก เป็นอยู่อย่างนี้ จนหลวงปู่ท่านก็คงเห็นใจผมเหมือนกัน ท่านจึงอนุญาตให้ผมออกมาได้ ท่านลงมาส่งผมถึงประตูวัด ก่อนที่ผมจะก้าวขาออก ท่านพูดขึ้นอีกว่า

“สมชาย..! ถ้าเชื่อผมก็ไปปฏิบัติอยู่ที่วัดบ้านกุดเรือน้อยก็แล้วกัน ๑๕ วันให้มาร่วมสวดปาติโมกข์กับผม จะได้พูดคุยกันบ้าง ขาดเหลืออะไร ต้องการอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้…”

นี่แหละครับคุณธรรมของหลวงปู่สีลา ที่ชาตินี้ผมจะลืมไม่ได้..ปฏิปทาหลายอย่างผมนำของท่านมาใช้จนทุกวันนี้ ดูกุฏิผมได้เลย จะมีแค่ที่นอน บาตร กลด กาน้ำ และกระโถน แค่นี้พอ ของหลวงปู่สีลาก็อย่างนี้แหละครับไม่สะสมสิ่งของใด ๆ น่าเลื่อมใสจริง ๆ

◎ การมรณภาพ
หลวงปู่สีลา อิสฺสโร ท่านได้ถึงแก่มรณภาพ ด้วยโรคปอด ณ โรงพยาบาลจังหวัดสกลนคร เมื่อวันที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๐ สิริรวมอายุได้ ๘๑ ปี พรรษา ๔๑ พรรษา

หลวงปู่สีลา อิสฺสโร ท่านเป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ กรอปด้วยศีลและธรรม มีศีลาจริยวัตรที่งดงาม ท่านเป็นพระที่ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย คำสั่งสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า และปฏิบัติตามคำสั่งสอนของหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต จึงสมควรที่เราท่านทั้งหลายควรจะดำเนินตามแบบอย่างที่ท่านพานำดำเนินมา

๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…อัญญาท่านข้าวต้ม…”

“…ญาท่านข้าวต้มคนนี้เคยเป็นอาจารย์ของท่านอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม มาก่อนสมัยยังไม่ทันได้บวช เป็นพระมหานิกาย อยู่อำเภอบุ่ง บ้านหัวตะพาน

กินข้าวต้มมัดข้าวต้มกลีบใบตองห่อหมก ๓๐ มัดๆ หนึ่งมีอยู่ ๓ กลีบ แกะกินๆ จนหมด ถ้ากินกล้วย กล้วยนี้หละกล้วยมะนีออง กล้วยน้ำว้านี้หละ หมด ๓๕๐ ลูก

ถ้ากินน้ำอ้อยหีบต้มเคี่ยวพอเหลืองเยี่ยวโค ฉันหมดรวดเดียว ๒ หาบๆ ละ ๒ กระบอกๆ หนึ่ง ๒ ปล้องข้อไม้ไผ่บ้านยกกระบอกนี้หมดหยุดพักหายใจ เอากระบอกใหม่มาจนหมด หมดก็ทิ้งกระบอก

ผู้ข้าฯ ได้ไปกับท่านอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) ตอนที่เป็นเณรเพิ่นเกณฑ์ไปใช้ให้หาบน้ำอ้อยไปถวายครูบาอาจารย์ของท่าน
ถ้ากินข้าวปุ้นขนมจีนนี้ก็หมดเป็นหาบโต่ง ข้างหนึ่งเส้นข้างหนึ่งน้ำยา
ฉันหลาย ฉันได้ คนร่างใหญ่ อกใหญ่ เอวรัด ท้องแบน มือตีนแข้งขาใหญ่ยาว ลุกยืนแล้วมือหย่อนเลยหัวเข่า

อัญญาท่านองค์นี้ต้องเกิดมากินแท้ละ เป็นหมู่เดียวกันกับสมเด็จอ้วน ติสโส วัดบรมนิวาส กรุงเทพฯ อายุเท่ากัน เรียนอยู่เมืองอุบลฯ พร้อมกัน แต่มิได้ถูกคัดเลือกให้เข้าไปเรียนกรุงเทพ ทางการจึงส่งมาอยู่หัวตะพานเป็นเจ้าอธิการปกครองอยู่ในเขตนี้

