นั่งสมาธิแล้วมีอาการคลื่นใส้

ถ้าหัวร้อนลดลง นี่ ก้าวหน้าเรยย

 

ทุกอย่าง ทุกขัง มันก็มีแค่ รู้ กับสิ่งที่ถูกรู้ ก็ีมีแค่กายกับใจ รูปก๊ะนาม

ไม่มีอะไรพิดสะดาน ไปนอกจากนี้

 

แล้วปราบเคยไม่รู้สักเรื่องจะได้ไหมล่ะ

 

เวทนาฝึกแรกๆ ยังไม่หายง่ายๆ หรอก นอกจากฝึกจนสติสมาธิดีๆ ขึ้นมาระดับนึง พอมันเกิดแล้วรู้ที่มัน...แป๊บนึงก้อหายไปเรย

 

ไม่รู้หลายเรื่องเลย

งงยังรู้ว่างง

 

คุณปวีร์ เคยคลื่นใส้นานไหม หรือพอทำไปเรื่อยๆ แล้วมันหายไปเองคะ

 

ระวัง พวก เฮีย !! ภาวนาไม่เป็น

ไปสอน การก้าวหน้า หัวร้อนน้อยลง นี่ พวกดัดจริต

พอจะแตะ จะทัก มันจะ ร้องเลยนะ
บาป บาป ห้ามแตะ ฮีแหม่มมัน
มันภาวนาก้าวหน้านะ มันอย่าง
งั้น มันอย่างงี้

คุงแม่ค้าไข่ปิ้ง ต้อง แม่นๆ สามไข่แทง
ตลอดด้วยไม้เดียว ปิ้งผลิกไปผลิกมา

ไม่มีเรื่อง ภาวนาแล้ว กลายเป็นคน ดัดจริต

นิสัยเปลี่ยน

แต่

เป็นอย่างไร รู้ทัน อย่างนั้น

เคลื่อนด้วยเหตุ อะไร ทราบชัด เหตุนั้น

แล้วค่อย ยก ขึ้นสู่ วิbuffซะน๊า

 

นั่งสมาธิไม่เคย มีตอนเดินจงกรมค่ะ แต่พระที่สอนบอกว่าเดี๋ยวจะมีอาการปวดหัวหริอมึนๆ นะ เพราะพึ่งฝึก ยังใหม่จัด ถ้ามีก้อให้หยุดมานั่งพัก แล้วค่อยไปทำ อย่าไปฝืน เดี๋ยวจะแอนตี้..ก็เกือบปี พอเริ่มวางอารมณ์ถูก(หมายถึงเวลาทำไม่เคร่งเครียดตั้งใจเกิน) ก้อหายไปหมดค่ะ

 

เวทนากาย กับ นามกาย ก็อันเดียวกัน..

เวทนากาย กับ สัมปชัญญะ ก็อันเดียวกัน..

เพราะยังยึดเวทนาอยู่ จึงเข้าไปไม่ได้..

สภาวะนึงที่ถูกเวทนากายปิดบังไว้..

สภาวะนั้น "รู้เฉย รู้ซื่อๆ"..

รู้ซื่อๆ ตรงนี้ เป็น "รู้ตัวทั่วพร้อม"

ถ้าข้ามเวทนากายได้ สภาวะธรรมทั้งหมด ทั้งมวล ก็ ปรากฏตรงหน้า..

 

ต้องบอกไปเรย ว่า ทุกขเวทนากายเวลานั่งสมาธิ
ถ้านั่ง นานๆ มันจะสลับกันมา ทุก สุข เฉย ทุก สุข เฉย

และ ในชีวิตประจำวัน เวทนาสาม ยังมี ตามผัสสะตลอด

 

จาก วิธีการถาม

คำที่ใช้ ถาม

ว่า วิปัสสนา ต้องแบ่งคาบ การฝึกไหม
คำว่า ในชีวิตประจำวัน ยังซอยเป็นจังหวะๆอยู่

และ

การไปถามว่า อาการ สมถะ มันหายไปเองไหม

อะไรแบบนี้ สามารถชี้ได้ว่า ยัง ภาวนาไม่เป็น

ยัง วาดภาพการปฏิบัติ แล้ว ก็ คอยทำให้เหมือน

การภาวนาด้วยวิธีนี้ มันจะมี อาการ ค้าง แบบเมาค้าง

พอได้สภาวะ แล้ว มันอั้นตู้ ไม่รู้ว่า ยังไงต่อ
( เพราะ ไอ้ที่เขาพูดๆ กัน มันหมด ไม่เหลือ
ให้ ก๊อปปี้ สร้างสภาวะ ขึ้นมาหลอตัวเองว่า
ปฏิบัติแล้วนะ เว้ยเฮ้ย )

ให้ กล้าๆ พิจารณา ไปตรงๆ แบบนี้

ไม่ต้อง ตำหนิจิต หรือ ไม่ต้องไป สาระวน ว่า
ใครมา ดูถูกหาว่า ปฏิบัติไม่เป็น

ถ้า สามารถ และ กล้าพอ ที่จะยก การลูบคลำ
ศีล พรต มาพิจารณา

จะไปไวกว่าไป นั่งดู โลภะ โทษะ โมหะ

เพราะ เอา สังโยชน์ มา ยก ทำการเห็น
เนืองๆ ไปเลย

เรียกว่า "ใช้ปัญญาไปเลย" ไม่ต้องไปเสีย
เวลาทำสมถะ(ลูบคลำศีลพรต)

แต่ พอภาวนาแบบนี้ หากไป บ้านตาด
แล้วเจอ ลต.มหบ ยังนั่งอยู่ ท่านก็จะถาม

"พ่อมึงเอาปัญญานำไปเลยได้ด้วยหรือ ?"

