นั่งสมาธิแล้วหงายหลังครับ

นั่งสมาธิ แล้ว หงายหลังครับ เป็นอาการทางกายครับ มันจะเอนไปที่ละนิดๆ แก้ยังไงดีครับ

 

ก็ต้องพยามบังคบตนเองให้ได้ครับ

มีอยู่คนนึงนี่งสมาธิแล้วหัวฟาดพื้นหัวแตกเลือดอาบเลยครับ อยู่ในห้องxp

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว
ลองปรับท่านั่งใหม่ ให้มั่นคงขึ้น จัดขาของเราเหมือนตั้งฐานให้เป็นสามเหลี่ยม
ให้การรับน้ำหนักให้สมดุล ตั้งหลังตรง แล้วคุมสติให้อยู่
เพราะเริ่มเคลิ้มๆ สติจะเริ่มหลุดออกจากกาย จะสัปหลก จะล้ม
ส่วนมากจะเป็นกันตอนเริ่มฝึกสมาธิกันเเรกๆ
ทำไปเรื่อยๆ พอคุมสติอยู่ ก็หายค่ะ พยายามดึงสติไว้นะคะ
ลองดูนะคะเพราะบอกเล่าจากประสบการณ์ของตัวเอง
ไม่รู้ท่านอื่นจะมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหม

 

สมาธิอยู่ที่ใจนะคับ ไม่ไช่ร่างกาย
ถ้ามันเอนหงายไป ก็ปรับท่านั่งใหม่
หรือไม่ก็นั่งพิงไปเลย ก็ได้ ไม่ผิด

 

ขอบคุณมากครับ ทุกคำตอบครับ

 

ลองนั่งท่าขัดสมาธิเพชร ครับ รับรองไม่หงาย

 

เอาหมอนมารองทางด้านหลังเอาไว้ กัน มันล้ม

ใช้ใจนั่ง ส่วนทางกาย เอาไว้ก่อน

 

สติอ่อนค่ะ ศิษย์เอก หลวงพ่อจรัญฯ คุณแม่สุ่น ท่านก็นั่งสมาธิขัดเพ็ชร แล้วหงายหลังลงไปเลย

จากนั้นพอมีสติ เขาจะค่อย ๆ กลับมาท่าปกติค่ะ

 

สมาธิ ไม่ใช่เริ่มต้นจากร่างกาย หากแต่เกิดจากจิตใจ

อย่ายึดติดในรูปแบบ ที่ต้องกระทำ รูปแบบเป็นแค่ทางที่แนะนำว่าทำแล้วจะง่าย


หากแต่ใช่จะเหมาะกับทุกคน...

 

เคยเป็นนะคะ .... ตอนแรกรู้สึกว่าจะหงาย ก็เลยลองดูซิว่ามันจะหงายไหม.... ปรากฎว่าหงายค่ะ ล้มตึงเลย แต่ไม่เจ็บเพราะรู้ตัว 55+

จากนั้นก็เลยเอาใหม่ค่ะ ได้ฟังธรรมบรรยาย โดย คุณแม่สิริ กรินชัยค่ะ บอกว่า เอนหนอ เอนหนอ 2 ครั้ง แล้วให้ทวนกระแสจิตเข้ามา ไม่เอนหนอ ตั้งหนอ หยุดหนอ ... ลองดูนะคะ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช้ไ้ด้หรือเปล่า

 

ถ้าเรารู้สึกเริ่มเอน ก็ใช้สติ ปรับตัวให้ ตรงใหม่ ก็เท่านั้นเองครับ ไม่มีอะไรครับ การที่เราหงายหลังลงไปเลยแสดงว่าช่วงนั้นเราขาดสติ ไป

 

เจอเหมือนกัน นิ่งมาก เ็ห็นตัวเองนั่ง มันขยับขึ้นอะ แล้วหงายหลังเลย ยั้งทัน
นอนเลย แฮะๆๆ แค่นี้ละ ทำต่อ ทำต่อ

 