ปลูกกล้วยเอง ทำรั้ววัดเอง ให้เขาขุดหลุมขุดหน่อให้ ให้เขาตัดไม้ใหญ่ ไม้ทำรั้วผ่าหัวได้แล้วเอาตีนเหยียบใช้มือฉีกจนสุดปลาย
แข็งแรงสมกับกินได้หลาย”

อายุมากแล้วสมเด็จอ้วนฯ (สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺสเถร)) สั่งห้ามมิให้กินหลายเหมือนแต่ก่อนให้ลดลงมาครึ่งหนึ่ง กลัวธาตุไฟไม่ย่อยอาหาร

ผู้คนเอาเงินข้าวของมาให้ท่านไม่เอาอะไรสักอย่าง แจกจ่ายไปตามวัดต่างๆ ส่งเข้าวัดเมืองอุบลฯ ส่งไปช่วยกิจการโรงเรียนของสมเด็จอ้วนฯ อายุยืนกว่าสมเด็จอ้วนฯ

ท่านอาจารย์ลี (ธมฺมธโร) มาตรวจการแทนสมเด็จอ้วนฯ ได้เอาของฝากจากสมเด็จฯ ไปถวายให้ แต่อัญญาท่านข้าวต้มนี้เคารพนับถือสมเด็จอ้วนฯ มาก ไม่ถือว่าเคยเป็นสหธรรมกันมาก่อน แต่ถือเคารพในฐานะอื่น

ท่านอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) ว่าเพราะการกินของเพิ่นนั่นเองถึงเข้าศึกษาในกรุงเทพมิได้ แต่ก็จำบาทพระคาถาได้มาก ภาวนาอย่างอื่นไม่เอา เอาแต่ศึกษาในกสิณ ปีใดฝนแล้งชาวบ้านก็ขอให้เพิ่นเรียกฝนมาให้ เก่งทางด้านกสิณ

ที่นอนเพิ่นเอาสะหนะฟูกพื้นบ้านซ้อนๆ กันหลายเครือหลายชั้นแล้วก็นอน พระโบราณพากันถือปฏิบัติปฏิปทาแปลกๆ แต่ก็มีดีของตนทุกองค์ เพราะใส่อกใส่ใจดี (ปฏิปทาการบำเพ็ญใช่ว่าจะเหมือนกันที่ไหน)…”

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…อัญญาท่านธรรมปาล…”

“…คนชาวเมืองอุบลฯ ไปคล้องช้างป่าโพป่าลายเมืองแม้วแม่กัสสี ฝั่งลาว เป็นป่าช้างอยู่ ไปคล้องเอาช้างมาใช้งานเข้าป่าลึกไปปะเอากับหมู่คนป่า คนใหญ่เขาวิ่งหนีกันหมดเพิ่นเป็นเด็กน้อยหนีไปไม่ทัน เขาเอาช้างไล่จับเอา ช้างเอางวงกอดไว้เขาเอากลับมาเมืองอุบลฯ

ทีแรกก็ให้กินข้าวโพด ข้าวฟ่าง คั่วข้าวตอกกับน้ำผึ้งให้กิน ต่อมาก็ผสมกับสุกลงไป ให้กินผักกินเนื้อ ค่อยๆเพิ่มข้าวให้ทีละนิดๆ จนหลายปีกินข้าวนึ่งได้

โตใหญ่มาเขาเอาไปไว้วัดให้รับใช้พระเณร ให้พระเณรสอนหนังสือ เรียนหนังสือไทยน้อย ไทยกลาง ไทยลาว หนังสือเวียงจันทร์ มูลกัจจายน์ เรียนได้ดีเรียนเก่ง แปลหนังสือได้ แปลมคธบาลีได้ เขาจึงให้อยู่วัดป่าน้อย เป็นหลักเป็นเค้าสงฆ์ศาสนาในวัดป่าน้อยเมืองอุบลฯ นั้นเอง