ก็ต้อง พินาว่า การภาวนามัน มีรสชาติ
เกิดเป็น องค์ฌาณ ให้เห็น หรือเปล่า
ถ้าเกิด

ก็พึงทราบว่า พ่อมึง แม้นแต่ พระอรหันต์
ก็มาเห็นกันไม่ได้ ได้แต่ พินาว่า พูดอย่าง
ไร พอใช้ได้ไหม เท่านั้น

 

ก้อแค่คุยกัน ..แกก้อซีเครียส
ยังไงเขาก้อพยามหาทางปรับจูนให้เหมาะสมกับตัวเองนั่นแหล่ะ ดูอย่าง จขกท ฟ่าแลบดิ เขายังบอกหาทางอื่นมาปรับเพิ่มให้เข้ากับตัวเองเรย

 

"ธรรมอยู่ฟากตาย"

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต กล่าวไว้..

 

เมื่อคืนน่าจะมิมิตมั้งได้ยินเป็นเสียงมาเลย "ทำลายที่ตั้งของอารมณ์"
ชัดนะ แต่ได้แค่ได้ยินเฉยๆ
ตอนนี้ยังงง อยู่ คืออะไร ฟล่ะ แล้วเสียงใคร ขันธ์หลอกขันธ์ ใครที่เคยได้ยินนิมิตของเสียง
มันจะชัดยิ่งกว่าชัด
------------------------------------------------------------------------------
และพอทำๆ ทำไมเราอยากขุดความไม่ดีออกมา ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเคยกลัวต้องปิดมันไว้
แต่เดี่ยวนี้กลับอยากขุดขึ้นมาซะงั้น

 

กำหนดรู้ งง

กำหนดรู้ สงสัย
กำหนดรู้ ยินดีิ ยินร้ายได้ เท่านี้ สติก้เดินต่อฐาน
ไม่ต้องไปยกนั่น นึ่นู้น สาระวน จน สาระลอยเลยนะ

 

เวทนากับสัญญามันอยู่ทุกขณะจิตอยู่แล้ว 2 ตัวนี้แรงจะตาย

พอมีเวทนา สัญญามันก็ทำงานด้วยว่านี่เวทนาจากอะไร

 

เฮือก! ขอกลืนน้ำลายลงสักครั้งก่อน
ไม่ได้กลัวนะว่าใครจะมองว่าภาวนาไม่เป็น
จริงๆ ก็ถามเรื่องสมถะตลอดนะ อาจจะเป็นเพสแม่ที่ขี้สงสัย ช่างสังเกตุ
อันนี้มันเป็นธรรมแห่งเพศ ที่ให้เป็นแบบนั้น
พอมาทำมันก็จะติดมาด้วย ติดมากติดน้อย ขึ้นอยู่กับการสะสมของอินทรีด้วยแระ
ก็ไม่ใช้ปัญญานำไงคะ เพราะไม่มี เวลาต้องทำสมถะกับวิปัสสนาควบคู่ไปด้วย
เวลาติดขัดตรงไหนก็ถาม อยุ่นะ

 

เคยดูหนังจีนที่มีพระวัดเส้าหลินเคาะกะลาตอนสวดมนต์มั๊ย..

"ที่ตั้งของอารมณ์" เป็นเสียงอย่างนั้นล่ะ..

กำหนดรู้ที่เสียง คลื่นความถี่เสียง

ในภายในหัว ในภายในกะโหลกศีรษะ ในภายในนั้นไม่มีสิ่งใดเป็นรูป ทุกสิ่งที่อยู่ภายในมีเพียงนาม..

ที่ตั้ง ในภายใน นั้นละ "ที่ตั้งของอารมณ์

 

ขานั้น ธรรมะ เจ๊าะ แจ๊ะ หนักกว่า จขกท นี้อีก

มีแวว ไม่ใช่ มาภาวนา

แค่ เหงา หาคน เสวนา เจ๊าะ แจ๊ะ

แต่ จขกท นี้ ยังพอ วกกลับมา เสวนา ธรรมบ้าง

กว่า จะฝ่าพายุ พวกเฮีย ชวน ให้เสียเวลา
ไปกับ ธรรมเจาะแจ๊ะ ได้

ใช่ว่า จะ ซีเรียส ไม่เอา เรื่องคุยเล่น

แต่ การคุยเล่น จะ พินา เฉพาะ ที่เป็น การพักสมถะ

คนบางคนในโลก เสวนาเรื่องสัพเพเหระ เพื่อ
ให้เป็น สมถนิมิต เกิด กำลัง

อย่าง พระชลบุรี นั่นท่านก็ หาจังหวะ คุยเล่น

แต่ไม่ใช่ คุยเล่น เพื่อ เจ๊าะแจ๊ะ

แต่เป็น การ ใช้ บัญญัตินิมิต ไขว้ไป สมถะกองอื่น
แล้วค่อย หาจังหวะ จิตมีกำลัง ก็พากลับมา วิปัสสนา
ต่อทันที หรือ ควบขนานกันไปเลย ก็ได้

 

มันแรงทุกตัวนั่นแหล่ะ ถีบแม่มเรย