ธาตุเหล็กบำรุงสมองทารกให้ฉลาดขึ้น

จากผลการสำรวจพบว่า โรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็กนั้นพบได้ถึง 25% ของทารกทั่วโลกและพบการขาดธาตุเหล็กที่ไม่แสดงอาการโลหิตจางมากถึง 50% ผลกระทบนี้ปรากฏอย่างชัดเจนในกลุ่มเด็กที่มีฐานะยากจน ธาตุเหล็กมีหน้าที่สำคัญต่อการเจริญเติบโต เช่น การสร้างเยื่อหุ้มไมอีลินสำหรับหุ้มเซลล์ประสาท ทำให้การส่งสัญญาณประสาทมีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนั้น เหล็กยังมีความสำคัญในการสร้างสารโดปามีน ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวส่งสัญญาณกระแสประสาทในสมอง

การขาดธาตุเหล็กมีผลต่อสมองส่วนฮิปโปแคมปัส ซึ่งควบคุมทางด้านความจำและด้านอื่นๆ ที่สำคัญ เด็กทารกจะได้รับธาตุเหล็กจากแม่ในช่วงตั้งครรภ์และจากน้ำนมแม่ และจะมีความต้องการธาตุเหล็กเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากช่วงอายุ 4-6 เดือนแรก อาหารต่างๆ ที่ทารกได้รับ เช่น ซีเรียล นมวัว และผลไม้นั้น มิใช่แหล่งที่พบปริมาณธาตุเหล็กสูง ในสหรัฐพบว่า การให้นมที่เสริมธาตุเหล็กและอาหารเสริมที่เสริมธาตุเหล็กจะเป็นประโยชน์แก่ทารกอย่างมาก

นายเบ็ตซี โลซอฟ ผอ.ศูนย์การเจริญเติบโตและพัฒนาการของมนุษย์ และผู้เชี่ยวชาญแห่งภาควิชาโรคเด็กและการสื่อสารของมหาวิทยาลัยมิชิแกน ได้ศึกษาโรคขาดธาตุเหล็กอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาเกือบ 30 ปี และคณะทำงาน ได้ติดตามการศึกษาในเด็กจำนวน 191 คน ที่จัดอยู่ในครอบครัวชนชั้นกรรมกรถึงชนชั้นกลาง ช่วงอายุ 5 ขวบ, 11-14 ปี, และ 15-17 ปี ผลการศึกษาพบว่า ในช่วงเด็กเล็ก เด็กที่ขาดธาตุเหล็กจะมีผลคะแนนทดสอบทางด้านการเรียนรู้ต่ำกว่าเพื่อนในรุ่นเดียวกัน และเด็กที่มีปริมาณธาตุเหล็กปกติในช่วงของเด็กเล็กจะมีทักษะดีกว่า

ผลทดสอบด้านการเรียนรู้แสดงแนวโน้มที่แย่ลง เนื่องจากเด็กที่เคยขาดธาตุเหล็กมาก่อน ไม่เพียงแต่จะได้คะแนนทดสอบน้อยกว่าเพื่อนๆ แต่ความห่างของคะแนนที่แตกต่างกันนั้นเพิ่มขึ้นตลอด โดยผลคะแนนปรากฏดังนี้ เด็กที่เคยขาดธาตุเหล็กอายุ 1-2 ขวบ จะได้คะแนนการทดสอบน้อยกว่าเด็กปกติ 6 คะแนน เมื่ออายุเพิ่มขึ้นเป็น 15-18 ปี ได้คะแนนทดสอบน้อยกว่าเด็กปกติ 11 คะแนน ซึ่งช่วงคะแนนที่แตกต่างกันมากนี้ จะปรากฏเด่นชัดในเด็กที่มีฐานะทางสังคมค่อนข้างต่ำ และปราศจากการกระตุ้นจากทางบ้านหรือมารดามีไอคิวต่ำ

ไม่ว่าเด็กจะได้คะแนนทดสอบเริ่มต้นเท่าใด แต่แนวโน้มของคะแนนที่ได้จะลดลงเรื่อยๆ เมื่ออายุมากขึ้น สำหรับการบริโภคธาตุเหล็กในปริมาณที่เหมาะสมจะช่วยหยุดยั้งสภาพปัจจัยแวดล้อมที่ไม่ดีได้ แต่โรคขาดธาตุเหล็กอย่างรุนแรงและเรื้อรังร่วมกับฐานะครอบครัวที่ยากจนทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง

ดังนั้น การป้องกันการขาดธาตุเหล็กตั้งแต่ในวัยทารก จึงเป็นสิ่งจำเป็นก่อนที่จะสายเกินไป