จำบาทพระคาถาของพระพุทธเจ้าได้ ๓ หมื่นบาทพระคาถา ท่องได้แปลได้ขยายได้ เป็นต้นเค้าของนักปราชญ์เมืองอุบลฯ ในต้นยุคต้นสมัย
เมืองอุบลฯ ใครติดขัดอะไรไปถามไม่มีข้องคา สาธยายชี้แจงให้แจ่มแจ้งหมด จนที่สุด เขาตั้งชื่อให้ว่า ธรรมปาล ผู้รักษาพระธรรม”

ทางด้านการปฏิบัติก็มิใช่ของเล่น ขึ้นไปเดินจงกรมอยู่บนหลังคากุฏิได้ เวลาเดียวกันผู้คนเห็นพร้อมกันหลายที่คนนั้นเห็นอยู่นั่น คนนั้นเห็นอยู่นั่น คนคุยอยู่วัดก็ว่าเวลานี้นั่งคุยอยู่วัดอยู่ จะไปเห็นอยู่ที่อื่นได้อย่างใด ผู้คนถกเถียงกัน พากันเข้าไปถามเพิ่นๆ ก็ว่า อยากไปก็ไป อยากมาก็มา อยากอยู่ก็อยู่”

องค์นี้เก่งหลายอย่างเคร่งครัด เป็นพระรุ่นใหญ่รุ่นโบราณก่อนรุ่นอื่นสุดในเมืองอุบลฯ เวลาเขาเผาศพเพิ่น ทำศพอยู่วัดป่าน้อย หากระดูกไม่มี มีแต่ขี้เถ้าไฟ น่าแปลกมาก อัญญาท่านธรรมปาล…””

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…หนึ่งพระอรหันต์ หนึ่งพระโพธิสัตว์…”

“…อยู่วัดป่าโคกเหล่างา จังหวัดขอนแก่น เพิ่นครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) ได้เข้าสมาธิจิตพิจารณาดูผู้ข้ากับท่านอาจารย์สิม (พุทธาจาโร) ตอนเป็นเณร (สามเณรสิม วงศ์เข็มมา, สามเณรจาม ผิวขำ)

อยู่ด้วยกันวัดป่าโคกเหล่างา อาจารย์สิม (พุทธาจาโร) เป็นสามเณรใหญ่ เป็นหัวหน้าของเณรทั้งหลาย ฉันจังหันแล้ว ถือเอากาน้ำผ้าอาบน้ำเข้าป่าลึกเข้าไปเพิ่นว่าไปภาวนา เณรหลายตนด้วยกัน เพิ่นหลบไปได้หลบหายเข้าป่าโจด จนบ่ายจึงออกมา ไม่ค่อยจะทำงานช่วย ออกมาแล้วก็เปาะแปะไปตามเรื่องแต่ก็ไม่มีใครว่าให้

ครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) บอกว่า “เณรสิม เณรจาม คืนนี้ข้อยสิพิจารณาตรวจดูเจ้าทั้งสองคนขอให้ตั้งใจภาวนากำหนดจิตอยู่กุฏิที่พักของใครของมันแล้วตี ๔ ให้ไปหาข้อยที่กุฏิข้อยเด้อ”” เราก็รับปาก

คืนนั้นเราก็ไหว้พระสวดมนต์ เจริญเมตตาไปในทิศต่างๆ เสร็จแล้วก็นั่งภาวนาอยู่จนดึกจึงนอนพัก

ตื่นขึ้นมาตี ๓ กว่าก็ลุกล้างหน้าล้างตาไหว้พระแล้วก็กำหนดนั่งภาวนา
ตี ๔ กว่าๆ ก็ไปเรียกท่านอาจารย์สิม (พุทธาจาโร) เพิ่นก็ตื่นลุกมารอท่าอยู่พากันไปอยู่รอบๆ กุฏิที่เพิ่นครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) พักอยู่ พากันเดินจงกรมอยู่ใกล้แจ้งแล้วเพิ่นก็กระแอมให้สัญญาณก็พากันขึ้นไปกราบไหว้เพิ่นก็ออกมาจากห้องนั่งลงแล้วก็ว่า