ผมเคยเป็นครับแต่นั่งบนที่นอน ตอนแรกตัวมันจะโยกไปมา รู้ทุกอย่างแต่บังคบไม่ได้และไม่อยากบังคับด้วยปล่อยมันเป็นไปยิ่งพุธโธมันก็ยิ่งโยกแรงจนสุดท้ายหน้าผากแตะที่นอนในท่านั่งนะแต่หน้าผากแตะที่นอน ปากยิ้ม ไม่ได้ตกใจอะไรเลย ยังงง มาถึงทุกวันนี้ มันมีแต่ปิติล้วนๆ สุดท้ายมันก็ไม่เที่ยง ตอนมันโยกหรือมันเป็นอะไรก็ให้พิจรณาความไม่เที่ยงครับมันเกิดขึ้นมันก็ดับเองเพราะมันอยู่ไต้อำนาจของความไม่เที่ยงพิจรณาแบบนี้ครับตอนที่ผมมีอาการนะแล้วก็กลับมาที่คำภาวนาที่ตัวเองบริกรรมอยู่

 

คำถามคือ... แก้ทำไม
ผมก็เคยเป็นครับ เอนหลังไปเรื่อยๆ ก็เลยลืมตาดู
ปรากฏว่า เรารู้สึกว่าเอนเยอะ แต่มันเอนนิดเดียว
คือ อารมณ์เริ่มละเอียด เรื่องเล็ก มันก็รู้สึกมาก

ก็เลยลอง ปล่อยดูว่ามันจะเป็นยังไง
เอนก็เอนไป
เราสนใจแต่กรรมฐานของเราต่อไปดีกว่า
ถ้ามันจะหงายนอนเลยก็ดี สบายดี

ไม่ต้องแก้ครับ ปล่อยให้เอนไปเหอะ
หรือถ้าไม่มั่นใจ ไปนั่งใกล้ๆฝาผนังแทนครับ
ถ้ามันเอน เราก็พิง จบเรื่องกัน

สนใจแต่กรรมฐานดีกว่าครับ เรื่องกายอย่าไปกังวลมาก

 

ลุกขึ้นมาครับ

 

ผมนั่งคอเอียงเป็นหลวงปู่แหวนเลยครับก็ปล่อยไป คอยรู้อย่างเดียวพอ แล้วจะรู้เองว่าร่างกายมันปรับหาความสบายให้เกิดจุดสมดุลของสมาธิของตัวเราครับ

 

ตั้งฐานในการทำสมาธิสูงไปก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งครับ
สมาธิตั้งฐานได้หลายจุดครับ
มีกลางกระหม่อม หว่างคิ้ว ดั้งจมูก ปลายจมูก ลำคอ กลางอก ลิ้นปี่ เหนือสะดือ ท้องน้อย
จัดเป็นที่ตั้งฐานได้ทั้งสิ้นครับ

 

(deejai)(deejai)(deejai) หลาย ๆ ท่านคงผ่านความสนุกสนานในการ "ตั้งไข่กรรมฐาน" กันมาแล้วนะครับ เหมือนกันกับเด็กก่อนที่จะเดินได้นั่นแหละ สภาพร่างกายและจิตใจของแต่ละคนไม่เหมือนกันก็จริง แต่หลักของการตั้งไข่ในกรรมฐานให้สำเร็จ ล้วนเหมือน ๆ กันคือ "สบายและมั่นคง"

ลองนั่งหลับตาเฉย ๆ ก่อน ไม่ต้องลืมตา แล้วค่อย ๆ ขยับร่างกายจน "ได้ที่" เมื่อได้ที่จริง ๆ แล้ว อาการ "สบายและมั่นคง" จะปรากฏมีมาเอง จากนั้นจึงฝึกกรรมฐานของคุณต่อไปตามสะดวก

 

ง่วงป่าวนี่......... อาการเอนหลัง มี2 อย่างคือ งูบ กับ ง่วง บางคนง่วงมากหัวไปโขลกกับพื้นเลย จนเด็กหัวเราะ ส่วนงูบมากๆ กายมันเอนไปข้างหลังโดยไม่ตั้งใจ ให้ถอยสมาธิออกมาแล้วเอาสติยัดเข้าไป ตามที่ คห.#10 กล่าวไว้
ก้อย่างที่ว่า "ตั้งไข่กรรมฐาน" อาการเริ่มต้นของคนมือใหม่ ที่ควรจะเรียนรู้ไว้

 

เอาหมอนลองเลยครับ

มันก็แปลก ผมเริ่มมาคอเอียงได้ 2 วันละ รู้สึกได้ก็ค่อยๆดึงมาตรง สมาธิไม่หลุดหรอกครับ