“เณรสิม เจ้าเป็นผู้ปฏิบัติตามแบบอย่างของพระพุทธเจ้า บุญเก่าของเจ้าก็มากพออยู่ มากจนเป็นกุศลธรรม เป็นแรงกุศลส่งจิตใจของเจ้าได้ในชาติชีวิตนี้ ให้เจ้าตั้งใจของเจ้าของให้ดีเด้อ”

เณรจาม ขี้โรค ข้อยตรวจตราดูแล้วยืดยาว เกิดมาตายมามากหลายเหลือเกิน เจ้าเคยเป็นพ่อค้าควาย มีหมู่ควายหลายล้านเต็มไปหมดเลยอุปนิสัยของเจ้าเป็นผู้เอาแบบอย่างขององค์พระพุทธเจ้า ทั้งเอาแบบและเป็นผู้เดินตามแบบ ต่อไปข้างหน้าของเจ้าอีกก็ยืดยาว สุดแท้แต่บุญพาวาสนาส่ง”

แต่ข้อยเห็นว่า พวกเจ้าจุดเทียนเล่มใหญ่คนละเล่มอยู่กันคนละทางห่างไกลกัน ให้พวกเจ้าถ่าเบิ่งเน้อ นี่หละข้อยได้เบิ่งแล้วเมื่อคืนนี้””

แล้วจากนั้นเพิ่นครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) ก็ว่า “นี่หล่ะเกิดตายไปมาในโลกนี้เที่ยวไปทั่วหมดแผ่นดินแผ่นน้ำ ต่อไปภายหน้าพวกเจ้าจะไปอยู่ที่ใดก็ตามขอให้มีพระธรรมขอให้มีพระวินัยเป็นหลักของจิตใจไว้ เพราะทางแห่งความสุขก็มีอยู่ทางเดียวเท่านี้””

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดป่าบ้านห้วยทราย) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน





ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…เคยเป็นเมียมาหลายหมื่นชาติ…”

“…ท่านอาจารย์อ่อน (ญาณสิริ) ขอเณรกับเพิ่นครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) จะให้ไปบ้านดอนเงิน อ.กุมภวาปี จ.อุดรธานี ด้วย เพิ่นครูอาจารย์สิงห์ (ขนฺตยาคโม) กับบอกให้ผู้ข้าฯ ไปด้วย

“อยู่บ้านดอนเงินนั่นล่ะ ไปปะเอาสาวงามคนหนึ่งเป็นหลานสาวท่านอาจารย์อ่อน(ญาณสิริ) ชื่อนางสาวขาว ชอบมาหาเรามาพูดคุย เอาสบู่มาให้เอาผ้าเช็ดหน้ามาให้ เอากระจกส่องมาให้ เอาของใช้อย่างอื่นมาให้ใช้เราก็บอกว่า ไม่ต้องเอามาให้ก็ได้มีพอได้ใช้อยู่ มาช่วยดายหญ้า มาช่วยตัดไม้หาฟืน ตักน้ำให้ มาคุยนั่นนี่สารทุกข์สุขดิบไต่ถามพื้นเพความเป็นมา เราก็ตอบเขาไปตามเรื่อง

ท่านอาจารย์อ่อน (ญาณสิริ) เห็นก็ด่าเอาแล้วทีนี้
““เณรผู้ไทตายห่ามามักสาวผู้ลาว””ครูอาจารย์อ่อน(ญาณสิริ) ด่าให้
““กระผมไม่รักหรอกครับท่านอาจารย์ โยมเขามาหาจะเฉยเตยเวยก็คนกับคน เณรกับสาว ท่านอาจารย์จะให้ผมทำอย่างไรเล่าครับ””

ทีนี่เพิ่นก็ไปว่าให้กับหลานสาวของเพิ่น
““อยากได้เณรผู้ไทเป็นผัวบ่อีนี่””

สาวขาวก็ว่า
“ก็หลวงลุงบอกให้รู้จักต้อนรับดูแลพระเณรปฏิบัติพระเณรว่าเป็นบุญ เป็นกุศล ข้าน้อยก็ต้องทำตามอีกอย่างเณรก็มิใช่คนบ้านเฮา ก็ต้องดูแล แน่จั๊กน่อย บัดเดี๋ยวจะว่าคนบ้านเฮาแล้งน้ำใจ ข้าน้อยก็อยากได้บุญ””

ผู้ข้าฯ เกิดเดือน ๖ สาวขาวเกิดเดือน ๑๑ อายุเข้า ๑๘ ปีเท่ากัน เราก็ซื่อใสใครเข้ามาหาก็พูดคุยไปตามเรื่องตามการ ไม่รู้หรอกว่าเขารักเราเข้าแล้วจริงๆ จนนางสาวขาวมาบอกว่า

“ถ้าหากได้ผู้ชายแบบอ้ายเณรนี้ ข้าน้อยจึงสิแต่งงานหากไม่ได้ก็ขออยู่เป็นสาวเฒ่าเปล่าดายไร้คู่คีง นอน จะบวชเป็นแม่ชีแม่ขาวจำศีลอยู่วัด หากพี่เณรจะเอาไปเลี้ยงก็จะหนีไปอยู่ด้วย””

เราก็บอกว่า “ชาติชีวิตนี้คงจะเอามิได้หรอก เพราะบวชแล้วเป็นลูกพระพุทธเจ้า ลูกเมียบ่เกี่ยวข้องขอให้น้องจงอยู่เป็นสุขสบายเถิด””

เรารู้แล้วที่นี้ก็ต้องได้ระวังตัวอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่ได้แสดงกิริยาอาการทางใคร่ทางกามแต่อย่างใดเคารพกราบไหว้เรายิ่งกว่าท่านอาจารย์อ่อน(ญาณสิริ) ผู้เป็นอาจารย์ผู้เป็นลุงของเขาเสียอีก

มารู้ภายหลังว่าหลังจากเรามาอยู่ขอนแก่น เป็นสาวใหญ่ขึ้นมาไม่แต่งงานไปบวชเป็นแม่ชีแม่ขาวอยู่ตลอดชีวิต”

นางสาวขาวคนนี้เคยเป็นเมียมาหลายหมื่นชาติ มาเห็นหน้าชาตินี้จึงได้มีจิตใจเกี่ยวพันกันไว้ชอบพอกับไปตามกรรมของสัตว์ทั้งหลายในโลก…””

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน




ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม

อย่าเป็นคนปากร้าย
เพราะปากร้าย ใจมันต้องร้ายตามไปด้วย
อย่ามาพูดว่า ปากร้ายใจดี
มันหลอกตัวเองทั้งนั้น…

ได้รับความอนุเคราะห์จาก คุณ Jub Sumalee ขอขอบคุณและอนุโมทนาอย่างยิ่ง



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…การศึกษากับครูบาอาจารย์ หรือการหวังไว้ในตัวผู้เป็นครูบาอาจารย์ ให้เชื่อมั่นว่า กิริยาทุกอย่างนั้น ท่านมีเมตตากรุณา
ท่านหวังความรู้ความฉลาดไว้ให้แก่เราเสมอ อย่าคิดผิดต่อครูบาอาจารย์ พยายามวางใจไว้ให้ถูกเสมอไป
การพร่ำสอนของครูบาอาจารย์นั้น ท่านไม่พูดอย่างเดียวหรอก เพราะการสอนมิใช่การพูดทั้งหมด…”

คัดจาก ๙๖ ปี ศรีสงฆ์ธำรงศาสน์ หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ความดี ความชั่ว
อารมณ์วิตกวิจารณ์
กิเลส ธรรมะ ล้วนเกิดแต่ใจ
หน้าที่เราเอาสติรู้ใจไว้ ชั่วไม่ทำ

ธรรมะ ๑๐๘ ปี หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ตัวเราจะดีได้ ก็เพราะทำดีเป็น
ตัวเราจะชั่ว ก็เพราะใจชอบของชั่ว

ธรรมะ ๑๐๘ ปี หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…ทาน ศีล ความสงบ ความสว่าง วิชชาใด ๆ ก็ใครผู้ใดเล่าจะทำให้ได้ มิใช่ตัวของเราหรือ ตนของตนนี้เองนะ ธรรมอันใดเหมาะแก่ใจเราให้แก้อันนั้น ให้ทำอันนั้น…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ…(***ธ คือครูอาจารย์ในธรรมอันวิสุทธิ์)…

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

~*องค์หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ*~

***คัดจาก ๙๖ ปี ศรีสงฆ์ธำรงศาสน์ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๔๘ (๐๘.๒๐ น)

*** อบรมคณะศรัทธาญาติโยมจากพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร

“…ให้คิดอ่านให้ดี ได้เกิดเป็นคนแล้วหน๋า มิใช่เป็นโงเป็นควาย ตีนมือ กายใจ ได้ครบแล้ว ใช้ให้ทำดี ตาหูดังปาก รูปกายรูปใจให้เป็นแต่ความดีศีลจึงเกิด สมาธิจึงเกิดขึ้น ปัญญาจึงเกิดขึ้น หนทางที่จะเป็นเบื้องหน้า จึงเกิดขึ้นได้ในทางของตนอย่าขี้คร้าน อย่าเมา อย่าหลงเกินไป ตั้งใจให้ดี
เอาล่ะพอ ต่อไปรับพรเน้อ อุทิศให้ญาติของสูเจ้านำพร้อม…”

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

การไม่เบียดเบียนตน เป็นความสุข
การไม่เบียดเบียนสัตว์ เป็นความสุข
การไม่เบียดเบียนผู้อื่นเป็นความสุข
โลกนี้ต้องการความสุข
โลกอยู่ได้เพราะความสุข
ความสุขเกิดจากการบุญ

๑๐๘ ปี มหาปุญโญวาท หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

— with Wilai Thaiplaza and 4 others.



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ทุกข์เพราะเกิด
” เกิดมาแล้วนี้จะไม่ให้เป็นทุกข์ก็ไม่ได้
เพราะมันเบียดเบียน บีบคั้น ก่อความรำคาญอยู่เป็นนิจ
เพราะมันแปรเปลี่ยนไปเรื่อย
เพราะมันเป็นไปตามเรื่อง
ทุกข์จึงมีอยู่จริงในชีวิตทุกชีวิต ปฎิเสธไม่ได้ มันทนได้ยากจึงทุกข์
มันเปลี่ยนไปไม่คงที่จึงทุกข์
มันอยู่ประจำสังขารจึงทุกข์
ทุกข์กายนั้นเปิดเผย อาพาธรู้จักกันได้
แต่ทุกข์ใจนั้นปกปิดต้องถามจึงจะพอรู้จักได้บ้าง
เป็นอันว่าทุกข์เพราะเกิด ทุกข์เกิดเพราะยึดถือเอาไว้

มหาปุญฺโญวาท ๘ หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ
ใต้ร่มเงาแห่งโพธิ์พฤกษ์ ๒๕๕๓

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

แน่นอนทีเดียวล่ะ

“…มีเกิดต้องมีตาย
มีหนุ่มต้องมีแก่
มีสุขต้องมีทุกข์
มีดีใจมีเสียใจ
มีโง่มีฉลาด
มีดีมีชั่ว
มีได้มีเสีย โลกเป็นอยู่เช่นนี้
อดทนไปเถอะ เกิดมาแล้วอย่าเมาว่าได้เกิดเกินไป
คนเมาเกิดเมาตาย ต้องทิ้งความชั่วเอาไว้แก่ผู้อื่น
ผู้มารู้จักเกิด มารู้จักตาย ต้องฝากความดีเอาไว้แก่โลก…”

มหาปุญฺโญวาท ๘ หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ ผู้มากมีบุญ
ใต้ร่มเงาแห่งโพธิ์พฤกษ์ ๒๕๕๓

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

แม้ยากแสนยากก็ให้พยายาม

“…ความโลภ ความโกรธ ความหลง
เราหาช่องทางปลดเปลื้องมันออกไป
โลภก็มาจากหลง
โกรธก็มาจากหลง
หลงเพราะขาดปัญญา
หลงเพราะขาดธรรมะ
หลงเพราะขาดความสงบ
สอนตัวเจ้าของให้มาก เตือนตัวเองให้มาก
แม้มันยากแสนยากก็ให้พยายาม…”

คัดจาก…๑๐๔ ปี ธรรมวิพากษ์ หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ หน้า ๑๗๔

๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก พ.ค. 2560



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

หลวงพ่อชา

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

หลวงปู่เจี๊ยะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น